แคลร์ริสซา Topic /16
NPCชื่อ
ฮาร์แกนตอน​นี้​เรา​ไม่​ค่อย​มี​อารมณ์​สนทนา​สัก​เท่า​ไหร่ คนรัก​ตา​ใส​ของ​เรา​หายตัว​ไป​น่ะ แคลร์ริสซา​กับ​โทล​แมน ข้า​เห็น​พวก​เขา​ครั้ง​สุดท้าย​ตอน​ที่​พวก​เขา​เดิน​ทาง​เข้าไป​ใน​เมือง

หาก​เจ้า​อยาก​ช่วย เจ้า​ลอง​คอย​ดู​ให้​ดี​ถ้า​ไป​ทาง​นั้น​ก็​แล้ว​กัน โอเค​นะ​? เรา​อยาก​ได้​คู่​หนุ่ม​สาว​ของ​เรา​กลับ​คืน​มา คู่​นี้​ทำให้​ที่​นี่​สวยงาม​ขึ้น​มา​หน่อย
ฮาร์แกนข้า​จำ​หน้า​เจ้า​ได้! หน้า​ที่​ทำให้​ข้า​เสีย​เหรียญ​ไป​มากมาย​ใน​ลาน​ประลอง​ที่​ธีโอโพลิส ข้า​นึก​ว่า​เจ้า​เป็น​หนุ่ม​รูป​งาม​สูง​ศักดิ์​ที่​รน​หา​ที่​ตาย ข้า​ลง​เดิม​พัน​ฝั่ง​ตรง​ข้าม​เจ้า​ไป​จน​หมด​หน้า​ตัก

แต่​เจ้า​ดัน​ตวัด​ดาบ​ได้​งาม​พอๆ กับ​ชุด​ของ​เจ้าน่ะสิ นี่​อาจ​เป็น​โอกาส​อัน​ดี​ที่​เจ้า​จะ​ได้​ใช้หนี้​ที่​เจ้า​ติด​ข้า​ไว้​นะ ดูเอลลิสต์

คนรัก​ตา​ใส​ของ​เรา​หายตัว​ไป​น่ะ แคลร์ริสซา​กับ​โทลแมน ข้า​เห็น​พวก​เขา​ครั้ง​สุดท้าย​ตอน​ที่​พวก​เขา​เดิน​ทาง​เข้าไป​ใน​เมือง ช่วย​อะไร​เรา​หน่อย แล้ว​คอย​ดู​ให้​ดี​ถ้า​ออก​ไป​ข้าง​นอก​น่ะ โอเค​นะ?
ฮาร์แกนเทมพลาร์​... ที่​ถูก​เนรเทศ​เนี่ย​นะ​? ข้า​คง​ได้​เห็น​ทุก​อย่าง​บน​โลก​แล้ว​ละ โดมินัส​คงจะ​ไม่​เหลือ​นัก​ธุรกิจ​สุจริต​ให้​ขับ​ไล่​แล้ว ก็​เลย​มา​ถึง​คราว​ของ​อาชญากร​ตัว​จริง​เสียที

ใน​เมื่อ​เจ้า​มา​ที่​นี่​แล้ว ท่าน​สาธุ​คุณ เจ้า​อาจ​จะ​ช่วย​เรา​ได้​บ้าง เรา​เสีย​คนรัก​ตา​ใส​ของ​เรา​ไปน่ะ แคลร์ริสซา​กับ​โทลแมน ข้า​เห็น​พวก​เขา​ครั้ง​สุดท้าย​ตอน​ที่​พวก​เขา​เดิน​ทาง​เข้าไป​ใน​เมือง

ขอ​ให้​พระเจ้า​ทรง​นำทาง​เจ้า​ไป​สู่​การ​รอดพ้น​ของ​พวก​เขา​ด้วย ท่าน​สาวก
ฮาร์แกน"​เจ้า​ไม่มี​ทาง​จับ​ชา​โดว์​ได้​" เป็น​สิ่ง​ที่​เรา​นัก​ธุรกิจ​สุจริต​มักได้​ยิน​เวลา​ที่​นึกถึง​บริการ​ของ​เจ้า แต่​เจ้า​ก็​มา​อยู่​ที่​นี่​แล้ว ข้า​ว่า​มัน​เป็นการ​โฆษณา​ลวง​โลก​นะ

มาดู​กัน​เถอะ​ว่า​เจ้า​จะ​กอบ​กู้​ชื่อ​เสียง​เสื่อม​เสีย​ของ​เจ้า​ได้​ยัง​ไง เรา​เสีย​คนรัก​ตา​ใส​ไป​สอง​คน แคลร์ริสซา​กับ​โทลแมน ข้า​เห็น​พวก​เขา​ครั้ง​สุดท้าย​ตอน​ที่​พวก​เขา​เดิน​ทาง​เข้าไป​ใน​เมือง ข้า​รู้​ดี​ว่า​นี่​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ขอบเขต​งาน​ของ​เจ้า แต่​ได้​โปรด​ช่วย​ให้​พวก​เขา​รอด​ชีวิต​กลับ​มา​ด้วย
ฮาร์แกนข้า​เป็น​คน​ที่​คอย​คุ้มครอง​แคลร์ริสซา​เป็น​ประจำ​ใน​สมัย​ที่​อยู่​ที่​โอริอาท ข้า​ทำให้​เธอ​มี​กิน​แลก​กับ​การ​ที่​เธอ​ทำงาน​เล็ก​น้อย พอมา​อยู่​ที่​นี่​ข้า​ก็​พยายาม​ไม่​ให้​เธอ​ไป​มี​เรื่อง​อะไร​เข้า แต่​ซาร์น​เป็น​ที่​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​ลับ​... ส่วน​แคลร์ริสซา​ก็​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​สงสัย
กริกอร์อย่า​มา​ใกล้​ข้า เอ็กไซล์ ข้า​ชื่อ​กริกอร์ หาก​เจ้า​มอง​รูป​โฉม​อัน​เสื่อมทราม​ของ​ข้า​เสีย​จน​เต็ม​อิ่ม​แล้ว ก็​ช่วย​หัน​ดวงตา​คู่​นั้น​ไป​สอด​ส่องทาง​ตะวัน​ออก​ด้วย

มี​แม่​สาว​หัว​รั้น​กับ​เพื่อนชาย​ของ​เธอ​อยู่​ทาง​นั้น​น่ะ พวก​เขา​กำลัง​ตก​ที่​นั่ง​ลำบาก
กริกอร์อย่า​ได้​เข้า​มา​ใกล้​ข้า​แม้แต่​น้อย วิทช์ ข้า​ชื่อ​กริกอร์ และ​อย่าง​ที่​เจ้า​เห็น ข้า​เจอ​คน​อย่าง​เจ้า​มา​มาก​พอแล้ว

ฉะนั้น​หาก​เจ้า​ชื่นชม​ผล​งาน​ของ​พี่​น้อง​ร่วม​สมาคม​ของ​เจ้า​จน​เต็ม​อิ่ม​แล้ว ก็​ช่วย​หัน​ดวงตา​อัน​เยือก​เย็น​ของ​เจ้า​ไป​ทาง​ตะวัน​ออก​ด้วย มี​แม่​สาว​หัว​รั้น​กับ​เพื่อนชายของ​เธอ​อยู่​ทาง​นั้น​น่ะ พวก​เขา​หายตัว​ไป และ​อาจ​ต้องการ​พรสวรรค์​ของ​เจ้า​ใน​ทาง​ที่​มี '​ประโยชน์​' มากกว่า
กริกอร์รักษาระยะห่างเถิด เอ็กไซล์ ข้าชื่อกริกอร์ หากเจ้ามองรูปโฉมอันเสื่อมทรามของข้าเสียจนเต็มอิ่มแล้ว ก็ช่วยหันดวงตาคู่นั้นไปสอดส่องทางตะวันออกด้วย

ใช่ เจ้า​พา​แคลร์ริสซา​กลับ​มา​หา​พวก​เรา​แล้ว และ​เธอ​ก็​มา​กวน​ใจ​ข้า​ด้วย​ความ​เวทนา​อีก​ครั้ง ชาย​คน​หนึ่ง​จะ​รับ​น้ำ​แกง​และ​ช่อ​ดอกไม้​ไม่​ได้​เยอะ​นัก​หรอก แม้​จะ​เป็น​อาชญากร แต่​แคลร์ริสซา​ช่าง​มี​หัวใจ​ที่​อ่อน​โยน​อย่าง​ประหลาด

และ​ข้า​ก็​ไม่​อยาก​เห็น​หัวใจ​ของ​เธอ​แข็ง​กระด้าง ลอง​ดู​สิ​ว่า​เจ้า​หา​ตัว​เพื่อน​ชาย​ของ​เธอ​ที่​หายตัว​ไป​ได้​ไหม หาก​เขา​อยู่​แถวนี้ แคลร์ริสซา​ย่อม​ไม่มี​เวลา​มาก​วน​ใจ​ข้า​มาก​ขนาด​นี้​หรอก
กริกอร์อย่า​ได้​เข้า​มา​ใกล้​ข้า​แม้แต่​น้อย วิทช์ ข้า​ชื่อ​กริกอร์ และ​อย่าง​ที่​เจ้า​เห็น ข้า​เจอ​คน​อย่าง​เจ้า​มา​มาก​พอแล้ว

ฉะนั้น​หาก​เจ้า​ชื่นชม​ผล​งาน​ของ​พี่​น้อง​ร่วม​สมาคม​ของ​เจ้า​จน​เต็ม​อิ่ม​แล้ว ก็​ช่วย​หัน​ดวงตา​อัน​เยือก​เย็น​ของ​เจ้า​ไป​ทาง​ตะวัน​ออก​ด้วย

ใช่ เจ้า​พา​แคลร์ริสซา​กลับ​มา​หา​พวก​เรา​แล้ว และ​เธอ​ก็​มา​กวน​ใจ​ข้า​ด้วย​ความ​เวทนา​อีก​ครั้ง ชาย​คน​หนึ่ง​จะ​รับ​น้ำ​แกง​และ​ช่อ​ดอกไม้​ไม่​ได้​เยอะ​นัก​เลย แม้​จะ​เป็น​อาชญากร แต่​แคลร์ริสซา​ช่าง​มี​หัวใจ​ที่​อ่อน​โยน​อย่าง​ประหลาด

และ​ข้า​ก็​ไม่​อยาก​เห็น​หัวใจ​ของ​เธอ​แข็ง​กระด้าง ลอง​ใช้​พรสวรรค์​อัน​น่า​กังขา​ของ​เจ้า​ใน​ทาง​ที่​คู่ควร​สัก​หน่อย หา​โทลแมน เพื่อน​ชาย​ของ​เธอ​ให้​เจอ พิสูจน์​ให้​ข้า​เห็น​ที​ว่า​ข้า​คิด​ผิด​เรื่อง​คน​อย่าง​เจ้า
มารามัวข้า​ไม่มี​เวลา​มา​เลี้ยง​เด็ก​หรอก​นะ สตรี​ผู้​มี​อายุ​น้อย​ที่สุด​ของ​เรา แคลร์ริสซา เดิน​ทาง​ไป​หา​เสบียง​กับ​โทล​แมน แฟน​หนุ่ม​อัน​โง่​เง่า​ของ​เธอ พวก​เขา​มา​ช้า​เกิน​กำหนด​แล้ว

เจ้า​อยาก​อยู่​ที่​นี่​เห​รอ? มา​ช่วย​เรา​ตาม​หา​ก่อน ตาม​หา​แคลร์ริสซา​กับ​โทล​แมน​ให้​เจอ​ก่อน​พวก​การ์ดดำ​เสีย
มารามัวยินดี​ที่​ได้​พบ​เจ้า บุตร​แห่งนาคูรามาคอย

บางที​ข้า​ก็​เคย​สงสัย​ใน​เหล่า​บรรพ​ชน​ของ​ข้า เหตุ​ใด​พวก​เขา​จึง​พา​ข้า​มา​ที่​นี่ มา​สู่​เวร์แคลส์ท ถิ่น​อัน​แห่ง​ไกล​จาก​สิ่ง​ที่​ข้า​รัก​นัก​?

การ​ได้​พบ​เจ้า​ได้​พิสูจน์​การ​ตัดสิน​ใจ​ของ​พวก​เขา​แล้ว มัน​เป็น​เรื่อง​ง่าย​ที่​จะ​ทำตัว​เป็น​ชาว​คารุย​ใน​ยาม​ที่​เจ้า​ถูก​ราย​ล้อม​ไป​ด้วย​ชาว​คารุย แต่​การ​ดำรง​วิถี​คา​รุย​ผ่าน​อาณาจักร​ของ​คิทาวา​นั้น​ย่อม​เป็น​บท​ทดสอบ​ของ​นักรบ​ตัว​จริง​เป็น​แน่

และ​ใน​เมื่อ​มัน​เป็น​โชค​ชะตา​ของ​เรา ชีวิต​เรา​ย่อม​ต้องการ​หยาด​เหงื่อ​และ​โลหิต​ของ​เรา​ใน​ทุก​ช่วง​ขณะ​ของ​แต่ละ​วัน สตรี​ผู้​มี​อายุ​น้อย​ที่สุด​ของ​เรา แคลร์ริสซา เดิน​ทาง​ไป​หา​เสบียง​กับ​โทล​แมน แฟน​หนุ่ม​อัน​โง่​เง่า​ของ​เธอ พวก​เขา​มา​ช้า​เกิน​กำหนด​แล้ว

ช่วย​ข้า​เถิด​ญาติ​เอ๋ย ช่วย​ข้า​ตาม​หา​แคลร์ริสซา​กับ​โทล​แมน​ให้​เจอ​ก่อน​พวก​การ์ดดำ​เถิด
มารามัวเจ้า​มี​ท่วงท่า​ใน​การ​เดิน​อัน​สง่า​งาม​เยี่ยง​สตรี​ผู้​รู้จัก​ความ​ตาย​อย่าง​ลึก​ซึ้ง บุรุษ​นั้น​เกิด​มา​กับ​ความ​รู้​เช่น​นั้น แต่​พวก​เรา​ต้องหา​ความ​รู้​เช่น​นั้น​ด้วย​ตัว​เอง ใช่ เจ้า​กับ​ข้า​อาจ​มี​อะไร​คุย​กัน​อีก​มากมาย แต่​นี่​ยัง​ไม่ใช่​เวลา​ที่​เหมาะ​สม สตรี​ผู้​มี​อายุ​น้อย​ที่สุด​ของ​เรา แคลร์ริสซา เดิน​ทาง​ไป​หา​เสบียง​กับ​โทล​แมน แฟน​หนุ่ม​อัน​โง่​เง่า​ของ​เธอ พวก​เขา​มา​ช้า​เกิน​กำหนด​แล้ว

เจ้า​ช่วย​ข้า​ได้​ไหม เรนเจอร์? ช่วย​ข้า​ตาม​หา​แคลร์ริสซา​กับ​โทล​แมน​ให้​เจอ​ก่อน​พวก​การ์ดดำ​ได้​ไหม?
มารามัวมารามัว พาทัว​ขอ​ขอบคุณ​เจ้า เอ็กไซล์ ที่​นำ​ตัว​แคลร์ริสซา​กลับ​มา​ให้​กับ​เรา เธอ​เป็น​จิตใจ​อัน​อ่อน​โยน​ใน​สถาน​แห่ง​นี้ เป็น​จิต​วิญญาณ​ที่​ยัง​รัก​ได้ ท่ามกลาง​ที่​รกร้าง​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​เกลียด​ชัง​แห่ง​นี้

ทว่า​จิตใจ​อัน​อ่อน​โยน​นั้น​ก็​ยัง​ตก​อยู่​ใน​อันตราย ถึง​แม้​โทลแมน​จะ​ไม่​คู่ควร​กับ​แคลร์ริสซา แต่​เธอ​จะ​ไม่มี​วัน​ยิ้ม​จนกว่า​เขา​จะ​อยู่​เคียง​ข้าง​เธอ
มารามัวมารามัว พาทัว​ขอ​ขอบคุณ​เจ้า บุตร​แห่ง​นาคูรามาคอย ​ที่​นำ​ตัว​แคลร์ริสซา​กลับ​มา​ให้​กับ​เรา เธอ​เป็น​จิตใจ​อัน​อ่อน​โยน​ใน​สถาน​แห่ง​นี้ เป็น​จิต​วิญญาณ​ที่​ยัง​รัก​ได้ ท่ามกลาง​ที่​รกร้าง​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​เกลียด​ชัง​แห่ง​นี้

ทว่า​จิตใจ​อัน​อ่อน​โยน​นั้น​ก็​ยัง​ตก​อยู่​ใน​อันตราย ถึง​แม้​โทลแมน​จะ​ไม่​คู่ควร​กับ​แคลร์ริสซา แต่​เธอ​จะ​ไม่มี​วัน​ยิ้ม​จนกว่า​เขา​จะ​อยู่​เคียง​ข้าง​เธอ

บางที​ข้า​ก็​เคย​สงสัย​ใน​เหล่า​บรรพ​ชน​ของ​ข้า เหตุ​ใด​พวก​เขา​จึง​พา​ข้า​มา​ที่​นี่ มา​สู่​เวร์แคลส์ท ถิ่น​อัน​แห่ง​ไกล​จาก​สิ่ง​ที่​ข้า​รัก​นัก​?

การ​ได้​พบ​เจ้า​ได้​พิสูจน์​การ​ตัดสิน​ใจ​ของ​พวก​เขา​แล้ว มัน​เป็น​เรื่อง​ง่าย​ที่​จะ​ทำตัว​เป็น​ชาว​คารุย​ใน​ยาม​ที่​เจ้า​ถูก​ราย​ล้อม​ไป​ด้วย​ชาว​คารุย แต่​การ​ดำรง​วิถี​คา​รุย​ผ่าน​อาณาจักร​ของ​คิทาวา​นั้น​ย่อม​เป็น​บท​ทดสอบ​ของ​นักรบ​ตัว​จริง​เป็น​แน่

และ​ใน​เมื่อ​มัน​เป็น​โชค​ชะตา​ของ​เรา ชีวิต​เรา​ย่อม​ต้องการ​หยาด​เหงื่อ​และ​โลหิต​ของ​เรา​ใน​ทุก​ช่วง​ขณะ​ของ​แต่ละ​วัน ช่วย​เรา​เถิด​ญาติ​เอ๋ย ช่วย​เรา​ตาม​หา​โทล​แมน​ให้​เจอ​เถิด
มารามัวมารามัว พาทัว​ขอ​ขอบคุณที่​เจ้า​นำ​ตัว​แคลร์ริสซา​กลับ​มา​ให้​กับ​เรา เธอ​เป็น​จิตใจ​อัน​อ่อน​โยน​ใน​สถาน​แห่ง​นี้ เป็น​จิต​วิญญาณ​ที่​ยัง​รัก​ได้ ท่ามกลาง​ที่​รกร้าง​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​เกลียด​ชัง​แห่ง​นี้

ทว่า​จิตใจ​อัน​อ่อน​โยน​นั้น​ก็​ยัง​ตก​อยู่​ใน​อันตราย ถึง​แม้​โทลแมน​จะ​ไม่​คู่ควร​กับ​แคลร์ริสซา แต่​เธอ​จะ​ไม่มี​วัน​ยิ้ม​จนกว่า​เขา​จะ​อยู่​เคียง​ข้าง​เธอ

เจ้า​มี​ท่วงท่า​ใน​การ​เดิน​อัน​สง่า​งาม​เยี่ยง​สตรี​ผู้​รู้จัก​ความ​ตาย​อย่าง​ลึก​ซึ้ง บุรุษ​นั้น​เกิด​มา​กับ​ความ​รู้​เช่น​นั้น แต่​พวก​เรา​ต้องหา​ความ​รู้​เช่น​นั้น​ด้วย​ตัว​เอง

ข้า​ขอ​ความช่วยเหลือ​จาก​เจ้า​ใน​ฐานะ​ผู้หญิง​ด้วย​กัน​นะ เรนเจอร์ ได้โปรด​ตาม​หา​โทลแมน​ให้​กับ​เรา​ด้วย
มารามัวโทลแมน​ตาย​แล้ว​สินะ เป็น​เหยื่อ​อีก​ราย​ต่อความอำมหิตของ​พายตี้ เขา​อาจ​รอดพ้น​ไป​อย่าง​ไม่​ทรมาน​สัก​นิด เจ้า​ลอง​มอง​ดู​กริกอร์​ก็​คง​เห็น​ว่า​ชีวิต​ภาย​ใต้​อิทธิพล​ของ​พายตี้​นั้น​เป็น​เช่น​ไร

ข้า​ขอ​มอบ​สิ่ง​นี้​ให้​กับ​เจ้า​เพื่อ​เป็นการ​ตอบแทน​ที่​เจ้า​ทำให้​กับ​เรา เรา​จะ​ไว้อาลัย​ให้​กับ​โทลแมน​ผู้​ล่วง​ลับ เช่น​เดียว​กับ​ที่​เรา​จะ​เห็น​คุณค่า​ชีวิตของแคลร์ริสซา
แคลร์ริสซา Text Audio /48
ชื่อ
ข้า​ไม่​อยาก​พูด​เหมือน​คน​เนรคุณ แต่​เรา​ไม่มี​เวลา​คุย​กัน​แล้ว ก่อน​หน้า​นี้​โทลแมน​ออก​มา​ที่​นี่​กับ​ข้า แล้ว​ตอนนี้... พายตี้​จับ​เขา​ไป​แล้ว

พวกมัน​เดินทาง​ไป​ทาง​ฌาปนสถาน ข้า​ไม่มี​ทาง​ต่อกร​กับ​พายตี้​กับ​การ์ดดำ​ของ​มัน​ได้ แต่​เจ้า เจ้า​น่ะ​คนละ​เรื่อง

ได้​โปรด​เถอะ เจ้า​ใจบุญ​พอ​ที่​จะ​ช่วยชีวิต​ข้า โทลแมน​ก็​ควร​ได้​รับ​ความ​เมตตา​จาก​เจ้า​เช่น​เดียวกัน
โทลแมน
เจ้า​อยู่​คน​เดียว งั้น​โทลแมน​ก็​... เจ้า​ไม่​ได้​เข้าไป​ใน​ฌาปนสถาน​เหรอ​?

ไม่ เจ้า​ไม่​ได้​เข้าไป​แน่ๆ นี่​ไม่ใช่​ศึก​ของ​เจ้า ข้า​ขออภัย​ด้วย ข้า​ผิดนัก​ที่​ยัดเยียด​ให้​เจ้า​เอา​ชีวิต​ไป​เสี่ยง​กับ​คน​ที่​เจ้า​ไม่รู้​จัก​เสีย​ด้วย​ซ้ำ

ไม่​ต้อง​ห่วง ข้า​จะ​หา​ทางออก​ให้​ได้ ข้า​หา​ทางออก​ได้​เสมอ
โทลแมน
ข้าไม่อยากพูดจาเหมือนคนเนรคุณ แต่เราไม่มีเวลาคุยกันแล้ว ก่อนหน้านี้โทลแมนออกมาที่นี่กับข้า แล้วตอนนี้... เจ้า​พบ​เขา​แล้ว​เหรอ​? อยู่​ที่ไหน​?

พระเจ้า​ช่วย... โทลแมน

เวร์แคลส์ท​พราก​ทุก​อย่าง​ไป​จาก​เรา​... ครอบครัว​ข้า เรา​มัก​เก็บ​อะไร​บาง​อย่าง​จาก​ผู้​ที่​เรา​สูญ​เสีย มัน​เป็น​ธรรมเนียม​โง่ๆ แต่​เรา​ก็​จะ​ยึด​มั่น​ใน​สิ่ง​ที่​เรา​มี โดย​เฉพาะ​ใน​ที่​แห่ง​นี้​ก็ตาม ข้า​ขอร้อง​นะ ถ้า​... ข้า​ไม่รู้​ว่า​เจ้า​จะ​ทำ​ไป​ทำไม​... แต่​ถ้า​เจ้า​เข้าไป​ใน​ฌาปนสถาน​อีก เจ้า​ช่วย​ตาม​หา​สร้อย​ข้อ​มือ​ของ​โทล​แมน​ให้​ข้า​หน่อย​ได้​ไหม​? มัน​จะ​มี​ความหมาย​กับ​ข้า​มาก

ไม่ เจ้า​เข้าไป​ก่อน​เลย ข้า​จะ​ไป​พบ​กับ​เจ้า​ที่​ค่าย​ในภายหลัง​... ไว้​ถึง​ตอน​นั้น​เรา​ค่อย​คุย​กัน​อีก ตอน​นี้​ข้า​อยาก​อยู่​คนเดียว
โทลแมน
ข้าไม่อยากพูดจาเหมือนคนเนรคุณ แต่เราไม่มีเวลาคุยกันแล้ว ก่อนหน้านี้โทลแมนออกมาที่นี่กับข้า แล้วตอนนี้... เจ้า​พบ​เขา​แล้ว​เหรอ​? อยู่​ที่ไหน​?

พระเจ้า​ช่วย... โทลแมน

ข้าทำสร้อยข้อมือนี่ให้กับเขาตอนที่เขามาที่นี่ในครั้งแรก เจ้าโง่นั่นบอกว่าเขาจะไม่มีวันถอดมันออก ข้าบอกว่าเขาโกหก แต่เขาไม่เคยถอดออกเลย ไม่เคยถอดเลยสักครั้ง

ข้า​จะ​ไป​พบ​กับ​เจ้า​ที่​ค่าย​ในภายหลัง​... ไว้​ถึง​ตอน​นั้น​เรา​ค่อย​คุย​กัน​อีก ตอน​นี้​ข้า​อยาก​อยู่​คนเดียว
โทลแมน
ข้า​จะ​ไป​พบ​กับ​เจ้า​ที่​ค่าย​ในภายหลัง​... ไว้​ถึง​ตอน​นั้น​เรา​ค่อย​คุย​กัน​อีก ตอน​นี้​ข้า​อยาก​อยู่​คนเดียว
โทลแมน
โทษ​ทีนะ ข้า​ทำ​ไม่​ได้... ข้า​ขอ​เวลา​สัก​พัก ข้า​รู้​ว่า​เรา​ต้อง​คุย​กัน​ก่อน แต่​ได้​โปรด​เถอะ ไม่ใช่​ตอน​นี้
โทลแมน
โทลแมน​ผู้​น่า​สงสาร ข้า​ทำ​สร้อย​ข้อมือ​นี่​ให้​กับ​เขา... ตอน​ที่​เขา​มา​ที่​นี่​ใน​ครั้งแรก เจ้า​โง่​นั่น​บอก​ว่า​เขา​จะ​ไม่มี​วัน​ถอด​มัน​ออก ข้า​บอก​ว่า​เขา​โกหก แต่​เขา​ไม่​เคย​ถอด​ออก​เลย ไม่​เคย​ถอด​เลย​สัก​ครั้ง
โทลแมน
ข้า​ต้อง​มอบ​อะไร​ให้​กับ​เจ้า​สัก​อย่าง ข้า​ขอ​อะไร​จาก​เจ้า​มา​มาก​จริงๆ ตอน​ที่​อยู่​ใน​แดน​สลัม มากกว่า​ที่​ข้า​ควร​จะ​ขอ​เป็น​แน่

เจ้า​พยายาม​แล้ว เอ็กไซล์​อย่าง​เรา​ก็​ทำได้​เพียง​พยายาม​นั่น​แหละ
โทลแมน
โทษ​ที ข้า​... ข้า​ขอ​เวลา​... ขอ​เวลา​คิด​สัก​ครู่ เรา​จะ​ได้​คุย​กัน​ใน​เร็วๆ นี้ ข้า​สัญญา
โทลแมน
มารามัว​เห​รอ​? ข้า​ได้ยิน​มา​ว่า​ชาวคารุย​มี​ปรัชญา​นี้​... {มาคานุย} หรือ​วิถี​แห่ง​นักรบ ข้า​ว่า​ไม่มี​ใคร​ที่​จะ{มาคานุย}​ยิ่ง​ไป​กว่า​เธอ​แล้ว

เธอ​ตั้งใจ​ดูแล​ข้า​ด้วย​ตัว​เอง... ก่อน​ที่​โทลแมน​จะ​มา​ถึง เธอ​ช่วย​ชีวิต​ข้า​มา​หลาย​ต่อ​หลาย​ครั้ง แบบ​นั้น​ก็​ดี ดี​กว่า​เป็น​คน​ที่​ทำให้​เธอ​ไม่​พอใจ
มารามัว
ฮาร์แกน​ชอบ​คิด​ว่า​ตัว​เอง​เป็น '​ลุง​' แก่​ใจดี​ตอน​สมัย​อยู่​ที่​ธีโอโพลิส แต่​ก็​จริง​ที่​งาน​ที่​ข้า​ได้​รับ​จาก​เขา​ทำให้​พ่อ​แม่​กับ​ข้า​ไม่​อด​ตาย

แต่​เรื่อง​นี้​มัน​เกิด​ขึ้น​ตอน​ที่​พ่อ​ข้า​เดิม​พัน​สมบัติ​ใน​ครอบครัว​ไป​จน​หมด​หน้า​ตัก​ที่​โต๊ะ​ไพ่ แล้ว​เรา​ต้อง​สละ​คฤหาสน์​ใน​ชนบท​ไป​อยู่​ที่​รัง​หนู​ใน​ธีโอโพลิส

แต่​เขา​ไม่ใช่​คน​ที่​เอื้อเฟื้อ​เผื่อ​แผ่​อย่าง​ที่​เขา​อยาก​แสดงออก​หรอก เมื่อ​ฮาร์แกน​ให้​อะไร​สัก​อย่าง​กับ​เจ้า เจ้า​มั่นใจ​ได้​แน่ๆ ว่า​เขา​ย่อม​ได้​รับ​ผล​ตอบแทน​สม​น้ำ​สม​น้ำ​คืน​มา
ฮาร์แกน
ไม่มี​ใคร​ควร​ได้​เผชิญ​อย่าง​ที่​กริกอร์​ต้อง​เผชิญ ข้า​ช่วย​เหลือ​เขา​เท่า​ที่​เขา​จะ​ยอม​ให้​ข้า​ช่วย​เหลือ แต่​เขา​เป็น​คน​ที่​ภาค​ภูมิ​... เขา​ควร​จึง​มี​ความ​ภาค​ภูมิ

เขา​รอด​ชีวิต​จาก​สิ่ง​ที่​ทำลาย​... พวก​เรา​หลาย​ต่อ​หลาย​คน​มา​มากมาย
กริกอร์
กุญแจ​เหล่า​นั้น​จะ​ปลดล็อก​ประตู​สู่​ท่อน้ำทิ้ง โทลแมน​เป็น​คน​พบ​กุญแจ​พวก​นั้น​... เข้าใจ​ว่า​ใน​ช่วง​เวลา​แย่ๆ ผู้คน​ย่อม​นำ​ทรัพย์​สมบัติ​ไป​ซ่อน​ไว้​ที่​แย่ๆ นั่น​แหละ

เรา​ไม่​เคยกล้า​ทดสอบ​สมมติฐาน​ของ​เขา ใน​เมื่อ​มี​พวก​ไร้​มรณา​อยู่​ใน​นั้น แต่​เจ้า​นั้น​แข็งแกร่ง​... แข็งแกร่ง​กว่า​พวก​เรา​แต่ละ​คน​ที่​อยู่​ที่​นี่ ข้า​ไม่​คิด​ว่า{เจ้า}​ต้อง​เกรง​กลัว​ความ​มืด​แม้แต่​น้อย
กุญแจท่อระบายน้ำ
ถึงจะอยู่​ห่าง​ไป​ครึ่ง​โลก แต่​สาย​สัมพันธ์​ระหว่าง​วิเนีย​กับ​ข้า​ก็​ยัง​ดำรง​อยู่ นั่น​เป็น​ชื่อ​จริง​ของ​พายตี้​สมัย​ที่​อยู่​ที่​ธีโอโพลิส ก่อน​ที่​มันจะ​ก้าว​เข้า​สู่​ความ​รุ่งโรจน์

วิเนีย​ขายมนต์มณี​ใน​ตอน​กลาง​วัน ขายตัว​ใน​ตอน​กลาง​คืน มัน​เป็น​ที่​ต้องการ​มาก ถึง​ขั้น​ที่​มัน​เป็น​ลูกค้า​ราย​ใหญ่​ราย​หนึ่ง​ของ​ข้า​เลย​ก็​ว่า​ได้

แต่​เงิน​ไม่​เคย​มี​ค่า​กับ​วิเนีย​ขนาด​นั้น ไม่ มัน​เป็น​คน​ที่​ไต่​เต้า​ไป​สู่​สิ่ง​อื่น​ที่​ดี​กว่า​... สิ่ง​อื่น​ที่​สูงส่ง​กว่า มัน​เคย​บอก​ข้า​ว่า "​ชีวิต​ไม่​จำเป็น​ต้อง​ลำบาก​ขนาด​นี้​หรอก พวก​เจ้า​ทุก​คน​ควร​จะ​รู้​กัน​ได้​แล้ว​"

ข้า​พนัน​เลย​ว่า​มันเอา​ประโยค​นั้น​ไป​บอก​โทล​แมนแน่ๆ
พายตี้
พวก​การ์ดดำ​พูด​คุย​กัน​ว่า​มณี​อัน​เลอค่า​ของ​พายตี้​นั้น "แปดเปื้อน​ไป​ด้วย​ฝันร้าย"

โทลแมน... มัน{ทำ}อะไร​กับ​คุณ​กัน​แน่...?
อัญมณีของพายตี้
วิเนีย​ถูก​จับกุม​ข้อหา '​สมคบ​กับ​สิ่ง​ชั่ว​ร้าย​' แล้ว​ถูก​สั่ง​ให้​เผา​ตาย​ทั้ง​เป็น นั่น​เป็น​ยุค​ก่อน​ที่​จะ​มี​การ​เนรเทศ​ใดๆ

โดมินัส​ทาน​อาหาร​ค่ำ​มื้อ​สุดท้าย​กับ​มัน แล้ว​ฟัง​คำ​สารภาพ​จาก​ปาก​มัน คน​ส่วน​ใหญ่​คิด​ว่า​โดมินัส​ให้การ​อุปถัมภ์​เพราะ​ว่า​เธอ​ถวาย​เรือน​ร่าง​ให้ แต่​ข้า​ไม่​เชื่อ วิเนีย​มอบ '​ชีวิต​ที​ดี​กว่า​' ของ​เธอ​ให้​กับ​โดมินัส แล้ว​ก็ได้​รับ​ชื่อ​ใหม่​มา​แทน

แต่​มี​เรื่อง​หนึ่ง​ที่​เจ้า​เชื่อ​ได้​: อนาคต​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​พายตี้​ย่อม​ไม่มี​คน​อย่าง​เจ้า ข้า หรือ​โทลแมน​แน่ๆ
วิเนีย
ถ้า​เจ้า​ไป​ยืน​อยู่​จุด​ที่​สูง​พอ เจ้า​จะ​มอง​เห็น​วิหารลูนาริส​ที่​อยู่​ฝั่ง​ตรง​ข้าม​ของ​แม่น้ำ ตรง​ขอบ​ฝั่ง​ตะวัน​ตก​ของ​นคร​นี้

ตั้งแต่​พวก​การ์ดดำ​มา​ถึง ควัน​อัน​ดำ​มืด​ที่​ลอย​ขึ้น​มา​จาก​วิหาร​นั้น​ทำให้​หมู่​เมฆ​ด้าน​บน​นั้น​แปด​เปื้อน บางที​เจ้า​อาจ​ได้​เห็น​อยู่​บ้าง​ใน​ยาม​ที่​ลม​พัด​มา​จาก​ทาง​ตะวัน​ตก กลิ่น​มัน​เหม็น​เสีย​ยิ่ง​กว่า​ความ​ตาย
วิหารลูนาริส
กราวิเชียส​เคย​ทาน​อาหาร​กับ​พวก​เรา​อยู่​ครั้ง​หนึ่ง นั่น​เป็น​ช่วง​ก่อน​ที่​หนี้​พนัน​ของ​พ่อ​ข้า​ตาม​เขา​ได้​ทัน ข้า​เคย​ทาน​อาหาร​กับ​เขา​อีก​ครั้ง​หนึ่ง​ใน​เรือน​จำ​ธีโอโพลิส คืน​หนึ่ง​ก่อน​ที่​ข้า​จะ​ถูก​เนรเทศ มื้อ​นั้น​เขา​ไม่​ได้​สุภาพ​เหมือน​มื้อ​ก่อน​สัก​นิด​...

ขอบคุณ​เจ้า​นะ นั่น​เป็น​ความ​ทรง​จำ​หนึ่ง​ที่​จะ​ไม่​กลับ​มา​หลอก​หลอน​ข้า​อีก
นายพลกราวิเชียส
ใน​วัน​ที่​จักรวรรดิ​ล่ม​สลาย นัก​ประวัติศาสตร์​นั้น​เงียบ​งัน​ราวกับ​ความ​ตาย หลัง​จาก​การ​ปฏิวัติพิสุทธิ์ อาณาจักร​คอมม์​ได้​ปิด​ช่อง​ทาง​โอริอาท ทำให้​ไม่​สามารถ​ซื้อ​ขาย​หรือ​ติดต่อ​สื่อสาร​กับ​มาตุภูมิ​ได้ ว่า​กัน​ว่า​คอมม์​วางแผน​ที่​จะ​จู่โจม​เสีย​ด้วย​ซ้ำ

เมื่อ​พวกคารุย​ถอยทัพ โอริอาท​จึง​ได้​รับ​ข่าวสาร​ใดๆ จาก​เวร์แคลส์ท และ​พอ​ถึง​ตอน​นั้น​ก็​ไม่​เหลือ​ใคร​ที่​จะ​บอก​เล่า​เรื่อง​ราว​ใดๆ ได้​แล้ว
วันมหาภัยพิบัติ
ข้า​รู้ว่า​มัน​ช่าง​แปลก​นัก​ที่หิน​กับ​เหล็ก​นั้น​เคลื่อนไหว​และ​มีชีวิต​เหมือน​เจ้า​กับ​ข้า

ทว่า​ข้า​เคย​ได้ยิน​มา​ว่า​ช่าง​แกะ​สลัก​ของ​ชิตั​ส​เคย​ใช้ 'ซัลไฟต์มนต์มณี' เพื่อ​ให้​วัสดุ​ของ​พวก​เขา​อ่อน​ลง ซึ่ง​ซัลไฟต์​นี้​เป็น​ผล​พวง​จาก​การ​ขัดเกลา​มณี​นั่นเอง ข้า​นึกถึง​สิ่ง​ที่​เชื่อม​โยง​ได้​เพียง​อย่าง​เดียว​ระหว่าง​วัน​มหา​ภัย​พิบัติ​กับ​รูป​สลัก​มี​ชีวิต​แห่ง​ซาร์น
รูปปั้น
ไม่​ว่า​ตอน​นี้​เขา​จะ​อยู่​ที่ไหน ข้า​ว่า​โทลแมน​คง​รู้​แล้ว​ว่า​เจ้า​ทำ​อะไร​ลง​ไป​บ้าง ข้า​รู้​ว่า​เจ้า​ไม่​ได้​ทำ​เพื่อ​เขา​หรือ​เพื่อ​ข้า​นะ แต่​มัน​ไม่​สำคัญ​หรอก การ​ครอง​อำนาจ​อัน​อำมหิต​ของ​พายตี้​มัน​จบ​ลง​แล้ว ข้า​ขอบคุณ​มาก
พายตี้
ชิตัส​มองว่า​มณีชน​นั้น​ถือ​เป็น​จุด​สุด​ยอด​ของ​ความ​ก้าวหน้า​แห่ง​มวล​มนุษยชาติ เขา​เคย​บอก​ว่า "​มณี​อัน​รุ่งโรจน์​นี้​ทำให้​เรา​เข้า​ใกล้​ความ​เป็น​เทพเจ้า​ไป​เพียง​เอื้อม​มือ​"

โวลล์​แห่ง​เธบรัส​ที่​เป็น​เทมพลาร์​ระดับ​สูง​ใน​ขณะ​นั้น​มอง​ว่า​พวก​มัน​เป็น​ความ​วิปริต เขา​อยาก​ให้​จักรวรรดิ​นั้น​กลับ​มา​บริสุทธิ์ "ชำระล้าง​เสีย​จน​สิ้น​คราบ​มนต์มณี" เจ้า​มอง​ซาร์​น​แล้ว​คิด​ดู​ก็​แล้ว​กัน​ว่า​ใคร​พูด​ถูกกัน​แน่

และ​ระหว่าง​ที่​เจ้า​อยู่​ข้าง​นอก​นั่น คอย​ดู​ลิง​ด้วย ไม่ ไม่ใช่​ไอ้​พวก​ลิง​จาก​ฟรี​เชีย ลิง​พวก​นี้​ถูก​วาด​ไว้​บน​กำแพง พวก​มัน​คงจะ​ให้​ความ​รู้​กับ​เจ้า​ได้​บ้าง
การปฏิวัติพิสุทธิ์
ซาร์น​กำลัง​เปลี่ยน​ไป พวก​เรา​ที่​อยู่​ที่​นี่​ก็​เช่น​กัน

โอ๋​นะ โอ๋ โทลแมน ไม่​ต้อง​ห่วง ฉัน​รัก​คุณ ฉัน​จะ​ต้องหา​ทางออก​ได้​แน่ๆ
ทักทาย
เอ็กไซล์... เจ้า​เคย​ช่วย​ข้า ช่วย​อีก​ที​ได้​ไหม​? ความ​หวัง​ข้า​รอ​ข้า​อยู่​ทาง​ตะวัน​ออก ซุก​อยู่​ใน​แท่น​บูชา​ที่​ท่า​เทียบ​เรือ

มัน​คือ​กางเขนแห่งนิรันดร์​นั่น​แหละ เวรูโซ ปฐม​จักรพรรดิ นำ​มัน​มา​ไว้​ตรง​นั้น​ใน​ช่วง​ที่​เริ่ม​ก่อ​ตั้ง​จักรวรรดิ หาก​มัน​เป็น​ไป​ตาม​ตำนาน กางเขน​นี้​ย่อม​มี​พลัง​ที่​จะ​ชี้​เป็น​ชี้​ตาย​ได้​... เมื่อ​ทำ​ตาม​พิธีกรรม​แอสเมรี​ที่​ถูก​ต้อง

ข้า​เรียน​รู้​พิธีกรรม​นั้น​แล้ว ข้า​ขอ​เพียง​กางเขน​แห่ง​นิ​รัน​ดร์​เพียง​เท่านั้น ข้า​รู้​ว่า​ข้า​สามารถ​นำ​โทลแมน​กลับ​มา​ได้​... อย่าง​ถูก​ต้อง​ใน​คราว​นี้

เจ้า​ช่วย​นำ​ของ​โบราณ​นั่น​มา​ให้​เรา​ได้​ไหม​? ข้า​ลอง​แล้ว แต่​สิ่ง​มี​ชีวิต​แถวๆ แท่น​บูชา​นั่น​... มัน​อันตราย​เกิน​ไป

ใช่ ใช่ โทลแมน ข้า​กำลัง​พูด​เรื่อง​นั้น​อยู่

ข้า​เตรียม​จุด​ที่​จะ​ทำ​พิธี​แล้ว อยู่​ภายใน​ท่า​เทียบ​เรือ​นั่น​แหละ ได้​โปรด​นำ​กางเขน​ไป​หา​เรา​ที่​นั่น ข้า​จะ​ได้​นำ​ชีวิต​กลับ​คืน​มา​สู่​คน​รัก​ของ​ข้า​เสียที
การชุบชีวิตโทลแมน
เอ็กไซล์... เจ้า​เคย​ช่วย​ข้า ช่วย​อีก​ที​ได้​ไหม​?

มัน​คือ​กางเขนแห่งนิรันดร์​นั่น​แหละ หาก​มัน​เป็น​ไป​ตาม​ตำนาน กางเขน​นี้​ย่อม​มี​พลัง​ที่​จะ​ชี้​เป็น​ชี้​ตาย​ได้​... เมื่อ​ทำ​ตาม​พิธีกรรม​แอสเมรี​ที่​ถูก​ต้อง

ข้า​เรียน​รู้​พิธีกรรม​นั้น​แล้ว ข้า​ขอ​เพียง​กางเขน​แห่ง​นิ​รัน​ดร์​เพียง​เท่านั้น ข้า​รู้​ว่า​ข้า​สามารถ​นำ​โทลแมน​กลับ​มา​ได้​

เจ้า​ช่วย​นำ​ของ​โบราณ​นั่น​มา​ให้​เรา​ได้​ไหม​?
กางเขนแห่งนิรันดร์
โทลแมน​ผู้​น่า​สงสาร​... เขา​ไม่​เคย​อยู่​กับ​ข้า​เลย​ใช่​ไหม เขา​เป็น​เพียง​ร่าง​อัน​เปลือย​เปล่า​ของ​ชาย​ที่​ข้า​รัก ไม่​ว่า​ตอน​นี้​เขา​จะ​ไป​อยู่​ที่ไหน ข้า​หวัง​ว่า​เขา​จะ​ไป​สู่​สุคติ และ​ใหัอภัย​ที่​ข้า​ไม่​อาจ​ปล่อย​วาง​ได้

นี่ เอา​อะไร​ไป​เป็น​ของ​ตอบแทน​ที่​เจ้า​ช่วย​ข้า​เถอะ ข้า​ขอบคุณ​เจ้า​นะ​ที่​เจ้า​... ที่​เจ้า​ทำ​ทุก​สิ่ง​ทุก​อย่าง
โทลแมน
เจ้า​บอก​ข้า​ว่า​โทลแมน​จาก​ไป​แล้ว เจ้า​คิด​ผิด​! ข้า​พบ​เขา...

ไม่ โทลแมน ฉัน​ไม่​เคย​ยอม​แพ้​เรื่อง​คุณ​เลย

วิญญาณ​ของ​เขา​ยัง​อยู่ มัน​ยัง​ส่อง​ประกาย​ระยิบ​ระยับ​อยู่​ภายใน

โอ้ โทลแมน ฉัน​รู้​ว่า​คุณ​เจ็บ แต่​คุณ​จะ​หาย​เจ็บ​แล้ว ฉัน​สัญญา
โทลแมน
ตาม​ความ​เข้าใจ​ของ​ข้า กางเขน​แห่ง​นิรันดร์​นั้น​สามารถ​เปลี่ยน​คน​ตาย​เป็น​คน​เป็น​อย่าง​สมบูรณ์ เรื่อง​นี้​ไม่​เกี่ยว​อะไร​กับ​การ​ปลุก​ศพ​ด้วย แต่​เป็นการ​ฟื้น​คืนชีพ​อย่าง​แท้จริง

มัน​มี​ตัว​ตน​ได้​ยัง​ไง​ข้า​ก็​ไม่รู้​เหมือน​กัน ข้า​เคย​อ่าน​แผ่น​จารึก​บาง​ส่วน​ที่​บอก​ว่า​กางเขน​นั้น​เป็น​ของ​ขวัญ​จาก​วาล์​ที่​มอบ​ให้​กับ​เวรูโซ แต่​พวก​วาล์​คง​จาก​ไป​นาน​จนกว่า​จะ​ถึง​ยุค​สมัย​ของ​เวรูโซ​แล้ว​... ไม่ใช่​เห​รอ​?

ไม่​ว่า​ยัง​ไง​ก็ตาม ไม่​ว่า​กางเขน​นี้​จะ​มี​ที่มา​ที่​ไม่​แน่นอน​อย่างไร เวรูโซ​ก็ได้​ใช้​กางเขน​นี้​ใน​การ​ชุบ​ชีวิต​ภรรยา​สาว​ให้​ฟื้น​จาก​เตียง​นอน​ตาย​ไป​สู่​เตียง​สมรส ซึ่ง​พอ​ถึง​จุด​นั้น ทุกคน​ต่าง​เห็น​ตรง​กัน​อย่าง​เป็น​เอกฉันท์

ดัง​ที่​มัน​เกิด​ขึ้น​แก่​คน​รัก​ของ​เวรูโซ มัน​ก็​ย่อม​เกิด​ขึ้น​แก่​คน​รัก​ของ​ข้า​เช่น​เดียวกัน
กางเขนแห่งนิรันดร์
ทุก​คน​ต่าง​เห็น​ตรง​กัน​ว่า​ทาร์คัส เวรูโซ​เป็น​จอม​เผด็จการ​ผู้​โหด​เหี้ยม ไม่​แพ้​คน​อย่าง​โดมินัส​เลย​สัก​นิด แต่​หัวใจ​หิน​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​มี​ความ​รัก​ต่อ​ภรรยา​ของ​เขา คีอารา

เมื่อ​สตรี​ผู้​น่า​สงสาร​ได้​ตาย​ระหว่าง​คลอด​บุตร​ชาย​ของเวรูโซ จักรพรรดิ​ผู้​โทมนัส​ก็​โยน​ความ​เชื่อ​มั่น​ทุก​อย่าง​ทิ้ง​ไป แล้ว​ฝาก​ความ​หวัง​สุดท้าย​ไว้​กับ​มนต์มณี ฝาก​ไว้​กับ​กาง​เขน​แห่ง​นิรันดร์

ทาร์​คัส​อาจ​จะ​มี​ความ​อับอาย​ล้น​จน​เก็บ​กางเขน​นั่น​เอา​ไว้​ห่าง​ตา เพื่อ​ฉกชิง​ความ​หวัง​เช่น​นั้น​ไป​จาก​ทายาท​ของ​พระองค์ ก็​พระองค์​นี่​แหละ​ที่​ทำให้​ผู้คน​หัน​หลัง​ให้​กับ​ศาสตร์​โบราณ แล้ว​พระองค์​มี​สิทธิ​พิเศษ​อะไร​ที่​จะ​ได้​ใช้​สิ่ง​ที่​พระองค์​สั่ง​ห้าม​เล่า​? ความ​รัก​ทำให้​พระองค์​ได้​รับ​สิทธิ์​นั้น​ไง
จักรพรรดิเวรูโซ
ใจ​ข้า​รวด​ร้าว​ให้​กับ​กริกอร์ ข้า​รู้​ว่า​เขา​กำลัง​ต่อสู้​กับ​สิ่ง​ใด​อยู่ มัน​ก็​เหมือน​กับ​สิ่ง​ที่​ข้า​ต่อสู้​นั่น​แหละ มัน​เป็นการ​ต่อสู้​เพื่อ​ทำความ​เข้าใจ​ชีวิต​ใน​ดิน​แดน​ที่​มอง​ว่า​ชีวิต​นั้น​ไร้​ค่า

ข้า​ไม่รู้​ว่า​เขา​ไป​อยู่​ที่ไหน แต่​ข้า​รู้​ว่า​เขา​ออก​ตาม​หา​ตัว​ของ​เขา หา​ตัว​ของ​เขา​ที่แท้​จริง​ดั่ง​ที่​เรา​ทุก​คน​ต้อง​ทำ​นั่นเอง
กริกอร์
ส่งกางเขน​นั่น​มา​ให้​ข้า​เดี๋ยว​นี้! โทลแมน ใน​ที่​สุด​เรา​ก็​จะ​ได้​อยู่​ด้วย​กัน​เหมือน​แต่​ก่อน

เอา​ล่ะ​... มา​เริ่ม​กัน​เลย

แม้​จะ​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​ทุกข์ แต่​พลัง​รัก​จะ​เหนือ​กว่า
แม้​ความ​เจ็บ​ปวด​จะ​จองจำ​เรา แต่​พลัง​รัก​จะ​เหนือ​กว่า
แม้​ความ​โศก​เศร้า​จะ​กลืน​กิน​เรา แต่​พลัง​รัก​จะ​เหนือ​กว่า
ความ​ตาย​จะ​พราก​เรา และ​พลัง​รัก​... จะ​...

ไม่นะ... มัน​ต้อง​ไม่ใช่​แบบ​นี้ นี่มัน... โอ้ โทลแมน ได้​โปรด​... ฉัน​ขอโทษ

เอ็กไซล์​! ระวัง​!
กางเขนแห่งนิรันดร์
ทำไม​ข้า​ถึง​โง่​ได้​ขนาด​นี้​? เวรูโซ​ไม่​ได้​นำกางเขน​ไป​ซ่อน​เพราะ​ละอาย แต่​เขา​ซ่อน​เพราะ​เขา​เกรง​กลัว เขา​กลัว​ว่า... โอ้​โห กางเขน​นั่น​ทำ​อะไร​กับ​ภรรยา​เขา​กัน​แน่​? ทุก​อย่าง​ที่​ข้า​ได้​เห็น ทุก​อย่าง​ที่​ข้า​ได้​อ่าน​... มัน​เป็น​คำ​โกหก​เพื่อ​ปกปิด​ความ​จริง​ถึง​สิ่ง​ที่​เกิด​ขึ้น​กับ​คีอารา

ก็ได้ ข้า​จะ​ทำลาย​กางเขน​นี้​ให้​สิ้น เรา​ผ่าน​ยุค​สมัย​ของ​เวรูโซ​มา​แสน​นาน​แล้ว ข้า​ย่อม​ทำ​ใน​เรื่อง​ที่​เขา​ทำ​ล้ม​เหลว​ไป​เป็น​แน่ อย่าง​น้อย​นี่​ก็​เป็น​เรื่อง​ที่​ข้า​รู้​ว่า​ทำได้​ถูก

เดี๋ยว​ข้า​จะ​ไป​หา​เจ้า​ที่​ค่าย​อีก​ที ตอน​นี้​ข้า​ต้อง​... ฟัง​นะ ข้า​จะ​ไป​หา​เจ้า​ที่​นั่น ข้า​สัญญา
โทลแมน

Greeting_01.ogg

Greeting_02.ogg

Greeting_03.ogg

Greeting_04.ogg

Greeting_05.ogg

Greeting_06.ogg

Greeting_07.ogg

Greeting_08.ogg

Greeting_09.ogg

C10.ogg

C10b.ogg

C10c.ogg

C10d.ogg

C10e.ogg

C10f.ogg

C10g.ogg