เราเปิดประตูให้กับเจ้าด้วยเหตุผลเพียงสองประการเท่านั้น โดมินัสกับพายตี้ พวกมันทำตัวเป็นศัตรูกับเรา เจ้าทำให้พวกมันตาย
ตอนนี้โอยุนเชื่อว่ามีเหตุผลที่สาม บีสต์นั้นเป็นศัตรูของเรา เจ้าคงทำให้มันตายด้วยก็เป็นได้กระมัง?
— แนะนำตัว |
ข้าเคยเห็นสายตาของพายตี้มาก่อน ข้าเห็นสายตาของเจ้า วิทช์ มันไม่ต่างกันอย่างที่ข้าหวัง
ช่างมันเถิด มีมีดอยู่ในมือเจ้าก็ดีกว่ามีหอกอยู่ในชั้น
— __intro_part2__ |
แผ่นดินนี้เป็นสัตว์ใกล้ตาย เนื้อหนังของมันที่หลุดลอกนั้นติดเชื้อจากฝันร้าย ก่อนที่เจ้าจะปลิดชีพสัตว์นี้ให้พ้นทุกข์ เรนเจอร์ เจ้าอย่าลืมนึกถึงผู้ที่อาศัยอยู่บนหลังของมันด้วย
— __intro_part2__ |
โดมินัสเป็นเทมพลาร์ระดับสูงที่โอริอาทใช่ไหมเล่า? พระเจ้าของเจ้าต้องเลือกบริวารของพระองค์เสียให้ดี
แต่ก็อีก พระองค์ท่านอาจเรียนรู้จากความผิดพลาดของพระองค์ก็เป็นได้ เราจะได้เห็นกันแน่
— __intro_part2__ |
พวกเราชาวมาราเค็ทนั้นมีพันธะต่อ{อังคะรา}ของเรา หรือเผ่าของเรานั่นเอง เจ้าเป็นชายผู้ที่ตัดพันธะของตนเสียสิ้น ชาโดว์ ชายผู้ที่ไร้พันธะย่อมทำคุณได้ดีที่สุด... และทำชั่วได้ดีที่สุดเช่นกัน
บางทีมันอาจเป็นเวลาที่เจ้าควรยึดติดกับสิ่งใดที่ยิ่งใหญ่ไปกว่า{ตัวของเจ้าเอง}เพียงเท่านั้น
— __intro_part2__ |
ความทะนงตนนั้นเป็นข้อบกพร่องที่ชายทุกคนมี พวกเราชาวมาราเค็ททุบตีให้โรคนั้นออกไปจากเด็กชายของเรา เจ้ารู้สาเหตุไหม ดูเอลลิสต์? เพราะถ้าไม่กำราบมันให้อยู่หมัด ความทะนงตนจะกลายเป็นโรคระบาด
แน่นอนว่ามียารักษาอยู่ มันเรียกว่า 'การอุทิศตน' ไง
— __intro_part2__ |
ชาวมาราเค็ทกับชาวคารุยเคยเคียงบ่าเคียงไหล่กันรบในอดีต และเราก็ถูกโกหกและถูกหลอกใช้กันเคียงบ่าเคียงไหล่นั่นเอง ประวัติศาสตร์จะต้องไม่ซ้ำรอยเป็นอันขาด
เรามาพูดกันเพียงเรื่องจริงเสียดีกว่า มอรอว์เดอร์ เราจะได้สลัดความทรงจำของเราไปเสีย
— __intro_part2__ |
พวกเราชาวมาราเค็ทมีคำพูดที่ว่ากันว่าแบบนี้ ไซออน "มีเพียงราตรีที่เข้าใจความมืดมิด มีเพียงดวงตะวันที่นำมาซึ่งรุ่งอรุณ"
— __intro_part2__ |
ผืนธงของเดสเชรทโบกสะบัดตรงทางเข้าของเหมือง บัดนี้ความมืดนั้นเปิดอ้า ทั้งหิวโหยและเฝ้ารอ
มันมีเหตุที่เซ็คเคมาสีแดงของเราตัดสินใจปิดผนึกประตูนั้นเอาไว้ ไม่ใช่เพียงกันไม่ให้บีสต์เอื้อมออกมา แต่ยังกันไม่ให้พวกโง่ไปปลุกให้มันตื่น
แล้วเจ้าก็มาที่นี่ จะถูกความมืดมิดนั้นกลืนกิน เรามาหวังกันเถิดว่าบีสต์จะไม่รู้ว่าเจ้าสิ้นลม
— เหมือง |
โอยุนสั่งให้ข้าช่วยเหลือและซื้อขายกับเจ้า
ข้าได้เสี่ยงมามากมายในการรวบรวมอาวุธกับชุดเกราะให้กับ{อังคะรา}นี้ ข้าได้ขุดคุ้ยบริเวณขอบของค่ายโวลล์ ข้าได้สำรวจนครมรณะอีกด้วย
มาดูกันเถิดว่าเจ้าจะให้อะไรมีค่าตอบแทนมาได้บ้าง
— การซื้อขาย |
ข้าเคยนำกองรบไปต่อกรกับโวลล์และพวกชายไร้มรณาของมัน และข้าเห็น{เด็คคารา}ของเราตายมามากพอแล้ว ข้าจะตั้งตารอเจ้ากลับมา แต่ข้าจะไม่คาดหวังนัก
— โวลล์ |
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา โวลล์กับกองทัพของมันได้คร่าชีวิต{เด็คคารา}ของเราหลายต่อหลายร้อยคน พวกเธอตายเพื่อปกป้อง{อังคะรา}ของพวกเธอ
บัดนี้โวลล์สิ้นชีพด้วยน้ำมือของคนนอก เจ้าอิ่มเอิบเกียรติยศ ขณะที่ข้าต้องแสดงความเคารพต่อเหล่าผู้ตาย
— โวลล์ |
เมื่อเรามอบกำลังให้กับภายนอก ภายในของเราย่อมอ่อนแอ ตอนแรกก็เป็นเพทารัสกับวานยา ตอนนี้ก็เป็นเจ้า
มันทำให้เห็นว่าโอยุนหมดความเชื่อมั่นในตัวพวกเราขนาดไหน ในตัว{อังคะรา}ของเราเอง จนถึงขั้นที่เธอประพฤติต่อพวกการ์ดดำกับเอ็กไซล์ด้วยความชื่นชมเช่นนี้
— เพทารัสและวานยา |
โอยุนเป็น{เซ็คเคมา}ของเรา หรือผู้นำของเรา ส่วนข้าเป็น{เด็คคารา}ของเธอ หรือนักรบของเธอ ข้าจะปกป้อง{อังคะรา}ตามที่โอยุนเห็นควร
ไม่ว่าโอยุนนั้น{ควรค่า}แก่การทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเผ่านี้หรือไม่... ข้าไม่มีสิทธิ์พูดในเรื่องนี้
— โอยุน |
แม่ของข้ามอบทาซูนีให้กับเหล่าเทพเจ้า เหล่าเทพเจ้ามอบเขากลับคืนมา ข้าขอบคุณพวกท่านอยู่ทุกวัน
หากข้าเลือกได้ ข้าคงไม่เลือกให้ทาซูนีเป็นน้องข้า แต่ก็อีก ครอบครัวนั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับความต้องการของเจ้า แต่เป็นสิ่งที่เจ้าขาดไปไม่ได้ต่างหาก
— ทาซูนี |
เดสเชรทถูกหน่วงเหนี่ยวเอาไว้ในความมืด ขณะที่ข้า ผู้ที่มีสายเลือดเดียวกับเธอ ถูกหน่วงเหนี่ยวด้วยหน้าที่ให้อยู่ตรงนี้ โอยุนได้สั่งเอาไว้ให้เป็นเช่นนั้น
เจ้าจะเป็นผู้ที่ปลดปล่อยเดสเชรทจากความเสื่อมเกียรติของเธอไหม? อาจเป็นเจ้าหรือไม่ใช่เจ้าก็ได้ ไม่ว่าอย่างไร มันย่อมเป็นชะตากรรมของเดสเชรทที่จะทุกข์ทรมานต่อความอยุติธรรม
— เดสเชรท |
เดสเชรทได้ขึ้นสู่ฟ้าสู่ฝุ่นทรายแห่งวาสตีรีดังที่เราทุกคนควรเป็น ความเสื่อมเกียรติของเซ็คเคมาสีแดงได้สิ้นลงแล้ว และด้วยเหตุนั้น เจ้าย่อมมีพระคุณต่อข้าอยู่เสมอ
ทว่าเกียรตินั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าได้ประพฤติ{หรือไม่} เกียรตินั้นอยู่ที่ว่าประพฤติ{อย่างไร} มันบอกอะไรเกี่ยวกับชาวมาราเค็ท ในเมื่อพวกเราถูกสั่งห้ามไม่ให้ดูแลคนร่วมเผ่าของเราเอง?
มันบอกอะไรเกี่ยวกับโอยุนกับความเชื่อของเธอต่อสายเลือดของเธอ หรือเกียรติของเรากันแน่?
— เดสเชรท |
"เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งลืมวิธีตาย เธอย่อมลืมวิธีการใช้ชีวิต"
เดสเชรทเคยพูดเช่นนั้นต่อ{เด็คคารา}ของเธอในวันที่เธอสังหารทิทูเชียส ผู้นำหายนะแก่มาราเค็ท
{ข้า}จะพูดเช่นนี้เรื่องดิอัลล่า: เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งไม่รู้จักชีวิต เธอจะรักผู้มีชีวิตได้อย่างไร?
— ดิอัลล่า |
ราชินีมณีชนได้สละชีวิตอันมืดดำของเธอ... เพื่ออะไรเล่า? เพื่อทำร้ายและปลุกบีสต์ที่ควรจะถูกฆ่าตายในยามที่มันหลับใหล
ทางของดิอัลล่าจะนำเราไปสู่วันมหาภัยพิบัติ นับแต่นี้ไปเจ้าควรตามเส้นทางของเจ้าเสีย
— ดิอัลล่า |
เจ้าควรกลัวสิ่งที่เจ้าไม่อาจเข้าใจ นี่เป็นกฎข้อแรกที่เด็กคนหนึ่งย่อมรู้
ข้าไม่อายที่จะพูดเช่นนี้กับเจ้า: ข้ากลัวเจ้า วิทช์
— มาลาไค |
เจ้าได้สังหารฝันร้ายโดยมีเหตุผลของเจ้าเอง ชาโดว์
ข้ากังวลนักที่ข้าไม่รู้เหตุผลเหล่านั้น ข้าคงกังวลยิ่งกว่าเดิมหาก{เจ้าเอง}ก็ไม่รู้เหตุผลเช่นกัน
— มาลาไค |
เราควรเรียกเจ้าว่าอะไรกันเล่า? ผู้กอบกู้? ผู้มาโปรด?
จำไว้ให้ดีนะเทมพลาร์ 'ศาสนา' ของเจ้าไม่ได้สังหารฝันร้ายนี้ แต่เป็นเจ้าต่างหาก
— มาลาไค |
เหยื่อนั้นย่อมเป็นตัวกำหนดความหมายของผู้ล่า
ในเมื่อตอนนี้เหยื่อของเจ้าตายแล้ว นักล่าผู้ยิ่งใหญ่ เจ้าจะเป็นอะไรกันแน่?
— มาลาไค |
บีสต์ตายแล้ว เวร์แคลส์ทก็ติดหนี้บุญคุณชีวิตแก่เจ้า นี่เป็นจุดจบอันยิ่งใหญ่ที่เจ้ามุ่งหวังใช่ไหม ดูเอลลิสต์?
ใช่ เจ้าคงจะภูมิใจในตัวเองสิ้นดี
— มาลาไค |
ข้าไม่เคยพบกับชายผู้ใดที่มีฝีมือและพร้อมที่จะคว้าชีวิตมาบดขยี้ในกำมือของเขาเช่นนี้มาก่อน
เจ้าทำอย่างอื่นได้หรือไม่? หากว่าไม่ แผ่นดินเจ้าคงจะมีอะไรให้กังวลมากไปกว่าเดิมเป็นแน่
— มาลาไค |
ฝันร้ายจากไปแล้ว และ{อังคะรา}ของข้าก็สามารถกลับสู่ที่ราบได้เสียที
เราขอบคุณเจ้า ท่านหญิงแห่งโอริอาท... แต่อย่าคิดว่าพระคุณของเจ้าต่อพวกเรานั้นเป็นหนี้บุญคุณเป็นอันขาด
— มาลาไค |
— Hello_01.ogg |
— Hello_02.ogg |
— Hello_03.ogg |
— Hello_04.ogg |
— Hello_05.ogg |
— Hello_06.ogg |
— Hello_07.ogg |
— Hello_08.ogg |
— Goodbye_01.ogg |
— Goodbye_02.ogg |
— Goodbye_03.ogg |
— Goodbye_04.ogg |
— Goodbye_05.ogg |
— Goodbye_06.ogg |
— Goodbye_07.ogg |
— Goodbye_08.ogg |
