ดิอัลล่า Topic /14
NPCชื่อ
ดิอัลล่าอะไร​อยู่​ใน​ตา​เจ้า​น่ะ​? แสง​ประกาย​นั่น ความ​... นุ่ม​นวล​นั่น ความ​เวทนา​เหรอ?

หันเอา​ดวงตา​เวทนา​ของ​เจ้า​ไป​ทาง​อื่น​เสีย ก่อน​ที่​ข้า​จะ​ควัก​มัน​ออก​มา​จาก​หน้า​เจ้า​!

ข้า​ต้องการ​จาก​เจ้า​เพียง​อย่าง​เดียว​แล้ว: มาลาไค... ต้อง​ตาย
ดิอัลล่าอะไร​อยู่​ใน​ตา​เจ้า​น่ะ​? แสง​ประกาย​นั่น ความ​... นุ่ม​นวล​นั่น ความ​เวทนา​เหรอ?

หันเอา​ดวงตา​เวทนา​ของ​เจ้า​ไป​ทาง​อื่น​เสีย ก่อน​ที่​ข้า​จะ​ควัก​มัน​ออก​มา​จาก​หน้า​เจ้า​!
โอยุนดิอัลล่า​อยาก​ให้​บีสต์​นั้น​ถูก​ฆ่า​ตาย แต่​ทำไม​กัน​เล่า​? ทำไม​ฝัน​ร้าย​หนึ่ง​ถึง​อยาก​ฆ่า​อีก​ฝัน​ร้าย​หนึ่ง​เสีย​ให้​ตาย?

มัน​เป็น​คำถาม​ที่​น่า​สนใจ​มาก แต่​มี​ความ​สำคัญ​เพียง​น้อย​นิด ตะวัน​จะ​ขึ้น​หรือ​ตก​อย่างไร​ก็​ไม่​สำคัญ ตราบ​ใด​ที่​ตะวัน​ยัง​เป็น​เช่น​นั้น​ต่อ​ไป
โอยุนดิอัลล่า​พูด​เพียง​อย่าง​เดียว​กับ​ข้า ก่อน​ที่​จะ​เดิน​เข้าไป​ใน​เหมือง​นั้น: "รัก​ข้า​รอ​อยู่"

ถึง​ข้า​จะ​ไม่รู้​เหตุผล แต่​ว่า​สี่​คำ​นั้น​ทำให้​ข้า​เสีย​ขวัญ​ยิ่ง​ไป​กว่า​คำ​ใด​ที่​ข้า​เคย​ได้ยิน​มา​ตลอด​ชีวิต
โอยุนความ​หวัง​ของ​ดิอัลล่า​อาจ​พัง​ทลาย แต่​ความ​หวัง​ของ​เรา​ยัง​คง​รุ่งเรือง​... ใน​ตัว​เจ้า ผู้​สลาย​คำ​สาป

จาก​ที่​ทาซู​นี​บอก​ข้า บัดนี้​เจ้า​สามารถ​เข้าไป​ทะลวง​เครื่อง​ใน​ของ​บีสต์​ได้​แล้ว ดีอัลล่า​ได้​ทำ​หน้าที่​ของ​เธอ​แล้ว ได้​เวลา​ที่​เจ้า​จะ​ทำ​หน้าที่​ของ​เจ้า​เสียที

ตาม​หา​มาลาไค​ที่ดิอัลล่า​พร่ำ​บ่น​อยู่​เป็นนิจ​เสีย หาก​ข้า​เข้าใจ​ถูก เขา​นั้น​เป็น​หัว​ของ​บีสต์ ฆ่า​เขา​แล้ว​ร่างกาย​ของ​ฝัน​ร้าย​จะ​ตาย​ตาม​เขา​ไป​ด้วย
คิระ"เมื่อ​ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง​ลืม​วิธี​ตาย เธอ​ย่อม​ลืม​วิธี​การ​ใช้​ชีวิต​"

เดสเชรท​เคย​พูด​เช่น​นั้น​ต่อ{เด็คคารา}ของ​เธอ​ใน​วัน​ที่​เธอ​สังหาร​ทิทูเชียส ผู้นำ​หายนะ​แก่​มาราเค็ท

{ข้า}จะ​พูด​เช่น​นี้​เรื่อง​ดิอัลล่า​: เมื่อ​ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง​ไม่รู้​จัก​ชีวิต เธอ​จะ​รัก​ผู้​มี​ชีวิต​ได้​อย่างไร​?
คิระราชินีมณีชน​ได้​สละ​ชีวิต​อัน​มืด​ดำ​ของ​เธอ... เพื่อ​อะไร​เล่า? เพื่อ​ทำร้าย​และ​ปลุก​บีสต์​ที่​ควร​จะ​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​ยาม​ที่​มัน​หลับ​ใหล

ทาง​ของ​ดิอัลล่า​จะ​นำ​เรา​ไป​สู่​วัน​มหา​ภัย​พิบัติ นับ​แต่​นี้​ไป​เจ้า​ควร​ตาม​เส้น​ทาง​ของ​เจ้า​เสีย
เพทารัสและวานยาเพทารัส: ดิอัลล่า​เคย​อยู่​ที่​นั่น​ตอน​ที่​อะไรๆ มัน​แย่​ลงไป หาก​จะ​มี​ใคร​ช่วย​แก้ไข​ให้​มันดี​ขึ้น​ได้ มัน​ก็​คือ...

วานยา: ...แล้ว​เธอ​จะ​ทำ​แบบ​นั้น​ไป​ทำไม? เวร์แคลส์ท​เป็น​แบบ​นี้​มา​เกือบ​สาม​ร้อย​ปี​แล้ว ทำไม​เธอ​ถึง​อยาก​จะ​ทำ​อะไร​ขึ้น​มา​ตอน​นี้​เล่า?

เพทารัส: เธอ​เป็น​ราชินี​มณีชน​นะ วานยา! เรา​ไม่มี​ทาง​เข้าใจ​หรอก​ว่า​เธอ​คิด​อะไร​อยู่

วานยา: ข้ารู้ นี่​แหละ​ที่​ข้า​กังวล
เพทารัสและวานยาเพทารัส: ดิอัลล่า​เห็น​ความ​ผิด​พลาด​ใน​อดีต​มา​กับ​ตา​ของ​เธอ​เอง แล้ว​เธอ​ก็​ให้​ทุก​อย่าง​เพื่อ​แก้ไข​ความ​ผิด​พลาด​พวก​นั้น ถูก​ไหม วานยา?

วานยา: ฉัน​ไม่รู้​สิ เพทารัส ฉัน​เคย​เห็น​ผู้คน​ยอม​ตาย​เพื่อ​กัน​และ​กัน​ที่​ซาร์น ฉัน​ได้​เห็น​ความ​กระจ่าง ได้​เห็น​ปณิธาน​ใน​ดวงตา​ของ​พวก​เขา แต่​ใน​ดวงตา​ของ​ดิอัลล่า... ฉัน​เห็น​เพียง​แค่​ผี

เพทารัส: ดวงตา​เหล่า​นั้น​ได้​เห็น​เรื่อง​สยอง​ขวัญ​มา​มากกว่า​ที่​เรา​คาด​คิด

วานยา: ก็​เป็น​ไป​ได้ แต่​การ 'เสีย​สละ​' ของ​เธอ​น่ะ​เหรอ​? ข้า​ว่า​มัน​เหมือน​กับ{ข้อตกลง}แล้ว​ดิอัลล่า​ก็​ไม่​ได้​อย่าง​ที่​เธอ​หวัง​เอา​ไว้​เสีย​มากกว่า
ทาซูนีดิอัลล่า​นั้น​มี{รูปร่าง}​ของ​ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง แต่​ว่า​สสาร​นั้น​ประกอบ​ด้วย​มลทิน​หนึ่ง​ส่วน กับ​ความ​ตาย​อีก​เก้า​ส่วน

อีก​ไม่​นาน​เจ้า​จะ​ได้​เห็น​ว่าที่​จริง​เธอ​นั้น​ไร้​ชีวิต​ชีวา​เพียง​ใด
ทาซูนีเมื่อ​ตุ่ม​หนอง​นั้น​บวม​เป่ง​ไป​ด้วย​เชื้อ​ร้าย มัน​ย่อม​ส่อง​ประกาย​ด้วย​มัน​เงา​แห่ง​ความ​เยาว์​วัย​อัน​ลวง​หลอก หาก​ตุ่ม​หนอง​นั้น​ถูก​ทิ่ม มัน​ย่อม​ร่ำไห้​เอา​มลทิน​ออก​มา​และ​เหี่ยวแห้ง​ไป​สู่​ความ​ว่าง​เปล่า

ไม่​ว่า​เจ้า​จะ​มี​ประสงค์​หรือ​มี​ปรารถนา​หรือ​ไม่ เจ้า​ก็​ถือ​เป็น​อายุรแพทย์​ที่​ได้​เผย​ธาตุ​แท้​ที่แท้​จริง​ขอ​งดิอัล​ล่า​ออก​มา
Dialla's Malefactionเขา​จับ​มือ​ข้า สัญญา​กับ​ข้า
ว่า​จะ​มอบ​พลัง​เหนือ​พลัง​ให้
แต่​ข้า​ไม่​ได้​ทำ​เพื่อ​อำนาจ
ข้า​ทำ​เพื่อ​ความรัก
และ​ข้า​ยินดี​ทำ​เช่น​นั้น​อีก​ครั้ง​เสมอ
Dialla's Subjugation{สัญลักษณ์​แห่ง​ความงาม​และ​ความ​ไร้เดียงสา
อัญมณี​ทำให้​ใจ​ของ​เธอ​ต่ำทราม
มาลาไค​ทำให้​อัญมณี​ของ​เธอ​ต่ำทราม
ทั้งหมด​เหลือ​เพียง​ความ​ยิ่งใหญ่​ที่​ริบหรี่
หาย​ไป​ใน​ความบ้าคลั่ง}
Gift of the Gemling Queenท่านหญิง​ดิอัลล่า
ดัง​เช่น​สัญลักษณ์ของ​ความ​ก้าวหน้า​ของเรา
ส่อ​งสว่าง​กว่า​มณีใด
Dialla FlavourText /79
nameflavour
Gift of the Gemling Queen
BaseItemTypes
ท่านหญิง​ดิอัลล่า
ดัง​เช่น​สัญลักษณ์ของ​ความ​ก้าวหน้า​ของเรา
ส่อ​งสว่าง​กว่า​มณีใด
Dialla's Subjugation
BaseItemTypes
{สัญลักษณ์​แห่ง​ความงาม​และ​ความ​ไร้เดียงสา
อัญมณี​ทำให้​ใจ​ของ​เธอ​ต่ำทราม
มาลาไค​ทำให้​อัญมณี​ของ​เธอ​ต่ำทราม
ทั้งหมด​เหลือ​เพียง​ความ​ยิ่งใหญ่​ที่​ริบหรี่
หาย​ไป​ใน​ความบ้าคลั่ง}
Goddess22
CharacterTextAudio
ข้า​ไม่​อยาก​ร่าย​รำ​ไป​ตาม​ดิอัลล่า​... แต่​มี​หลัก​ฐาน​ว่า​มี​อิทธิพล​จาก​พายตี้​เนี่ย​น่ะ​เหรอ​? มัน​ควร​ค่า​แก่​ความ​สนใจ​ของ​เรา​แล้ว
DiallaIntroduction
NPCTextAudio
เจ้า​ไม่ใช่​แมลงสาบ แปลก​นัก​... มี​แมลงสาบ​อยู่​รอบ​กาย​ข้า​เต็ม​ไป​หมด สีดำ สี่​อวัยวะ ตัว​มี​หนาม เจ้า​มี​หนาม​ไหม? หาก​เจ้า​มี​หนาม แถบ​ผ้า​ของ​ข้า​จะ​กระชาก​สัน​หลัง​ของ​เจ้า​ออก​มา​เอง

มาลาไค​ชอบ​สัน​หลัง ชอบ​สัน​หลัง{ของข้า} สัน​หลัง​ที่​งดงาม ประดับ​ประดา​ไป​ด้วย​มณี​กับ​ความ​อุดม​สมบูรณ์ มาก​พอที่​จะ​ทำให้​จักรวรรดิ​หนึ่ง​นั้น​หลั่ง​น้ำตา

เจ้า​หลั่ง​น้ำตา​บ้าง​ไหม เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? ข้า​หลั่ง​น้ำตา น้ำตา​นั้น​เป็น​อนันต์ ทำไม​หรือ เพราะ​ใน​วัน​นี้ ข้า​พบ​เหตุผล​ใหม่​ให้​หลั่ง​น้ำตา​แล้ว
DiallaSpoolQuest
NPCTextAudio
แถบ​ผ้า​นั้น​เป็น​ระเบียบ สะอาด​และ​เกลี้ยง​เกลา รับ​ใช้​และ​คุ้มครอง

แล้ว​ไอ้​พวก​แมลงสาบ​นั่น​ก็​คืบ​คลาน​เข้า​มา กรู​เข้า​มา​ผ่าน​รอย​ร้าว แกน​แถบ​ผ้า​นั้น​ถูก​พราก​ไป {ถูกขโมยไป} ไอ้​พวก​ดำ​ต้องการ​พวก​มัน พวก​แถบ​ผ้า​ของ​ข้า พวก​มัน​อยาก​เอา​แถบ​ผ้าดำ​ห่อ​หุ้ม​รอบ​นคร

ตาม​หา​แกน​แถบ​ผ้า​เสีย เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ลอง​มอง​ไป​ยัง​ธรณี​ประตู​ของ​ข้า ที่​ที่​พวก​แถบ​ผ้า​นั้น​บดขยี้​พวก​แมลงสาบ​เสีย​สิ้น นำ​แกน​แถบ​ผ้า​มา​ให้​ข้า แล้ว​ข้า​จะ​ตาม​หา​ความ​ขอบคุณ​ให้​กับ​เจ้า​เอง
DiallaSpoolDelivered
NPCTextAudio
เจ้า​มี​สิ่ง​ใด​กัน​เล่า เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? แกน​แถบ​ผ้า​ของ​ข้า​ไง​! ไอ้​พวก​ดำ​ต้องการ​พวก​มัน พวก​แถบ​ผ้า​ของ​ข้า พวก​มัน​อยาก​เอา​แถบ​ผ้าดำ​ห่อ​หุ้ม​รอบ​นคร

บัดนี้​พวก​มัน​กลาย​มา​เป็น​แถบ​ผ้า{ของข้า}​ไป​ตลอด​กาล ไป​ตลอด​กาล​... ข้า​เกลียด​คำ​ว่า​ตลอด​กาล​เสีย​จริง ข้า​อยาก​ฉีก​ทึ้ง​คำ​ว่า 'มีสุข​ไป​ชั่ว​นิรันดร์​' ออก​จาก​ลิ้น​ของ​ไอ้​พวก​กวี​ขับ​ลำ​เสีย​ให้​สิ้น​!

เจ้า​ยัง​อยู่​ที่​นี่​หรือ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? โอ้ ความ​ขอบคุณ ใช่ ข้า​ควร​มอบ​ของ​ขวัญ​อะไร​ให้​กับ​เจ้า ของ​ขวัญ​... ของ​ขวัญ​อะไร​ดี​? อัน​นี้​ไหม​? เจ้า​ชอบ​สิ่ง​นี้​ไหม​?
DiallaSpoolReward
NPCTextAudio
บัดนี้​พวก​มัน​กลาย​มา​เป็น​แถบ​ผ้า{ของข้า}​ไป​ตลอด​กาล ไป​ตลอด​กาล​... ข้า​เกลียด​คำ​ว่า​ตลอด​กาล​เสีย​จริง ข้า​อยาก​ฉีก​ทึ้ง​คำ​ว่า 'มีสุข​ไป​ชั่ว​นิรันดร์​' ออก​จาก​ลิ้น​ของ​ไอ้​พวก​กวี​ขับ​ลำ​เสีย​ให้​สิ้น​!

เจ้า​ยัง​อยู่​ที่​นี่​หรือ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? โอ้ ความ​ขอบคุณ ใช่ ข้า​ควร​มอบ​ของ​ขวัญ​อะไร​ให้​กับ​เจ้า ของ​ขวัญ​... ของ​ขวัญ​อะไร​ดี​? อัน​นี้​ไหม​? เจ้า​ชอบ​สิ่ง​นี้​ไหม​?
DiallaOnSewers
NPCTextAudio
ไอ้​พวก​แมลงสาบ​มัน​จะ​มา​อีก​ครั้ง พวก​มัน​อยาก​ได้​พลัง​ทราม ไอ้​จักรพรรดิ​แมลงสาบ​... แมลง​ตัว​อื่นๆ ตะโกน​เรียก​ชื่อ​ของ​มัน {กราวิเชียส} ข้าม​แม่น้ำ​ไป แล้ว​บี้​จักรพรรดิ​แมลงสาบ​เสีย​ให้​ตาย​คา​รัง

สะพาน​นั้น​เหรอ​? มัน​มี​ด่าน​กั้น​หรือ​? งั้น​มัน​ก็​เกิด​คำถาม​ที่​ซับ​ซ้อน คำถาม คำถาม​... ข้า​ถาม​คำถาม​มา​มาก​เกิน​ไป ชิตัส​เคย​พูด​กับ​ข้า​เช่น​นั้น ข้า​เคย​ถาม​เขา​ว่า​พวก​มัน​จะ​ไป​อยู่​ที่ไหน​กัน​... อุจจาระ​ของ​เรา​น่ะ เขา​ทำให้​พวก​เขา​แสดง​ให้​ข้า​เห็น ภาย​ใต้​แม่น้ำ ท่อน้ำทิ้ง​จาก​ฝั่ง​นี้​ไป​ยัง​ฝั่​งนั้น ถ้ำ​โสโครก​อัน​เน่า​เหม็น ประหนึ่ง​เป็น​ทวาร​ของ​โรอ์​ก็​ไม่​ปาน

มัน​เป็น​ที่​ที่​ดำ​มืด มีพวก​ไร้มรณา​คืบ​คลาน​อยู่​เต็ม​ไป​หมด เมื่อ​ก่อน​พวก​มัน​เคย​เป็น​มณีชน​ผู้​งดงาม​และ​เย่อ​หยิ่ง บัดนี้​ก็​กลาย​เป็น​เพียง​มูล​เสีย​ของ​จักรวรรดิ​ไป​เสีย​แล้ว เหมาะ​สม​ใช่​ไหม​ล่ะ​? เหมาะ เหมาะ เหมาะ​เสีย​จริง
DiallaOnSulphite
NPCTextAudio
ข้า​ชอบ​เจ้า​นะ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ข้า​ชอบ​ที่​เจ้า​เชื่อ​ฟัง ข้าคง​ไม่​สบ​อารมณ์​นัก​หาก​พวก​ไร้​มรณา​คร่า​ชีวิต​เจ้า

ซัลไฟต์​มนต์มณี นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ มัน​เป็น​สสาร​ที่​ช่าง​ร้าย ร้ายกาจ​เสีย​จริง มาลาไค​สั่ง​ให้​พวก​ทาส​ทำ​เหมือง แล้ว​ขน​มา​จาก​ภูเขา​ทาง​เหนือ​สู่​โรง​แปรธาตุ​ทาง​ท่าเรือ ไม่​ว่า​จะ​ชาว​เอโซไมต์ มาราเค็ท หรือ​คารุย​... สสาร​นั้น​คร่า​ชีวิต​พวก​เขา​เสีย​สิ้น ทำให้​เลือด​นั้น​ร้อน​รุ่ม​และ​ทำให้​จิตใจ​มอด​ไหม้

แต่​เจ้า​ฉลาด​นัก เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​จะ​ทำให้​มัน​อยู่​ห่าง​เพียง​ช่วง​แขน เจ้า​จะ​นำ​มัน​มา​ให้​กับ​ข้า เพื่อ​ที่​ข้า​จะ​ได้​ทำ​บาง​สิ่ง​บาง​อย่าง​ให้​กับ​เจ้า ผง​ฝุ่น​โลกันตร์​ที่​จะ​นำ​แสง​อัน​เกรี้ยว​กราด​มา​สู่​ความมืด​ไร้​มรณา
DiallaSulphiteDone
NPCTextAudio
เจ้า​มี​ซัลไฟต์​มนต์มณีแล้ว​หรือ​? เจ้า​นั้น​เป็น​ผู้​มิใช่​แมลง​ที่​มี​ดี​ใช่​ไหม​เล่า​? นำ​มัน​มา​ให้​กับ​ข้า ข้า​ก็​คอย​ดู​คอย​ฟัง​อยู่​เสมอ​ยาม​ที่มาลาไค​ทำงาน ข้า​รู้​ดี​ว่า​ต้อง​ทำ​อย่างไร​บ้าง
DiallaSulphiteQuestDone
NPCTextAudio
ข้า​ชอบ​เจ้า​นะ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ข้า​ชอบ​ที่​เจ้า​เชื่อ​ฟัง ข้าคง​ไม่​สบ​อารมณ์​นัก​หาก​พวก​ไร้​มรณา​คร่า​ชีวิต​เจ้า

ซัลไฟต์มนต์มณี นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ

เจ้า​มีอยู่​แล้ว​หรือ​? เจ้า​นั้น​เป็น​ผู้​มิใช่​แมลง​ที่​มี​ดี​ใช่​ไหม​เล่า​? นำ​มัน​มา​ให้​กับ​ข้า ข้า​ก็​คอย​ดู​คอย​ฟัง​อยู่​เสมอ​ยาม​ที่มาลาไค​ทำงาน ข้า​จะ​สร้าง​อะไร​บางอย่าง​จาก​ซัลไฟต์​มนต์มณี​ของ​เจ้า ​ข้า​จะ​ทำให้บังเกิด​ผง​ฝุ่น​โลกันตร์​ที่​จะ​นำ​แสง​อัน​เกรี้ยว​กราด​มา​สู่​ความมืด​ไร้​มรณา
DiallaSulphiteReward
NPCTextAudio
ความ​ลี้ลับ​หนึ่ง​เหยาะ ความ​บ้า​คลั่ง​หนึ่ง​หยิบ​มือ ความ​หยาบ​คาย​หนึ่ง​กระซิบ บัดนี้​ผง​ฝุ่น​โลกันตร์​ก็​พร้อม​แล้ว
DiallaOnTalc
NPCTextAudio
มัน​เป็น​ผง​ฝุ่น​ที่​บังเกิด​ระเบิด​ได้​ง่าย​ที่สุด โปรย​เพียง​นิด​เดียว ผงฝุ่นโลกันตร์​อัน​แสน​สงบ​จะ​ยั่ว​ยุ​ให้​มณี​เดือดดาล​เสีย​จน​หลอมละลาย สำหรับ​พวก​ไร้มรณา​แล้ว ดวงตะวัน​จะ​แหวก​ออก​มา​จาก​เนื้อ​หนัง​ของ​พวก​มัน

พวก​มัน​ผู้​บาปหนา​ต้อง​มอด​ไหม้ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ พวก​มัน​ต้อง​มอด​ไหม้!
DiallaOnMalachai
NPCTextAudio
ข้า​รัก​มาลาไค เขา​มอบ​มณี​ให้​กับ​ข้า​มากมาย มณี​ศักดิ์สิทธิ์​แด่​ราชินี​มณี​ชน​ของ​เขา เพื่อ​ราชินี{ผู้สิ้นชีพ}​ของ​เขา แต่​ข้า​ไม่​อยาก​สิ้นชีพ​! มาลา​ไค​ขอร้อง​ข้า​: ทำ​เพื่อ​เขา ทำ​เพื่อ​จักรวรรดิ ข้า​เลือก​ตัว​เอง​... ข้า​ช่าง​เห็น​แก่​ตัว​นัก จักรวรรดิ​ตาย​ลง​แล้ว​ข้า​ก็​รอด รอด รอด แล้ว​ก็​รอด รอด รอด
DiallaOnChitus
NPCTextAudio
ข้า​เคย​เป็น​คน​โปรด​ของ​จักรพรรดิ​มา​พัก​หนึ่ง แต่​ว่า​ชิตัส​มี​คน​โปรด​อยู่​มากมาย เขา​นำ​พวก​คน​โปรด​ของ​เขา​ไป​พำนัก​ในพระ​แห่ง​พระเจ้า​เสีย​เต็ม​ไป​หมด ชั่ว​ครั้ง​ชั่วคราว เขา​ก็​กำจัด​ส่วน​เกิน​ไป​บ้าง พวก​ที่​เขา​พอใจ​ก็​ถูก​มอบ​ให้​กับ​นาย​เหนือ​หัว​กับ​นาย​พล​ของ​เขา พวก​ที่​ไม่​... ถูก​มอบ​ให้​กับ​นักเวทมณี​ของ​เขา

ข้า​พูด​มาก​เกิน​ไป ถาม​คำถาม​ยาก​ลำบาก​เกิน​ไป ข้า​ถูก​มอบ​ให้​กับ​มาลาไค มาลาไค​ที่รัก​ผู้​เป็น​ทุกข์​นัก
DiallaGraviciusDead
NPCTextAudio
แมลงสาบกราวิเชียส​สิ้น​ลง​แล้ว เป็น​จักรพรรดิ​อีก​คน​ที่​ถูก​บดขยี้​อยู่​บาทา จักรพรรดิ​มี​จุดจบ​เช่น​นั้น มี​จุดจบ​เช่น​นั้น​อยู่​เสมอ พวก​เขา​ไม่​เคย​เรียน​รู้​เลย
DiallaMaps
NPCTextAudio
เจ้า​นั้น​ช่าง​น่า​ทึ่ง​นัก เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​! ดู​เจ้า​สิ เจ้า​แทบ​เผย​ธรรมชาติ​อัน​เป็น​ตำนาน​อยู่​ให้​เห็น​กับ​ตา เจ้า​เป็น​สิ่ง​ที่​มหัศจรรย์​ที่สุด​ที่​ข้า​เคย​พบ​เจอ​ใน​ระยะ​เวลา​อัน​เนิ่น​นาน แม้​ข้า​จะ​ไม่​ได้​เห็น​อะไร​มา​มาก​นัก เว้น​แต่​ภายใน​วิหาร​แห่ง​นี้ สุสาน​อัน​สบาย​กาย​.. แต่​ข้า​ว่า​เจ้า​ได้​พิสูจน์​ให้​เห็น​แล้ว​ว่า​เจ้า​นั้น​คู่ควร คู่ควร​แก่​ความ​สำเร็จ​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​มาลา​ไค​: ห้อง​ทดลอง​นิรันดร

เจ้า​นั้น​ช่าง​ชาญ​ฉลาด​และ​ไร้​ความ​เกรง​กลัว​ใน​โลก{ใบนี้}ยิ่ง​นัก เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ จง​ยอมรับ​ของ​ขวัญ​อัน​เป็น​แก่​ความ​บริสุทธิ์​เสีย​จน​น่า​สะ​พรึง​ขวัญ​จาก​ห้อง​ทดลอง​นิรันดร​เสีย​เถิด
DiallaOnSulphiteEarly
NPCTextAudio
ที่เจ้า​ถือ​อยู่​นั่น​ใช่​ซัลไฟต์มนต์มณี​หรือ​ไม่ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? จง​ระวัง​สสาร​นั้น​ให้​ดี มัน​เป็น​สสาร​ที่​กัดกร่อน​ได้​ดี​ยิ่ง​กว่า​สสาร​ใด ข้า​มิ​อยาก​เห็น​ใบหน้า​เจ้า​ละลาย​หลุด​ออก​มา​จาก​กะ​โหลก​นัก
MalachaiNoteDialla
NPCTextAudio
1st Caso of Divini, 1333 IC.

"Pretty as porcelain, but her mouth spins like the potter's wheel." That's how I once described Dialla. Yet on this day, my lady is as ravishing as a nightmare, radiant as the fullest moon.

Dialla is my Gemling Queen and we shall rule, side by side, over the world that will soon come to be.

- Malachai
LibraryGaribaldi5
NPCTextAudio
{Book 5: The Emperor is dead. Long live the Emperor!}

On the last day of Divini 1333 IC, High Templar Voll laid siege to Sarn, his ranks swelled by Ezomyte, Karui and Maraketh rebels under the respective leaderships of Thane Rigwald, Hyrri of Ngamakanui and Sekhema Deshret. Emperor Chitus rallied his freshly minted Gemling Legionnaires and, for a time, looked set to execute an effective defence of the capital. But his efforts were cut short by his closest advisor and friend, Lord Mayor Ondar.

During the celebration of the Night of a Thousand Ribbons, Ondar struck Chitus down with blades tainted with the most virulent of poisons. Yet the emperor's inhuman constitution served him to the very last. Taking up his axe, Chitus cleaved Ondar in twain before expiring himself, in a visceral and calamitous display of thaumaturgy.

Malachai, Thaumaturge Laureate, and his gemling consort, Lady Dialla, were captured by Victario Nevalius' citizen revolutionaries shortly thereafter. With their leadership either dead or detained, the gemling aristocracy of Sarn had no choice but to offer the city's surrender.

Voll and his Army of Purity marched through the gates of the capital and the following day, the High Templar was crowned Emperor Voll the First.

{ - Garivaldi, Chronicler to the Empire}
LibraryGaribaldi6
NPCTextAudio
{Book 6: The Rapture Device}

Voll condemned Malachai to the Crematorium for 'living conflagration', but it seems that Malachai's promises have saved him from the pyre. "An end to thaumaturgy," he claims. A fancy that our Emperor is willing to humour.

For over a year now, Malachai has been consigned to the Solaris Temple, forging a mechanism that will purge Wraeclast of its otherworldly vices. Today, the first Fiero of Eterni 1336 IC, Malachai and his Gemling Queen gripped each one corner of a silken mantle and unveiled his Rapture Device. Like a pit of copper snakes it writhes before the eyes. Whether it is a miracle or a monstrosity, none but Malachai can say. Yet tomorrow Voll shall lead the Highgate Legion home, conveying Malachai, Lady Dialla, and this bewildering apparatus north.

North, from whence the first Gems came. From whence the nightmare of Chitus' thaumatocracy was born.

It is in Highgate that our Emperor Voll will finish what he started. He will burn Chitus' empire from history and raise up a fresh and pure theocracy from the ashes of arrogance and corruption.

God be with you, Voll of Thebrus, and with us all.

{ - Garivaldi, Chronicler to the Empire}
DiallaAqueductDominus1
NPCTextAudio
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียง​สนม​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​บุรุษ บุรุษ​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า ชาโดว์
DiallaAqueductDominus2
NPCTextAudio
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียง​คู่ครอง​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​สตรี สตรี​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า วิทช์
DiallaAqueductDominus3
NPCTextAudio
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงลูกศิษย์​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​บุรุษ บุรุษ​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า เทมพลาร์
DiallaAqueductDominus4
NPCTextAudio
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงชัยชนะ​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​บุรุษ บุรุษ​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า ดูเอลลิสต์
DiallaAqueductDominus5
NPCTextAudio
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงสัตว์เลี้ยงที่น่ารักของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​สตรี สตรี​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า เรนเจอร์
DiallaAqueductDominus6
NPCTextAudio
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงชัยชนะ​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​บุรุษ บุรุษ​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า มอรอว์เดอร์
DiallaAqueductDominus7
NPCTextAudio
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงคู่ครองของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​สตรี สตรี​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า ไซออน
DiallaAqueductHighgate
NPCTextAudio
แน่นอน มัน​ย่อม​มี​มาก​ไป​กว่า​นี้ เจ้า​รู้​ดี​ใช่​ไหม​เล่า​? พวกจักรพรรดิน่ะ พวก​แมลง​รังควาน​จอม​โลภ​ที่​อยาก​ขโมย​มรดก​ของ​ผู้​ที่​ทำได้​ดี​กว่า เว้น​แต่​เรา​จะ​เผา​ทำลาย​มรดก​นั่น เผา​การ​ติด​เชื้อ​นั่น​ออก​ไป​จาก​เนื้อ​หนัง​ของ​การ​มี​อยู่

ไป​ทาง​เหนือ​เสีย​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลง​ที่​น่า​รัก​ของ​ข้า ไป​สู่ไฮเกทเถิด ไป​สู่​จุด​เริ่ม​ต้น​ของ​จุดจบ​เสีย

ดำ​ดิ่ง​ลง​ไป​ใน​ทะเล​แห่ง​ฝัน​ร้าย จับ​ปลา​ตัว​ใหญ่ๆ มา​ย่าง​ไฟ​เสีย
DiallaOyunQuest
NPCTextAudio
มัน​ได้​เวลา​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ได้​เวลา​ที่​เจ้า​จะ​ปีน​เข้าไป​ใน​ท้อง​ของ​ฝัน​ร้าย เข้าไป​ใน​อวัยวะ​ภายใน​ของ​มัน แล้ว​กระ​ชาก​หัวใจ​เปี่ยม​มลทิน​ของ​มัน​ออก​มา​เสีย​!

โอยุน​จะ​ช่วย​เรา ไป​เสีย​เถิด ไปตี​ซี้​กับ​ผู้นำ​หญิง​ชาว​มา​รา​เค็ท เรียน​รู้​ใน​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้อง​เรียน​รู้​อย่าง​ว่องไว

ใน​ภูเขา​นั้น​มี​ความ​มืด​อัน​โสโครก มัน​ส่ง​ไอ​อัน​รีบ​ร้อน​เพราะ​รอ​เจ้า​เสีย​ไม่​ไหว
DiallaFindRapture
NPCTextAudio
เครื่อง​ความ​วินาศ​นั้น​เป็น​ความ​หวัง​ของ​เรา มัน​เป็น​ความ​จน​ตรอก​ของ​เรา มัน​จะ​ทำให้​ฝัน​ร้าย​นั้น​เดือด ต้ม​ปลา​ใหญ่​นั่น​ให้​สุก​ด้วย​น้ำ​เกลือ​อัน​คร่ำครวญ​ของ​มัน​เสีย​เอง

เจ้า​จง​ใช้​หู​ฟัง​เสีย​ให้​ดี เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เครื่อง​ความ​วินาศ​นั้น​เป็น​ผลงาน​อัน​มหัศจรรย์​ที่สุด​ของ​มาลาไค มัน​เป็น​ไฟ​เดียว​ที่​สามารถ​เผา​บีสต์​จน​ไม่​อาจ​มี​ตัว​ตน​อยู่

แล้ว​เชื้อ​เพลิง​ของ​มัน​หรือ​? ก็​แค่​ราชินีมณีชน​คน​หนึ่ง ทั้ง​เลือด เนื้อ และ​มณี แต่​ว่า​ข้า​นั้น​เห็น​แก่​ตัว ข้า​ไม่​อยาก​จะ​มอด​ไหม้​ไป ดัง​นั้น​ไฟ​จึง​เป็น​เพียง​ประกาย​ไฟ​ขนาด​จิ๋ว ประกาย​ไฟ​แห่ง​วัน​มหา​ภัย​พิบัติ

ข้า​เสียใจ​นะ​ที่รัก มาลาไค​ที่รัก

ไป​เสีย​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ไป​ตาม​หา​เครื่อง​ความ​วินาศ แล้ว​ทำให้​ข้า​หมด​ความ​เสียใจ​ไป​เสียที
DiallaGemQuest
NPCTextAudio
เจ้า​ควร​รู้​นะ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ หาก​ข้า​ยอมรับ​ตำแหน่ง ยอมรับ​หน้าที่​อัน​วินาศ​ของ​ข้า บีสต์​นั้น​ย่อม​ไม่มี​มอ​ยู่ ไม่มี ไม่มี​เลย​สัก​นิด ความ​เห็น​แก่​ตัว​ของ​ข้า​นั้น​สา​แก่​ใจ​ของ​บีสต์ และ​มัน​หัวเราะ​เอา​โลก​ที่​ข้า​รู้จัก​ให้​สลาย​ไป

แต่​ข้า​มี​เวลา​มากมาย​ให้​คิด​อยู่​ตาม​ลำพัง มี​เวลา​สงสัย​อยู่​มากมาย สงสัย​ว่า​เครื่อง​วินาศ​นั้น​ต้อง​กิน​ราชินี​มณี​ชน​คน​หนึ่ง​ไป​จริง​หรือ

เป็น​ไป​ได้​ว่า​ของ​อย่าง​อื่น​นั้น​จะ​หลั่ง​น้ำลาย​แห่ง​ความ​พิบัติ​ขึ้น​มา ของอย่าง... ซุป​ดวงตา​!

ดวงตา​แห่ง​โทสะ ดวงตา​แห่ง​ปรารถนา มัน​เป็น​มณี​อัน​งดงาม​เพื่อ​ของประดิษฐ์​อัน​งาม​งด​ของ​เรา แต่​ดวงตา​เหล่า​นั้น​จะ​อยู่​ที่ไหน​กัน​ได้​? อย่า​เพิ่ง​กังวล​ไป​เสีย​เลย ข้า​มี​จุด​ที่​ข้า​สงสัย​อยู่

คอมม์ ประมุข​แห่ง​การ​สังหาร เขา​ยัง​อยู่​ที่​นั่น อยู่​ใน​ความ​หลง​ผิด อยู่​ใน​ทาง​เดิน​แห่ง​ฝัน​ร้าย เขา​รู้จัก​เพียง​โทสะ ดัง​นั้น​คอมม์​ย่อม​มี​โทสะ

ดาเรสโซ่ ราชา​แห่งคม​ดาบ ถูก​สาป​ส่ง​ด้วย​ปรารถนา โอ้ เรา​ทุก​คน​ก็​เป็น​เช่น​นั้น​มิใช่​หรือ​? เขา​ก็​อยู่​ข้าง​ล่าง​นี้​เช่น​เดียวกัน และ​เขา​จึง​ต้อง​แบก​รับคำ​สาป​แห่ง​ปรารถนา​ต่อ​ไป

ไป​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ จงนำ​เพชร​เม็ด​ใหญ่​มา​เพื่อ​ให้​เรา​ปลุก​เครื่อง​วินาศ แล้ว​ปลิด​ชี​พบีสต์​ที่​รังควาน​นี่​ให้​สิ้น​เสียที
DiallaKaomGem
NPCTextAudio
เจ้า​งัด​เอา​โทสะ​ออก​ไป​จาก​มือ​คอมม์​ผู้​ตาย​แล้ว​ใช่​ไหม​? หรือ​ว่า​เป็น​มือ​ที่ '​ตาย​อีก​ครา' เล่า? หรือ​ว่า​เป็น​มือ​ที่ 'ตาย​ซ้ำ' หรือ​ว่าการ '​ไร้​มรณา​' นั้น​เป็น​เพียง​การ​ตาย​ที่​มี​ประโยชน์​เพียง​เท่านั้น​?

ไม่​ว่า​อย่างไร​เจ้า​ก็​ไม่​ได้​ฆ่า​คอมม์​หรอก เพราะ​เขา​ตาย​ไป​แล้ว มัน​เป็น​เรื่อง​ที่​ออก​จะ​เทา​อยู่​สัก​หน่อย และ​มัน​ไม่​เกี่ยว​อะไร​กับ​เรื่อง​นี้​เลย​
DiallaNoKaomGem
NPCTextAudio
เรา​ยัง​ขาด​มณี​อีก​เม็ด ไป​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ จง​ปลดเปลื้อง​โทสะ​ออก​มา​จาก​คอมม์​เสีย
DiallaDaressoGem
NPCTextAudio
เจ้า​งัด​เอา​ปรารถนา​ออก​ไป​จาก​มือดาเรสโซ่​ผู้​ตาย​แล้ว​ใช่​ไหม​? หรือ​ว่า​เป็น​มือ​ที่ '​ตาย​อีก​ครา' เล่า? หรือ​ว่า​เป็น​มือ​ที่ 'ตาย​ซ้ำ' หรือ​ว่าการ '​ไร้​มรณา​' นั้น​เป็น​เพียง​การ​ตาย​ที่​มี​ประโยชน์​เพียง​เท่านั้น​?

ไม่​ว่า​อย่างไร​เจ้า​ก็​ไม่​ได้​ฆ่า​ดาเรสโซ่​หรอก เพราะ​เขา​ตาย​ไป​แล้ว มัน​เป็น​เรื่อง​ที่​ออก​จะ​เทา​อยู่​สัก​หน่อย และ​มัน​ไม่​เกี่ยว​อะไร​กับ​เรื่อง​นี้​เลย​
DiallaNoDaressoGem
NPCTextAudio
เรา​ยัง​ขาด​มณี​อีก​เม็ด ไป​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ จง​ปลดเปลื้อง​ปรารถนา​ออก​มา​จาก​ดาเรสโซ่​เสีย
DiallaDeliveredBothGems
NPCTextAudio
โทสะ​กับ​ปรารถนา​มา​ร่วม​กัน​อีก​ครั้ง ช่าง​น่า​รัก​เสีย​จริง เหลี่ยม​มุม​นั้น​ช่าง​แวววาว เต็ม​อิ่ม​ไป​ด้วย​พลัง​จาก​วิญญาณ​ผู้​ถูก​ฆ่า​ตาย​ทั้ง​หลาย

มาลา​ไค​ของ​ข้า​ทำการ​แกะ​สลัก​มัน​ขึ้น​มา​เอง มัน​เป็น​ผล​งาน​อัน​งดงาม ส่วน​นาย​พล​เอดัส​ก็​ทำการ​สังหาร​เอง มัน​เป็น​ผล​งาน​อัน​งดงาม​อย่าง​เท่า​เทียม​กัน​ใน​ทาง​ที่​ชุ่ม​ฉ่ำ​ของ​มัน​เอง
DiallaStartRapture
NPCTextAudio
ได้​เวลา​กิน​แล้ว เจ้า​เครื่อง​วินาศ​ตัว​น้อย!

{"​ท่าน​เคย​ไป​ถึง​จุดจบ​ของ​โลก​มา​ก่อน​ไหม ท่าน​พระ​ราชา​" ลิง​สี​ดำ​ที่สุด​ถาม​ขึ้น

"ไม่ ข้า​ไม่​เคย" ราชา​แห่ง​ลิง​ทรง​ตระหนัก

"​นี่​เป็น​เหตุ​ที่​ข้า​จะ​ไป​ใน​ที่​ที่​เจ้า​ไป จงไป​ที่​ที่​ท่าน​ไป​เสีย​เถิด ราชา​ของ​ข้า" ลิง​สี​ดำ​ที่สุด​ปิด​ท้าย​ด้วย​เสียง​ที่​อบอุ่น​ต้อนรับ​ราวกับ​ความ​ตาย}

รู้​ไหม​ว่า​ใคร​เป็น​ผู้​เขียน​คำ​พูด​เหล่า​นั้น เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ? วิคทาริโอ เนวาเลียส ผู้​เป็นก​วี​มหาชน​แห่ง​ซาร์น เขา​เคย​เป็น​เพื่อน​ของ​ข้า... แล้ว​ข้า​ก็​หัก​หลัง​เขา ข้า​รับ​ความ​รัก​จาก​เขา​แล้ว​นำ​มัน​ไป​เผา​ตรง​หน้า​ข้า

บัดนี้​ข้า​ก็​ถูก​หัก​หลัง ถูก​เผา​ใจ​ให้​ดำ​มืด​ด้วย​น้ำมือ​ของ​ชาย​คน​เดียว​ที่​ข้า​เคย​รัก​... มาลาไค

เขา​พบ​หัวใจ​ดวง​ใหม่​แล้​วน่ะ หัวใจ​บีสต์​ที่​เขา​โอบ​กอด​ให้​อบอุ่น​และ​ปลอดภัย ณ จุดจบ​ของ​โลก

วัน​นี้​ข้า​จะ​ทำให้​มาลาไค​หวน​นึกถึง​การ​หัก​หลัง​ของ​เขา วัน​นี้​มัน​ถึง​ตา​ของ​เขา​ที่​จะ​มอด​ไหม้...
DiallaTransformed
NPCTextAudio
เครื่อง​ทั้ง​หลาย​ของ​มาลาไค สิ่ง​สร้างสรรค์​ทั้ง​หลาย​ของ​มาลาไค​... เขา​รัก​พวก​มัน​ทั้งหมด เขา​ไม่​ได้​รัก​ข้า

ตอน​นั้น​เขา​หัก​หลัง​ข้า เขา​บอก​ว่า​เขา​รักข้า แล้ว​เขา​ก็​บอก​ว่า​ข้า​สมควร​ตาย บัดนี้​เขา​หัก​หลัง​ข้า ทิ้ง​ให้​ข้า​ทรมาน ทิ้ง​ให้​ข้า​เหี่ยว​เฉา

ข้า​เป็น​ความ​ผิด​พลาด​เดียว​ของ​เจ้า​หรือ มาลาไค​?

ใช่ นั่น​ก็​คือ​ข้า ดิอัลล่า​ผู้​เป็น​ราชินี​มณี​ชน ความ​ผิด​เล็ก​น้อย​ของ​มาลาไค

ทำให้​เขา​เสียใจ​กับ​ความ​ผิด​ของ​เขา​เสีย เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ฉีก​เอา​หัวใจ​อัน​ดำ​มืด​ขอ​งบีสต์​ออก​มา กระชาก​เอา​มาลา​ไค​ออก​มา​จาก​ฝัน​ร้ายโสโครก​เล็กๆ ของ​เขา สับ​เขา​เป็น​ชิ้นๆ บดขยี้​เขา​ให้​เละ เผา​ให้​เขา​มอด​ไหม้​เสีย​จน​ไม่มี​ตัว​ตน​!

เขา​ไม่​ควร​จะ​ได้​ดี​ไป​กว่า​นี้ และ​ข้า​ก็​ไม่​ควร​ได้​อะไร​ที่​แย่​ไป​กว่า​นี้​แล้ว ข้า​มัน​ไร้​รัก​สิ้น​ดี ไร้​รัก ไร้​รัก​... ไร้​รัก​...
DiallaOnRedBanner
NPCTextAudio
ไอ​อัน​รีบ​ร้อน กลิ่น​มัน​พัด​สะพื​อมา​หา​ข้า​จาก​ภูเขา​นั้น จมูก​ข้า​รับ​รู้​เพียง​กลิ่น​นั้น เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ มัน​เป็นก​ลิ่น​เหม็น​ของ​การ​รอ​คอย​อย่าง​คาด​หวัง
DiallaOnVoll
NPCTextAudio
โว​ลล์​ผู้​บริสุทธิ์ พวก​เขา​เรียก​เขา​แบบ​นั้น โวลล์​ผู้​เป็น​ฆาตกร ข้า​เรียก​เขา​แบบ​นั้น จักรพรรดิ​คน​หนึ่ง​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​นาม​ของ​เขา จักรวรรดิ​แห่ง​หนึ่ง​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​นาม​ของ​เขา

ใช่ ปาก​ที่​จุมพิต​ข้า​เป็น​ปาก​ของ​มาลาไค ใช่ มือ​ที่​นำ​ข้า​มา​สู่​เครื่อง​วินาศ​นั้น​เป็น​มือ​ของ​มาลาไค แต่​ว่า​ไม่ ไม่ และ​ไม่ คำ​ที่​นำ​ข้า​ไป​สู่​ตรง​นั้น​เป็น​คำ​ของ​โวลล์
DiallaOnRapture
NPCTextAudio
เครื่อง​วินาศ​จะ​ฉีก​หนัง​ของ​ฝัน​ร้าย แล้ว​อบ​เครื่อง​ใน​อัน​ขมขื่น​ขอ​งบีสต์​ด้วย​ไฟ​มรณะ

ภาชนะ​นั้น​ช่าง​แข็งแกร่ง​และ​ยินดี

แต่​ยา​นั้น​ช่าง​อ่อนแอ​นัก
DiallaOnKaom
NPCTextAudio
ขวาน​เขา​ขึ้น​สมอง คอม​ม์​จับ​พวก​นิรันดร์​ออก​มา​จาก​บ้าน​มา​ตลอด​ทาง​ชายฝั่ง​ทาง​ใต้

เขา​เชือด​พวก​เขา​ดั่ง​แกะ ไม่​ว่า​พวก​เขา​จะ​ร้อง​ออก​มา​อย่างไร​ก็ตาม เขา​ประดับ​ทาง​เข้า​ประตู​ไป​ด้วย​หัว​ของ​ผู้​หญิง​และ​เด็ก

อะไร​เป็น​ตัว​ตัดสิน​ว่า​เป็น​วีรบุรุษ​หรือ​ผู้​โฉด​ชั่ว​น่ะ​เห​รอ​? ขึ้น​อยู่​กับ​ว่า​เจ้า​ถาม​ใคร​น่ะ
DiallaOnDaresso
NPCTextAudio
ราชา​แห่ง​คมดาบ มา​ก่อน​เวลา​ของ​ข้า ห่าง​ไกล​จาก​เวลา​ของ​ข้า แล้ว​เวลา​มัน​อยู่​ที่ไหน​เวลา​ที่​เจ้า​ต้องการ​เล่า​? มัน​ไม่​เคย​อยู่​นิ่งๆ ไง นั่น​แหละ​ปัญหา​!

เว้น​แต่​ถ้า​เจ้า​เป็น​ดาเรสโซ่ เขา​ย่อม​ถูก​ตรา​ตรึง​ให้​แน่​นิ่ง​ไว้​ด้วย​รัก​เป็น​แน่ รัก​ที่​เขา​ไม่รู้​ว่า​มัน​นาน นาน นาน​... หาย​ไป​นาน​แล้ว
DiallaWithered1
NPCTextAudio
อะไร​อยู่​ใน​ตา​เจ้า​น่ะ​? แสง​ประกาย​นั่น ความ​... นุ่ม​นวล​นั่น ความ​เวทนา​เหรอ?

หันเอา​ดวงตา​เวทนา​ของ​เจ้า​ไป​ทาง​อื่น​เสีย ก่อน​ที่​ข้า​จะ​ควัก​มัน​ออก​มา​จาก​หน้า​เจ้า​!

ข้า​ต้องการ​จาก​เจ้า​เพียง​อย่าง​เดียว​แล้ว: มาลาไค... ต้อง​ตาย
DiallaWithered2
NPCTextAudio
อะไร​อยู่​ใน​ตา​เจ้า​น่ะ​? แสง​ประกาย​นั่น ความ​... นุ่ม​นวล​นั่น ความ​เวทนา​เหรอ?

หันเอา​ดวงตา​เวทนา​ของ​เจ้า​ไป​ทาง​อื่น​เสีย ก่อน​ที่​ข้า​จะ​ควัก​มัน​ออก​มา​จาก​หน้า​เจ้า​!
DiallaOnPiety
NPCTextAudio
ไอ้​แม่มด​แมลง​สาบ​นั่นน่ะ​เหรอ? มาลาไค​เลือก​เธอ​... เลือก​เธอ​แทนที่​จะ​เลือก​ข้า​เห​รอ​?!

งั้น​ก็​หลอก​ใช้​เธอ​เสีย ใช้​เธอ​เหมือน​กับ​ที่​มาลาไค​หลอก​ใช้​เธอ เอา​ความ​ทรยศ​มา​แผด​เผา​ความ​ทรยศ​เสีย​ให้​สิ้น พวก​มัน​ทุก​คน​ควร​โดน​เช่น​นั้น​!
DiallaOnBlackCore
NPCTextAudio
ใช่ ข้า​เห็น​แล้ว​ว่า​มาลาไค​ร่าย​รำ​อยู่​ภายใน​สถาน​ที่​มืด​มิด​ที่สุด หุ่น​เชิด​กับ​ผู้​เชิด​หุ่น พลัง​กับ​พันธนาการ ตัด​เส้นใย​ทิ้ง​แล้ว​หุ่น​เชิด​ย่อม​ร่วง​หล่น จบ​การ​แสดง

ก่อน​ที่​เจ้า​จะ​ตัด​สาย​ของ​เขา เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ของ​ข้า กรุณา​บอก​มาลาไค​ที่​ข้า​รัก​ว่า​เขา​ได้​เล่น​บทบาท​ของ​เขา​ได้​ดี​ที่สุด​แล้ว

บอก​เขา​ว่า​ข้า​รัก​เขา จาก​ก้น​บึ้ง​ของ​ความ​เกลียด​ชัง​ของ​ข้า
DiallaRaptureReward
NPCTextAudio
รับ​นี่​ไป​เสีย ข้า​ให้​อย่าง​อื่น​ไป​กับ​เขา​หมด​แล้ว ความ​เยาว์​วัย​กับ​ความ​งาม​ของ​ข้า ร่างกาย​กับ​จิตใจ​ของ​ข้า หัวใจ​ของ​ข้า และ​ท้าย​ที่สุด สิ่ง​เดียว​ที่​เขา​เคย​มอบ​ให้​ข้า​เป็นการ​ตอบแทน​... พลัง​มณี​ชน​ของ​ข้า

ข้า​เหลือ​เพียง​เท่า​นี้​แล้ว ข้า​ขอ​ไว้ใจ​ให้​เจ้า​เป็น​ผู้​ดูแล เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ

มาลาไค​สั่ง​สอน​ข้า​ว่า​ไม่​ให้​ไว้ใจ​ใคร

ได้​เวลา​ที่​ข้า​จะ​ลืม​ทุก​อย่าง​ที่มาลาไค​สอน​ข้า​มา​แล้ว
DiallaMalachaiDead1
NPCTextAudio
ชาโดว์​คน​หนึ่ง​กลับ​คืน​มา​จาก​ความ​มืด​มิด เงา​ที่​มี​กลิ่น​ของ​แค้น​ที่​ถูก​ชำระ เงา​ที่​อาบ​ชุ่ม​ไป​ด้วย​จุดจบ​ของ​โลก เงา​อัน​มืด​ดำ​ที่สุด

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
DiallaMalachaiDead2
NPCTextAudio
สาว​น้อย​คน​นั้น​เดิน​เข้าไป​ใน​ถ้ำ​อัน​มด​แสน​มืด สาว​น้อย​คน​นั้น​พบ​กับ​บีสต์​อัน​มืด​แสน​มืด สาว​น้อย​คน​นั้น​กิน​หัวใจ​อัน​มืด​แสน​มืด​ของ​มัน

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
DiallaMalachaiDead3
NPCTextAudio
"​ผู้​ที่​ทรงธรรม​ย่อม​ได้​รับ​การ​สืบทอด" โวลล์​เคย​พูด​เอา​ไว้​เช่น​นั้น ใน​การ​เทศนา​กลาง​กอง​เทียน​ใน​หนึ่ง​วัน​ก่อน​วัน​มหาภัยพิบัติ มัน​เป็น​เรื่อง​ฉลาด​เรื่อง​เดียว​ที่​เจ้า​โง่​นั่น​เคย​พูด​ออก​มา มัน​เป็น​ครั้ง​เดียว​ที่​พระเจ้า​ทรง​เห็น​ตรง​กับ​เขา

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
DiallaMalachaiDead4
NPCTextAudio
ข้า​เคย​พบ​ชาย​เพียง​ผู้​เดียว​ที่​เหมือน​กับ​เจ้า​ตลอด​ชีวิต​อัน​ยืด​ยาว​และ​ผิด​เพี้ยน​ของ​ข้า ชิตัส เขา​เป็น​ชาย​คน​หนึ่ง​ที่​เข้าใจ​ว่า​ต้อง​ทำ​เช่น​ไร​จึง​จะ​ถวาย​ตัว​ให้​กับ​เกียรติยศ

ทว่า​เจ้า​กับ​เขา​ต่าง​กัน​อย่าง​น้อย​นิด​เพียง​เรื่อง​เดียว ชิตัส​ตาย​อย่าง​มี​เกียรติ แต่​เจ้า​หา​ได้​เป็น​เช่น​นั้น

และ​บัดนี้​มาลาไค​ของ​ข้า​ก็​เป็น​ผู้​ที่​ตาย ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
DiallaMalachaiDead5
NPCTextAudio
มาลาไค​เคย​บอก​กับ​ข้า​ว่า​ผู้​ที่​ออก​ล่า​หาความ​รัก​จะ​ไม่มี​วัน​พบ และ​ผู้​ที่​ยอมรับ​ว่า​พวก​เขา​จะ​เป็น​เหยื่อ​ของ​รัก​มัก​จะ​ถูก​พบ​... และ​ถูก​กลืน​กิน

แน่นอน​ว่า​เขา​ไม่​เคย​พบ​เจ้า​มา​ก่อน จนถึง​ตอน​นี้

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
DiallaMalachaiDead6
NPCTextAudio
เจ้า​ได้​ทำ​สงคราม​มา​เนิ่น​นาน สงคราม​ที่​จะ​ทำลาย​โลก​ใบ​หนึ่ง​แล้ว​สร้าง​โลก​ใบ​ใหม่​ขึ้น​มา และ​บัดนี้​เจ้า​ได้​เรียน​รู้​เรื่อง​ที่​สำคัญ​ที่สุด​เกี่ยว​กับ​สงคราม​แล้ว

ชัยชนะ​นั้น​ไม่มี​อยู่​จริง มัน​มี​เพียง​ความ​เหลือ​รอด

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
DiallaMalachaiDead7
NPCTextAudio
เขา​ว่า​กัน​ว่า​มาลาไค​เป็น​ผู้​ที่​มี​ปัญญา​เป็น​เลิศ​ที่สุด​จาก​ยุค​ของ​เรา ยุค​ของ​เรา​หมด​ลง​แล้ว ยุค​ใหม่​นี้​เป็น​ของ​เจ้า และ​เขา​ก็​ว่า​กัน​ว่า '​ผู้​มี​ปัญญา​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ย่อม​คิด​คล้าย​กัน​' อีก​เช่น​กัน ข้า​หวัง​ว่า​จะ​ไม่​เป็น​เช่น​นั้น

แล้ว​มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว​หรือ​? ใช่... ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
DiallaOnWraeclast
NPCTextAudio
มาลาไค​กับ​ข้า เรา​ต่าง​มี​เพียง​ฝัน​อัน​ใหญ่​ยิ่ง มัน​เป็น​จักรวรรดิ​ที่​เป็น​นิรันดร์​อย่าง​แท้จริง ชีวิต​นิรันดร์ รัก​นิรันดร์ เป็น​อนาคต​ที่​ไม่​เกรง​กลัว​อดีต​อีก​ต่อ​ไป

การ​โกหก​นิรันดร์ การ​สูญ​เสีย​นิรันดร์ นั่น​เป็น​ของ​ขวัญ​อัน​แท้จริง​ที่​เรา​มอบ​ให้​กับ​เวร์แคลส์ท ไม่มี​ทาง​ที่​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ราชา​กับ​ราชินี​ที่​แย่​ไป​กว่า​นั้น​แล้ว

เวร์แคลส์ท​ทิ้ง​อดีต​เอา​ไว้​เบื้อง​หลัง​แล้ว ทั้ง​อดีต​ของ​มาลาไค อดีต​ของ​ข้า มัน​ขอบคุณ​เจ้า เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ มัน​รัก​เจ้า

ข้า​อยาก ข้า​อยาก ข้า​อยาก​... อยาก​ทำ​เช่น​นั้น​ได้​เช่น​กัน
OyunIntroduction1
NPCTextAudio
เส้น​ทาง​แห่ง​โลหิต​และ​เกียรติยศ​ได้​นำ​เจ้า​มายัง​ประตู​ของ​เรา พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​เข้าใจ​เส้น​ทาง​นี้​ดี แต่​ทว่า​เรา​ต่อสู้​เพื่อ​เผ่า​ของ​เรา เพื่อ{อังคะรา}ของ​เรา

เจ้า​ต่อสู้​เพียง​เพื่อ​ตัว​เอง สนใจ​เพียง​แต่​ตัว​เอง นั่น​เป็น​กำลัง​ของ​เจ้า ความ​รัก​ย่อม​เป็น​บ่อ​เกิด​ความ​เกรง​กลัว เจ้า​ไม่มี​จุด​อ่อน​เช่น​นั้น ดัง​นั้น​เจ้า​จะ​ฆ่า​บีสต์​ใน​ภูเขา​นี้​ได้​สำเร็จ ท่าน​หญิง​ดิอัลล่า​ได้​บอก​ข้า​มา​เช่น​นั้น

เธอ​เชื่อ​มั่น​ใน​ตัว​เจ้า​เป็น​อย่าง​มาก ดูเอลลิสต์ แต่ว่า... พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​จะ​เชื่อ​มั่น​อย่าง​เธอ​ได้​ไหม?
OyunIntroduction2
NPCTextAudio
เจ้า​เดิน​ทาง​มา​หา​พวก​เรา​ด้วย​การ​เหยียบ​ย่ำ​หลัง​ของ​ศพ​ผู้​ถูก​ฆ่า​ตาย แม้ว่า​เรา​ทั้ง​คู่​จะ​ถูก​หล่อ​หลอม​มา​ด้วย​สมรภูมิ พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​ย่อม​ไม่​เหมือน​กับ​เจ้า

เรา​ต่อสู้​เพื่อ​เอา​ตัว​รอด เจ้า​ต่อสู้​เพื่อ​ความ​ทะเยอทะยาน ดังนั้น​เจ้า​จะ​เข้า​ใจ​บีสต์​ใน​ภู​เขา​นี้​ได้​ดี​กว่า​เรา ดัง​นั้น​เจ้า​จะ​ฆ่า​มันได้​สำเร็จ ท่าน​หญิง​ดิอัลล่า​ได้​บอก​ข้า​มา​เช่น​นั้น

เธอ​เชื่อ​มั่น​ใน​ตัว​เจ้า​เป็น​อย่าง​มาก ชาโดว์ แต่ว่า... พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​จะ​เชื่อ​มั่น​อย่าง​เธอ​ได้​ไหม?
OyunIntroduction3
NPCTextAudio
ไม่​ว่า​เหล่า​เทพเจ้า​ของ​เรา​หรือ​พระเจ้า​ของ​เจ้า​จะ​เป็น​ผู้​ที่​นำ​ตัว​เจ้า​มา​สู่​ไฮเกท ผลลัพธ์​ก็​เป็น​เช่น​เดียวกัน​หมด

เจ้า​เชื่อ​ใน​สิ่ง​ศักดิ์สิทธิ์​อย่าง​มืด​บอด และ​ชาย​ผู้​ที่​มืด​บอด​ย่อม​ไม่​ลง​ทางใน​ความ​มืด​มิด ​เจ้า​จะ​ฆ่า​บีสต์​ใน​ภูเขา​นี้​ได้​สำเร็จ ท่าน​หญิง​ดิอัลล่า​ได้​บอก​ข้า​มา​เช่น​นั้น

เธอ​เชื่อ​มั่น​ใน​ตัว​เจ้า​เป็น​อย่าง​มาก เทมพลาร์ แต่ว่า... พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​จะ​เชื่อ​มั่น​อย่าง​เธอ​ได้​ไหม?
OyunIntroduction4
NPCTextAudio
เจ้า​มา​หา​พวก​เรา เป็น​ผู้​หญิง​เช่น​เดียว​กับ​เรา แต่​ไม่​เหมือน​กับ​เรา​สัก​นิด

ขณะ​ที่​พวก​เรา​ถูก​ห่อ​หุ้ม​ด้วย​ประเพณี​กับ​สงคราม เจ้า​เป็น​ผู้​ที่​ห่อ​หุ้ม​ตัว​เอง​ด้วยมนต์มณี​กับ​ความ​เกรง​กลัว ดัง​นั้น​เจ้า​จะ​ฆ่า​บีสต์​ใน​ภูเขา​นี้​ได้​สำเร็จ ท่าน​หญิง​ดิอัล​ล่า​ได้​บอก​ข้า​มา​เช่น​นั้น

เธอ​เชื่อ​มั่น​ใน​ตัว​เจ้า​เป็น​อย่าง​มาก วิทช์ แต่ว่า... พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​จะ​เชื่อ​มั่น​อย่าง​เธอ​ได้​ไหม?
OyunIntroduction5
NPCTextAudio
เคย​มี​กาล​หนึ่ง​ที่​ชาว​มาราเค็ท​กับ​ชาว​คารุย​เคย​ร่วม​เคียง​บ่า​เคียง​ไหล่กัน​ต่อกร​กับ​พลัง​แห่ง​มลทิน

เหมือน​ว่า​บัดนี้​จะ​เป็น​กาล​ที่​เรา​จะ​ทำ​สิ่ง​ที่​เรา​เริ่ม​ต้น​เสีย​ให้​เสร็จ​สิ้น ด้วย​ความ​ช่วย​เหลือ​ของ​เรา เจ้า​จะ​ฆ่า​บีสต์​ใน​ภูเขา​นี้​ได้​สำเร็จ ท่าน​หญิง​ดิอัล​ล่า​ได้​บอก​ข้า​มา​เช่น​นั้น

เธอ​เชื่อ​มั่น​ใน​ตัว​เจ้า​เป็น​อย่าง​มาก มอรอว์เดอร์ แต่ว่า... พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​จะ​เชื่อ​มั่น​อย่าง​เธอ​ได้​ไหม?
OyunIntroduction6
NPCTextAudio
ถึง​แม้​เรา​ทั้ง​สอง​จะ​เกิด​มา​จาก​แผ่น​ดิน​และ​วัฒนธรรม​ที่​ห่าง​ไกล ข้า​ย่อม​รู้จัก​ผู้​หญิง​ที่​มี​ลักษณะ​เช่น​เดียว​กับ​ข้า ผู้หญิง​ที่​มิได้​ต่อสู้​เพื่อ​ความ​อยู่​รอด​ของ​ตัว​เอง​เพียง​เท่านั้น แต่​ยัง​ต่อสู้​เพื่อ​ความ​อยู่​รอด​ของ​ธรรมชาติ​ที่​เป็น​บ้าน​ของ​เธอ​อีก​ด้วย

แต่​เจ้า​ก็​ต่าง​จาก​เรา เจ้า​ไม่มี​ข้อ​ผูกมัด​ต่อ​ความ​คิด​และ​กิจวัตร​แห่ง​ธรรมเนียม ดัง​นั้น​เจ้า​จะ​ฆ่า​บีสต์​ใน​ภูเขา​นี้​ได้​สำเร็จ ท่าน​หญิง​ดิอัลล่า​ได้​บอก​ข้า​มา​เช่น​นั้น

เธอ​เชื่อ​มั่น​ใน​ตัว​เจ้า​เป็น​อย่าง​มาก เรนเจอร์ แต่ว่า... พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​จะ​เชื่อ​มั่น​อย่าง​เธอ​ได้​ไหม?
OyunIntroduction7
NPCTextAudio
ข้า​เห็น​ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง​ตรง​หน้า​ข้า ผู้​หญิง​ที่​มี​กาย​และ​ใจ​อัน​แข็งแกร่ง เจ้า​มี​ลักษณะ​ดั่ง{เซ็คเคมา}คนหนึ่ง มี​ท่วงท่า​ดั่ง​นักรบ แต่... พอ​ข้าม​อง​เข้าไป​ใน​ตา​เจ้า ข้า​ไม่​เห็น​สิ่ง​ใด​ที่​ข้า​รู้จัก​แม้แต่​น้อย

นั่น​เป็น​เรื่อง​ดี สิ่ง​ที่​ไม่รู้​จัก​ย่อม​ทำลาย​สิ่ง​ที่​ไม่​อาจ​รู้​ได้​เป็น​แน่ ดัง​นั้น​เจ้า​จะ​ฆ่า​บีสต์​ใน​ภูเขา​นี้​ได้​สำเร็จ ท่าน​หญิง​ดิอัลล่า​ได้​บอก​ข้า​มา​เช่น​นั้น

เธอ​เชื่อ​มั่น​ใน​ตัว​เจ้า​เป็น​อย่าง​มาก เรนเจอร์ แต่ว่า... พวก​เรา​ชาว​มาราเค็ท​จะ​เชื่อ​มั่น​อย่าง​เธอ​ได้​ไหม?
OyunOnDialla
NPCTextAudio
ดิอัลล่า​อยาก​ให้​บีสต์​นั้น​ถูก​ฆ่า​ตาย แต่​ทำไม​กัน​เล่า​? ทำไม​ฝัน​ร้าย​หนึ่ง​ถึง​อยาก​ฆ่า​อีก​ฝัน​ร้าย​หนึ่ง​เสีย​ให้​ตาย?

มัน​เป็น​คำถาม​ที่​น่า​สนใจ​มาก แต่​มี​ความ​สำคัญ​เพียง​น้อย​นิด ตะวัน​จะ​ขึ้น​หรือ​ตก​อย่างไร​ก็​ไม่​สำคัญ ตราบ​ใด​ที่​ตะวัน​ยัง​เป็น​เช่น​นั้น​ต่อ​ไป
OyunOnDiallaMissing
NPCTextAudio
ดิอัลล่า​พูด​เพียง​อย่าง​เดียว​กับ​ข้า ก่อน​ที่​จะ​เดิน​เข้าไป​ใน​เหมือง​นั้น: "รัก​ข้า​รอ​อยู่"

ถึง​ข้า​จะ​ไม่รู้​เหตุผล แต่​ว่า​สี่​คำ​นั้น​ทำให้​ข้า​เสีย​ขวัญ​ยิ่ง​ไป​กว่า​คำ​ใด​ที่​ข้า​เคย​ได้ยิน​มา​ตลอด​ชีวิต
OyunOnWitheredDialla
NPCTextAudio
ความ​หวัง​ของ​ดิอัลล่า​อาจ​พัง​ทลาย แต่​ความ​หวัง​ของ​เรา​ยัง​คง​รุ่งเรือง​... ใน​ตัว​เจ้า ผู้​สลาย​คำ​สาป

จาก​ที่​ทาซู​นี​บอก​ข้า บัดนี้​เจ้า​สามารถ​เข้าไป​ทะลวง​เครื่อง​ใน​ของ​บีสต์​ได้​แล้ว ดีอัลล่า​ได้​ทำ​หน้าที่​ของ​เธอ​แล้ว ได้​เวลา​ที่​เจ้า​จะ​ทำ​หน้าที่​ของ​เจ้า​เสียที

ตาม​หา​มาลาไค​ที่ดิอัลล่า​พร่ำ​บ่น​อยู่​เป็นนิจ​เสีย หาก​ข้า​เข้าใจ​ถูก เขา​นั้น​เป็น​หัว​ของ​บีสต์ ฆ่า​เขา​แล้ว​ร่างกาย​ของ​ฝัน​ร้าย​จะ​ตาย​ตาม​เขา​ไป​ด้วย
KiraOnDialla
NPCTextAudio
"เมื่อ​ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง​ลืม​วิธี​ตาย เธอ​ย่อม​ลืม​วิธี​การ​ใช้​ชีวิต​"

เดสเชรท​เคย​พูด​เช่น​นั้น​ต่อ{เด็คคารา}ของ​เธอ​ใน​วัน​ที่​เธอ​สังหาร​ทิทูเชียส ผู้นำ​หายนะ​แก่​มาราเค็ท

{ข้า}จะ​พูด​เช่น​นี้​เรื่อง​ดิอัลล่า​: เมื่อ​ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง​ไม่รู้​จัก​ชีวิต เธอ​จะ​รัก​ผู้​มี​ชีวิต​ได้​อย่างไร​?
KiraOnWitheredDialla
NPCTextAudio
ราชินีมณีชน​ได้​สละ​ชีวิต​อัน​มืด​ดำ​ของ​เธอ... เพื่อ​อะไร​เล่า? เพื่อ​ทำร้าย​และ​ปลุก​บีสต์​ที่​ควร​จะ​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​ยาม​ที่​มัน​หลับ​ใหล

ทาง​ของ​ดิอัลล่า​จะ​นำ​เรา​ไป​สู่​วัน​มหา​ภัย​พิบัติ นับ​แต่​นี้​ไป​เจ้า​ควร​ตาม​เส้น​ทาง​ของ​เจ้า​เสีย
PetarusVanjaOnDialla
NPCTextAudio
เพทารัส: ดิอัลล่า​เคย​อยู่​ที่​นั่น​ตอน​ที่​อะไรๆ มัน​แย่​ลงไป หาก​จะ​มี​ใคร​ช่วย​แก้ไข​ให้​มันดี​ขึ้น​ได้ มัน​ก็​คือ...

วานยา: ...แล้ว​เธอ​จะ​ทำ​แบบ​นั้น​ไป​ทำไม? เวร์แคลส์ท​เป็น​แบบ​นี้​มา​เกือบ​สาม​ร้อย​ปี​แล้ว ทำไม​เธอ​ถึง​อยาก​จะ​ทำ​อะไร​ขึ้น​มา​ตอน​นี้​เล่า?

เพทารัส: เธอ​เป็น​ราชินี​มณีชน​นะ วานยา! เรา​ไม่มี​ทาง​เข้าใจ​หรอก​ว่า​เธอ​คิด​อะไร​อยู่

วานยา: ข้ารู้ นี่​แหละ​ที่​ข้า​กังวล
PetarusVanjaOnDaresso
NPCTextAudio
เพทารัส: ดาเรสโซ่? เขา​อยู่​ใน​ภูเขา​ข้าง​ล่าง​นั่น​เหรอ?

วานยา: เรา​พูด​ถึง​ดาเรสโซ่{ผู้นั้น}เหรอ? ผู้ที่​เป็น​ราชา​แห่งคม​ดาบ​น่ะ​นะ?

เพทารัส: เหมือน​จะ​เป็น​แบบ​นั้น แต่... เขา​เข้าไป​ใน​นั้น​ได้​ยัง​ไง​? เขา​เดิน​ทางออก​จาก​โอริอาท​มา​ประมาณ​ศตวรรษ​ครึ่ง​เพื่อ​ตาม​หา​ยา​รักษา​เมอร์เวล ท่าน​หญิง​คน​รัก​ของ​เขา เขา​คงจะ​ต้อง​ต่อสู้​ฝ่า​พวก​มาราเค็ท​ไป แต่... โอยุน​ไม่​เคย​พูด​ถึง​เรื่อง​แบบ​นั้น​มา​ก่อน

วานยา: เขา​อาจ​ไม่​ได้​เข้าไป​ตอน​ที่​มี​ชีวิต​อยู่​ก็ได้

เพทารัส: คุณ​หมายความ​ว่า​อะไร?

วานยา: เรา​อยู่​ใน​แผ่น​ดิน​ที่​คน​ตาย​เดิน​ได้ แล้ว{สิ่งมีชีวิต}​อย่าง​ดิอัลล่า​อยู่​มา​ได้​หลาย​ศตวรรษ​นะ

เพทารัส: คุณ​คิด​ว่า​เขา​ตาย​ที่​อื่น แล้ว​บีสต์​ก็​เข้า​ถึง​ตัว​เขา​เห​รอ?

วานยา: ก็​เป็น​ไป​ได้

เพทารัส: ถ้า​บีสต์​มัน​ทำ​แบบ​นั้น​ได้ แล้ว​... คาถา​ผนึก​ของ​เดสเชรท​มัน​จะ​ไป​มี​ประโยชน์​อะไร​กัน?

วานยา: ตาม​นั้น​เลย
PetarusVanjaOnWitheredDialla
NPCTextAudio
เพทารัส: ดิอัลล่า​เห็น​ความ​ผิด​พลาด​ใน​อดีต​มา​กับ​ตา​ของ​เธอ​เอง แล้ว​เธอ​ก็​ให้​ทุก​อย่าง​เพื่อ​แก้ไข​ความ​ผิด​พลาด​พวก​นั้น ถูก​ไหม วานยา?

วานยา: ฉัน​ไม่รู้​สิ เพทารัส ฉัน​เคย​เห็น​ผู้คน​ยอม​ตาย​เพื่อ​กัน​และ​กัน​ที่​ซาร์น ฉัน​ได้​เห็น​ความ​กระจ่าง ได้​เห็น​ปณิธาน​ใน​ดวงตา​ของ​พวก​เขา แต่​ใน​ดวงตา​ของ​ดิอัลล่า... ฉัน​เห็น​เพียง​แค่​ผี

เพทารัส: ดวงตา​เหล่า​นั้น​ได้​เห็น​เรื่อง​สยอง​ขวัญ​มา​มากกว่า​ที่​เรา​คาด​คิด

วานยา: ก็​เป็น​ไป​ได้ แต่​การ 'เสีย​สละ​' ของ​เธอ​น่ะ​เหรอ​? ข้า​ว่า​มัน​เหมือน​กับ{ข้อตกลง}แล้ว​ดิอัลล่า​ก็​ไม่​ได้​อย่าง​ที่​เธอ​หวัง​เอา​ไว้​เสีย​มากกว่า
TasuniOnDialla
NPCTextAudio
ดิอัลล่า​นั้น​มี{รูปร่าง}​ของ​ผู้​หญิง​คน​หนึ่ง แต่​ว่า​สสาร​นั้น​ประกอบ​ด้วย​มลทิน​หนึ่ง​ส่วน กับ​ความ​ตาย​อีก​เก้า​ส่วน

อีก​ไม่​นาน​เจ้า​จะ​ได้​เห็น​ว่าที่​จริง​เธอ​นั้น​ไร้​ชีวิต​ชีวา​เพียง​ใด
TasuniOnWitheredDialla
NPCTextAudio
เมื่อ​ตุ่ม​หนอง​นั้น​บวม​เป่ง​ไป​ด้วย​เชื้อ​ร้าย มัน​ย่อม​ส่อง​ประกาย​ด้วย​มัน​เงา​แห่ง​ความ​เยาว์​วัย​อัน​ลวง​หลอก หาก​ตุ่ม​หนอง​นั้น​ถูก​ทิ่ม มัน​ย่อม​ร่ำไห้​เอา​มลทิน​ออก​มา​และ​เหี่ยวแห้ง​ไป​สู่​ความ​ว่าง​เปล่า

ไม่​ว่า​เจ้า​จะ​มี​ประสงค์​หรือ​มี​ปรารถนา​หรือ​ไม่ เจ้า​ก็​ถือ​เป็น​อายุรแพทย์​ที่​ได้​เผย​ธาตุ​แท้​ที่แท้​จริง​ขอ​งดิอัล​ล่า​ออก​มา
MalachaiGlyphNotebook
NPCTextAudio
The Rapture Device has absorbed its fill of harvested life from Fury and Desire. It is ready.

So am I.

I know now that I was born to be the end and the beginning of the Empire. The Beast has made this clear to me. As clear and undeniable as the sacrifice I must now make.

My Lady Dialla, my love, my life's greatest achievement. She must leave me now, for she cannot follow and she will perish if she remains.

And so I will ask of her more than she would ever give. I will betray her. I will break her heart so that I do not break her soul.
IrashaOnDialla
NPCTextAudio
ราชินี​มณี​ชน​ได้​ให้​บท​เรียน​กับ​เรา​มากมาย​ผ่าน​การก​ระ​ทำ​คดโกง​และ​ความ​รัก​มืด​บอด ร่าง​เธอ​อยู่​นี่​ท่ามกลาง​ดอกไม้ เป็น​เครื่อง​เตือน​ใจ​เรา​ว่า​อย่า​ปล่อย​ตัว​ปล่อย​ใจ​ไป​กับ​ความ​ปรารถนา

ใคร​จะ​ขีด​เส้น​ได้​ละ​ว่า​อะไร​คือ​ความ​ทะเยอทะยาน​ที่​แข็ง​ขัน อะไร​คือ​ความ​เย่อ​หยิ่ง​ที่​โง่​เขลา​?
GiannaIntroduction
NPCTextAudio
ไง​จ๊ะ​เจ้า​รูป​งาม หือ คน​ทั่วไป​คงจะ​รู้จัก​ข้า​นะ ข้า​ชื่อ​เจียนน่า ข้า​สร้าง​เรื่อง​วิเศษ​มา​มากมาย​ใน​โรง​ละคร​ชิตัส สมัย​ที่​เจ้า​ยัง​สามารถ​ออก​จาก​บ้าน​โดย​ไม่​ถูก​ดัก​ตาม​จาก​ตำรวจ​ลับ​เทม​พลาร์​ได้​น่ะ ข้า​เล่น​เป็น​แชฟรอนน์​ใน {​โศกนาฏกรรม​แอ็กเซียม} ข้า​เล่น​เป็น​ดิอัลล่า ราชิณีมณีชนใน{นิทานพิสุทธิ์} และ​ข้า​ยัง​เคย​เล่น​เป็น​เมอร์เวล สตรี​ผู้​เลอโฉม​ใน{ดาเรสโซ่กับเมอร์เวล​} ซึ่ง​เป็น​เรื่อง​ที่​ทำให้​ข้า​เกือบ​ได้​รับ​การ​เสนอ​ชื่อ​ชิง​รางวัล​ทาริโอ​แล้ว

ไม่รู้จัก​เหรอ​? เจ้า​คง​ไม่ใช่​ผู้​นิยม​ละคร​เวที​กระมัง​? มัน​ก็​... มัน​ก็​ไม่​เป็นไร เรื่อง​ราว​ชีวิต​ข้า​ใน​องก์​มัน​ได้​จบ​ลง​แล้ว แต่​ข้า​ก็​มอง​หา​บทบาท​ที่​ยิ่ง​ใหญ่​บท​ต่อ​ไป ไม่มี​อะไร​มันน่าระทึก​ไป​กว่า​การ​สวม​บทบาท​ไป​กับ​กลุ่ม​คน​แล้ว​ดู​ว่า​เจ้า​สามารถ​เลียน​แบบ​ตัว​จริง​ได้​ไหม​นั่น​แหละ
CadiroOnDiallasMalefaction
NPCTextAudio
อา... ดิอัลล่า​ที่รัก พร้อม​รับ​ใช้​มาลาไค​ไป​จน​วันตาย กาล​ครั้ง​หนึ่ง​นาน​มา​แล้ว เธอ​เป็น​อนุภรรยา​คน​หนึ่ง​ของ​ชิตัส แต่​ความ​งาม​ของ​เธอ​จาง​หาย​ไป เขา​ส่ง​เธอ​ให้​กับ​นัก​เวท​มณี​คน​หนึ่ง​มา​หลาย​ครั้ง แล้ว​ท้าย​ที่สุด​เธอ​ก็​ตก​ไป​อยู่​ใน​อุ้งมือ​ของ​มาลาไค ซึ่ง​นำ​ไป​สู่​การ​ปลูก​ฝัง​มณี​มากมาย​อัน​น่า​สะพรึง...
Dialla's Malefaction
UniqueItems
เขา​จับ​มือ​ข้า สัญญา​กับ​ข้า
ว่า​จะ​มอบ​พลัง​เหนือ​พลัง​ให้
แต่​ข้า​ไม่​ได้​ทำ​เพื่อ​อำนาจ
ข้า​ทำ​เพื่อ​ความรัก
และ​ข้า​ยินดี​ทำ​เช่น​นั้น​อีก​ครั้ง​เสมอ
ดิอัลล่า Text Audio /91
ชื่อ
เจ้า​ไม่ใช่​แมลงสาบ แปลก​นัก​... มี​แมลงสาบ​อยู่​รอบ​กาย​ข้า​เต็ม​ไป​หมด สีดำ สี่​อวัยวะ ตัว​มี​หนาม เจ้า​มี​หนาม​ไหม? หาก​เจ้า​มี​หนาม แถบ​ผ้า​ของ​ข้า​จะ​กระชาก​สัน​หลัง​ของ​เจ้า​ออก​มา​เอง

มาลาไค​ชอบ​สัน​หลัง ชอบ​สัน​หลัง{ของข้า} สัน​หลัง​ที่​งดงาม ประดับ​ประดา​ไป​ด้วย​มณี​กับ​ความ​อุดม​สมบูรณ์ มาก​พอที่​จะ​ทำให้​จักรวรรดิ​หนึ่ง​นั้น​หลั่ง​น้ำตา

เจ้า​หลั่ง​น้ำตา​บ้าง​ไหม เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? ข้า​หลั่ง​น้ำตา น้ำตา​นั้น​เป็น​อนันต์ ทำไม​หรือ เพราะ​ใน​วัน​นี้ ข้า​พบ​เหตุผล​ใหม่​ให้​หลั่ง​น้ำตา​แล้ว
แนะนำตัว
แถบ​ผ้า​นั้น​เป็น​ระเบียบ สะอาด​และ​เกลี้ยง​เกลา รับ​ใช้​และ​คุ้มครอง

แล้ว​ไอ้​พวก​แมลงสาบ​นั่น​ก็​คืบ​คลาน​เข้า​มา กรู​เข้า​มา​ผ่าน​รอย​ร้าว แกน​แถบ​ผ้า​นั้น​ถูก​พราก​ไป {ถูกขโมยไป} ไอ้​พวก​ดำ​ต้องการ​พวก​มัน พวก​แถบ​ผ้า​ของ​ข้า พวก​มัน​อยาก​เอา​แถบ​ผ้าดำ​ห่อ​หุ้ม​รอบ​นคร

ตาม​หา​แกน​แถบ​ผ้า​เสีย เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ลอง​มอง​ไป​ยัง​ธรณี​ประตู​ของ​ข้า ที่​ที่​พวก​แถบ​ผ้า​นั้น​บดขยี้​พวก​แมลงสาบ​เสีย​สิ้น นำ​แกน​แถบ​ผ้า​มา​ให้​ข้า แล้ว​ข้า​จะ​ตาม​หา​ความ​ขอบคุณ​ให้​กับ​เจ้า​เอง
ม้วนแถบผ้า
เจ้า​มี​สิ่ง​ใด​กัน​เล่า เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? แกน​แถบ​ผ้า​ของ​ข้า​ไง​! ไอ้​พวก​ดำ​ต้องการ​พวก​มัน พวก​แถบ​ผ้า​ของ​ข้า พวก​มัน​อยาก​เอา​แถบ​ผ้าดำ​ห่อ​หุ้ม​รอบ​นคร

บัดนี้​พวก​มัน​กลาย​มา​เป็น​แถบ​ผ้า{ของข้า}​ไป​ตลอด​กาล ไป​ตลอด​กาล​... ข้า​เกลียด​คำ​ว่า​ตลอด​กาล​เสีย​จริง ข้า​อยาก​ฉีก​ทึ้ง​คำ​ว่า 'มีสุข​ไป​ชั่ว​นิรันดร์​' ออก​จาก​ลิ้น​ของ​ไอ้​พวก​กวี​ขับ​ลำ​เสีย​ให้​สิ้น​!

เจ้า​ยัง​อยู่​ที่​นี่​หรือ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? โอ้ ความ​ขอบคุณ ใช่ ข้า​ควร​มอบ​ของ​ขวัญ​อะไร​ให้​กับ​เจ้า ของ​ขวัญ​... ของ​ขวัญ​อะไร​ดี​? อัน​นี้​ไหม​? เจ้า​ชอบ​สิ่ง​นี้​ไหม​?
ม้วนแถบผ้า
บัดนี้​พวก​มัน​กลาย​มา​เป็น​แถบ​ผ้า{ของข้า}​ไป​ตลอด​กาล ไป​ตลอด​กาล​... ข้า​เกลียด​คำ​ว่า​ตลอด​กาล​เสีย​จริง ข้า​อยาก​ฉีก​ทึ้ง​คำ​ว่า 'มีสุข​ไป​ชั่ว​นิรันดร์​' ออก​จาก​ลิ้น​ของ​ไอ้​พวก​กวี​ขับ​ลำ​เสีย​ให้​สิ้น​!

เจ้า​ยัง​อยู่​ที่​นี่​หรือ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? โอ้ ความ​ขอบคุณ ใช่ ข้า​ควร​มอบ​ของ​ขวัญ​อะไร​ให้​กับ​เจ้า ของ​ขวัญ​... ของ​ขวัญ​อะไร​ดี​? อัน​นี้​ไหม​? เจ้า​ชอบ​สิ่ง​นี้​ไหม​?
ม้วนแถบผ้า
ไอ้​พวก​แมลงสาบ​มัน​จะ​มา​อีก​ครั้ง พวก​มัน​อยาก​ได้​พลัง​ทราม ไอ้​จักรพรรดิ​แมลงสาบ​... แมลง​ตัว​อื่นๆ ตะโกน​เรียก​ชื่อ​ของ​มัน {กราวิเชียส} ข้าม​แม่น้ำ​ไป แล้ว​บี้​จักรพรรดิ​แมลงสาบ​เสีย​ให้​ตาย​คา​รัง

สะพาน​นั้น​เหรอ​? มัน​มี​ด่าน​กั้น​หรือ​? งั้น​มัน​ก็​เกิด​คำถาม​ที่​ซับ​ซ้อน คำถาม คำถาม​... ข้า​ถาม​คำถาม​มา​มาก​เกิน​ไป ชิตัส​เคย​พูด​กับ​ข้า​เช่น​นั้น ข้า​เคย​ถาม​เขา​ว่า​พวก​มัน​จะ​ไป​อยู่​ที่ไหน​กัน​... อุจจาระ​ของ​เรา​น่ะ เขา​ทำให้​พวก​เขา​แสดง​ให้​ข้า​เห็น ภาย​ใต้​แม่น้ำ ท่อน้ำทิ้ง​จาก​ฝั่ง​นี้​ไป​ยัง​ฝั่​งนั้น ถ้ำ​โสโครก​อัน​เน่า​เหม็น ประหนึ่ง​เป็น​ทวาร​ของ​โรอ์​ก็​ไม่​ปาน

มัน​เป็น​ที่​ที่​ดำ​มืด มีพวก​ไร้มรณา​คืบ​คลาน​อยู่​เต็ม​ไป​หมด เมื่อ​ก่อน​พวก​มัน​เคย​เป็น​มณีชน​ผู้​งดงาม​และ​เย่อ​หยิ่ง บัดนี้​ก็​กลาย​เป็น​เพียง​มูล​เสีย​ของ​จักรวรรดิ​ไป​เสีย​แล้ว เหมาะ​สม​ใช่​ไหม​ล่ะ​? เหมาะ เหมาะ เหมาะ​เสีย​จริง
ท่อระบายน้ำ
ข้า​ชอบ​เจ้า​นะ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ข้า​ชอบ​ที่​เจ้า​เชื่อ​ฟัง ข้าคง​ไม่​สบ​อารมณ์​นัก​หาก​พวก​ไร้​มรณา​คร่า​ชีวิต​เจ้า

ซัลไฟต์​มนต์มณี นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ มัน​เป็น​สสาร​ที่​ช่าง​ร้าย ร้ายกาจ​เสีย​จริง มาลาไค​สั่ง​ให้​พวก​ทาส​ทำ​เหมือง แล้ว​ขน​มา​จาก​ภูเขา​ทาง​เหนือ​สู่​โรง​แปรธาตุ​ทาง​ท่าเรือ ไม่​ว่า​จะ​ชาว​เอโซไมต์ มาราเค็ท หรือ​คารุย​... สสาร​นั้น​คร่า​ชีวิต​พวก​เขา​เสีย​สิ้น ทำให้​เลือด​นั้น​ร้อน​รุ่ม​และ​ทำให้​จิตใจ​มอด​ไหม้

แต่​เจ้า​ฉลาด​นัก เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​จะ​ทำให้​มัน​อยู่​ห่าง​เพียง​ช่วง​แขน เจ้า​จะ​นำ​มัน​มา​ให้​กับ​ข้า เพื่อ​ที่​ข้า​จะ​ได้​ทำ​บาง​สิ่ง​บาง​อย่าง​ให้​กับ​เจ้า ผง​ฝุ่น​โลกันตร์​ที่​จะ​นำ​แสง​อัน​เกรี้ยว​กราด​มา​สู่​ความมืด​ไร้​มรณา
ซัลไฟต์มนต์มณี
เจ้า​มี​ซัลไฟต์​มนต์มณีแล้ว​หรือ​? เจ้า​นั้น​เป็น​ผู้​มิใช่​แมลง​ที่​มี​ดี​ใช่​ไหม​เล่า​? นำ​มัน​มา​ให้​กับ​ข้า ข้า​ก็​คอย​ดู​คอย​ฟัง​อยู่​เสมอ​ยาม​ที่มาลาไค​ทำงาน ข้า​รู้​ดี​ว่า​ต้อง​ทำ​อย่างไร​บ้าง
ซัลไฟต์มนต์มณี
ข้า​ชอบ​เจ้า​นะ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ข้า​ชอบ​ที่​เจ้า​เชื่อ​ฟัง ข้าคง​ไม่​สบ​อารมณ์​นัก​หาก​พวก​ไร้​มรณา​คร่า​ชีวิต​เจ้า

ซัลไฟต์มนต์มณี นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ

เจ้า​มีอยู่​แล้ว​หรือ​? เจ้า​นั้น​เป็น​ผู้​มิใช่​แมลง​ที่​มี​ดี​ใช่​ไหม​เล่า​? นำ​มัน​มา​ให้​กับ​ข้า ข้า​ก็​คอย​ดู​คอย​ฟัง​อยู่​เสมอ​ยาม​ที่มาลาไค​ทำงาน ข้า​จะ​สร้าง​อะไร​บางอย่าง​จาก​ซัลไฟต์​มนต์มณี​ของ​เจ้า ​ข้า​จะ​ทำให้บังเกิด​ผง​ฝุ่น​โลกันตร์​ที่​จะ​นำ​แสง​อัน​เกรี้ยว​กราด​มา​สู่​ความมืด​ไร้​มรณา
ซัลไฟต์มนต์มณี
ความ​ลี้ลับ​หนึ่ง​เหยาะ ความ​บ้า​คลั่ง​หนึ่ง​หยิบ​มือ ความ​หยาบ​คาย​หนึ่ง​กระซิบ บัดนี้​ผง​ฝุ่น​โลกันตร์​ก็​พร้อม​แล้ว
ผงฝุ่นโลกันตร์
มัน​เป็น​ผง​ฝุ่น​ที่​บังเกิด​ระเบิด​ได้​ง่าย​ที่สุด โปรย​เพียง​นิด​เดียว ผงฝุ่นโลกันตร์​อัน​แสน​สงบ​จะ​ยั่ว​ยุ​ให้​มณี​เดือดดาล​เสีย​จน​หลอมละลาย สำหรับ​พวก​ไร้มรณา​แล้ว ดวงตะวัน​จะ​แหวก​ออก​มา​จาก​เนื้อ​หนัง​ของ​พวก​มัน

พวก​มัน​ผู้​บาปหนา​ต้อง​มอด​ไหม้ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ พวก​มัน​ต้อง​มอด​ไหม้!
ผงฝุ่นโลกันตร์
ข้า​รัก​มาลาไค เขา​มอบ​มณี​ให้​กับ​ข้า​มากมาย มณี​ศักดิ์สิทธิ์​แด่​ราชินี​มณี​ชน​ของ​เขา เพื่อ​ราชินี{ผู้สิ้นชีพ}​ของ​เขา แต่​ข้า​ไม่​อยาก​สิ้นชีพ​! มาลา​ไค​ขอร้อง​ข้า​: ทำ​เพื่อ​เขา ทำ​เพื่อ​จักรวรรดิ ข้า​เลือก​ตัว​เอง​... ข้า​ช่าง​เห็น​แก่​ตัว​นัก จักรวรรดิ​ตาย​ลง​แล้ว​ข้า​ก็​รอด รอด รอด แล้ว​ก็​รอด รอด รอด
มาลาไค
ข้า​เคย​เป็น​คน​โปรด​ของ​จักรพรรดิ​มา​พัก​หนึ่ง แต่​ว่า​ชิตัส​มี​คน​โปรด​อยู่​มากมาย เขา​นำ​พวก​คน​โปรด​ของ​เขา​ไป​พำนัก​ในพระ​แห่ง​พระเจ้า​เสีย​เต็ม​ไป​หมด ชั่ว​ครั้ง​ชั่วคราว เขา​ก็​กำจัด​ส่วน​เกิน​ไป​บ้าง พวก​ที่​เขา​พอใจ​ก็​ถูก​มอบ​ให้​กับ​นาย​เหนือ​หัว​กับ​นาย​พล​ของ​เขา พวก​ที่​ไม่​... ถูก​มอบ​ให้​กับ​นักเวทมณี​ของ​เขา

ข้า​พูด​มาก​เกิน​ไป ถาม​คำถาม​ยาก​ลำบาก​เกิน​ไป ข้า​ถูก​มอบ​ให้​กับ​มาลาไค มาลาไค​ที่รัก​ผู้​เป็น​ทุกข์​นัก
ชิตัส
แมลงสาบกราวิเชียส​สิ้น​ลง​แล้ว เป็น​จักรพรรดิ​อีก​คน​ที่​ถูก​บดขยี้​อยู่​บาทา จักรพรรดิ​มี​จุดจบ​เช่น​นั้น มี​จุดจบ​เช่น​นั้น​อยู่​เสมอ พวก​เขา​ไม่​เคย​เรียน​รู้​เลย
นายพลกราวิเชียส
เจ้า​นั้น​ช่าง​น่า​ทึ่ง​นัก เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​! ดู​เจ้า​สิ เจ้า​แทบ​เผย​ธรรมชาติ​อัน​เป็น​ตำนาน​อยู่​ให้​เห็น​กับ​ตา เจ้า​เป็น​สิ่ง​ที่​มหัศจรรย์​ที่สุด​ที่​ข้า​เคย​พบ​เจอ​ใน​ระยะ​เวลา​อัน​เนิ่น​นาน แม้​ข้า​จะ​ไม่​ได้​เห็น​อะไร​มา​มาก​นัก เว้น​แต่​ภายใน​วิหาร​แห่ง​นี้ สุสาน​อัน​สบาย​กาย​.. แต่​ข้า​ว่า​เจ้า​ได้​พิสูจน์​ให้​เห็น​แล้ว​ว่า​เจ้า​นั้น​คู่ควร คู่ควร​แก่​ความ​สำเร็จ​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​มาลา​ไค​: ห้อง​ทดลอง​นิรันดร

เจ้า​นั้น​ช่าง​ชาญ​ฉลาด​และ​ไร้​ความ​เกรง​กลัว​ใน​โลก{ใบนี้}ยิ่ง​นัก เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ จง​ยอมรับ​ของ​ขวัญ​อัน​เป็น​แก่​ความ​บริสุทธิ์​เสีย​จน​น่า​สะ​พรึง​ขวัญ​จาก​ห้อง​ทดลอง​นิรันดร​เสีย​เถิด
DiallaMaps
ที่เจ้า​ถือ​อยู่​นั่น​ใช่​ซัลไฟต์มนต์มณี​หรือ​ไม่ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​? จง​ระวัง​สสาร​นั้น​ให้​ดี มัน​เป็น​สสาร​ที่​กัดกร่อน​ได้​ดี​ยิ่ง​กว่า​สสาร​ใด ข้า​มิ​อยาก​เห็น​ใบหน้า​เจ้า​ละลาย​หลุด​ออก​มา​จาก​กะ​โหลก​นัก
ซัลไฟต์มนต์มณี
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียง​สนม​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​บุรุษ บุรุษ​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า ชาโดว์
โดมินัส
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียง​คู่ครอง​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​สตรี สตรี​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า วิทช์
โดมินัส
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงลูกศิษย์​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​บุรุษ บุรุษ​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า เทมพลาร์
โดมินัส
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงชัยชนะ​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​บุรุษ บุรุษ​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า ดูเอลลิสต์
โดมินัส
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงสัตว์เลี้ยงที่น่ารักของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​สตรี สตรี​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า เรนเจอร์
โดมินัส
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงชัยชนะ​ของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​บุรุษ บุรุษ​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า มอรอว์เดอร์
โดมินัส
เจ้า​ได้​ไต่​ไป​ถึง​จุด​สูงสุด​ของ​จักรวรรดิ​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เจ้า​ได้​บดขยี้​จักรพรรดิ​แมลง​แล้ว​ปัด​เอา​ความ​ฝัน​หนอน​แมลงของเขา​ออก​ไป​จาก​ผิวพรรณ​ของ​เวร์แคลส์ท

โดมินัส​เนรเทศ​เจ้า​ไป​อย่าง​เปลือย​เปล่า​และ​เดียว​ดาย​ไป​สู่​ฝ่ามือ​แห่ง​ความ​ตาย แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​ใช่​ไหม​เล่า​?

ไม่​เลย ไม่​... เจ้า​สวมกอด​ความ​ตาย สัญญา​กับ​มัน​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​โลก​ทั้ง​ใบ​ให้ ทำให้​มัน​กลาย​เป็น​เพียงคู่ครองของ​เจ้า และ​หยิบ​ยื่น​ให้​กับ​เพื่อน​ร่วม​โลก​ของ​เจ้า​ที่​หายใจ​มิได้​นาน​ใน​เวร์แคลส์ท​แห่ง​นี้

เจ้า​ไม่​เคย​ลืม​กำพืด​ของ​ตัว​เอง​เลย​สัก​ครั้ง เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ที่​กัด​กิน​ศพ​จักรวรรดิ ต่าง​จาก​พวก​แมลง​ที่​ถูก​เจ้า​บดขยี้​ไป​ตาม​ฝีเท้า​ของ​เจ้า

เจ้า​เป็น​สตรี สตรี​ดั่ง​ผู้​ที่​ได้​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ของ​จักรวรรดิ​ที่​ซาร์น​แห่ง​นี้​ใน​กาล​ก่อน​อัน​แสน​ไกล

ไม่​ว่า​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อัน​โรย​ริน​และ​เสื่อมทราม​เพียง​ใด แต่​แผ่น​ดิน​นี้​ก็​ติด​หนี้​บุญ​คุณ​ต่อ​เจ้า ไซออน
โดมินัส
แน่นอน มัน​ย่อม​มี​มาก​ไป​กว่า​นี้ เจ้า​รู้​ดี​ใช่​ไหม​เล่า​? พวกจักรพรรดิน่ะ พวก​แมลง​รังควาน​จอม​โลภ​ที่​อยาก​ขโมย​มรดก​ของ​ผู้​ที่​ทำได้​ดี​กว่า เว้น​แต่​เรา​จะ​เผา​ทำลาย​มรดก​นั่น เผา​การ​ติด​เชื้อ​นั่น​ออก​ไป​จาก​เนื้อ​หนัง​ของ​การ​มี​อยู่

ไป​ทาง​เหนือ​เสีย​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลง​ที่​น่า​รัก​ของ​ข้า ไป​สู่ไฮเกทเถิด ไป​สู่​จุด​เริ่ม​ต้น​ของ​จุดจบ​เสีย

ดำ​ดิ่ง​ลง​ไป​ใน​ทะเล​แห่ง​ฝัน​ร้าย จับ​ปลา​ตัว​ใหญ่ๆ มา​ย่าง​ไฟ​เสีย
ไฮเกท
มัน​ได้​เวลา​แล้ว เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ได้​เวลา​ที่​เจ้า​จะ​ปีน​เข้าไป​ใน​ท้อง​ของ​ฝัน​ร้าย เข้าไป​ใน​อวัยวะ​ภายใน​ของ​มัน แล้ว​กระ​ชาก​หัวใจ​เปี่ยม​มลทิน​ของ​มัน​ออก​มา​เสีย​!

โอยุน​จะ​ช่วย​เรา ไป​เสีย​เถิด ไปตี​ซี้​กับ​ผู้นำ​หญิง​ชาว​มา​รา​เค็ท เรียน​รู้​ใน​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้อง​เรียน​รู้​อย่าง​ว่องไว

ใน​ภูเขา​นั้น​มี​ความ​มืด​อัน​โสโครก มัน​ส่ง​ไอ​อัน​รีบ​ร้อน​เพราะ​รอ​เจ้า​เสีย​ไม่​ไหว
โอยุน
เครื่อง​ความ​วินาศ​นั้น​เป็น​ความ​หวัง​ของ​เรา มัน​เป็น​ความ​จน​ตรอก​ของ​เรา มัน​จะ​ทำให้​ฝัน​ร้าย​นั้น​เดือด ต้ม​ปลา​ใหญ่​นั่น​ให้​สุก​ด้วย​น้ำ​เกลือ​อัน​คร่ำครวญ​ของ​มัน​เสีย​เอง

เจ้า​จง​ใช้​หู​ฟัง​เสีย​ให้​ดี เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ เครื่อง​ความ​วินาศ​นั้น​เป็น​ผลงาน​อัน​มหัศจรรย์​ที่สุด​ของ​มาลาไค มัน​เป็น​ไฟ​เดียว​ที่​สามารถ​เผา​บีสต์​จน​ไม่​อาจ​มี​ตัว​ตน​อยู่

แล้ว​เชื้อ​เพลิง​ของ​มัน​หรือ​? ก็​แค่​ราชินีมณีชน​คน​หนึ่ง ทั้ง​เลือด เนื้อ และ​มณี แต่​ว่า​ข้า​นั้น​เห็น​แก่​ตัว ข้า​ไม่​อยาก​จะ​มอด​ไหม้​ไป ดัง​นั้น​ไฟ​จึง​เป็น​เพียง​ประกาย​ไฟ​ขนาด​จิ๋ว ประกาย​ไฟ​แห่ง​วัน​มหา​ภัย​พิบัติ

ข้า​เสียใจ​นะ​ที่รัก มาลาไค​ที่รัก

ไป​เสีย​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ไป​ตาม​หา​เครื่อง​ความ​วินาศ แล้ว​ทำให้​ข้า​หมด​ความ​เสียใจ​ไป​เสียที
มาลาไค
เจ้า​ควร​รู้​นะ เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ หาก​ข้า​ยอมรับ​ตำแหน่ง ยอมรับ​หน้าที่​อัน​วินาศ​ของ​ข้า บีสต์​นั้น​ย่อม​ไม่มี​มอ​ยู่ ไม่มี ไม่มี​เลย​สัก​นิด ความ​เห็น​แก่​ตัว​ของ​ข้า​นั้น​สา​แก่​ใจ​ของ​บีสต์ และ​มัน​หัวเราะ​เอา​โลก​ที่​ข้า​รู้จัก​ให้​สลาย​ไป

แต่​ข้า​มี​เวลา​มากมาย​ให้​คิด​อยู่​ตาม​ลำพัง มี​เวลา​สงสัย​อยู่​มากมาย สงสัย​ว่า​เครื่อง​วินาศ​นั้น​ต้อง​กิน​ราชินี​มณี​ชน​คน​หนึ่ง​ไป​จริง​หรือ

เป็น​ไป​ได้​ว่า​ของ​อย่าง​อื่น​นั้น​จะ​หลั่ง​น้ำลาย​แห่ง​ความ​พิบัติ​ขึ้น​มา ของอย่าง... ซุป​ดวงตา​!

ดวงตา​แห่ง​โทสะ ดวงตา​แห่ง​ปรารถนา มัน​เป็น​มณี​อัน​งดงาม​เพื่อ​ของประดิษฐ์​อัน​งาม​งด​ของ​เรา แต่​ดวงตา​เหล่า​นั้น​จะ​อยู่​ที่ไหน​กัน​ได้​? อย่า​เพิ่ง​กังวล​ไป​เสีย​เลย ข้า​มี​จุด​ที่​ข้า​สงสัย​อยู่

คอมม์ ประมุข​แห่ง​การ​สังหาร เขา​ยัง​อยู่​ที่​นั่น อยู่​ใน​ความ​หลง​ผิด อยู่​ใน​ทาง​เดิน​แห่ง​ฝัน​ร้าย เขา​รู้จัก​เพียง​โทสะ ดัง​นั้น​คอมม์​ย่อม​มี​โทสะ

ดาเรสโซ่ ราชา​แห่งคม​ดาบ ถูก​สาป​ส่ง​ด้วย​ปรารถนา โอ้ เรา​ทุก​คน​ก็​เป็น​เช่น​นั้น​มิใช่​หรือ​? เขา​ก็​อยู่​ข้าง​ล่าง​นี้​เช่น​เดียวกัน และ​เขา​จึง​ต้อง​แบก​รับคำ​สาป​แห่ง​ปรารถนา​ต่อ​ไป

ไป​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ จงนำ​เพชร​เม็ด​ใหญ่​มา​เพื่อ​ให้​เรา​ปลุก​เครื่อง​วินาศ แล้ว​ปลิด​ชี​พบีสต์​ที่​รังควาน​นี่​ให้​สิ้น​เสียที
ความวินาศ
เจ้า​งัด​เอา​โทสะ​ออก​ไป​จาก​มือ​คอมม์​ผู้​ตาย​แล้ว​ใช่​ไหม​? หรือ​ว่า​เป็น​มือ​ที่ '​ตาย​อีก​ครา' เล่า? หรือ​ว่า​เป็น​มือ​ที่ 'ตาย​ซ้ำ' หรือ​ว่าการ '​ไร้​มรณา​' นั้น​เป็น​เพียง​การ​ตาย​ที่​มี​ประโยชน์​เพียง​เท่านั้น​?

ไม่​ว่า​อย่างไร​เจ้า​ก็​ไม่​ได้​ฆ่า​คอมม์​หรอก เพราะ​เขา​ตาย​ไป​แล้ว มัน​เป็น​เรื่อง​ที่​ออก​จะ​เทา​อยู่​สัก​หน่อย และ​มัน​ไม่​เกี่ยว​อะไร​กับ​เรื่อง​นี้​เลย​
ดวงตาแห่งโทสะ
เรา​ยัง​ขาด​มณี​อีก​เม็ด ไป​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ จง​ปลดเปลื้อง​โทสะ​ออก​มา​จาก​คอมม์​เสีย
ดวงตาแห่งโทสะ
เจ้า​งัด​เอา​ปรารถนา​ออก​ไป​จาก​มือดาเรสโซ่​ผู้​ตาย​แล้ว​ใช่​ไหม​? หรือ​ว่า​เป็น​มือ​ที่ '​ตาย​อีก​ครา' เล่า? หรือ​ว่า​เป็น​มือ​ที่ 'ตาย​ซ้ำ' หรือ​ว่าการ '​ไร้​มรณา​' นั้น​เป็น​เพียง​การ​ตาย​ที่​มี​ประโยชน์​เพียง​เท่านั้น​?

ไม่​ว่า​อย่างไร​เจ้า​ก็​ไม่​ได้​ฆ่า​ดาเรสโซ่​หรอก เพราะ​เขา​ตาย​ไป​แล้ว มัน​เป็น​เรื่อง​ที่​ออก​จะ​เทา​อยู่​สัก​หน่อย และ​มัน​ไม่​เกี่ยว​อะไร​กับ​เรื่อง​นี้​เลย​
ดวงตาแห่งปรารถนา
เรา​ยัง​ขาด​มณี​อีก​เม็ด ไป​เถิด เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ จง​ปลดเปลื้อง​ปรารถนา​ออก​มา​จาก​ดาเรสโซ่​เสีย
ดวงตาแห่งปรารถนา
โทสะ​กับ​ปรารถนา​มา​ร่วม​กัน​อีก​ครั้ง ช่าง​น่า​รัก​เสีย​จริง เหลี่ยม​มุม​นั้น​ช่าง​แวววาว เต็ม​อิ่ม​ไป​ด้วย​พลัง​จาก​วิญญาณ​ผู้​ถูก​ฆ่า​ตาย​ทั้ง​หลาย

มาลา​ไค​ของ​ข้า​ทำการ​แกะ​สลัก​มัน​ขึ้น​มา​เอง มัน​เป็น​ผล​งาน​อัน​งดงาม ส่วน​นาย​พล​เอดัส​ก็​ทำการ​สังหาร​เอง มัน​เป็น​ผล​งาน​อัน​งดงาม​อย่าง​เท่า​เทียม​กัน​ใน​ทาง​ที่​ชุ่ม​ฉ่ำ​ของ​มัน​เอง
ความวินาศ
ได้​เวลา​กิน​แล้ว เจ้า​เครื่อง​วินาศ​ตัว​น้อย!

{"​ท่าน​เคย​ไป​ถึง​จุดจบ​ของ​โลก​มา​ก่อน​ไหม ท่าน​พระ​ราชา​" ลิง​สี​ดำ​ที่สุด​ถาม​ขึ้น

"ไม่ ข้า​ไม่​เคย" ราชา​แห่ง​ลิง​ทรง​ตระหนัก

"​นี่​เป็น​เหตุ​ที่​ข้า​จะ​ไป​ใน​ที่​ที่​เจ้า​ไป จงไป​ที่​ที่​ท่าน​ไป​เสีย​เถิด ราชา​ของ​ข้า" ลิง​สี​ดำ​ที่สุด​ปิด​ท้าย​ด้วย​เสียง​ที่​อบอุ่น​ต้อนรับ​ราวกับ​ความ​ตาย}

รู้​ไหม​ว่า​ใคร​เป็น​ผู้​เขียน​คำ​พูด​เหล่า​นั้น เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ? วิคทาริโอ เนวาเลียส ผู้​เป็นก​วี​มหาชน​แห่ง​ซาร์น เขา​เคย​เป็น​เพื่อน​ของ​ข้า... แล้ว​ข้า​ก็​หัก​หลัง​เขา ข้า​รับ​ความ​รัก​จาก​เขา​แล้ว​นำ​มัน​ไป​เผา​ตรง​หน้า​ข้า

บัดนี้​ข้า​ก็​ถูก​หัก​หลัง ถูก​เผา​ใจ​ให้​ดำ​มืด​ด้วย​น้ำมือ​ของ​ชาย​คน​เดียว​ที่​ข้า​เคย​รัก​... มาลาไค

เขา​พบ​หัวใจ​ดวง​ใหม่​แล้​วน่ะ หัวใจ​บีสต์​ที่​เขา​โอบ​กอด​ให้​อบอุ่น​และ​ปลอดภัย ณ จุดจบ​ของ​โลก

วัน​นี้​ข้า​จะ​ทำให้​มาลาไค​หวน​นึกถึง​การ​หัก​หลัง​ของ​เขา วัน​นี้​มัน​ถึง​ตา​ของ​เขา​ที่​จะ​มอด​ไหม้...
ความวินาศ
เครื่อง​ทั้ง​หลาย​ของ​มาลาไค สิ่ง​สร้างสรรค์​ทั้ง​หลาย​ของ​มาลาไค​... เขา​รัก​พวก​มัน​ทั้งหมด เขา​ไม่​ได้​รัก​ข้า

ตอน​นั้น​เขา​หัก​หลัง​ข้า เขา​บอก​ว่า​เขา​รักข้า แล้ว​เขา​ก็​บอก​ว่า​ข้า​สมควร​ตาย บัดนี้​เขา​หัก​หลัง​ข้า ทิ้ง​ให้​ข้า​ทรมาน ทิ้ง​ให้​ข้า​เหี่ยว​เฉา

ข้า​เป็น​ความ​ผิด​พลาด​เดียว​ของ​เจ้า​หรือ มาลาไค​?

ใช่ นั่น​ก็​คือ​ข้า ดิอัลล่า​ผู้​เป็น​ราชินี​มณี​ชน ความ​ผิด​เล็ก​น้อย​ของ​มาลาไค

ทำให้​เขา​เสียใจ​กับ​ความ​ผิด​ของ​เขา​เสีย เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ ฉีก​เอา​หัวใจ​อัน​ดำ​มืด​ขอ​งบีสต์​ออก​มา กระชาก​เอา​มาลา​ไค​ออก​มา​จาก​ฝัน​ร้ายโสโครก​เล็กๆ ของ​เขา สับ​เขา​เป็น​ชิ้นๆ บดขยี้​เขา​ให้​เละ เผา​ให้​เขา​มอด​ไหม้​เสีย​จน​ไม่มี​ตัว​ตน​!

เขา​ไม่​ควร​จะ​ได้​ดี​ไป​กว่า​นี้ และ​ข้า​ก็​ไม่​ควร​ได้​อะไร​ที่​แย่​ไป​กว่า​นี้​แล้ว ข้า​มัน​ไร้​รัก​สิ้น​ดี ไร้​รัก ไร้​รัก​... ไร้​รัก​...
ความวินาศ
ไอ​อัน​รีบ​ร้อน กลิ่น​มัน​พัด​สะพื​อมา​หา​ข้า​จาก​ภูเขา​นั้น จมูก​ข้า​รับ​รู้​เพียง​กลิ่น​นั้น เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ มัน​เป็นก​ลิ่น​เหม็น​ของ​การ​รอ​คอย​อย่าง​คาด​หวัง
ผืนธงของเดสเชรท
โว​ลล์​ผู้​บริสุทธิ์ พวก​เขา​เรียก​เขา​แบบ​นั้น โวลล์​ผู้​เป็น​ฆาตกร ข้า​เรียก​เขา​แบบ​นั้น จักรพรรดิ​คน​หนึ่ง​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​นาม​ของ​เขา จักรวรรดิ​แห่ง​หนึ่ง​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​นาม​ของ​เขา

ใช่ ปาก​ที่​จุมพิต​ข้า​เป็น​ปาก​ของ​มาลาไค ใช่ มือ​ที่​นำ​ข้า​มา​สู่​เครื่อง​วินาศ​นั้น​เป็น​มือ​ของ​มาลาไค แต่​ว่า​ไม่ ไม่ และ​ไม่ คำ​ที่​นำ​ข้า​ไป​สู่​ตรง​นั้น​เป็น​คำ​ของ​โวลล์
โวลล์
เครื่อง​วินาศ​จะ​ฉีก​หนัง​ของ​ฝัน​ร้าย แล้ว​อบ​เครื่อง​ใน​อัน​ขมขื่น​ขอ​งบีสต์​ด้วย​ไฟ​มรณะ

ภาชนะ​นั้น​ช่าง​แข็งแกร่ง​และ​ยินดี

แต่​ยา​นั้น​ช่าง​อ่อนแอ​นัก
เครื่องบังเกิดความวินาศ
ขวาน​เขา​ขึ้น​สมอง คอม​ม์​จับ​พวก​นิรันดร์​ออก​มา​จาก​บ้าน​มา​ตลอด​ทาง​ชายฝั่ง​ทาง​ใต้

เขา​เชือด​พวก​เขา​ดั่ง​แกะ ไม่​ว่า​พวก​เขา​จะ​ร้อง​ออก​มา​อย่างไร​ก็ตาม เขา​ประดับ​ทาง​เข้า​ประตู​ไป​ด้วย​หัว​ของ​ผู้​หญิง​และ​เด็ก

อะไร​เป็น​ตัว​ตัดสิน​ว่า​เป็น​วีรบุรุษ​หรือ​ผู้​โฉด​ชั่ว​น่ะ​เห​รอ​? ขึ้น​อยู่​กับ​ว่า​เจ้า​ถาม​ใคร​น่ะ
คอมม์
ราชา​แห่ง​คมดาบ มา​ก่อน​เวลา​ของ​ข้า ห่าง​ไกล​จาก​เวลา​ของ​ข้า แล้ว​เวลา​มัน​อยู่​ที่ไหน​เวลา​ที่​เจ้า​ต้องการ​เล่า​? มัน​ไม่​เคย​อยู่​นิ่งๆ ไง นั่น​แหละ​ปัญหา​!

เว้น​แต่​ถ้า​เจ้า​เป็น​ดาเรสโซ่ เขา​ย่อม​ถูก​ตรา​ตรึง​ให้​แน่​นิ่ง​ไว้​ด้วย​รัก​เป็น​แน่ รัก​ที่​เขา​ไม่รู้​ว่า​มัน​นาน นาน นาน​... หาย​ไป​นาน​แล้ว
ดาเรสโซ่
อะไร​อยู่​ใน​ตา​เจ้า​น่ะ​? แสง​ประกาย​นั่น ความ​... นุ่ม​นวล​นั่น ความ​เวทนา​เหรอ?

หันเอา​ดวงตา​เวทนา​ของ​เจ้า​ไป​ทาง​อื่น​เสีย ก่อน​ที่​ข้า​จะ​ควัก​มัน​ออก​มา​จาก​หน้า​เจ้า​!

ข้า​ต้องการ​จาก​เจ้า​เพียง​อย่าง​เดียว​แล้ว: มาลาไค... ต้อง​ตาย
ดิอัลล่า
อะไร​อยู่​ใน​ตา​เจ้า​น่ะ​? แสง​ประกาย​นั่น ความ​... นุ่ม​นวล​นั่น ความ​เวทนา​เหรอ?

หันเอา​ดวงตา​เวทนา​ของ​เจ้า​ไป​ทาง​อื่น​เสีย ก่อน​ที่​ข้า​จะ​ควัก​มัน​ออก​มา​จาก​หน้า​เจ้า​!
ดิอัลล่า
ไอ้​แม่มด​แมลง​สาบ​นั่นน่ะ​เหรอ? มาลาไค​เลือก​เธอ​... เลือก​เธอ​แทนที่​จะ​เลือก​ข้า​เห​รอ​?!

งั้น​ก็​หลอก​ใช้​เธอ​เสีย ใช้​เธอ​เหมือน​กับ​ที่​มาลาไค​หลอก​ใช้​เธอ เอา​ความ​ทรยศ​มา​แผด​เผา​ความ​ทรยศ​เสีย​ให้​สิ้น พวก​มัน​ทุก​คน​ควร​โดน​เช่น​นั้น​!
พายตี้
ใช่ ข้า​เห็น​แล้ว​ว่า​มาลาไค​ร่าย​รำ​อยู่​ภายใน​สถาน​ที่​มืด​มิด​ที่สุด หุ่น​เชิด​กับ​ผู้​เชิด​หุ่น พลัง​กับ​พันธนาการ ตัด​เส้นใย​ทิ้ง​แล้ว​หุ่น​เชิด​ย่อม​ร่วง​หล่น จบ​การ​แสดง

ก่อน​ที่​เจ้า​จะ​ตัด​สาย​ของ​เขา เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ​ของ​ข้า กรุณา​บอก​มาลาไค​ที่​ข้า​รัก​ว่า​เขา​ได้​เล่น​บทบาท​ของ​เขา​ได้​ดี​ที่สุด​แล้ว

บอก​เขา​ว่า​ข้า​รัก​เขา จาก​ก้น​บึ้ง​ของ​ความ​เกลียด​ชัง​ของ​ข้า
มาลาไค
รับ​นี่​ไป​เสีย ข้า​ให้​อย่าง​อื่น​ไป​กับ​เขา​หมด​แล้ว ความ​เยาว์​วัย​กับ​ความ​งาม​ของ​ข้า ร่างกาย​กับ​จิตใจ​ของ​ข้า หัวใจ​ของ​ข้า และ​ท้าย​ที่สุด สิ่ง​เดียว​ที่​เขา​เคย​มอบ​ให้​ข้า​เป็นการ​ตอบแทน​... พลัง​มณี​ชน​ของ​ข้า

ข้า​เหลือ​เพียง​เท่า​นี้​แล้ว ข้า​ขอ​ไว้ใจ​ให้​เจ้า​เป็น​ผู้​ดูแล เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ

มาลาไค​สั่ง​สอน​ข้า​ว่า​ไม่​ให้​ไว้ใจ​ใคร

ได้​เวลา​ที่​ข้า​จะ​ลืม​ทุก​อย่าง​ที่มาลาไค​สอน​ข้า​มา​แล้ว
เครื่องบังเกิดความวินาศ
ชาโดว์​คน​หนึ่ง​กลับ​คืน​มา​จาก​ความ​มืด​มิด เงา​ที่​มี​กลิ่น​ของ​แค้น​ที่​ถูก​ชำระ เงา​ที่​อาบ​ชุ่ม​ไป​ด้วย​จุดจบ​ของ​โลก เงา​อัน​มืด​ดำ​ที่สุด

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
มาลาไค
สาว​น้อย​คน​นั้น​เดิน​เข้าไป​ใน​ถ้ำ​อัน​มด​แสน​มืด สาว​น้อย​คน​นั้น​พบ​กับ​บีสต์​อัน​มืด​แสน​มืด สาว​น้อย​คน​นั้น​กิน​หัวใจ​อัน​มืด​แสน​มืด​ของ​มัน

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
มาลาไค
"​ผู้​ที่​ทรงธรรม​ย่อม​ได้​รับ​การ​สืบทอด" โวลล์​เคย​พูด​เอา​ไว้​เช่น​นั้น ใน​การ​เทศนา​กลาง​กอง​เทียน​ใน​หนึ่ง​วัน​ก่อน​วัน​มหาภัยพิบัติ มัน​เป็น​เรื่อง​ฉลาด​เรื่อง​เดียว​ที่​เจ้า​โง่​นั่น​เคย​พูด​ออก​มา มัน​เป็น​ครั้ง​เดียว​ที่​พระเจ้า​ทรง​เห็น​ตรง​กับ​เขา

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
มาลาไค
ข้า​เคย​พบ​ชาย​เพียง​ผู้​เดียว​ที่​เหมือน​กับ​เจ้า​ตลอด​ชีวิต​อัน​ยืด​ยาว​และ​ผิด​เพี้ยน​ของ​ข้า ชิตัส เขา​เป็น​ชาย​คน​หนึ่ง​ที่​เข้าใจ​ว่า​ต้อง​ทำ​เช่น​ไร​จึง​จะ​ถวาย​ตัว​ให้​กับ​เกียรติยศ

ทว่า​เจ้า​กับ​เขา​ต่าง​กัน​อย่าง​น้อย​นิด​เพียง​เรื่อง​เดียว ชิตัส​ตาย​อย่าง​มี​เกียรติ แต่​เจ้า​หา​ได้​เป็น​เช่น​นั้น

และ​บัดนี้​มาลาไค​ของ​ข้า​ก็​เป็น​ผู้​ที่​ตาย ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
มาลาไค
มาลาไค​เคย​บอก​กับ​ข้า​ว่า​ผู้​ที่​ออก​ล่า​หาความ​รัก​จะ​ไม่มี​วัน​พบ และ​ผู้​ที่​ยอมรับ​ว่า​พวก​เขา​จะ​เป็น​เหยื่อ​ของ​รัก​มัก​จะ​ถูก​พบ​... และ​ถูก​กลืน​กิน

แน่นอน​ว่า​เขา​ไม่​เคย​พบ​เจ้า​มา​ก่อน จนถึง​ตอน​นี้

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
มาลาไค
เจ้า​ได้​ทำ​สงคราม​มา​เนิ่น​นาน สงคราม​ที่​จะ​ทำลาย​โลก​ใบ​หนึ่ง​แล้ว​สร้าง​โลก​ใบ​ใหม่​ขึ้น​มา และ​บัดนี้​เจ้า​ได้​เรียน​รู้​เรื่อง​ที่​สำคัญ​ที่สุด​เกี่ยว​กับ​สงคราม​แล้ว

ชัยชนะ​นั้น​ไม่มี​อยู่​จริง มัน​มี​เพียง​ความ​เหลือ​รอด

มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
มาลาไค
เขา​ว่า​กัน​ว่า​มาลาไค​เป็น​ผู้​ที่​มี​ปัญญา​เป็น​เลิศ​ที่สุด​จาก​ยุค​ของ​เรา ยุค​ของ​เรา​หมด​ลง​แล้ว ยุค​ใหม่​นี้​เป็น​ของ​เจ้า และ​เขา​ก็​ว่า​กัน​ว่า '​ผู้​มี​ปัญญา​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ย่อม​คิด​คล้าย​กัน​' อีก​เช่น​กัน ข้า​หวัง​ว่า​จะ​ไม่​เป็น​เช่น​นั้น

แล้ว​มาลาไค​ของ​ข้า​ตาย​แล้ว​หรือ​? ใช่... ข้า​รู้ ข้า​สัมผัส ข้า​เข้าใจ​มัน​ใน​ทันที​ที่​เจ้า​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย ข้า​เป็น ข้า​เคย​เป็น​... ราชินี​มณี​ชน และ​บัดนี้​ราชา​ของ​ข้า​ก็​ตาย​ไป​แล้ว
มาลาไค
มาลาไค​กับ​ข้า เรา​ต่าง​มี​เพียง​ฝัน​อัน​ใหญ่​ยิ่ง มัน​เป็น​จักรวรรดิ​ที่​เป็น​นิรันดร์​อย่าง​แท้จริง ชีวิต​นิรันดร์ รัก​นิรันดร์ เป็น​อนาคต​ที่​ไม่​เกรง​กลัว​อดีต​อีก​ต่อ​ไป

การ​โกหก​นิรันดร์ การ​สูญ​เสีย​นิรันดร์ นั่น​เป็น​ของ​ขวัญ​อัน​แท้จริง​ที่​เรา​มอบ​ให้​กับ​เวร์แคลส์ท ไม่มี​ทาง​ที่​แผ่น​ดิน​นี้​จะ​มี​ราชา​กับ​ราชินี​ที่​แย่​ไป​กว่า​นั้น​แล้ว

เวร์แคลส์ท​ทิ้ง​อดีต​เอา​ไว้​เบื้อง​หลัง​แล้ว ทั้ง​อดีต​ของ​มาลาไค อดีต​ของ​ข้า มัน​ขอบคุณ​เจ้า เจ้า​ผู้​มิใช่​แมลงสาบ มัน​รัก​เจ้า

ข้า​อยาก ข้า​อยาก ข้า​อยาก​... อยาก​ทำ​เช่น​นั้น​ได้​เช่น​กัน
เวร์แคลส์ท

D01a.ogg

D01a2.ogg

D01b.ogg

D01c.ogg

D01d.ogg

D01e.ogg

D02a.ogg

D02b.ogg

D02c.ogg

D02d.ogg

Goodbye_01.ogg

Goodbye_02.ogg

Goodbye_03.ogg

Goodbye_04.ogg

Goodbye_05.ogg

Goodbye_06.ogg

Goodbye_07.ogg

Dialla_Greeting_01.ogg

Dialla_Greeting_02.ogg

Dialla_Greeting_03.ogg

Dialla_Greeting_04.ogg

Dialla_Greeting_05.ogg

Dialla_Farewell_01.ogg

Dialla_Farewell_02.ogg

Dialla_Farewell_03.ogg

Dialla_Farewell_04.ogg

Dialla_Farewell_05.ogg

Dialla_Farewell_06.ogg

WitheredDialla_Greeting_01.ogg

WitheredDialla_Greeting_02.ogg

WitheredDialla_Greeting_03.ogg

WitheredDialla_Greeting_04.ogg

WitheredDialla_Greeting_05.ogg

WitheredDialla_Greeting_06.ogg

WitheredDialla_Farewell_01.ogg

WitheredDialla_Farewell_02.ogg

WitheredDialla_Farewell_03.ogg

WitheredDialla_Farewell_04.ogg

WitheredDialla_Farewell_05.ogg

WitheredDialla_Farewell_06.ogg