เวย์แลม รอธ Topic /3
NPCชื่อ
ลิลลี่ รอธเวย์แลม รอธ... ข้า​ขอ​แบ่ง​ปัน​เรื่อง​ราว​ที่​ข้า​จำ​ได้​จาก​ปู่​ของ​ข้า​นะ

ยาม​ที่​ผู้​อื่น​จะ​หลบ​หนี​จาก​สัตว์​ทะเล​ยักษ์​ใหญ่​สี​ขาว เวย์แลม​ใส่​ฉมวก​สุดท้าย​ใน​เครื่อง​ยิง และ​ใน​บัดนั้น​เขา​สาบาน​ต่อ​ท้อง​ทะเล​กับ​ท้องฟ้า​ว่า​เขา​จะ​เป็น​ผู้​เดียว​ที่​จะ​ฆ่า​ไอ้​ลูก​ของ​ราชัน​น้ำ​เค็ม​เสีย​ให้​สิ้น

เครื่อง​ยิง​นั้น​ยิง​ออก​ไป ฉมวก​นั้น​แทง​ทะลุ​ระหว่าง​ซี่โครง​ใน​ยาม​ที่​มัน​พุ่ง​ลงท้อง​ทะเล​อัน​กราด​เกรี้ยว ควัน​เลือด​พวย​พุ่ง​ออก​มา​ภาย​ใต้​คลื่น​ทะเล​ดั่ง​กุหลาบ​ที่​เบิก​บาน​ภาย​ใต้​ท้อง​น้ำ​สี​ดำ แม้​มัน​จะ​ดู​เป็น​ไป​ได้​ยาก​เพียง​ใด แต่​มหาสมุทร​ที่​ทอด​เงา​นั้น​ก็​ยัง​มืด​ลง​ไป​กว่า​เดิม​...

เขา​ใช้​กระดูก​ของ​สัตว์​ร้าย​ใหญ่​ใน​การ​เสริม​ลำ​เรือ​ของ​เขา​ให้​แข็งแกร่ง นั่น​ก็​คือ​เรือ​แบล็คเครสต์​นั่นเอง พ่อ​เฒ่า​ฟัน​เน่า​นั่น​เป็น​ตำนาน​ตัว​จริง เป็น​วีรบุรุษ​โจร​สลัด​ของ​จริง​เลย ข้า​หวัง​ว่า​สัก​วัน เรื่อง​ราว​ของ​ข้า​จะ​เข้า​ถึง​หู​ของ​เขา ทำให้​เขา​ภูมิใจ​ใน​ตัว​หลาน​สาว​ที่​เขา​จำ​ต้อง​ทิ้ง​ไป
เบสเทลเจ้า​จะ​ไม่​เจอ​โจร​สลัด​คน​ใด​ที่​โด่ง​ดัง​เลื่อง​ชื่อ​ยิ่ง​ไป​กว่า เวย์แลม 'ฟันเน่า' รอธ แล้ว​ละ ใน​สมัย​ที่​แฟร์เกรฟส์​ยัง​เป็น​เพียง​มือ​ใหม่​หัด​ขับ พ่อ​เฒ่า​ฟัน​เน่า​ก็​ตะลุย​ผ่าน​ช่องแคบ​โอริอาท​ใน​เรือ​ของ​เขา 'แบล็คเครสต์' แล้ว

ว่า​กัน​ว่า​เขา​สร้าง​เรือ​ลำ​นี้​ขึ้น​มา​เอง​กับ​มือ เขา​เอา​กระดูก​สัตว์​ร้าย​แห่ง​ท้อง​ทะเล ที่​เขา​ฆ่า​ด้วย​ฉมวก​กับ​รัม​ขวด​เดียว​มา​บุ​ด้าน​ใน​ไว้ จะหา​เรือ​เร็ว ดุร้าย​กว่า​นี้​ไม่มี​อีก​แล้ว ราวกับ​ว่า​วิญญาณ​สัตว์​ร้าย​นั้น​ยัง​สถิต​อยู่​ใน​ตัว​เรือ

ไม่มี​ใคร​เห็น​พ่อ​ฟัน​เน่า​มา​ยี่สิบ​กว่า​ปี​แล้ว แต่​ข้า​รู้​ว่า​เรือ​แบล็คเครสท์​อยู่​ที่ไหน อยู่​ที่​สุสาน​เรือ​ล่ม​ไง เหมือน​ว่า​เวย์แลม รอธ ได้​ทาน​มื้อ​สุดท้าย​ไป​กับ​ท่าน​หญิง​เมอร์เวล​นั่น​แหละ
Boundless Graspเวย์แลม รอธ​ผู้​ฉาวโฉ่​นั้น​ไม่​กลัว​ที่​จะ​ท้าทาย​อำนาจ​ของ​ทาง​การ​เทมพลาร์
และ​ไม่​เคย​กลัว​เมื่อ​เทมพลาร์​แสดง​อำนาจ​เล่นงาน​คืน
เวย์แลม Topic /8
NPCชื่อ
ยีนาข้า​มิได้​เป็น​ของ​ใคร​นอกจาก​พระ​วิญญาณ ข้า​ไม่​ต้องการ​คำ​หวาน​หรือ​การก​อด​รัด​จาก​ผี เวย์แลม​ทำให้​ข้า​หัวเราะ และเขา​เอง​ก็ได้​ยิน​เสียง​ของ​พระ​วิญญาณ แต่​ไม่​เหมือน​กับ​ข้า​นัก พระ​วิญญาณ​ของ​เขา​พูด​ถึง​น่าน​น้ำ​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ที่​อยู่​ไกล​ไป​จาก​แผ่น​ดิน​นี้ เขา​รับ​ฟัง​พระ​วิญญาณ และ​พระ​วิญญาณ​ก็​รัก​ที่​เขา​ทำ​เช่น​นั้น แต่​ข้า​ไม่​รัก​เขา​แม้แต่​น้อย

การ​ได้​คุย​กับ​คน​ตาย​นั้น​ย่อม​ดี​กว่า​ไม่​ได้​คุย​กับ​ผู้​ใด​เลย เวย์แลม​รู้​จัก​พระ​วิญญาณ แต่​เขา​จะ​ไม่มี​วัน​รู้จัก​ข้า
เอระเมียร์มัน​เป็น​กรณี​น่า​สนใจ​ที่​ไม่​เป็น​ไป​ตาม​ธรรมชาติ​อะไร​สัก​อย่าง​เลย​นะ เวย์​แลม​เป็น​ผีดิบ​แน่ๆ ซึ่ง​เป็น​สิ่ง​ที่​มี​อยู่​ทั่ว​เวร์แคลส์ท แต่​ผี​ที่​มี​ความ​รู้สึก​นึกคิด มี​เหตุ​มี​ผล​เนี่ย​นะ​? เนี่ย​แหละ หา​ยาก​ยิ่ง​นัก

เมื่อ​เรา​คุย​กัน ข้า​รู้สึก​เหมือน​ข้าม​อง​เข้าไป​ใน​รอย​แยก เป็น​พยาน​ต่อ​ใน​สิ่ง​ที่​มนุษย์​ไม่​ควร​รับ​รู้ ข้า​มี​สมมติฐาน​ว่า​สิ่ง​ใด​ทำให้​วิญญาณ​ของโจร​สลัด​ผู้​นี้​กลับ​มา​มี​ชีวิต​อีก​ครั้ง และ​เขา​กลับ​มา​มี​ตัว​ตน​บน​โลก​ใบ​นี้​ได้​ยัง​ไง ข้า​คงจะ​รวบรวม​ข้อ​สังเกต​และ​การ​คาด​คะเน​ต่างๆ เอา​ไว้​ใน​หนังสือ​เล่ม​เดียว ใช่​... เอระเมียร์​ไข​ข้อสงสัย​เรื่องอันเดด ชื่อ​มัน​ก็​ดี เจ้า​คิด​แบบ​นั้น​ไหม​ล่ะ​?
เฮเลน่าอย่า​เข้าใจ​ข้า​ผิด​นะ ข้า​ได้​เห็น​เรื่อง​น่า​ขนลุก​ขน​พอง​มา​มากมาย​ตลอด​ชีวิต แต่​มี​ผี​โจร​สลัด​มา​อยู่​ข้าง​บ้า​นข้าเนี่ย​นะ​? มัน​คง​เป็น​ช่วง​เวลา​มืดมน​นัก​ที่​คน​เป็น​ได้​มา​อยู่​ร่วม​กับ​คน​ตาย​น่ะ
ลานีข้า​ไม่​ได้​ชอบ​เวย์แลม​อย่าง​ที่​ข้า​ชอบ​หลาน​เขา แต่​ลิลลี่​ยกย่อง​เขา ข้า​ก็​จะ​ยกย่อง​เขา​เช่น​กัน เว้น​แต่​เขา​จะ​ทำ​อะไร​ที่​เลว​ร้าย​เสีย​จน​ข้า​ไม่​อาจ​รับ​ได้
Weylam's War Chestเรือ​คือ​รัก​แรก​ของ​กัปตัน
พวก​เขา​จะ​พา​กัน​ตาย
หรือ​ไม่​ก็​อยู่​ห่าง​กัน​ชั่วนิรันดร์
Roth's Reach"เนรเทศ​​ลง​​ทะเล​​เหรอ น่า​ตลก
ข้า​​เป็น​​อิสระ​​มากกว่า​​ที่​​ผ่าน​มา​​เสีย​​อีก"
- กัปตัน​เวย์แลม "ฟันเน่า" รอธ แห่ง​เรือ​แบล็คเครสต์
Boundless Graspเวย์แลม รอธ​ผู้​ฉาวโฉ่​นั้น​ไม่​กลัว​ที่​จะ​ท้าทาย​อำนาจ​ของ​ทาง​การ​เทมพลาร์
และ​ไม่​เคย​กลัว​เมื่อ​เทมพลาร์​แสดง​อำนาจ​เล่นงาน​คืน
จี้เงินจาก​เวย์แลม​ถึง​เมเรดิธ:
ข้า​รัก​เจ้า​ดั่ง​ท้อง​ทะเล
เวย์แลม รอธ Text Audio /59
ชื่อ
เจ้า​คือ​ไอ้​เวร​ที่​เรียก​ตัว​ข้า​มา​ที่ประภาคาร​ใช่​ไหม​ล่ะ​? ปัด​โธ่​เอ๊ย​... กฎ​มัน​ก็​คือ​กฎ และ​ข้า​ก็​อยู่​ใต้​อาณัติ​ของ​เจ้า ข้า​ผู้​เป็น​เวย์​แลม รอธ​ผู้​เป็น​ตำนาน กัปตัน​ของ​เรือ​แบล็คเครสต์ ถูก​สาป​ให้​เป็น​ทาส​อัน​เดด​ของ​... ผู้​ถูก​เนรเทศ​ชั้น​ต่ำ​คน​หนึ่ง จาก​ที่​ข้า​เห็น​น่ะ

เจ้า​มัน​ไม่มี​สมอง​อยู่​ใน​กะโหลก​หนาๆ ของ​เจ้า​หรือ​ไง​? แน่นอน ข้า​จะ​ขับ​เรือ​ส่ง​เจ้า​ไป​ที่​โขด​หิน​ของ​ราชัน​น้ำ​เค็ม​นั่น ข้า​ก็​อยาก​จะ​เลิก​ทำ​หน้าที่​เฮงซวย​นี่​แล้วก​ลับ​ไป​ที่​โลก​หลังค​วาม​ตาย​น่ะ มัน​ไม่​ถูก ไม่​เป็น​ธรรมชาติ​เลย​ที่​ได้​กลับ​ขึ้น​มา​อยู่​เหนือ​น้ำ​ทั้ง​ที่​ไม่มี​หัวใจ​เต้น​อยู่​ใน​อก

ฉะนั้น​ก็​ขึ้น​เรือ​มา​แล้ว​ก็​รีบ​ไป​กัน​ได้​แล้ว!
แนะนำตัว
เจ้า​อย่า​ได้​คิด​ไป​เลย​ว่า​ข้า​จะ​จอด​เรือ​รอ​เจ้า​เมื่อ​เรา​ไป​ถึง​โขด​หิน​นั่น​แล้ว
ออกเรือสู่ โขดหินราชันน้ำเค็ม
ได้ เชิญ​จัดการ​ไป​เลย​ก็​แล้ว​กัน เชิญ​ไป​ขับ​ไล่​ประมุข​เค็มๆ ออก​จาก​บัลลังก์​ได้​ตามใจ​เจ้า​เลย ข้า​ว่า​มัน​เป็น​เรื่อง​เปล่า​ประโยชน์ พ่อ​น้ำ​เค็ม​เก่า​แก่​นั่น​จะ​คว้าน​ท้อง​เจ้า​เหมือน​กับ​ผ่า​ท้อง​ปลา แต่​อย่าง​น้อย​เมื่อ​เจ้า​ตาย​อยู่​ใน​น้ำ ข้า​ก็​จะ​เป็น​อิสระ ได้​ออก​เดิน​ทาง​ไป​ตามใจ​อยาก ฉะนั้น​เชิญ​ไป​เถอะ​พวก
โขดหินราชันน้ำเค็ม
พวก​เรา​เคย​เรียก​มัน​ว่า​จ้าว​แห่ง​เกลือ​กับ​เปลือก​แข็ง พวก​เขา​ว่า​กัน​ว่า​เมื่อ​พวก​ทวย​เทพ​ถูก​ขับ​ไล่​จาก​แผ่น​ดิน​ของ​เรา อสุรกาย​นั่น​ก็​ไป​หลับ​ใหล​ใน​ทะเล​ลึก มัน​ฝัน​จน​ทำให้​สิ่ง​ชั่ว​ช้า​มี​เหงือก​ปรากฏ​ขึ้น​มา​จาก​เบื้อง​ลึก เพื่อ​ตาม​รังควาน​และ​ตาม​ล่า​พวก​เรา​จาก​เรื่อง​ที่​มัน​คิด​ว่า​เรา​ทำ​ไว้​กับ​มัน

มี​ช่วง​หนึ่ง​ที่​เรา​ได้​รับคำ​สั่ง​ให้​ตาม​ล่า​พวก​มัน​เสีย​ให้​สูญ​พันธุ์ เพื่อ​ให้​เส้น​ทาง​ค้าขาย​นั้น​ปลอดภัย​จาก​การ​กดขี่​ข่มเหง​ของ​พ่อ​น้ำ​เค็ม​เก่า​แก่​นั่น แต่​ก็​อีก กะลาสี​ที่​มี​น้ำยา​ทุก​คน​ย่อม​สังเวย​กะลาสี​ปาก​เรือ​ไป​สัก​คน​สอง​คน​เมื่อ​เข้า​เดือน​ข้าง​ขึ้น เพื่อ​ให้​ไอ้​ปู​โต​เกิน​ขนาด​นั่น​หลับ​ใหล​ต่อ​ไป​ใน​คูเมือง​โอริอาท​ต่อ​ไป

หาก​มัน​ฟื้น​ขึ้น​มา​ใหม่ เรา​ได้​ซวย​กัน​หมด​แน่ๆ
ราชันน้ำเค็ม
ทำได้​ยัง​ไง​...? เจ้า​ยัง​ไม่​ตาย​เหรอ​? เหลือ​เชื่อ​ไป​เลย​โว้ย​! เจ้า เพื่อน​ใหม่​ของ​ข้า เจ้า​ย่อม​เป็น​ตำนาน​ของ​ทะเล​สูง​เป็น​แน่แท้​! เอา​แบบ​นี้​ไหม ถึง​แม้​ข้า​จะ​พา​เจ้า​มา​ที่​นี่​ตาม​หน้าที่​ของ​ข้า​แล้ว แต่​ถ้า​เจ้า​อยาก​จะ​ล่อง​เรือ​ไป​ที่​ฟรีเชีย ข้า​กับ​เรือ​แบล็คเครสต์​ยินดี​รับ​เกียรติ​ใน​การ​ไป​ส่ง​เจ้า​ที่​นั่น
ราชันน้ำเค็ม
จับ​ไว้​ให้​แน่น​ล่ะ​พวก​! ท้อง​ทะเล​ที่​อยู่​ระหว่าง​ที่​นี่​กับ​ฟรีเชีย​นั้น​ช่าง​เชี่ยว​กราก​ยิ่ง​กว่า​ที่​ใด ข้า​หวัง​ว่า​เครื่อง​ใน​เจ้า​จะ​กล้า​แกร่ง​พอๆ กับ​ใจ​เจ้า​นะ

ออก​เรือ​!
ออกเรือสู่ ค่ายสะพาน
คราว​นี้​ข้า​จะ​ทำ​อะไร​เหรอ​? สะพาน​หัก​แห่ง​นี้​มี​ค่า​กับ​ใจ​ข้า​มาก มัน​เป็น​ที่​ที่​ข้า​ได้​พัก​กระดูก​ชรา​ของ​ข้า​อยู่​บ้าง ข้า​ขอบ​อก​เลย​นะ ใน​เมื่อ​มี​แสงแดด​กับ​อากาศ​บริสุทธิ์​แบบ​นี้ ข้า​สัมผัส​ได้​เลย​ว่า​มี​มิวส์​แห่ง​กวี​ที่​เพรียก​หา​จาก​ภาย​ใต้​กางเกง​ข้า​!

มัน​ก็​นาน​แล้ว​ที่​ข้า​รู้สึก​ว่า​เข็ม​ทิศ​ของ​ข้า​มัน​ได้​ชี้​ไป​ทาง​ไหน​บ้างน่ะ
สะพานหัก
บอก​ตาม​ตรง​นะ มัน​เป็น​เรื่อง​น่า​อาย​สิ้น​ดี

ข้า​นึก​ว่า​ข้า​จะ​ย้อน​กลับ​ไป​สู่​ยุค​ทอง​ของ​ข้า​ได้​น่ะ เข้าใจ​นะ​? ข้า​จะ​ได้​เป็น​ภัย​สยอง​แห่ง​ทะเล​สูง​เหมือน​กับ​ตอน​ที่​ข้า​ยัง​หนุ่ม​แน่น ปัญหา​ก็​คือ ทุก​คน​ลืม​ข้า​ไป​หมด​แล้ว ไอ้​พวก​กะลาสี​หนุ่มๆ ที่​ล่อง​เรือ​กัน​ไป​ทุก​วัน​นี้ พวก​เขา​ไม่รู้​ด้วย​ซ้ำ​ว่า​ข้า​เป็น​ใคร​! ข้า​ก็​คิด​ว่า ถ้า​ข้า​ทำ​อะไร​ยิ่ง​ใหญ่​ได้​อีก​ครั้ง อย่าง​การ​ฆ่า​นัง​แพศยา​ทะเล​เมอร์เวล​อะไร​แบบ​นี้ มัน​อาจ​ทำให้​ข้า​ได้​รับ​ความ​เคารพ​คืน​มา​บ้าง

อา ข้า​คง​ไม่​ต้อง​บอก​เจ้า​กระมัง​: แม่​สาว​นั่น​แข็งแกร่ง​กว่า​ภาพ​ลักษณ์​ภายนอก​ของ​เธอ​นัก ข้า​แค่​เผลอ​จู่โจม​พลาด​ไป​เพียง​ครั้ง​เดียว พอ​รู้ตัว​อีก​ที เรือ​แบล็คเครสต์​ก็​อับปาง​อยู่​บน​ชายฝั่ง ข้า​ก็​ถู​กนัง​แม่มด​นั่น​จับ​กิน​ทั้ง​เป็น

มัน​เลาะ​กล้าม​เนื้อ​ออก​จาก​กระดูก​ข้า​มา​กิน​ที​ละ​มัด ข้า​ขอ​บอก​เลย มัน​ไม่​สวย​เลย​สัก​นิด
เมอร์เวล
ใช่ ข้า​ก็​รู้​ว่า​ลิลลี่​คิดถึง​ข้า​มาก ข้า​เจ็บ​ปวด​นัก​ที่​ไม่​ได้​กลับ​ไป​หา​หลาน แต่​เรื่อง​ก็​คือ ข้า​ว่า​หลาน​ข้า​ควร​จดจำ​ข้า​ใน​อดีต ไม่ใช่​อ้วก​อาเจียน​กับ​ข้า​ที่​เป็น​ผี​สาง​อยู่​ใน​ตอน​นี้ ข้า​ว่า​ปล่อย​ให้​ตำนาน​ดำรง​อยู่​ต่อ​ไป​ใน​ใจ​ของ​เธอ​เสีย​ดี​กว่า
ลิลลี่
ยีนา​ก็​เป็น​สาว​สวย​ใช่​ไหม​ล่ะ มีหน้า​อก​ที่​ทัดเทียม​กับ​ดวงตะวัน​เลย​ที​เดียว! หาก​ข้า​ใช้​เวลา​อยู่​ที่​นี่​สัก​หน่อย ทำความ​รู้จัก​กับ​แม่​สาว​นั่น​อีก​สัก​นิด ต่อ​ให้​เธอ​ยัง​สาว มี​ชีวิต และ​ข้า​เอง​ก็​... อ๊าก แก่​และ​ก็​ตาย​ไป​แล้ว พอ​เธอ​ได้ยิน​บท​กวี​ของ​ข้า​น่ะ​นะ รู้​ไว้​เลย​ว่า​ไม่มี​สาว​คน​ไหน​ที่​มี​ชีวิต​ที่​ไม่​ต้องการ​พ่อ​เฒ่า​ฟัน​เน่า​เมื่อ​เขา​... หึ เล่น​ลิ้น​แล้ว​ก็​... เล่นคำ​น่ะ​!

แต่​ก็​ใช่​ว่า​เธอ​จะ​สน​อก​สนใจ​ผี​ชรา​อย่าง​ข้า​หรอก แต่​ก็​นะ ใคร​ก็​ฝัน​ได้​เสมอ ต่อ​ให้​เป็น​คน​ที่​ตาย​ไป​แล้ว​ก็ตาม
ยีนา
อา แม่​สาว​นั่น เธอ​ก็​รูป​งาม​นะ แต่​เธอ​เคร่งเครียด​ไป​หน่อย ข้า​ว่า​เธอ​เป็น​คน​ที่​เครียด​เกิน​ไป​หน่อย​นะ
เฮเลน่า
เอระเมียร์​เหรอ​? เขา​ก็​น่า​เบื่อ​พอ​สมควร ชอบ​พล่าม​ไป​ยืด​ยาว แต่​เขา​ก็​มี​เรื่อง​ราว​ที่​น่า​สนใจ​อยู่​บ้าง ฉะนั้น​การ​ได้​คุย​กับ​เขา​กัน​ยาวๆ เป็น​บาง​ครั้ง​บาง​คราว​ก็​อาจ​เป็น​เรื่อง​ดี​นะ
เอระเมียร์
ถ้า​พูด​ถึง​การ​เดิน​เรือ​อะไร​แบบ​นั้น​นะ เมื่อ​นาน​มา​แล้ว ข้า​เคย​เก็บ​สะสม​ทรัพย์​สมบัติ​เอา​ไว้​ใน​กล่อง​ล็อก แต่​ข้า​ก็​ทำตัว​โง่ๆ เอา​กล่อง​นั่น​ไป​ฝัง​ไว้​ใน​ยาม​เย็น​เมื่อ​ข้า​เมา​หนัก ข้า​คิด​แทบ​ตาย​ก็​จำ​ไม่​ได้​ว่า​ข้า​เอา​ไป​ฝัง​ไว้​ที่​... ข้า​รู้​แค่​ว่า​มัน​อยู่​ใกล้​กับ​สะพาน​หัก​นั่น​แหละ

กล่อง​นี้​มีจี้​เงิน​อยู่ ใน​นั้น​มี​ภาพ​ของ​เมเรดิธ ภรรยา​ข้า​ผู้​ล่วง​ลับ​ไป​แล้ว มัน​เป็น​ของ​ชิ้น​สุดท้าย​บน​โลก​ใบ​นี้​ที่​ทำให้​ข้า​ระลึก​ถึง​ภรรยา​ข้า​ได้ หาก​เจ้า​พบ​เจอ​กล่อง​ล็อก​ใน​ยาม​ที่​เจ้า​ออก​เดิน​ทาง ข้า​จะ​ขอบคุณ​เจ้า​นัก​ที่​เอา​มา​คืน​ได้
จี้เงิน
จี้​ของ​ข้า​! โอ้โฮ​! โอ้ ที่รัก แม่​เมเรดิธ​รูปงาม​ของ​ฉัน ฉัน​คิดถึง​อก​ที่​สั่น​เทา​ของ​เธอ​นัก ฉัน​นึกถึง​ต้น​ขา​ของ​เธอ​ที่​สั่น​ระริก หล่อน​มี​หัวใจ​อัน​เร่าร้อน​เสีย​จน​สามารถ​ละลาย​ภูเขาน้ำแข็ง แล้ว​ก็​มี​หัวนม​ที่​มี​ขนาด​... เอ่อ ยัง​ไง​ก็ตาม ข้า​ขอบคุณ​เจ้า​มาก​นะ

ไม่​ว่า​เจ้า​จะ​พบ​อะไร​อย่าง​อื่น​ใน​กล่อง​ล็อก​นั่น เจ้า​หยิบ​ไป​ได้​ตามใจ​ชอบ​เลย​นะ ล็อกเกต​ชิ้น​นี้​เป็น​สมบัติ​ชิ้น​เดียว​ที่​ข้า​ต้องการ
จี้เงิน
ข้า​คิดถึง​หลาน​สาว​ข้า​แทบ​แย่ รู้​ไหม ข้า​เคย​เล่า​นิทาน​ก่อน​นอน​ให้​ลิลลี่​ฟัง​จน​หลับใน​อ้อม​แขน​ข้า หลาน​ข้า​ชอบ​เรื่อง​คิชาร่า​มาก เธอ​เป็น​สาว​วาล์​สุด​แกร่ง​ที่​เลื่อง​ชื่อ​ว่า​ออก​ทะเล​มา​ทั่ว​ทุก​ฝั่ง ทุก​ถ้ำ ทุก​อ่าว​ของ​ทวีป​นี้​ด้วย ด้วย​ความ​ช่วย​เหลือ​ของ​ดวงดาว​ของ​เธอ ซึ่ง​เป็น​วัตถุ​โบราณ​ที่​เธอ​ไป​ฉก​มา​ตอน​ที่​เธอ​ออก​ทะเล​เป็น​ครั้ง​ครั้ง​แรก ลิลลี่​น้อย​หลงใหล​ใน​ดวงดาว​ของ​คิชาร่า​มากๆ ว่า​กัน​ว่า​มัน​มีมนต์มณี​ฝัง​อยู่​ใน​นั้น ทำให้​สามารถ​นำทาง​เจ้าของ​ไป​ที่​ใด​ก็ได้​ที่​เธอ​ต้องการ

ข้า​คิด​ว่า​หลาน​ข้า​คง​ใฝ่ฝัน​ว่า​สัก​วัน​เธอ​จะ​ได้​กุม​ดวงดาว​นั่น​ไว้​ใน​มือ แล้ว​ออก​เรือ​ไป​จน​สุด​ขอบ​โลก ข้า​อยาก​พบ​กับ​เธอ​อีก แต่​ข้า​ไม่มี​ทางออก​เดิน​ทาง​ไป​มือ​เปล่า​เป็น​อัน​ขาด ลิลลี่​เคารพ​ข้า​มาก ฉะนั้น ข้า​ว่า​ถ้า​ข้า​เอา​ดวงดาว​ไป​ให้​เธอ​ได้ มัน​คง​ทำให้​หน้า​งามๆ ของ​หลาน​ข้า​มี​รอย​ยิ้ม​เป็น​แน่ ถ้า​มี​ของ​ขวัญ​แบบ​นั้น​ติดมือ​ไป ข้า​ก็​คง​มีหน้า​ไป​เยี่ยม​หลาน​สาว​ของ​ข้า แทนที่​จะ​นั่ง​จับเจ่า​เป็น​ผี​ไม่มี​ศาล​แบบ​นี้​... แต่​ก็​ต้อง​มี​ผู้​กล้า​ที่​จิตใจ​งาม​ไป​เอา​มัน​มา​ให้​ข้า​น่ะ​นะ
ดวงดาวของคิชาร่า
นี่​คือ​ดวงดาว​เลื่อง​ชื่อ​ของ​คิชาร่า​นี่เอง เฮ้อ เป็น​อย่าง​ที่​ข้า​คิด มัน​จะ​ไม่​ชี้​ทาง​ข้า​ไป​ยัง​ทิศ​ใด​ทิศ​หนึ่ง​เป็น​แน่ มัน​ยัง​ตัดสิน​ใจ​ไม่​ได้​เพราะ​ว่า​ข้า​เอง​ก็​ตัดสิน​ใจ​ไม่​ได้ ข้า​รู้สึก​ราวกับ​มี​คำ​ทำนาย​สั่น​ไหว​ขึ้น​ที่​กลาง​ใจ​ข้า เหมือน​กับ​มี​กะลาสี​เรือ​เพิ่ง​จะ​เหยียบ​หลุม​ศพ​ข้า​อะไร​อย่าง​นั้น หาก​ข้า​ไป​หา​ลิลลี่​ตอน​นี้ มัน​ย่อม​มี​เพียง​ความ​ผิด​หวัง​กับ​ความ​เศร้า​โศก​เพียง​เท่านั้น

หาก​นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่​จะ​ตาม​มา​ใน​อนาคต งั้น​มัน​ก็​เก็บ​ไว้​แบบ​นั้น​ได้​เลย ข้า​อยาก​ให้​หลาน​สาว​ข้า​มี​ชีวิต​อัน​ยืนยาว​และ​มี​ชีวิต​ชีวา โดย​ปราศจาก​ปัญหา​ใดๆ จาก​โจร​สลัด​เก่า​แก่​ไร้​ลม​หายใจ​อย่าง​ข้า
ดวงดาวของคิชาร่า
ตำนาน​ว่า​กัน​ว่า​คิชาร่า​ไป​มี​ปัญหา​กับ​ราชินี​อัถ​สิริ​ผู้​นั้น มัน​ไม่มี​ราย​ละเอียด​ชัดเจน​นัก แต่​จาก​คำ​บอก​เล่า​ทั้งหมด​ที่​ข้า​รู้ อัถสิริ​นั้น​ไม่ใช่​แม่​สาว​ที่​เข้า​อก​เข้าใจ​คน​สัก​เท่าไร คิชาร่า​ที่​เป็น​ผู้​มี​จิตใจ​ใฝ่​เสรี​ก็​คงจะ​เผลอ​ทำตัว​เป็น​เสี้ยน​หนาม​ทิ่ม​แทง​แม่​สาว​ราชวงศ์​นั่น​ คง​เป็น​เพราะ​เธอ​นำ​เรื่อง​ราว​จาก​โลก​ภายนอก​ไป​บอก​เล่า​กระมัง แม่สาว​คิชาร่า​เกือบ​หัว​หลุด​ออก​จาก​บ่า​เชียว​ละ อัถสิริ​ยึด​เรือ​ของ​เธอ​แล้ว​นำ​ลูก​เรือ​ของ​เธอ​ไป​สังเวย ทำให้​แม่​สาว​ผู้​น่า​สงสาร​นั่น​ต้อง​หลบ​ซ่อน

แต่​คิชาร่า​ก็​เหลี่ยม​จัดไม่​ต่าง​จาก​ข้า​นั่น​แหละ เธอ​หลบ​หนี​พ้น​ไป​จาก​อุ้งมือ​ของ​อัถสิริ แล้ว​หนี​รอด​ออก​ไป​จาก​จักรวรรดิ​นั่น แต่​ก่อน​ที่​เธอ​จะ​จาก​ไป เธอ​แอบ​เอา​ดวงดาว​นั่น​ไป​ซ่อน​ไว้​ที่ไหน​สัก​แห่ง​ใกล้​กับ​ทาง​ยก​ระดับ​ที่​นำ​ไป​สู่​นคร​วาล์​เก่า​แก่​ทาง​เหนือ ข้า​ว่า​เธอ​คง​ทำ​แบบ​นั้น​เผื่อ​ว่า​วัน​หนึ่ง​เธอ​ถูก​จับ​ตัว​ไป​กระมัง หาก​ของ​แบบ​นั้น​ไป​อยู่​ใน​มือ​ของ​ทรราช​อย่าง​อัถสิริ​... ใคร​จะ​รู้​ว่า​เธอ​จะ​ใช้​มัน​สร้าง​ปัญหา​อะไร​ขึ้น​มา​ได้​บ้าง
คิชาร่า
เจ้า​ลอง​นึกถึง​ที่​ที่​เลว​ร้าย​ที่สุด​ดูนะ นั่น​ก็​คือ​พอนเดียม คราว​นี้​เจ้า​ลอง​นึกถึง​ซ่อง​กะหรี่​ที่​สร้าง​ความ​สุข​ให้​กับ​เจ้า​ได้​มาก​ที่สุด นั่น​ก็​คือ​พอน​เดียม มัน​เป็น '​สวรรค์​ของ​พวก​โจร​สลัด​' ที่​มี​ร่าง​มากมาย​ให้​แทง มีรู​มากมาย​ให้​เติม​เต็ม และ​มี​สุรา​ประหลาด​ให้​ดื่มด่ำ​มากมาย

เกาะ​นั้น​มี​พวก​ไบรน์ร็อท​คุม พวก​เขา​ทำ​ทุก​วิถี​ทาง​ให้​มัน​คู่ควร​กับ​ความ​คาด​หวัง​อัน​ต่ำ​เตี้ย​เรี่ย​ดิน​นั่น​แหละ

จาก​ที่​ข้า​เคย​ไป​ที่​นั่น​มา​ครั้ง​ที่​แล้ว มัน​คง​ไม่​เปลี่ยน​ไป​นัก​หรอก แต่​มัน​ก็​เป็น​ที่​ที่​เหมาะ​กับ​การ​สะบัด​หัว​เข็มขัด​ทิ้ง​ไป​ร่วม​รัก​กับ​แม่​สาว​ต้อย​ต่ำ​ทรง​สะ​บึม​ทาง​หลัง​ร้าน​บาร์​เหล้า​น่ะ​นะ​!
พอนเดียม
ใช่ พวก​ไบรน์ร็อท​นี่​มัน​ช่าง​เลว​นัก พวก​มัน​ถูก​นำ​โดย​คน​ที่​มี​เลือด​เนื้อ​เชื้อ​ไข​เดียว​กับ​ข้า​นี่เอง ลุสซี่ น้อง​สาว​ข้า​เอง ทุก​วัน​นี้​พวก​มัน​เรียก​มัน​ว่า "แม่เน่า​" ข้า​เคย​เป็น​ผู้นำ​ของ​พวก​เขา ในสมัย​ที่​พวก​ไบรน์ร็อท​นั้น​มุ่ง​เน้น​การ​ทำ​เรื่อง​เดียว​เพียง​เท่านั้น นั่น​ก็​คือ​การ​จู่โจม ปล้น​สะดม​ออก​มา​ด้วย​เรือ​ดำ​เสีย​ให้​เต็ม​ที่​!

ลุสซี่​ผู้​เก่า​แก่​เคย​เป็นต้น​เรือ​ของ​ข้า​มา​หลาย​ต่อ​หลาย​ปี แต่​มัน​สัมผัส​ถึง​อำนาจ​อัน​หอม​หวาน​ที่​มัน​จะ​ได้​จาก​การ​เป็น​กัปตัน มัน​ก็​เลย​ก่อ​กบฏ​กับ​ข้า​! น้อง​สาว​แท้ๆ ของ​ข้า​เนี่ย​! มัน​ทิ้ง​ข้า​ไว้​ที่​เกาะ​ร้าง​ที่​อยู่​ห่าง​ไกล​จาก​ชายฝั่ง​ที่ไหน​สัก​แห่ง นัง​เวร​นั่น ข้า​ต้อง​ใช้​เวลา​หลาย​ต่อ​หลาย​เดือน​ถึง​จะ​กลับ​มา​สู่​แผ่น​ดิน​ใหญ่​ได้

จาก​นั้น​เป็นต้น​มา​กลุ่ม​ไบรน์ร็อท​ก็​เป็น​ตัว​ปัญหา​มา​โดย​ตลอด กลุ่ม​นี้​เคย​รักษา​เกียรติ​เยี่ยง​โจร​สลัด​หัว​เก่า ตอน​นี้​กลุ่ม​นี้​กลาย​เป็น​เพียง​พวก​คลั่ง​เสีย​สติ​ที่​ใฝ่​หาความ​เกรง​กลัว​กับ​ความ​หวาดหวั่น​ต่อ​ไป​อย่าง​ไม่​หยุด​หย่อน
ชนเผ่าไบรน์ร็อท
นี่​มัน​กะลาสี​คน​โปรด​ของ​เรา​นี่​นา​! เจ้า​ไป​นั่ง​ทำ​อะไร​ใน​บ่อ​เลือด​นั่น​ล่ะ​?
WeylamCallOut
ข้า​จะ​ไม่​โกหก​เจ้า​เลย​นะ เจ้า​มัน​เละเทะ​เหมือน​ขี้​เลย​! เหมือน​อุจจาระ​ที่​ออก​มา​จาก​ก้น​แพะ​แท้ๆ เลย มัน​เกิด​อะไร​ขึ้น​ตั้งแต่​เรา​พบ​กัน​ครั้ง​สุด​ท้า​ยล่ะเนี่ย​?

ไม่​ต้อง​กลัว​นะ กัปตัน​คน​โปรด​ของ​ข้า ผู้​เฒ่า​ฟัน​เน่า​ผู้​นี้​มา​ช่วย​เจ้า​แล้ว ข้า​ยัง​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ที่​เจ้า​พา​ลิลลี่​มา​เจอ​กับ​ข้า​น่ะ
การช่วยชีวิต
อา อย่าง​ที่​เจ้า​ได้​เห็น ข้า​ก็​พบ​ดินปืน​ที่​หาย​ไป​จาก​ปืน​ข้า​เสียที ข้า​หมาย​ถึง​ความ​กล้า​ของ​ข้า​นั่น​แหละ ใน​ที่สุด​ข้า​ก็ได้​เดิน​ทาง​ไป​หา​หลาน​สาว​ที่​ฐานที่มั่น​ไลออนอาย​เสียที ข้า​ไม่รู้​ว่า​จะ​ตี​ตน​ไป​ก่อน​ไข้​ตั้ง​นาน​ไป​ทำไม หลาน​ยอมรับ​ข้า​เหมือน​ปลาก​ลับ​บ่อน้ำ​เลย เหมือน​ไม่มี​เวลา​ผ่าน​ไป​เลย​สัก​นิด

เอา​เถอะ เจ้า​โชค​ดีแล้ว​ที่​เรา​ทำ​แบบ​นั้น เพราะ​เรา​ออก​ตาม​หา​เจ้า​เพื่อ​ขอบคุณ​เจ้า​อยู่ ข้า​ตาม​เข็ม​ทิศ​ข้า ฟัง​เสียง​มนต์มณี​ของ​เรือ​ข้า พอ​รู้ตัว​อีก​ที​เรา​ก็ตาม​รอย​เลือด​เนื้อ​มา​เจอ​เจ้า​เตะ​ฝุ่น​อยู่​โลก​ไหน​ก็​ไม่รู้​เนี่ย​!
ลิลลี่
ยินดี​ต้อนรับ​สู่​โอริอาท! สูด​กลิ่น​อากาศ​บน​ดิน​พวก​นั้น​สิ อากาศ​ไม่​เหมือน​ใน​ธีโอโพลิส​เลย​สัก​นิด ที่​นั่น​เต็ม​ไป​ด้วย​กลิ่น​โลกีย์​กลิ่น​มลพิษ​ซุก​อยู่​ใต้​ผ้า​คลุม​ของ​พวก​เทมพลาร์​ศักดิ์สิทธิ์​... เหมือน​ที่​นี่​จะ​เปลี่ยน​ไป​หน่อย​ตั้งแต่​ข้า​มา​คราว​ก่อน มี​เลือด ไส้​นอง​เต็ม​ไป​มากกว่า​ที่​คิด ข้า​ว่า​ข้า​กับ​ลิลลี่​จะ​อยู่​ที่​นี่​ให้​ปลอดภัย​เสีย​ก่อน เจ้า​เดิน​ทาง​ไป​เถอะ​พวก ลอง​ดู​ว่า​เจ้า​จะ​ไป​เชือด​ไอ้​หน้า​ไหน​ได้​อีก
ยินดีต้อนรับ
นี่​แหละ ผู้​หญิง​ที่​ต่อสู้​ปกป้อง​ตนเอง​ได้​! ดู​เธอ​สิ​! เธอ​เป็น​ยอด​หญิง​อัน​เลอ​เลิศ​นัก

อา ทำให้​ข้า​นึกถึง​เม​เรดิธ​เลย ที่รัก​ของ​ข้า​ที่​จาก​ไป​เนิ่น​นาน... ข้า​อยาก​จะ​มี​ผู้​หญิง​แบบ​นั้น​อยู่​ข้าง​กาย​อีก​สัก​ครั้ง เป็น​คน​ที่​อยู่​หัว​เรือ​มอง​ดู​ท้อง​ทะเล​ร่วม​กับ​ข้า ทำให้​ใจ​ข้า​อบอุ่น ทำให้​อย่าง​อื่น​ของ​ข้า​อบอุ่น​บน​เตียง​... มัน​คงจะ​เป็น​ฝัน​ชั้น​เลิศ​ไม่​น้อย​...
ลานี
ไอ้​พวก​การ์ด​ดำ​เส็งเคร็ง ข้า​ออก​ทะเล​มา​หลาย​ปี ข้า​ไม่​เคย​ให้​การ์ด​ดำ​สัก​คน​ได้​ขึ้น​เรือ​สัก​ครั้ง หาก​ราชัน​น้ำ​เค็ม​ยัง​อยู่ ข้า​บอก​เลย​ว่า​ไอ้​แบนนอน​คน​นี้​จะ​ได้​เผชิญ​หน้า​กับ​จ้าว​แห่ง​เกลือ​กับ​เปลือก​แข็ง​แน่ๆ​... มัน​กับ​คน​อย่าง​มัน​จับ​พวก​เรา​แขวน​คอ​ฉีก​ร่าง​มา​เยอะ​เกิน​ไป ข้า​ไม่​เชื่อ​ใจ​มัน ไม่​เชื่อ​ใจ​มัน​สัก​นิด
แบนนอน
ข้า​คิด​ว่า​ลิลลี่​หลงใหล​เจ้า​การ์ด​ดำ​นั่น​แล้ว​ละ ข้า​จะ​บอก​อะไร​ให้ ข้า​ไม่​ยอม​ให้​เกิด​เรื่อง​แบบ​นั้น​แน่ๆ ดู​ข้า​สิ​! ข้า​ไม่​เคย​คิด​ว่า​จะ​ได้​เห็น​วัน​ที่​ข้า ผู้เฒ่าเวย์แลม กลาย​เป็น​ปู่​จอม​เคร่ง แต่​ข้า​ก็​เป็น​ไป​แล้ว สำนึก​มัน​จะ​ทำลาย​ชีวิต​ข้า​แน่ๆ
ลิลลี่
เจ้า​สนใจ​ดาบ​สั้น​ใหม่ๆ หรือ​ของ​เทือก​นั้น​ไหม​? ข้า​เพิ่ง​จะ​ปลด​ล็อก​คลัง​อาวุธ​เก่า​ของ​เรือ​แบล็คเครสต์​ได้​น่ะ เจอ​อาวุธ​มากมาย​จาก​กาล​ก่อน หาก​เจ้า​ต้องการ ข้า​ก็​ยินดี​ให้​เจ้า​ดู​คลัง​นี้​นะ เผื่อ​ว่า​เจ้า​อยาก​จะ​ได้​อะไร​ไป​บ้าง
การซื้อขาย
แต่​ก่อน​สาวๆ อยาก​ได้ตัว​เวย์แลม​คน​นี้​ใจ​จะ​ขาด แต่​ข้า​ไม่​ได้​สัมผัส​ไอ​อุ่น​จาก​อ้อม​กอด​ของ​สาวๆ มา​นาน​แสน​นาน​แล้ว ข้า​รู้สึก​แย่​ยิ่ง​นัก ใน​ยาม​ที่​ข้า​ออก​ทะเล ข้า​ได้ยิน​เรื่อง​ของ​ราชินีอัถสิริ​กับ​การ​ที่​เธอ​ชอบ​ใช้​แผ่น​ดิน​นี้​เก็บ​ของ​ดีๆ เอา​ไว้

ของ​ดีๆ อย่าง​หนึ่ง​ก็​คือ​ยา​เสน่ห์​อัน​เลื่อง​ชื่อ​ของ​เธอ ว่า​กัน​ว่า​มัน​จะ​ทำให้​คน​รัก​ใน​ฝัน​เข้า​มา​สู่​ตรง​หว่าง​ขา​ของ​ผู้​ดื่ม แม้​ว่า​คน​รัก​ผู้​นั้น​จะ​อยู่​ห่าง​โพ้น​ทะเล​ไป​ก็ตาม ราชินีอัถสิริ​เก็บ​ยา​นี้​ไว้​ใน​กะโหลก​ของ​คน​รัก​คน​โปรด​ของ​เธอ

แต่​ตอน​นี้​ไอ้​พวก​เทมพลาร์​เวร​นั่น​อาจ​จะ​ได​ม้ัน​ไป​แล้ว และ​ข้า​ว่าที่​เก็บ​ยา​อัน​แสน​ประหลาด​นั่น​ทำให้​พวก​มัน​โยน​กะโหลก​นั่น​เข้า​สู่​สถาน​เก็บ​กระดูก รวม​ไป​ถึง​กระดูก​ที่​เหลือ​ที่​กอง​อยู่​แถว​นั้น

เอ็กไซล์ ข้า​ขอ​ให้​เจ้า​เป็น​สหาย​ดัง​ที่​ข้า​คิด ช่วย​ไป​ตาม​หา​ยา​นั่น​มา​ให้​หน่อย ข้า​จะ​ได้​สัมผัส​รัก​แท้​อีก​ครั้ง
น้ำยาปลุกเสน่ห์
เจ้า​เจอ​มัน​แล้ว​รึ​! ขอ​ให้​เจ้า​จงเจริญ เอ็กไซล์​! ปัญหา​เรื่อง​สาวๆ ของ​ข้า​จะ​ได้​จบ​ลง​เสียที​! เรา​มา​ลอง​ดู​เสีย​เถอะ​...

อื่ม... อืมมม​... ข้า​ไม่รู้​สึก​อะไร​เลย​... ฉิบหาย​วาย​ป่วง​ห้วง​ทะเล​! พินาศ​สิ้น​ดี​! นอนก้น​อยู่​ใน​สถาน​เก็บ​กระดูก​มา​หลาย​ต่อ​หลาย​ปี มนต์​รัก​มัน​หาย​ไป​จาก​กะโหลก​นั่น​หมด​แล้ว

เอา​เถอะ​... ลอง​ไว้​ก็​ไม่​เสีย​หาย เจ้า​เอา​รางวัล​เล็กๆ น้อยๆ ไปนะ​...
น้ำยาปลุกเสน่ห์
ขอขอบคุณ​ท้องทะเล​! ไอ้​เทพ​นั่น​ตาย​ไป​จาก​โลก​ของ​เรา​สัก​ที​! เจ้า​ไม่รู้​หรอก​ว่า​ข้า​เคย​ได้ยิน​ไอ้​พวก​คน​เถื่อน​คา​รุย​พร่ำ​บ่น​ว่า​กลัว​เทพ​กิน​คน​นั่น​มา​มาก​ขนาด​ไหน

แล้ว​แน่นอน​ว่า​ก็​มี เอ่อ​... ความ​สยดสยอง​ทั้งหมด​พวก​นี้​ด้วย ใช่​แล้ว ไม่​ว่า​จะ​ชาย​หญิง​หรือ​ลูก​เล็ก​เด็ก​แดง​หน้า​ไหน​ก็​ย่อม​สรรเสริญ​ชื่อ​เจ้า​ใน​วง​เหล้า​ชั้น​ยอด​ของ​ค่ำคืน​นี้​แน่นอน

พอ​พูด​ถึง​เรื่อง​นี้ ชาย​คน​หนึ่ง​จะ​ไป​หา​เหล้า​แรงๆ ได้ที่ไหน​ใน​ย่าน​นี้​เนี่ย​?
คิทาวา

W_08_01.ogg

W_08_02.ogg

W_08_03.ogg

W_08_04.ogg

W_08_05.ogg

W_08_06.ogg

W_08_07.ogg

W_08_08.ogg

W_08_09.ogg

W_08_10.ogg

W_08_11.ogg

W_08_12.ogg

W_08_13.ogg

W_08_14.ogg

W_08_15.ogg

W_09_01.ogg

W_09_02.ogg

W_09_03.ogg

W_09_04.ogg

W_09_05.ogg

W_09_06.ogg

W_09_07.ogg

W_09_08.ogg

W_09_09.ogg

W_09_10.ogg

W_09_11.ogg

W_09_12.ogg

W_09_13.ogg

W_09_14.ogg
Edit

Wikis Content is available under CC BY-NC-SA 3.0 unless otherwise noted.