| # | ชื่อ |
|---|
| 1 | ตามหาราชันในม่านหมอก
คุณได้รับมอบหมายให้ตามหาและสังหารราชันในม่านหมอก ค้นหาปราการของเขาเสียค้นหาปราการของราชันในม่านหมอก |
| 2 | สยบราชันในม่านหมอก
สยบราชันในม่านหมอกที่รากฐานแห่งความว่างเปล่าสยบราชันในม่านหมอก |
| 3 | เล่าเรื่องชัยชนะเหนือราชันในม่านหมอกของคุณให้ใครสักคนฟัง
ตามหาใครสักคนในป่าวิเศษวิริเดียนที่จะให้รางวัลกับคุณจากการที่สยบราชันในม่านหมอกตามหาใครสักคนในป่าวิเศษวิริเดียนที่จะให้รางวัลกับคุณจากการที่สยบราชันในม่านหมอกNPC: ผู้ตระบัดสัตย์ สงครามแห่งป่าวิเศษ เสร็จสิ้น: หยาดน้ำแห่งชัยชนะนั้นช่างหวานนัก เช่นเดียวกับน้ำแห่งความเลื่อมใสที่ข้ากรีดออกมาจากแท่นของเขา พวกเราได้ร่วมกันนำคำสาปของป่าวิเศษนี้มาใช้เป็นประโยชน์เสียเอง ไม่มีบทเรียนเหลือแล้ว มีเพียงศรัทธาดิบจิบหนึ่งเท่านั้น... ใช่ ดื่มไปเลย ลิ้มรสให้ลุ่มลึก... นี่คือพลังแห่งชีวิตของวิญญาณที่มีชีวิต สารน้ำศักดิ์สิทธิ์อันปรากฏเป็นประจักษ์ ถูกถวายให้โดยเหล่าผู้โง่เขลา... อร่อยใช่ไหมล่ะ? บัดนี้เจ้าได้เป็นจอมอาคมแห่งม่านหมอกโดยสมบูรณ์แล้วนักล่าปฐมกาล สงครามแห่งป่าวิเศษ เสร็จสิ้น: ป่าวิเศษก้องสะท้อนไปด้วยการพ่ายแพ้ของราชันในม่านหมอกด้วยน้ำมือเจ้า! บทเรียนสุดท้ายนั้นเรียบง่ายนัก จงคิดบทเรียนของเจ้าเอง ข้าให้กับเจ้าได้เพียงความชัดเจน {เจ้า}เป็นยอดนักล่าแล้ว ไม่มีใครในดินแดนนี้ที่ต่อกรกับเจ้าได้อีกต่อไป มันเป็นหน้าที่ของเจ้าที่จะออกตะลุยเป็นอิสระตามธรรมชาติอย่างดุร้ายท่ามกลางม่านหมอกผู้คุ้มครองชายป่า สงครามแห่งป่าวิเศษ เสร็จสิ้น: ข้าสัมผัสได้ในห้วงขณะที่เจ้าสยบราชันในม่านหมอก ดรีออกต์ร่ำร้องถึงชัยชนะของเจ้า มัน{จะ}กลับมาแน่... แต่จะต้องใช้เวลาพักใหญ่ เราจึงมีสันติในกาลนี้ ข้าจะสอนให้เจ้าล่วงรู้ความลับสุดท้ายของมาไจ แล้วเจ้าจะได้เป็นผู้แบกรับประเพณีของเรา เราเชื่อใจในตัวเจ้าแล้ว |
| 4 | กลับไปหานักล่าปฐมกาล
กลับไปหานักล่าปฐมกาลในฐานะยอดนักล่าคนใหม่แห่งป่าวิเศษกลับไปหานักล่าปฐมกาลNPC: นักล่าปฐมกาล สงครามแห่งป่าวิเศษ: ถึงเวลาแล้ว เจ้าพร้อมสำหรับการดิ้นรนครั้งสุดท้ายเสียที เจ้าจะไปถึงยอดได้ก็ต่อเมื่อเจ้าออกล่าผู้ที่ทรงพลังที่สุดในป่าวิเศษ ซึ่งผู้นั้นก็คือ{ข้า} แต่ข้าย่อมไม่อาจต่อสู้กับเจ้าได้อย่างดุดันเต็มเปี่ยม เพราะข้าเริ่มมองว่าเจ้าเป็นเพื่อนข้าเสียแล้ว การต่อสู้นั้นต้องเป็นของจริง ต้องเป็นการต่อสู้ชี้เป็นชี้ตายอย่างแท้จริง และมีเพียงผู้เดียวที่มอบการท้าทายสุดท้ายให้กับเจ้าได้ นั่นก็คือราชันในม่านหมอก จงกลับมาหาข้าเมื่อเจ้าสยบเขาได้สำเร็จ ข้าจะสอนบทเรียนสุดท้ายให้กับเจ้านักล่าปฐมกาล ล่าด้วยเมตตา: การขึ้นลำดับขั้นในป่าเขานั้นย่อมไม่ง่ายแน่ สิ่งมีชีวิตไร้ชื่อยิ่งใหญ่คืบคลานอยู่ในป่าวิเศษมากมาย อยู่อย่างทรมานและโศกสลดตลอดกาล พวกมันอันตรายทว่าควรได้รับเมตตา พวกมันจึงจะเป็นเหยื่อของเจ้า จงมาหาข้าเพื่อเจ้าออกล่าเสร็จสิ้น แล้วเราจะฝึกฝนไปด้วยกันนักล่าปฐมกาล ออกล่าอีกา: เจ้ากำลังเป็นอะไรมากไปกว่าที่เคย วิสป์ศักดิ์สิทธิ์บอกข้าว่าเจ้าพร้อมต่อสู้ไปสู่จุดสูงสุดของกฎของธรรมชาติแล้ว จงตามหาสิ่งมีชีวิตไร้ชื่อที่อันตรายที่สุด อีกาที่โสมมที่สุดอันได้แก่มอร์ริแกนผู้มืดดำ มันเป็นสัตว์ร้ายที่ดุร้ายยิ่ง เป็นบ้าเป็นคลั่งไปด้วยโรคต้องสาปของมัน จงหลบคมจงอยของมันหรือสวมใส่เกราะที่หนักที่สุดที่เจ้าหามาได้ เมื่อเจ้าออกล่าเสร็จสิ้นแล้วค่อยกลับมาหาข้า แล้วเราจะออกตะลุยด้วยกันในป่าวิเศษนักล่าปฐมกาล สิ้นสุดการเดินทาง: เราจะได้พบกันใหม่ เพื่อน แต่กาลของข้าผ่านพ้นไปแล้ว แล้วข้าก็จะลดถอยลง... ข้าไม่คิดว่าความตายร่ำรอข้าอยู่ที่ปลายทาง มีเพียงการจางหายไปอย่างช้าๆ เท่านั้น จนกระทั่งทุกคนทุกผู้ที่รู้จักข้าจะสงสัยว่าพวกเขาพบเจอข้าครั้งสุดท้ายมาตอนไหน พวกเขาจะเล่าเรื่องราวช่วงเวลาทั้งดีและร้ายราวกับจะไม่ได้พบเจอข้าอีก เพราะกาลเวลาจะทำให้พวกเขาคลายกังวลก่อนที่เส้นทางของเราจะกลับมาบรรจบกันใหม่ นี่หาใช่การจากลาชั่วนิรันดร์ไม่ แต่เป็นเพียง... การอำลาในครานี้เพียงเท่านั้นนักล่าปฐมกาล ทักทายอย่างเป็นทางการ: อีกเรื่องนึงนะ เพื่อนข้า... ข้าชื่อฟลาเวีย ยินดีที่ได้พบกับเจ้าจริงๆ เสียทีนักล่าปฐมกาล สงครามแห่งป่าวิเศษ เสร็จสิ้น: ป่าวิเศษก้องสะท้อนไปด้วยการพ่ายแพ้ของราชันในม่านหมอกด้วยน้ำมือเจ้า! บทเรียนสุดท้ายนั้นเรียบง่ายนัก จงคิดบทเรียนของเจ้าเอง ข้าให้กับเจ้าได้เพียงความชัดเจน {เจ้า}เป็นยอดนักล่าแล้ว ไม่มีใครในดินแดนนี้ที่ต่อกรกับเจ้าได้อีกต่อไป มันเป็นหน้าที่ของเจ้าที่จะออกตะลุยเป็นอิสระตามธรรมชาติอย่างดุร้ายท่ามกลางม่านหมอกนักล่าปฐมกาล กลับมาใหม่: จงดิ้นรนให้เติบโตเสีย เมื่อเจ้าพร้อม ข้าย่อมมีอะไรมาสอนเจ้าเพิ่มเติมนักล่าปฐมกาล กลับมาใหม่: จงดิ้นรนให้เติบโตเสีย เมื่อเจ้าพร้อม ข้าย่อมมีอะไรมาสอนเจ้าเพิ่มเติมนักล่าปฐมกาล ล่าด้วยเมตตา เสร็จสิ้น: ข้าสัมผัสได้ถึงพลังงานเก่าแก่ที่เติบโตในตัวเจ้า ใช่ เจ้าพร้อมเรียนรู้แล้วละนักล่าปฐมกาล ออกล่าอีกา เสร็จสิ้น: เจ้าได้สยบมอร์ริแกนผู้มืดดำแล้ว! ข้ามองเห็นได้จากที่วิสป์โลดแล่นรอบตัวเจ้า สัตว์ร้ายนั้นจะกลับมาใหม่เพราะมันเป็นเพียงภาพเงา เป็นเงาที่ทอดผ่านแก่นแท้ชิ้นหนึ่งของดรีออกต์ที่ติดโรคต้องสาป ทว่าการต่อสู้นั้นก็หาได้ไร้ความหมายไม่ |
| 5 | กลับไปหาผู้ตระบัดสัตย์
กลับไปหาผู้ตระบัดสัตย์เพื่อให้พวกคุณทั้งคู่ได้หาประโยชน์จากชัยชนะของคุณกลับไปหาผู้ตระบัดสัตย์NPC: ผู้ตระบัดสัตย์ สงครามแห่งป่าวิเศษ: เจ้าพร้อมแล้ว ลูกศิษย์ของข้า เราจะต้องเดินหมากที่ดีที่สุด จงตามหาราชันในม่านหมอกแล้วไปเผชิญหน้ากับเขาโดยตรงเสีย เจ้าจะต้องต่อสู้แล้วสยบกายเนื้อของเขาให้จงได้ด้วยวิธีที่เจ้าเห็นควร มันจะไม่ทำให้เขาตายโดยสมบูรณ์ แต่มันจะขับไล่เขาไปชั่วคราว... และจะเปิดโอกาสให้ข้ารับกระแสความเลื่อมใสจากแท่นของเขา ไปเถิด ไปทำตามที่มอบหมายให้เสร็จสิ้น แล้วข้าจะแต่งตั้งให้เจ้าได้เป็นจอมอาคมเต็มตัวผู้ตระบัดสัตย์ กวาดล้างสาวก: งานของเจ้าคือการกำจัดอะไรง่ายๆ เพียงเท่านั้น ราชันในม่านหมอกได้ก่อตั้งศาสนาที่ล่อลวงนักเดินทางทั่วทั้งป่าวิเศษ นักเดินทางแสนเขลาเหล่านี้กลายเป็นผู้ติดตามแสนคลั่ง ศรัทธาของพวกเขาก็เป็นเชื้อไฟแก่แผนของเขา จงลดเชื้อไฟนั้นด้วยการกำจัดสาวกเหล่านั้นทิ้ง ทำการนี้เสร็จแล้วค่อยกลับมาหาข้า เราจะมาดูกันเรื่องการฝึกสอนเจ้าผู้ตระบัดสัตย์ กลายเป็นความมืดมิด: ถึงเวลาที่เราจะขยายการต่อสู้กับราชันในม่านหมอกแล้วละ กุญแจสำคัญของแผนเขาคือแท่นพิธีกรรมจำนวนมากมายมหาสาลที่เขาได้ตั้งขึ้นมาทั่วทั้งป่า แท่นเหล่านี้เปรียบเป็นตะปูที่ตอกทะลุความหมายสามชั้น: โลกของเจ้า, ป่าวิเศษ และห้วงว่างของผู้ไร้ชื่อ ถึงคราวที่เราจะดัดตะปูให้งอเสียแล้ว
ข้าขอมอบหมายให้เจ้าตามหาราชันในม่านหมอกขณะที่เขาทำพิธีกรรม สร้างความโกลาหลให้เต็มที่ พิธีกรรมที่ถูกขัดขวางอาจก่อให้เกิดความเสียหายกว่าที่เจ้าคาดคิดก็เป็นได้... จงกลับมาหลังจากที่เจ้าก่อความวุ่นวายสำเร็จ แล้วข้าจะสอนเจ้าเพิ่มเติมผู้ตระบัดสัตย์ ทักทายอย่างเป็นทางการ: เจ้าทำให้ข้าประทับใจเหนือคณานับ และอาจเหนือกว่าข้าในบางอย่างเสียอีก ข้าคิดว่าข้าไว้ใจเจ้าพอที่จะบอกชื่อแท้ของข้าได้แล้ว ข้าชื่อโดรเมียน เลย์ ยินดีที่ได้สอนเจ้านะผู้ตระบัดสัตย์ สงครามแห่งป่าวิเศษ เสร็จสิ้น: หยาดน้ำแห่งชัยชนะนั้นช่างหวานนัก เช่นเดียวกับน้ำแห่งความเลื่อมใสที่ข้ากรีดออกมาจากแท่นของเขา พวกเราได้ร่วมกันนำคำสาปของป่าวิเศษนี้มาใช้เป็นประโยชน์เสียเอง ไม่มีบทเรียนเหลือแล้ว มีเพียงศรัทธาดิบจิบหนึ่งเท่านั้น... ใช่ ดื่มไปเลย ลิ้มรสให้ลุ่มลึก... นี่คือพลังแห่งชีวิตของวิญญาณที่มีชีวิต สารน้ำศักดิ์สิทธิ์อันปรากฏเป็นประจักษ์ ถูกถวายให้โดยเหล่าผู้โง่เขลา... อร่อยใช่ไหมล่ะ? บัดนี้เจ้าได้เป็นจอมอาคมแห่งม่านหมอกโดยสมบูรณ์แล้วผู้ตระบัดสัตย์ กวาดล้างสาวก เสร็จสิ้น: อา เจ้าได้เข้ากับพลังงานเกรี้ยวกราดได้ด้วยการแลกเปลี่ยนความตายดังที่ข้าหมายมั่น เจ้าพร้อมเรียนรู้เพิ่มเติมแล้วละผู้ตระบัดสัตย์ กลายเป็นความมืดมิด เสร็จสิ้น: เป็นอย่างที่ข้าคาดไว้ เมื่อเจ้าหยุดยั้งพิธีกรรมนั้น พลังงานที่เกี่ยวข้องถูกเผากลับมายังแท่นที่มีอยู่ในปัจจุบัน ตัดการเชื่อมต่อของเขาไปกับแท่นหลายแท่น ทำให้แท่นเหล่านี้พร้อมรับนายคนใหม่ เยี่ยม เยี่ยม... มันเป็นกลยุทธ์ที่ให้ผลดีนัก... ถึงคราที่ข้าจะสอนให้เจ้ารู้จักความลับที่มืดมนกว่านี้แล้ว...ผู้ตระบัดสัตย์ กลับมาใหม่: เจ้ายังไม่พร้อมเรียนรู้ความลับที่มืดมนกว่านี้ในศาสตร์ของเรา ไปเถิด ไปเรียนรู้เท่าที่ได้ แล้วค่อยกลับมาใหม่เมื่อเจ้าพร้อม ถึงตอนนั้นข้าจะสอนเจ้าเพิ่มเติมผู้ตระบัดสัตย์ กลับมาใหม่: เจ้ายังไม่พร้อมเรียนรู้ความลับที่มืดมนกว่านี้ในศาสตร์ของเรา ไปเถิด ไปเรียนรู้เท่าที่ได้ แล้วค่อยกลับมาใหม่เมื่อเจ้าพร้อม ถึงตอนนั้นข้าจะสอนเจ้าเพิ่มเติม |
| 6 | กลับไปหาผู้คุ้มครองชายป่า
กลับไปหาผู้คุ้มครองผืนป่าเพื่อเล่าเรื่องชัยชนะเหนืออธรรมของคุณให้เธอรู้กลับไปหาผู้คุ้มครองชายป่าNPC: ผู้คุ้มครองชายป่า สงครามแห่งป่าวิเศษ: ข้ารังเกียจที่จะมอบหมายงานที่อันตรายที่สุดให้กับเจ้า แต่บัดนี้ข้ารู้แล้วว่าเจ้าพร้อม ข้าไม่อาจทิ้งตำแหน่งเฝ้ายามระหว่างชายแดนของทั้งสองดินแดนนี้ได้ แต่ข้าอยากให้เกิดความยุติธรรมแก่ความอยุติธรรมที่ดูดกลืนวิญญาณไปจากป่าวิเศษของเรา เจ้ามีพละกำลัง เจ้ามีคำสอนของหมู่เรา จงตามหาราชันในม่านหมอกแล้วคร่าชีวิตมันเสีย มันจะไม่ทำให้เราชนะสงครามในทันที... แต่มันจะประวิงเวลาให้ป่าวิเศษได้เยียวยาเร็วกว่าที่โรคต้องสาปสามารถลุกลามได้ผู้คุ้มครองชายป่า ช่วยชีวิตที่เจิดจ้า: หากเจ้าอยากเป็นผู้คุ้มครองแห่งมาไจจริงๆ เจ้าต้องเข้าใจว่าการต่อกรกับความชั่วนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แม้แต่น้อย เราจะต้องปกป้องทั้งป่าวิเศษ กระทั่งผู้อยู่อาศัยที่หยั่งรากลึกก็ตาม และบางทีมันคือการตัดกิ่งที่ติดโรคออกไป จงแสวงหาพฤกษชนที่ติดโรคต้องสาป ช่วยชีวิตวิสป์สดใสที่พวกมันจับเอาไว้ จงกลับมาหาข้าเมื่อเจ้าทำการเสร็จสิ้น แล้วข้าจะสอนเจ้าเพิ่มเติมผู้คุ้มครองชายป่า ฤดูหนาวมุ่งร้าย: ข้าเชื่อใจในตัวเจ้าแล้ว แต่การต่อสู้กับความชั่วนั้นไม่มีวันสิ้นสุด ภายในดรีออกต์มีต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์อยู่หลายต้น บางต้นได้ติดโรคต้องสาปไปแม้ข้าจะทำสุดความสามารถแล้วก็ตาม วิญญาณของพฤกษาที่ติดโรคนั้นมุ่งนำฤดูหนาวมาก่อนกาลด้วยความเคืองแค้นต่อจุดประสงค์ดั้งเดิมของมัน และเหมือนกับก่อนหน้านี้ เราจะต้องทำลายส่วนเล็กๆ ที่ติดโรคต้องสาปในป่าวิเศษเพื่อช่วยส่วนที่เหลือเอาไว้ จงตามหาทั้งสามต้นนี้ ขัดขวางพวกมัน แล้วกลับมาหาข้า เจ้าจะสังเกตพวกมันได้จากเปลือกไม้ที่ขาวซีดเยี่ยงกระดูกผู้คุ้มครองชายป่า สงครามแห่งป่าวิเศษ เสร็จสิ้น: ข้าสัมผัสได้ในห้วงขณะที่เจ้าสยบราชันในม่านหมอก ดรีออกต์ร่ำร้องถึงชัยชนะของเจ้า มัน{จะ}กลับมาแน่... แต่จะต้องใช้เวลาพักใหญ่ เราจึงมีสันติในกาลนี้ ข้าจะสอนให้เจ้าล่วงรู้ความลับสุดท้ายของมาไจ แล้วเจ้าจะได้เป็นผู้แบกรับประเพณีของเรา เราเชื่อใจในตัวเจ้าแล้วผู้คุ้มครองชายป่า ช่วยชีวิตที่เจิดจ้า เสร็จสิ้น: เจ้ามีกลิ่นอายพลังงานสดใสอยู่ เจ้าพร้อมเรียนรู้เพิ่มเติมแล้วละผู้คุ้มครองชายป่า ฤดูหนาวมุ่งร้าย เสร็จสิ้น: ป่าวิเศษเริ่มอุ่นขึ้นหลังจากที่เจ้าเอาชนะพฤกษาทั้งหลายได้สำเร็จ เจ้าคู่ควรกับการศึกษาในวิถีของเราเพิ่มเติมผู้คุ้มครองชายป่า กลับมาใหม่: จงต่อสู้กับความมืดมิดต่อไป จงฝึกปรือสิ่งที่ข้าเคยสอนเจ้า เมื่อเจ้าพร้อม เราจะฝึกฝนกันเพิ่มเติมผู้คุ้มครองชายป่า กลับมาใหม่: จงต่อสู้กับความมืดมิดต่อไป จงฝึกปรือสิ่งที่ข้าเคยสอนเจ้า เมื่อเจ้าพร้อม เราจะฝึกฝนกันเพิ่มเติมผู้คุ้มครองชายป่า ทักทายอย่างเป็นทางการ: ในเมื่อเจ้าเป็นผู้คุ้มครองแห่งมาไจเต็มตัวแล้ว ข้าสามารถพบกับเจ้าอย่างแท้จริงเสียที กลุ่มชนข้าเรียกข้าว่ากรีนอายส์ กรีนอายส์ ไรอันน์ ข้าตั้งตารอต่อสู้เคียงข้างเจ้านะ |
| 7 | ภารกิจเสร็จสิ้น
ภารกิจเสร็จสิ้น - คุณได้สยบราชันในม่านหมอกที่รากฐานความว่างเปล่า และมีความชำนาญในวิชาชีพแห่งป่าวิเศษของคุณโดยสมบูรณ์NPC: ผู้ตระบัดสัตย์ ทักทายอย่างเป็นทางการ: เจ้าทำให้ข้าประทับใจเหนือคณานับ และอาจเหนือกว่าข้าในบางอย่างเสียอีก ข้าคิดว่าข้าไว้ใจเจ้าพอที่จะบอกชื่อแท้ของข้าได้แล้ว ข้าชื่อโดรเมียน เลย์ ยินดีที่ได้สอนเจ้านะนักล่าปฐมกาล สิ้นสุดการเดินทาง: เราจะได้พบกันใหม่ เพื่อน แต่กาลของข้าผ่านพ้นไปแล้ว แล้วข้าก็จะลดถอยลง... ข้าไม่คิดว่าความตายร่ำรอข้าอยู่ที่ปลายทาง มีเพียงการจางหายไปอย่างช้าๆ เท่านั้น จนกระทั่งทุกคนทุกผู้ที่รู้จักข้าจะสงสัยว่าพวกเขาพบเจอข้าครั้งสุดท้ายมาตอนไหน พวกเขาจะเล่าเรื่องราวช่วงเวลาทั้งดีและร้ายราวกับจะไม่ได้พบเจอข้าอีก เพราะกาลเวลาจะทำให้พวกเขาคลายกังวลก่อนที่เส้นทางของเราจะกลับมาบรรจบกันใหม่ นี่หาใช่การจากลาชั่วนิรันดร์ไม่ แต่เป็นเพียง... การอำลาในครานี้เพียงเท่านั้นนักล่าปฐมกาล ทักทายอย่างเป็นทางการ: อีกเรื่องนึงนะ เพื่อนข้า... ข้าชื่อฟลาเวีย ยินดีที่ได้พบกับเจ้าจริงๆ เสียทีผู้คุ้มครองชายป่า ทักทายอย่างเป็นทางการ: ในเมื่อเจ้าเป็นผู้คุ้มครองแห่งมาไจเต็มตัวแล้ว ข้าสามารถพบกับเจ้าอย่างแท้จริงเสียที กลุ่มชนข้าเรียกข้าว่ากรีนอายส์ กรีนอายส์ ไรอันน์ ข้าตั้งตารอต่อสู้เคียงข้างเจ้านะ |
