เส้นทางแห่งโลหิตและเกียรติยศได้นำเจ้ามายังประตูของเรา พวกเราชาวมาราเค็ทเข้าใจเส้นทางนี้ดี แต่ทว่าเราต่อสู้เพื่อเผ่าของเรา เพื่อ{อังคะรา}ของเรา
เจ้าต่อสู้เพียงเพื่อตัวเอง สนใจเพียงแต่ตัวเอง นั่นเป็นกำลังของเจ้า ความรักย่อมเป็นบ่อเกิดความเกรงกลัว เจ้าไม่มีจุดอ่อนเช่นนั้น ดังนั้นเจ้าจะฆ่าบีสต์ในภูเขานี้ได้สำเร็จ ท่านหญิงดิอัลล่าได้บอกข้ามาเช่นนั้น
เธอเชื่อมั่นในตัวเจ้าเป็นอย่างมาก ดูเอลลิสต์ แต่ว่า... พวกเราชาวมาราเค็ทจะเชื่อมั่นอย่างเธอได้ไหม?
— แนะนำตัว |
เจ้าเดินทางมาหาพวกเราด้วยการเหยียบย่ำหลังของศพผู้ถูกฆ่าตาย แม้ว่าเราทั้งคู่จะถูกหล่อหลอมมาด้วยสมรภูมิ พวกเราชาวมาราเค็ทย่อมไม่เหมือนกับเจ้า
เราต่อสู้เพื่อเอาตัวรอด เจ้าต่อสู้เพื่อความทะเยอทะยาน ดังนั้นเจ้าจะเข้าใจบีสต์ในภูเขานี้ได้ดีกว่าเรา ดังนั้นเจ้าจะฆ่ามันได้สำเร็จ ท่านหญิงดิอัลล่าได้บอกข้ามาเช่นนั้น
เธอเชื่อมั่นในตัวเจ้าเป็นอย่างมาก ชาโดว์ แต่ว่า... พวกเราชาวมาราเค็ทจะเชื่อมั่นอย่างเธอได้ไหม?
— แนะนำตัว |
ไม่ว่าเหล่าเทพเจ้าของเราหรือพระเจ้าของเจ้าจะเป็นผู้ที่นำตัวเจ้ามาสู่ไฮเกท ผลลัพธ์ก็เป็นเช่นเดียวกันหมด
เจ้าเชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างมืดบอด และชายผู้ที่มืดบอดย่อมไม่ลงทางในความมืดมิด เจ้าจะฆ่าบีสต์ในภูเขานี้ได้สำเร็จ ท่านหญิงดิอัลล่าได้บอกข้ามาเช่นนั้น
เธอเชื่อมั่นในตัวเจ้าเป็นอย่างมาก เทมพลาร์ แต่ว่า... พวกเราชาวมาราเค็ทจะเชื่อมั่นอย่างเธอได้ไหม?
— แนะนำตัว |
เจ้ามาหาพวกเรา เป็นผู้หญิงเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่เหมือนกับเราสักนิด
ขณะที่พวกเราถูกห่อหุ้มด้วยประเพณีกับสงคราม เจ้าเป็นผู้ที่ห่อหุ้มตัวเองด้วยมนต์มณีกับความเกรงกลัว ดังนั้นเจ้าจะฆ่าบีสต์ในภูเขานี้ได้สำเร็จ ท่านหญิงดิอัลล่าได้บอกข้ามาเช่นนั้น
เธอเชื่อมั่นในตัวเจ้าเป็นอย่างมาก วิทช์ แต่ว่า... พวกเราชาวมาราเค็ทจะเชื่อมั่นอย่างเธอได้ไหม?
— แนะนำตัว |
เคยมีกาลหนึ่งที่ชาวมาราเค็ทกับชาวคารุยเคยร่วมเคียงบ่าเคียงไหล่กันต่อกรกับพลังแห่งมลทิน
เหมือนว่าบัดนี้จะเป็นกาลที่เราจะทำสิ่งที่เราเริ่มต้นเสียให้เสร็จสิ้น ด้วยความช่วยเหลือของเรา เจ้าจะฆ่าบีสต์ในภูเขานี้ได้สำเร็จ ท่านหญิงดิอัลล่าได้บอกข้ามาเช่นนั้น
เธอเชื่อมั่นในตัวเจ้าเป็นอย่างมาก มอรอว์เดอร์ แต่ว่า... พวกเราชาวมาราเค็ทจะเชื่อมั่นอย่างเธอได้ไหม?
— แนะนำตัว |
ถึงแม้เราทั้งสองจะเกิดมาจากแผ่นดินและวัฒนธรรมที่ห่างไกล ข้าย่อมรู้จักผู้หญิงที่มีลักษณะเช่นเดียวกับข้า ผู้หญิงที่มิได้ต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของตัวเองเพียงเท่านั้น แต่ยังต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของธรรมชาติที่เป็นบ้านของเธออีกด้วย
แต่เจ้าก็ต่างจากเรา เจ้าไม่มีข้อผูกมัดต่อความคิดและกิจวัตรแห่งธรรมเนียม ดังนั้นเจ้าจะฆ่าบีสต์ในภูเขานี้ได้สำเร็จ ท่านหญิงดิอัลล่าได้บอกข้ามาเช่นนั้น
เธอเชื่อมั่นในตัวเจ้าเป็นอย่างมาก เรนเจอร์ แต่ว่า... พวกเราชาวมาราเค็ทจะเชื่อมั่นอย่างเธอได้ไหม?
— แนะนำตัว |
ข้าเห็นผู้หญิงคนหนึ่งตรงหน้าข้า ผู้หญิงที่มีกายและใจอันแข็งแกร่ง เจ้ามีลักษณะดั่ง{เซ็คเคมา}คนหนึ่ง มีท่วงท่าดั่งนักรบ แต่... พอข้ามองเข้าไปในตาเจ้า ข้าไม่เห็นสิ่งใดที่ข้ารู้จักแม้แต่น้อย
นั่นเป็นเรื่องดี สิ่งที่ไม่รู้จักย่อมทำลายสิ่งที่ไม่อาจรู้ได้เป็นแน่ ดังนั้นเจ้าจะฆ่าบีสต์ในภูเขานี้ได้สำเร็จ ท่านหญิงดิอัลล่าได้บอกข้ามาเช่นนั้น
เธอเชื่อมั่นในตัวเจ้าเป็นอย่างมาก เรนเจอร์ แต่ว่า... พวกเราชาวมาราเค็ทจะเชื่อมั่นอย่างเธอได้ไหม?
— แนะนำตัว |
เซ็คเคมาเดสเชรทเป็นผู้ที่ปิดผนึกเหมืองนี้แล้วขังฝันร้ายไว้ในรังสีดำของมัน
บีสต์ไม่ควรถูกจองจำตั้งแต่แรก บีสต์นั้นควรถูกทำลาย แต่ไม่ว่าเธอจะโหดร้ายเพียงใด เหมือนว่าเธอจะไร้ความกล้าหาญที่จะทำเช่นนั้น
บัดนี้ หลังจากที่เราคุ้มกันหลุมในพื้นดินนี้มาเป็นเวลาสองศตวรรษ {อังคะรา}นี้ก็ไร้กำลัง แต่เจ้ามิใช่เดสเชรท และเจ้าก็ไม่ได้มาจากกลุ่มพวกเรา เจ้าจะทำในสิ่งที่เราล้มเหลวได้สำเร็จ
ผืนธงของเดสเชรทจะทำลายผนึกนี้แล้วเปิดเหมืองออกมา มันถูกพรากไปจากเธอในยามที่เธอพ่ายแก่โวลล์ จักรพรรดิผู้เปราะบาง
ลงบันไดทางตะวันตกเฉียงใต้ ลงไปสู่ทะเลสาบเหือดแห้ง เจ้าย่อมพบตัวจักรพรรดิผู้เปราะบางได้อย่างง่ายดาย เจ้าย่อมได้กลิ่นมันก่อนที่จะเห็นตัวมันเสียอีก
นำผืนธงของเดสเชรทกลับมาที่นี่ แล้วเจ้าจะได้ผ่านเข้าไปสู่ความมืดมิดดังที่เจ้าต้องการ
— ผืนธงสีแดง |
สายลมพัดกลิ่นอายกระดูกที่แหลกสลายที่เรายินดี มันช่างดีนักที่เจ้ารู้วิธีสยบกระทั่งกษัตริย์แห่งฝันร้าย
เมื่อเจ้าปักผืนธงของเดสเชรทตรงทางเข้าของเหมือง คาถาผนึกของเดสเชรทจะถูกสลาย และความมืดนั้นจะกลายเป็นที่ที่เจ้าได้ออกล่า
— ผืนธงสีแดง |
ประตูเปิด ความมืดเพรียกหา ขอให้ออกล่าแต่โดยดี ผู้สลายคำสาป
— ผืนธงสีแดง |
ข้าจะเป็นมิตรกับใครก็ตามที่ข้ามองว่ามีประโยชน์ เราต่างได้เห็นการกระทำของทั้งการ์ดดำกับเอ็กไซล์ และก็เป็นเพทารัสกับวานยาที่ทำให้การกระทำเหล่านั้นมีความหมาย
{อังคะรา}มิได้พบปะกับใครอื่นนอกจากพวกเดียวกันมาเกินสองร้อยปี ในเมื่อโลกภายนอกได้ค้นพบพวกเรา มันจึงเป็นเวลาที่เราจะได้ค้นพบโลกภายนอกเช่นกัน
— เพทารัสและวานยา |
คิระมีเลือดของเดสเชรทอยู่ในสายเลือด และมีพันธะของเดสเชรทอยู่ในหัวเธอ
ที่เธอภักดีต่อ{อังคะรา}ของเธอนั้นน่ายกย่อง ที่ไม่น่ายกย่องคือการที่เธอภักดีต่ออดีต
— คิระ |
ทาซูนีมีมลทินมาตั้งแต่วันแรกที่เขาเกิด
ธรรมเนียมมาราเค็ทกำหนดให้เด็กที่ผิดเพี้ยนเช่นนี้ถูกทิ้งไว้ยังที่ราบอาบแสงจันทร์เพื่อให้เหล่าเทพเจ้ารับไปเลี้ยง แต่ว่าคืนนั้นไม่มีเทพเจ้าองค์ไหนมารับทาซูนีไป
เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนใน{อังคะรา}ของเรา บัดนี้เราได้รู้สาเหตุแล้ว
ทาซูนีเป็นชายผู้ที่อยู่ระหว่างโลกทั้งสองใบ โลกแห่งแสงสว่างของเรา กับโลกแห่งความมืดมิดของบีสต์ เขาเป็นผู้สอดส่องในความมืดดำ และหากไม่มีเขา เราก็คงไม่มีทางเข้าใจฝันร้ายนั้นไปตลอดกาล
และเจ้าย่อมไม่อาจต่อกรกับศัตรูที่เจ้าไม่รู้จักได้เป็นแน่
— ทาซูนี |
ดิอัลล่าอยากให้บีสต์นั้นถูกฆ่าตาย แต่ทำไมกันเล่า? ทำไมฝันร้ายหนึ่งถึงอยากฆ่าอีกฝันร้ายหนึ่งเสียให้ตาย?
มันเป็นคำถามที่น่าสนใจมาก แต่มีความสำคัญเพียงน้อยนิด ตะวันจะขึ้นหรือตกอย่างไรก็ไม่สำคัญ ตราบใดที่ตะวันยังเป็นเช่นนั้นต่อไป
— ดิอัลล่า |
ชาวมาราเค็ทเคยอยู่รวมกันเป็นปึกแผ่นภายใต้ผืนธงของเดสเชรท นั่นมันก่อนที่จะมีโรคร้าย มีพายุ... มีมลทิน
เดสเชรทขี่มาถึงที่นี่มากับ{อังคะรา}นี้ นั่นก็คือคิยาโตะ เพื่อยุติคำสาปของบีสต์เสียให้สิ้น และในยามที่เธอเข้าใกล้ขอบเขตแห่งความมืดนี้ เธอเกิดลังเลขึ้นมา
เป็นไปได้ว่าเธอเห็นกษัตริย์คอมม์เข้าไปในนั้นก่อนหน้าเธอ แล้วไม่ได้กลับมาอีก หรือไม่ฝันร้ายก็อาจเอาชนะความกล้าหาญอันแสนทรหดของเดสเชรทได้สำเร็จ
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอเลือกที่จะไม่ขี่เข้าไปในภูเขาเพื่อสังหารบีสต์ เธอปิดผนึกเหมืองนี้ แล้วสั่งการให้{อังคะรา}นี้เป็นผู้พิทักษ์ไฮเกท
ทั้งพายุ ทั้งโรคร้าย... มันผ่านไป ไม่ว่ามันจะผ่านไปเองหรือผ่านไปเพราะผืนธงของเดสเชรท เราก็ไม่รู้
แต่ที่ข้ารู้ก็คือ ตอนที่เดสเชรทให้คำมั่นว่าจะคุมเหมืองเหล่านี้ เธอได้สละคำสาปหนึ่งเพื่อแลกกับอีกคำสาปเพียงเท่านั้น
— เดสเชรท |
โวลล์กับ 'กลุ่มชายไร้มรณา' ของมันได้จิกกรงเล็บไร้เลือดเนื้อของพวกเขาเข้าไปสู่เลือดแห่งชีวิตของมาราเค็ทตั้งแต่วันแรกที่{อังคะรา}นี้ได้ล่ามโรอ์เอาไว้ที่นี่
แต่บุรุษแห่งสงครามก็เป็นเช่นนี้ ต่อให้ตัดลิ้นไป พวกเขาก็ยังกระหายเลือด ตัดกระเพาะออกไป พวกเขาก็ยังหิวสงคราม ตัดเจ้าโลกของพวกเขาไป พวกเขาก็ยังใคร่การครองชัย
— โวลล์ |
ใช่ ทาซูนีแจ้งข้าว่าเดสเชรทยังอยู่ในเหมือง แต่เขาบอกไม่ได้ว่าเธอไปอยู่ที่นั่นได้อย่างไร มันเป็นช่องโหว่อีกเรื่องที่น่ากังวลในความรู้เกี่ยวกับฝันร้ายของเรา
ไม่ว่าเธอจะมีที่มาอย่างไร ข้าจะไม่นำ{เด็คคารา}ของข้าไปเสี่ยงเพื่อปลดปล่อยเธอ ต่อให้เธอยังมีเลือดเนื้ออยู่ ข้าก็คงจะตัดสินใจเช่นเคย
เธอมิได้เป็นเซ็คเคมาของเราอีกต่อไปแล้ว และเราได้ทำตามหน้าที่เป็นที่ระลึกแก่เธอมาหลายต่อหลายเท่า คิระย่อมไม่เห็นตรงกับข้า แต่เธอทำได้เพียงคัดค้านด้วยคำพูดเพียงเท่านั้น ข้าเป็นเซ็คเคมาของเธอ และเธอย่อมไม่ต่อต้านกับข้าเป็นแน่
ดังนั้น หากเจ้ามีโอกาส เจ้าสามารถปลดปล่อยเดสเชรทได้ มันย่อมเป็นเรื่องที่ถูกต้องที่เธอจะได้กลับคืนสู่ฝุ่นทรายแห่งวาสตีรี แต่มันคงจะผิดนักหากมีใครต้องตามเธอที่นั่นอีก
— เดสเชรท |
ขอบคุณที่อุทิศให้เป็นเกียรติกับเดสเชรทเช่นนี้ เราจะจดจำความเมตตาของเจ้า
— เดสเชรท |
เราได้ศึกษาและเรียนรู้เรื่องราวจากแผ่นดินนี้ คอมม์กับนักรบของเขาเข้าไปในเหมืองสักประมาณยี่สิบปีก่อนที่เดสเชรทจะผนึกเหมืองแล้วผูกมัด{อังคะรา}ของเราเข้ากับภูเขาแห่งนี้
ไม่มีดินหรือหินใดที่บ่งบอกว่าคอมม์กลับมา เขาอาจตายไปแล้ว ไม่ก็อยากจะตายไปเพียงเท่านั้น จากเรื่องที่เกิดขึ้นกับโวลล์ ทุกอย่างก็ย่อมเป็นไปได้
— คอมม์ |
เราได้ศึกษาและเรียนรู้เรื่องราวจากแผ่นดินนี้ คอมม์กับนักรบของเขาเข้าไปในเหมืองสักประมาณยี่สิบปีก่อนที่เดสเชรทจะผนึกเหมืองแล้วผูกมัด{อังคะรา}ของเราเข้ากับภูเขาแห่งนี้
ไม่มีดินหรือหินใดที่บ่งบอกว่าคอมม์กลับมา บัดนี้เรารู้สาเหตุแล้ว เขากลายเป็นกษัตริย์แห่งฝันร้าย เหมือนกับโวลล์คนก่อนหน้าเขา เหมือนว่าบีสต์มองว่าผู้ที่มีพรสวรรค์ในการครองชัยนั้นมีประโยชน์
— คอมม์ |
ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้ทำให้คอมม์ไปสู่สุคติเป็นครั้งสุดท้าย
ผู้สลายคำสาป บัดนี้ก็เป็นผู้สังหารตำนานแล้ว เจ้ามีชื่ออันยิ่งใหญ่ออกมามากมายดั่งเห็บหมัดบนตัวโรอ์
— คอมม์ |
ดาเรสโซ่เหรอ? ใช่ เพทารัสเคยพูดถึงเขาอยู่ มีคำถามที่น่าสะพรึงนัก:
ชายคนหนึ่งที่ได้ยินมาว่าตายมาเกินร้อยปี เขามาเป็นกษัตริย์ฝันร้ายที่อยู่ลึกภายในไฮเกทแห่งนี้ได้อย่างไร?
มันต่างจากคอมม์ตรงที่ไม่มีร่องรอยว่าเขาเคยเดินทางผ่านที่นี่มาก่อน และเราได้สอดส่องในภูเขานี้กับบริเวณรอบๆ มาทุกก้าวแล้ว ที่นี่ไม่มีทางเข้าทางอื่น ไม่มีทางที่ก้าวเข้ามาได้แม้แต่น้อย
เดสเชรท คราวนี้ก็เป็น... ดาเรสโซ่คนนี้ ใช่ มันช่างน่าสะพรึงยิ่งนัก
— ดาเรสโซ่ |
ดิอัลล่าพูดเพียงอย่างเดียวกับข้า ก่อนที่จะเดินเข้าไปในเหมืองนั้น: "รักข้ารออยู่"
ถึงข้าจะไม่รู้เหตุผล แต่ว่าสี่คำนั้นทำให้ข้าเสียขวัญยิ่งไปกว่าคำใดที่ข้าเคยได้ยินมาตลอดชีวิต
— ดิอัลล่า |
ความหวังของดิอัลล่าอาจพังทลาย แต่ความหวังของเรายังคงรุ่งเรือง... ในตัวเจ้า ผู้สลายคำสาป
จากที่ทาซูนีบอกข้า บัดนี้เจ้าสามารถเข้าไปทะลวงเครื่องในของบีสต์ได้แล้ว ดีอัลล่าได้ทำหน้าที่ของเธอแล้ว ได้เวลาที่เจ้าจะทำหน้าที่ของเจ้าเสียที
ตามหามาลาไคที่ดิอัลล่าพร่ำบ่นอยู่เป็นนิจเสีย หากข้าเข้าใจถูก เขานั้นเป็นหัวของบีสต์ ฆ่าเขาแล้วร่างกายของฝันร้ายจะตายตามเขาไปด้วย
— ดิอัลล่า |
ข้าคิดถูกที่เชื่อมั่นในตัวเจ้า ผู้สลายคำสาป
เจ้าทำสำเร็จในสิ่งที่เราล้มเหลว เจ้าได้สังหารสิ่งมีชีวิตที่ผู้ที่มาก่อนเจ้าหลายต่อหลายคนนึกว่าจะอยู่ไปตลอดกาล
โวลล์, ดาเรสโซ่, คอมม์, เดสเชรท... เหล่าวีรชนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เวร์แคลส์ทได้พบเจอมาตลอดสามร้อยปีที่ผ่านมา เจ้ายืนยงในจุดที่พวกเขาแพ้พ่าย บัดนี้เจ้าจึงเป็นวีรชนแห่งวีรชน และเวร์แคลส์ทควรกราบแทบเท้าเจ้าที่เจ้าเป็นพระคุณเช่นนี้
อย่างน้อยเจ้าก็เป็นพระคุณต่อข้า และเป็นพระคุณต่อ{อังคะรา}ของเราเช่นเดียวกัน เราถูกเนรเทศจากแผ่นดินของเราจากความเกรงกลัวและหน้าที่อันหลงผิด บัดนี้เราสามารถกลับไปได้ กลับไปขี่ในที่ที่เราต้องการ ใช้ชีวิตอย่างที่เราต้องการ
ผู้สลายคำสาป ผู้มอบอิสรภาพ... เราขอบคุณเจ้า
— มาลาไค |
— Oy08_A.ogg |
— Oy08_B.ogg |
— Oy08_C.ogg |
— Oy08_D.ogg |
— Oy08_E.ogg |
— Oy08_F.ogg |
— Oy08_G.ogg |
— Oy08_H.ogg |
— Oy08_I.ogg |
— Oy08_J.ogg |
— Oy08_K.ogg |
— Oy08_L.ogg |
— Oy09_A.ogg |
— Oy09_B.ogg |
— Oy09_C.ogg |
— Oy09_D.ogg |
— Oy09_E.ogg |
— Oy09_F.ogg |
— Oy09_G.ogg |
— Oy09_H.ogg |
— Oy09_I.ogg |
