ซิน
มนุษย์
cannot be afflicted [1]
cannot be tagged by sentinel [1]
cannot have affliction mods [1]
cannot have azmeri dust [1]
cant possess this [1]
cant touch this [1]
monster no talismans [1]
Sin
SpectreN
Tagsนักเวท, flesh_armour, humanoid, is_unarmed, large_height, physical_affinity, ranged, red_blood, very_slow_movement
พลังชีวิต
100%
Ailment Threshold
100%
ค่าต้านทาน
Damage
100%
ความแม่นยำ
100%
โอกาสคริติคอล
+5%
ตัวคูณคริติคอล
+130%
Attack Distance
6 ~ 6
Attack Time
1.995 Second
Damage Spread
±0%
ค่าประสบการณ์
100%
Model Size
100%
Type
SinKitava
Metadata
Sin
เลเวล
68
พลังชีวิต
6,433
ค่าเกราะ
28,790
การหลบหลีก
4,739
โล่พลังงาน
0
Damage
374
ความเสียหายเวท
374
ความแม่นยำ
0
Attack Time
1.995
ค่าประสบการณ์
10,255
Ailment Threshold
6,433
Chill
20
Shock
20
Brittle
115
Scorch
20
Sap
56
KitavaSinProjectile
Spell, Projectile, ProjectilesFromUser, Triggerable
เวลาร่าย: 1.5 วินาที
สร้างความเสียหาย กายภาพ 4.366 ถึง 6.549
base is projectile [1]
monster projectile variation [29]
projectile uses contact position [1]
KitavaSinProjectileFlying
Spell, Projectile, ProjectilesFromUser, Triggerable
เวลาร่าย: 4 วินาที
คูลดาวน์: 15 วินาที
สร้างความเสียหาย กายภาพ 4.366 ถึง 6.549
base is projectile [1]
monster projectile variation [36]
projectile uses contact position [1]

Object Type

version 2
extends "Metadata/Monsters/KitavaBoss/InnocenceSin/InnocenceSinBase"

InteractionAction
{
}

NPC
{
}

StateMachine
{
	define_shared_state = "finished"
}

MinimapIcon
{
	icon = "NPC"
}

Object Type Codes

version 2
extends "Metadata/Monsters/KitavaBoss/InnocenceSin/InnocenceSinBase"

Transitionable
{
	create_state_1 = "PlayAnimation( entrance_kitava ); PauseAnimation();"
}

NPC
{
	marker_enabled = false
}

StateMachine
{
	create_state_finished_0 = "HideMinimapIcon(); HideNPCMarker();"
	create_state_finished_1 = "ShowMinimapIcon(); ShowNPCMarker(); PlayAnimation( idle );"
	on_state_finished_1 = "ShowMinimapIcon(); ShowNPCMarker();"
}
-- src\Data\Spectres.lua
minions["Metadata/Monsters/KitavaBoss/InnocenceSin/Sin"] = {
    name = "Sin",
    life = 1,
    fireResist = 0,
    coldResist = 0,
    lightningResist = 0,
    chaosResist = 0,
    damage = 1,
    damageSpread = 0,
    attackTime = 1.995,
    attackRange = 6,
    accuracy = 1,
    skillList = {
        "KitavaSinProjectile",
        "KitavaSinProjectileFlying",
    },
    modList = {
    },
}
-- src\Data\Skills\spectre.lua
skills["KitavaSinProjectile"] = {
    name = "KitavaSinProjectile",
    hidden = true,
    color = "3",
    baseEffectiveness = 0,
    incrementalEffectiveness = 0,
    skillTypes = {
        [SkillType.Spell] = true,
        [SkillType.Projectile] = true,
        [SkillType.ProjectilesFromUser] = true,
        [SkillType.Triggerable] = true,
    },
    statDescriptionScope = "skill_stat_descriptions",
    castTime = 1.5,
    baseFlags = {
        spell = true,
        projectile = true,
    },
    baseMods = {
    },
    qualityStats = {
    },
    stats = {
        "spell_minimum_base_physical_damage",
        "spell_maximum_base_physical_damage",
        "monster_projectile_variation",
        "base_is_projectile",
        "projectile_uses_contact_position",
    },
    levels = {
        [1] = {0.80000001192093, 1.2000000476837, 29, levelRequirement = 1, statInterpolation = {3, 3},  cost = { }, },
    },
}
-- src\Data\Skills\spectre.lua
skills["KitavaSinProjectileFlying"] = {
    name = "KitavaSinProjectileFlying",
    hidden = true,
    color = "3",
    baseEffectiveness = 0,
    incrementalEffectiveness = 0,
    skillTypes = {
        [SkillType.Spell] = true,
        [SkillType.Projectile] = true,
        [SkillType.ProjectilesFromUser] = true,
        [SkillType.Triggerable] = true,
    },
    statDescriptionScope = "skill_stat_descriptions",
    castTime = 4,
    baseFlags = {
        spell = true,
        projectile = true,
    },
    baseMods = {
    },
    qualityStats = {
    },
    stats = {
        "spell_minimum_base_physical_damage",
        "spell_maximum_base_physical_damage",
        "monster_projectile_variation",
        "base_is_projectile",
        "projectile_uses_contact_position",
    },
    levels = {
        [1] = {0.80000001192093, 1.2000000476837, 36, levelRequirement = 1, statInterpolation = {3, 3},  cost = { }, },
    },
}
cannot be afflicted [1]
cannot be tagged by sentinel [1]
cannot have affliction mods [1]
cannot have azmeri dust [1]
cant possess this [1]
cant touch this [1]
monster no talismans [1]
IdCannotBeAugmented
FamilyNothing
DomainsMonster (3)
GenerationTypeยูนิค (3)
Req. level1
Stats
  • cant touch this Min: 1 Max: 1 Global
  • cant possess this Min: 1 Max: 1 Global
  • cannot be afflicted Min: 1 Max: 1 Global
  • monster no talismans Min: 1 Max: 1 Global
  • cannot have azmeri dust Min: 1 Max: 1 Global
  • cannot have affliction mods Min: 1 Max: 1 Global
  • cannot be tagged by sentinel Min: 1 Max: 1 Global
  • ซิน Topic /277
    NPCชื่อ
    ทาซูนีใช่ ข้า​รู้จัก​เทพ​อัน​มืดมน​ที่​อยู่​บน​ไหล่​เจ้า ภาพ​เขา​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ใจ​ข้า​อย่าง​ชัด​แจ้ง เสียง​ลม​หายใจ​เขา​พาด​ผ่าน​อากาศ​ภูเขา​อัน​เย็น​เยียบ

    เขา​มี​พลัง​ต่าง​จาก​เทพ​อื่น​ที่​ข้า​ได้​เห็น​ใน​ฝัน เป็น​มิตร​กว่า เข้า​อก​เข้าใจ​ต่อ​ความ​ยาก​ลำบาก​ของ​มนุษย์​... หาก​พรรค​พวก​ของ​เขา​ได้​เป็น​อิสระ​ต่อ​ไป

    ท่าน​ซิน เหมือน​ว่า​ท่าน​จะ​อยู่​ข้าง​เรา​นะ
    ลานีเทพ​บุตร​มืด​บน​ไหล่​เจ้า​กระมัง​? หาก​เป็น​ยาม​อื่น​เทพ​นี้​คงจะ​กวน​ใจ​ข้า อาจ​จะ​ทำให้​ข้า​กลัว​เสีย​ด้วย​ซ้ำ แต่​ใน​ยาม​นี้​ข้า​ไม่มี​โอกาส​ประหลาด​ใจ​เช่น​นั้น หาก​เขา​ช่วย​เจ้า​มา​มาก​อย่าง​ที่​เจ้า​ว่า เขา​ก็​ย่อม​จะ​ช่วย​เจ้า​ไป​จน​สุด​ทาง แบบ​นั้น​ก็​ดี​สำหรับ​ข้า​แล้ว
    ซินซิน: อินโนเซน เจ้า​เห็น​แล้ว​ใช่​ไหม​?

    อินโนเซน: น้อง​ข้า​... ให้​อภัย​ข้า​ด้วย มัน​เหมือน​กับ​ข้า​มี​ฝัน​ร้าย​อัน​แสน​สยอง​... บัดนี้​ดวงตา​ข้า​ไร้​ซึ่ง​นิทรา ข้า​เห็น​ทุก​อย่าง​ชัด​แจ้ง​... เหล่า​ทวย​เทพ โปรด​ให้​อภัย​ข้า​ด้วย​...

    ซิน: ปัจจุบัน​นี้​มัน​ก็​เป็น​เช่น​ใน​ยาม​เริ่ม​แรก เจ้า​กับ​ข้า​ต่าง​มี​เลือด​เนื้อ​เชื้อ​ไข​เดียวกัน ออก​มา​จาก​ท้อง​เดียวกัน เจ้า​ขอ​การ​อภัย​จาก​ข้า ข้า​ยินดี​ให้​อภัย​เจ้า​อย่าง​ไร้​เงื่อนไข

    อินโนเซน: แต่​หลาย​ต่อ​หลาย​อย่าง​ที่​ข้า​ทำ​ลง​ไป​... ชีวิต​นับ​ล้าน​ที่​ข้า​ฆ่า​ตาย...

    ซิน: เจ้า​จะ​มี​เวลา​คิด​เรื่อง​ราว​พวก​นั้น​เสียที​หลัง แต่​ตอน​นี้​ประชาชน​ของ​เจ้า​ต้องการ​เจ้า โอริอาท​ต้องการ​เจ้า​...

    อินโนเซน: ไม่ ข้า​ไม่​อาจ​อยู่​ท่ามกลาง​ซาก​ปรัก​หัก​พัง​พวก​นี้ ศพ​ที่​กลาดเกลื่อน​ไป​ด้วย​น้ำมือ​ของ​ข้า​... คน​พวก​นี้​ต้องการ​เจ้า น้อง​ข้า กับ​วีรชน​ของ​เจ้า ไม่ใช่​ข้า

    ซิน: แล้ว​ยัง​ไง​เล่า​? เจ้า​จะ​ไป​ที่ไหน​? เจ้า​จะ​ไป​ทำ​อะไร?

    อินโนเซน: ปลีก​วิเวก ข้า​จะ​ไป​ทาง​ใต้ ไป​ให้​ไกล​ที่สุด​เท่า​ที่​กาย​เนื้อ​จะ​ไป​ได้ ข้า​ต้อง​ไป​คิด​แผน​ไถ่บาป ถ้า​หาก​สำนึก​ข้า​คิด​ว่า​คู่ควร​กับ​สิ่ง​นั้น

    ซิน: เจ้า​ยอม​กระทั่ง​ไป​แสวง​การ​อภัย​ใน​น้ำ​แข็ง​ใต้​โลกา​หรือ​?

    อินโนเซน: หาก​เจ้า​อนุญาต ข้า​จะ​ทำ​เช่น​นั้น

    ซิน: ไป​เถิด ไปหา​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ ค้นหา​ตัวเอง​เสีย ไป​จารึก​แสวง​บุญ​เถิด​พี่​ข้า ขอ​แค่​เจ้า​กลับ​มา​สัก​วัน

    อินโนเซน: ขอบใจ​มาก​น้อง​ข้า
    ดีวีเนียเจ้า​มอง​เห็น​มัน​เหมือน​กัน​เหรอ? นึก​ว่า​ข้า​ประสาทหลอน​ไป​เอง เดี๋ยว เจ้า{ทำงาน​ร่วม​กับ​มัน​เหรอ?} เจ้า​รู้​ไหม​ว่า​มัน​เป็น​ใคร มัน​เป็น​ความ​ชั่ว​แต่​ดั้งเดิม​นะ! ข้า​จะ​ไม่​ยุ่ง​กับ​ไอ้​อสุรกาย​นั่น​เป็น​อันขาด!
    ดีวีเนียหลัง​จาก​ที่​ข้า​ได้​เรียบ​รู้​หลาย​ต่อ​หลาย​อย่าง​ใน​เทวสถาน​นี้ ข้า​คง​ต้อง​ทบทวน​ความ​เชื่อ​ตัวเอง​เสีย​ใหม่ ข้า​พอ​เข้าใจ​ความ​เจ็บปวด​ของ​ไลเซีย​นะ หาก​ข้า​ถูก​เทมพลาร์​หลอกลวง​กระทั่ง​เรื่อง​รากฐาน​ของ​ศาสนา​เรา​แล้ว จะ​มี​เรื่อง​ไหน​ที่​ข้า​คิด​ผิด​ได้​อีก? บางที​ซิน​อาจ​จะ​ไม่ใช่​ความ​ชั่ว​แต่​ดั้งเดิม​ดัง​ที่​เล่าขาน​ก็​เป็น​ได้ มัน​แปลก​นัก​ที่​ข้า​เอา​แนวคิด​นอกรีต​ขนาด​นี้​มา​พิจารณา​แต่​แรก​ด้วย!
    Sin Trekอย่า​ให้​พวกมัน​เหยียบ​เท้า​เจ้า ทำให้​พวกมัน​ห่าง​เจ้า​เอา​ไว้
    Weight of Sinความ​มุ่งร้าย​เป็น​ภาระ​ที่​ยิ่ง​ใหญ่​ที่สุด
    Assassin's Hasteก้าว​หนึ่ง​อัน​ว่องไว​อาจดำเนิน​แผน​อันยิ่งใหญ่​หลาย​ประการ
    Singularityไม่​ช้า​ก็​เร็ว ทุก​สิ่ง​ย่อม​กลาย​เป็น​ความว่างเปล่า
    เรา​แค่​เร่ง​ขั้นตอน​ให้​เร็ว​กว่าเดิม
    Sin's Rebirthและ​เขา​ลุก​ขึ้น​มา​จาก​เถ้า​ถ่าน​ดุจ​เมฆ​ดำ
    บาป​ของ​ผู้หนึ่ง​กลาย​เป็น​บาป​ของ​คน​หมู่มาก
    Disintegratorเส้น​แบ่ง​ระหว่าง​ผู้​สร้าง​กับ​ผู้ทำลาย
    เริ่ม​จะ​เลือนลาง​ลง​ไป​ทุกที
    Sinvicta's Mettleสงคราม​แพร่ระบาด​เหมือน​เชื้อโรค
    ทำ​หัวใจ​ด้านชา​และ​กลืนกิน​วิญญาณ
    จน​ไม่​เหลือ​อะไร​เลย
    Aul's Uprisingมัน​ไม่ใช่​เพราะ​เขา​ปราศจาก​ความกลัว หรือ​ความดุร้าย​ของ​เขา
    หรือ​ความ​อัจฉริยภาพ​ด้าน​ยุทธวิธี​ที่​เขา​มี
    แต่​เป็น​เพราะ​ความ​เป็น​ผู้นำ​ที่​ทำ​ให้​อืล กษัตริย์​คน​สุดท้าย ได้​ครอง​มงกุฎ
    Sign of the Sin Eaterมี​บุคคลลับ​เพียง​ไม่​กี่​คน​ใน​เหล่า​เทมพลาร์​ที่​ให้​การ​อภัยบาป
    จากการ​แบก​รับ​ความผิด​ของ​ผู้อื่น
    Misinformationพระราชา​ทรง​ทอด​พระเนตร​หวน​กลับ​มา​จาก​ประจิม
    ทุ่งหญ้า​อัน​อุดมสมบูรณ์​อยู่​เบื้องหน้า​พระเนตร​แล้ว
    พระราชา​ทรง​ตรัส​ว่า​ใกล้​ถึง​เต็ม​ที
    แต่​ความจริง​​มัน​ก็​ใกล้​ถึง​เต็ม​ที​มา​ตลอด​ทาง
    Original Sinอินโนเซน​หา​ได้​เป็น​เทพเจ้า​ด้วย​การ​สร้าง​ศรัทธา​ไม่
    แต่​เป็น​ได้​ด้วย​การ​กล่าว​ร้าย​และ​สร้าง​ความ​เกลียด​ชัง​ต่อ​อีก​ผู้​หนึ่ง
    The Tempest Risingถิ่น​ใด​ที่​เขา​ย่างกราย พายุ​ฟ้าผ่า​แหลก​สลาย
    และ​ความ​ตาย​ย่อม​ทำลาย​ล้าง​สรรพ​สิ่ง​รอบ​ตัว​เขา​ทั้ง​สิ้น
    Eye of Chayulaไม่​กะพริบ​ตา จับ​จ้อง​อยู่​เสมอ

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งชายูล่า}
    Voll's Devotion"เรา​คือ​ทหาร​แห่ง​ศรัทธา​ผู้​หุ้มเกราะ​ด้วย​การ​อุทิศตน
    ให้​พวก​คน​บาป​มัน​เข้า​มา ผู้บริสุทธิ์​อย่างเรา​ย่อม​ยืนยง!"
    - โวลล์​แห่ง​ธีบรัส, ที่​สนามรบ​แห่ง​สะพาน
    Thief's Tormentข้า​ขโมย​แหวน​มา
    พวกเขา​ตัด​นิ้ว​ข้า​ไป
    ใจ​ที่​ปกปิด​ไว้
    ตัด​คำสาป​พวกเขา​เสีย​สิ้น
    เมื่อ​ข้า​ดูด​จิต​วิญญาณ
    ขโมย​วิญญาณ​ของ​พวกเขา​มา
    พร​มัก​จะ​เป็น​คำสาป
    Blackgleamขน​หลอมเหลว ประกาย​ปกคลุม
    เสียง​ศร​ดัง​จาก​ความมืด
    Carcass Jack"...ความรู้สึก​กระอักกระอ่วน​ใจ​ที่​คนอื่น​แสดง​ให้​เห็น​เป็น​สิ่ง​ที่​น่าขัน
    แต่​ไม่มี​ใคร​ปฏิเสธ​ได้​ว่า​งาน​ของ​ข้า​ทำได้​อย่าง​ครึกโครม​ไม่​น้อย..."
    - บันทึก​ของ​มาลิกาโร
    Ondar's Claspสายฟ้า​ฟาด​ครั้งเดียว​ทำให้​คน​พ่าย
    ฟัน​มีด​ครั้งเดียว​ทำให้​อาณาจักร​ล่มสลาย
    Death's Harpเพลงเศร้า​ของ​เครื่องสาย
    คัน​ศร​ลั่น ธนู​ร่ำร้อง
    เสียง​ร้อง​ระล่ำ​ระลัก ลมหายใจ​ระรัว
    เพลง​ของ​ยมทูต พิณ​แห่ง​ความตาย
    The Goddess Boundเธอ​วาด​ข้อเสนอ​ของ​เธอ​ใน​เฉดสี​ที่​ชั่วร้าย
    รอย​ยิ้ม​ขาว​ซีด รอยช้ำ​สง่างาม
    เธอ​ออก​อุบาย​แสน​ทราม​แก่​มือ​สังหาร​สมัครเล่น:
    "เมื่อ​มี​ข้า​อยู่​ใน​มือ ท่าน​จะ​ต้อง​ใช้​อะไร​อีก?"​​​
    The Coward's Trialความผิดบาป​ทำให้​เขา​ถูก​ตาม​ล่า​ใน​ยาม​นอน
    การตัดสิน​ซึ่ง​มา​จาก​ฝันร้าย​ที่​บิดเบี้ยว
    คนขลาด​ผูก​ความฝัน​ของเขา​ไว้​กับ​หิน
    รอ​ให้​คนอื่น​เดิน​ไป​บน​เส้นทาง​ของ​การ​ไถ่โทษ​ที่​แท้จริง
    Atziri's Disfavour"ข้า​ไม่เชื่อ​ใน​การอำพราง​ความผิดหวัง​ของ​ข้า"
    - อัถสิริ ราชินี​แห่ง​วาล์
    Limbsplitใน​ยาม​ที่​เหวี่ยง​ผ่าน​อากาศ มัน​ร่ำร้อง
    ถึง​สิ่ง​ที่​ถูก​แยกออก ตัดขาด และ​ขาด​หาย
    Wideswingบาร์ก เวิร์มคิน​เคย​ตัดหัว​คน​เจ็ด​คน
    ด้วย​การ​ฟัน​ครั้งเดียว​มา​แล้ว
    Mark of the Doubting Knightไม่มี​อะไร​ที่​บริสุทธิ์
    เฉือน​ผู้​บริสุทธิ์
    และ​ริน​รด​พัน​บาป
    Maligaro's Lens"​มอง​​รอบ​​ตัว​​เจ้า เจ้า​​เห็น​​สิ่ง​​ใด?
    พลัง​มลทิน ความ​วิปริต บาป​​รึ?
    เปล่า​​เลย มัน​​คือ​​ความ​ก้าวหน้า
    เจ้า​แค่​​ไม่​​เข้าใจ​​มัน​​ก็​​เท่านั้น"
    - ผู้ไต่สวน​​มาลิกาโร
    Ancient Waystones"พวกวาล์​ทิ้ง​คำเตือน​นับ​พัน​ไว้​เบื้องหลัง
    แต่​เรา​กลับ​เพิกเฉย​ต่อ​ทุก​คำเตือน​เหล่านั้น"
    - ซิโอซา นัก​ปราชญ์​คน​สุดท้าย
    Mutated Growthมี​สิ่งมี​ชีวิต​ไม่​กี่​อย่าง​ที่​รอด​จาก​เพลิง​ชำระล้าง
    สิ่ง​เหล่านั้น​เติบโต...
    และ​เปลี่ยนแปลง...
    Callinellus Malleusไม่​ลดลง​หรือ​ไหลออก
    แต่​ทนทาน​ต่อ​คลื่นน้ำ​ที่​สูง​ขึ้น
    อดทน ไม่​เปลี่ยนแปลง ไม่​แปรเปลี่ยน
    จนกว่า​น้ำ​จะ​ลด​และ​เรา​ยืน​อยู่​ด้วย​กัน
    Lakishu's Blade"ขอ​ให้​ลากีชู​ผู้​เปี่ยมพร​ทรง​จง​เฝ้า​ดู​ข้างหลัง​และ​เฝ้าดู​ภรรยา​ของ​พวกเรา"
    - คำอวยพร​ก่อน​รบ​ของ​กองพัน
    Volley Fireคน​ของ​ไลออนอาย​ยืน​อยู่​ที่​กำแพงเมือง
    จ้อง​มอง​คนเถื่อน​เดิน​ที่​ชายหาด​ด้านล่าง
    ด้วย​คำ​เพียง​คำ​เดียว
    ศพ​และ​ศร​นับพัน
    คง​เกลื่อน​ผืนทราย
    Rigwald's Commandจง​อย่า​กลัว​ความ​ตาย หัน​หน้า​ไป​หา​มัน​เสีย
    ยิ้ม​ให้​เมื่อ​มัน​ปัก​เขี้ยว
    ที่​คอ​ของ​ผู้​ที่​กดขี่​เรา
    Glitterdiscการที่​อีซาโร​ยืนกราน​ให้​ใช้​หินลาวา
    ส่ง​ผล​ให้​ค้นพบ​วัสดุ​ที่​น่าแปลกใจ​ใน​บางครั้ง
    The Sorrow of the Divineยาม​มนุษย์ทำบาป
    พระเจ้า​ร่ำไห้
    Xirgil's Crank"คน​ที่​มี​ความรู้​เกี่ยวกับ​เครื่องจักร
    อาจ​ทำให้​เขา​วงกต​หยุดนิ่ง
    อีซาโร​สั่ง​ให้​เรา​ตั้ง​สวิตช์​ปลอม​ติด​กับดัก​มากมาย
    แต่​ข้า​รู้​ว่า​สวิตช์​ใด​จะ​ทำให้​อสุรกาย​ตาย​ลง"
    - คำพูด​สุดท้าย​ของ​เซอร์กิล นักประกอบ​กับดัก
    Shavronne's Gambitเรือ​คารุย​ใกล้​ปิด​ช่อง​ว่าง
    แต่​แชฟรอนน์​มี​กับดัก​สุดท้าย​ให้​กับ​พวกเขา
    Scaevaกระทั่ง​จาก​แถวหลัง
    เสียง​หวีดหวิว​ของ​เหล็ก​นั้น​เป็น​ดั่ง​มนต์สะกด
    พวก​เขา​เฝ้า​ดู​การ​ร่ายรำ​ใน​ฝุ่น​ธุลี​ของ​ลานประลอง เงียบงัน​ดั่ง​คนตาย
    มนต์​นั้น​เสื่อมคลาย​ด้วย​เลือด​ที่​สาด​กระเซ็น
    Ascent From Fleshเพียง​ก้าวเดียว​ที่​ไป​ข้างหน้า
    ฉวย​ความเสรี​จาก​ที่​จองจำ
    เกิด​ใหม่​สู่​เสรีภาพ​อัน​นิรันดร์
    Ewar's Mirageสายลม​หนึ่ง​พัด​ผ่าน
    ร้อย​ดาบ​ออก​ร่ายรำ
    Kitava's Thirstทูโคฮาม่า ทาฟัว​และ​คิทาวา​ไป​หา​ปลา​ใน​ทะเลสาบ
    ทาฟัว​ถัก​ตาข่าย​เพื่อ​จับ​ปลา
    ทูโคฮาม่า​ก่อ​ไฟ​เพื่อ​เผา​ปลา
    ส่วน​คิทาวา​กลืน​ทั้ง​ปลา​ทั้ง​ทะเลสาบ​ใน​อึก​เดียว
    Eye of Innocence"...พระองค์​จึง​ตรัส: 'ขอ​เพียง​คน​ดี​ที่​จับจ้อง​ข้า'
    แต่​ไม่มี​ดวงตา​ผู้ใด​จับจ้อง​พระองค์ พระองค์​จึง​เรียก​เพลิง​ชำระล้าง
    แล้ว​ให้​ควัน​ดำ​พัด​คนบาป​ออก​ไป"
    - คัมภีร์​แห่ง​อินโนเซน
    The Scourgeยิ่ง​ชำนาญ​ใน​ความตาย​มาก​เท่าไร
    ก็​ยิ่ง​ปรารถนา​ใน​ความตาย​มาก​เท่านั้น
    The Formless Flameผิว​เรา​กลาย​เป็น​เถ้า​ถ่าน
    เรา​ต่าง​ถูก​กลืน​กิน​ด้วย​แสง​สี​แดง​อัน​โชติช่วง​ของ​เขา

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งซอปห์}
    Xoph's Heartใจ​ของ​เขา​คือ​ใจ​ของ​เรา
    เรา​​ต่าง​​ถูก​​ผลักดัน​​ตาม​ชีพจร​​ของ​​เขา

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งซอปห์}
    Tulbornพวก​เรา​จำ​ได้​ถึง​ความ​สงบ​นิ่ง
    จน​กระทั่ง​ล่มสลาย​ครั้ง​ใหญ่
    ความเจ็บปวด​จาก​การ​พลัดพราก
    เรา​กลับ​มา​รวม​กัน​อีก​ครั้ง

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งทุล}
    The Halcyonเรา​รอ​คอย สงบ​นิ่ง​ดั่ง​ศพ
    เพื่อ​เข้า​ร่วม​กับ​ห่า​ถล่ม​อัน​ยิ่ง​ใหญ่

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งทุล}
    The Infinite Pursuitเราเคลื่อนที่ไปใกล้เธอมากขึ้น แต่​ระยะ​ห่าง​กลับ​ไกล​ออก​ไป​ทุกที

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งอูล-เนโทล}
    The Pandemoniusชั่ว​ขณะ​หนึ่ง​เป็น​บ่อ​เกิด​แห่ง​การ​ร่วง​หล่น​ชั่ว​นิรันดร์ ทุก​ผู้​ต่าง​ถูก​ฝัง​อยู่​เบื้อง​ล่าง
    Voice of the Stormเมื่อ​เธอ​ผู้​มี​หลาย​ปาก​เริ่ม​เอ่ย​เอื้อน
    เรา​คำนับ​ด้วย​ความ​ทึ่ง และ​เรา​ก็​ถูก​บดขยี้

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งเอ็ช}
    Xoph's Inceptionเรา​กำเนิด​เหนือ​เชิง​ตะกอน​สี​แดง

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งซอปห์}
    Hand of Thought and Motionเธอ​อุ้มชู​และ​เลี้ยง​เรา
    จนกว่า​เรา​จะ​ต้อง​กัด​กิน​กัน​และ​กัน

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งเอ็ช}
    The Snowblind Graceเรา​​เต้นรำ​​กัน​​ใน​​สีขาว เรา​​ซัด​ซาด​​กัน
    และ​​รวม​​กัน​​ใหม่​​ทุก​​ครั้ง​​เสมือน​​น้ำ

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งทุล}
    Esh's Mirrorเธอ​มอง​เงา​สะท้อน​ของ​เธอ
    สั่น​กลัว สั่น​สะท้าน
    จน​กระทั่ง​เธอ​มิได้​เป็น​สิ่ง​ที่​เธอ​เห็น

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งเอ็ช}
    Uul-Netol's Kissเรา​รู้สึก​ถึง​ความรัก​ของ​แม่
    และ​อยาก​กลับ​เขา​ไป​ใน​ครรภ์​ของ​เธอ

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งอูล-เนโทล}
    The Anticipationเรา​อยู่​ใกล้​เอื้อม​แขน​ของ​เธอ
    และ​เมื่อ​ถึง​เวลา
    เธอ​จะ​เอื้อม​เข้า​มา​ใน​กาย​พวก​เรา

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งอูล-เนโทล}
    Severed in Sleepทาส​ของ​เขา​โชค​ดี​ที่​ได้​ฝัน​ชั่ว​นิรันดร์
    แต่​เรา​ต้อง​คลาน​ไป​ด้วย​ตัวเอง

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งชายูล่า}
    Skin of the Loyalเรา​ยินดี​สละ​แขน​ขา​ของ​เรา
    สายใย​ที่​ถักทอ​เพื่อ​ห่อ​หุ้ม​กระดูก​ของ​ลอร์ด​ทั้ง​หลาย

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งชายูล่า}
    The Red Dreamเราไหลเหมือนกับเลือดที่ไหลเข้าปากของชายูล่าที่เปิดอ้า
    และหลั่งไหลลงไปยังแผ่นดินที่พวกเราเฝ้ามองอยู่ชั่วนิรันดร์

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งชายูล่า}
    The Green Dreamเราปีนป่ายขึ้นเป็นเถาวัลย์ไปยังแขนของชายูล่า
    เพื่อเอื้อมถึงโลกที่ควรเป็นของเรา

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งชายูล่า}
    The Blue Dreamพวก​เรา​ปะทะ​กับ​กาย​ของ​ชายูล่า
    ร่วง​ลง​มา​ดัง​สายฝน​สู่​สถานที่​ที่​เรา​ไม่​สามารถ​ไป​ได้

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งชายูล่า}
    Martyr of Innocenceเจ้า​มี​ความผิด
    เพลิง​นี้​จะ​ชำระ​บาป​ของ​เจ้า​ให้​สิ้น
    Prospero's Vaultโจรสลัด​แห่ง​พอนเดียม​รู้​ดี​ว่า​สมบัติ​เต็ม​กระเป๋า​ย่อม​มี​วันจม​ได้​เสมอ
    Yoke of Sufferingให้​พวก​คน​บาป​ไร้​สำนึก​ถูก​บาป​ของ​ตน​ถ่วง​จม​ลง​ก้น​บึ้ง​ไป​เสีย​เถิด
    Oni-Goroshi"นาม​ของ​เจ้า​คือ​ผู้ปราบปีศาจ​รึ? จริง​รึ? ชื่อ​เพราะ​สำหรับ​พวก​ไส้​เน่า​จริงๆ"
    เธอ​พูด: ข้า​ชอบ "เทพี​แห่ง​ดาบ" มากกว่า ชื่อ​ดู​สง่างาม​และ​แม่นยำ​กว่า​เยอะ
    "ผู้​ปราบ​ปีศาจ​จอม​งก​และ​ร้ายกาจ​ละ​กัน เผา​ทั้ง​ล่าง เผา​ทั้ง​บน​ไป​เลย?"
    เธอ​กล่าว "ทุก​ครั้ง​เลย​นะ ชาราน แต่​ก็นะ... เจ้า​จะ​ต้อง​อาบ​ให้​ข้า แล้ว​เจ้า​จะ​​ดูด​ดื่ม​ความรัก​ข้า​จน​เจ้า​สำลัก
    Greedtrapแค่​ได้​ลิ้ม​รส​ครั้ง​หนึ่ง​ก็​ย่อม​อยาก​จะ​ได้​มากกว่า​เดิม
    Saqawal's Windsเมื่อ​​ไฟนรก​​ลามเลีย​​ทั่ว​​ผืนดิน
    ผู้บุกเบิก​นภา​เป็น​ผู้​ที่​ทำให้​ปีก​ตน​ไหม้
    เมื่อ​เขา​หยุดไฟ​นรก​นั้น​ไว้
    Geofri's Devotion"สารภาพ​บาป​กับ​ข้า​เสีย เพราะ​พระเจ้า​ของ​ข้า​จะ​ไม่​ใจดี​เช่น​ข้า"
    - หัวหน้า​บาทหลวง​จ็อฟฟริ​แห่ง​วิหาร​ฟรีเชีย
    Curtain Callร้อง​ประสาน​กับ​ข้า​อีก​สัก​ครั้ง
    ขณะ​ที่​ม่าน​กำลัง​ปิด​ลง
    ร้องเพลง​ที่​เงียบเหงา
    ก่อน​ที่​เรา​ทุก​คน​ต้อง​สิ้นใจ
    Putembo's Mountainเขา​สำรวจ​ดินแดน เขียวขจี​และ​เต็ม​ไป​ด้วย​ชีวิต
    มอง​มัน​อย่าง​ทรนง ขณะ​ที่​ทาส​ของ​เขา​ขน​หิน​เลิศ​ไป​ยัง​ป้อม​ปราการ
    และ​ขอบคุณ​สวรรค์​สำหรับ​พร​ต่างๆ ของ​เขา
    ทว่า​การ​เดินทาง​สู่​ยอดเขา​ครั้งนี้ เป็น​การเดินทาง​ครั้งสุดท้าย​ของ​เขา

    {ไอเทม​ชิ้น​นี้​สามารถ​นำ​ไป​รวม​กับ​แหวน Meadow and Valley ที่​ผู้ค้าขาย​ได้}
    Putembo's Meadowทุ่ง​เกษตร​เงียบสงบ มี​เพียง​เสียง​เก็บ​ผลไม้
    และ​เสียง​ใบไม้​กระทบ​กรอบแกรบ และ​เสียง​แตก​ของ​หิน
    ไม่มี​ทาส​คนใด กล้า​เอ่ย​ปาก​หรือ​มองตา​กษัตริย์​ที่​ล่วงลับ
    ไม่มี​สักคน... เว้น​แต่​อืล

    {ไอเทม​ชิ้น​นี้​สามารถ​นำ​ไป​รวม​กับ​แหวน Mountain and Valley ที่​ผู้ค้าขาย​ได้}
    Vivinsect"การ​รวม​ปรสิต​เข้า​กับ​แหวน​ทำให้​เกิด​ผล​ที่​คาดการณ์​ไม่ได้
    ข้า​มี​ทฤษฎี​ว่า​ระดับ​ความทรมาน​ของ​เหยื่อสังเวย​คือ​ตัว​แปร​สำคัญ"
    - อาร์ซาค นักวิจัย​องค์กร​อิมมอร์ทัล
    Toxic Vapoursหลัง​ผ่าน​วัน​มหาภัยพิบัติ​​ได้​ไม่นาน
    ซากศพ​ก็​เริ่ม​แข็ง​และ​เปื่อย
    อากาศ​เต็ม​ไป​ด้วย​กลิ่น​เน่า​เหม็น
    ขนาด​นก​บิน​ผ่าน​ยัง​ตกลง​มา​ตาย
    Maloney's Mechanismกลางคืน​ก่อเกิด กลางวัน​สังหาร
    ศร​ศล​ซ่อน​สังห์​ศัตรู
    ข้า​จะ​ได้​พบ​พวก​มัน​อีก หลัง​จาก​ที่​ข้า​เสร็จ​งาน
    Fury Valveการ​กระทำ​​เดียวที่​เกิด​จาก​ความ​โกรธ​จะ​เดินทาง​ผ่าน​เส้นทาง​การ​ทำลายล้าง​นับ​ไม่ถ้วน
    The Saviourณ ภาพ​สะท้อน​​ตรงขอบ​อัน​​ไร้​ที่​สิ้น​สุด
    ชาย​ผู้​หนึ่ง​จม​สู่​ความมืด​ตลอดกาล
    ชาย​ผู้​หนึ่ง​​ลอย​ขึ้น​สู่​แสงสว่าง
    แต่​ข้า​เป็น​ใคร​ใน​สอง​คน​นี้​กัน​ล่ะ?
    Replica Kalisa's Grace"ผู้บังคับบัญชา​ของ​เรา​อยากเห็น​ผลลัพธ์​ใจ​จะ​ขาด จึง​ลด​การ​รักษา​ความ​ปลอดภัย​ลง
    การ​ทดลอง​ร่าย​เวท​ที่​มี​พลัง​ไม่​คาดคิด​เช่น​นี้​ได้​ทำลาย​ชั้น​หนึ่ง​ไป​จน​หมด"
    Replica Loreweave"เยี่ยม​ยอด... แข็งแกร่ง... มี​ชีวิตชีวา... และ​แล้ว​ก็​ล้มเหลว... ล้มเหลว​มา​ตลอด
    เรา​ขาด​ความลับ​สำคัญ​อะไร​ไป​กัน​แน่?"
    Replica Quill Rain"เจ้า​ทำ​อี​ท่า​ไหน​ถึง​ปัก​ลูกธนู​ใส่ผู้ร่วมการทดลอง​กับ​นักวิจัย​ทุกคน​ใน​ห้อง​ทดลอง 3 พร้อม​กัน​ได้?"
    - ด็อกเตอร์​เบอร์คัส
    Replica Farrul's Fur"ความพยายาม​ครั้งที่ 120: ในที่สุด​ต้นแบบ​ก็​มี​พลัง​ที่​เท่ากับ​ต้นฉบับ
    โดย​ไม่​ทำให้​กระดูก​ของ​ผู้​ร่วมการทดลอง​นั้น​แตก​เป็น​เสี่ยงๆ เป็น​ความสำเร็จ​อัน​ดียิ่ง"
    Replica Infractem"เจ้า​ทำ​อี​ท่า​ไหน​ถึง​ปัก​ลูกธนู​ใส่ผู้ร่วมการทดลอง​กับ​นักวิจัย​ทุกคน​ใน​ห้อง​ทดลอง 3 พร้อม​กัน​ได้... อีกแล้ว?"
    - ด็อกเตอร์เบอร์คัส
    Contract: Heart of Glory"ใจ​หนึ่ง​ข้า​ก็​คิด​ว่า​ข้า​สามารถ​โน้ม​น้าว​ให้​แนชตา​นั้น​เลิก​หัว​ขบถ​แล้ว​กลับ​มา​บ้าน​ให้​ได้ แต่​ใจ​นั้น​ของ​ข้า​ก็​จะ​มี​อายุ​เก้า​ขวบ​ไป​ตลอด​กาล มัน​จะ​วิ่ง​ไล่​ตาม​เธอ​ไป​อย่าง​ไร้​ผล​ใน​ยาม​ที่​เธอ​วิ่ง​หนี​ไป​ตาม​ผืน​ทราย​อีก​ครา"
    Crest of Desireขยาย​ความ​ทะเยอทะยาน​เพียง​หนึ่ง​เดียว​ให้​กระจ่าง​แจ้ง... และ​ยิ่ง​ไป​กว่า​นั้น
    The Fledglingศรแม่นยำ​เพียง​ดอกเดียว​ที่​เปลี่ยนโลก
    ย่อม​ถูก​นำ​ด้วย​ศร​ซ้อม​เป็น​หมื่น​ดอก
    Ashes of the Starsเหลี่ยม​หนึ่ง​แฝง​ไว้​ด้วย​ปัญญา
    ของ​โลก​​เหนือ​คณานับ​ที่​แหลก​สลาย
    Forbidden Flameจิตใจ​ของ​เหล่า​ผู้​ที่​ถูก​อัคนี​ชำระล้าง​ศึกษา​อย่าง​ถ่องแท้
    ยัง​คิด ฝัน อ้อนวอน​หา​ความ​เงียบงัน​อยู่​เรื่อย​ไป...
    The Gluttonous Tideอยู่​เพื่อ​กิน สวาปาม ลืม​ความ​สยอง​ของ​การ​ดำรง​อยู่​อย่าง​ทรมาน​ไป​ชั่ว​นิรันดร์
    อย่างน้อย​เพียง​ชั่ว​ครู่... เพียง​เพื่อ​จะ​สำรอก​ออก​มา​และ​กลับ​ไป​ทำ​เช่นนั้น​ต่อไป
    Divine Infernoเขา​กำ​หอก​โซเลอร์ไร​ที่​ขโมย​มา
    ราชาโจร​สไตรด์วอล์ฟ​มอง​ดู​ดินแดน​ตน​มอดไหม้
    มัน​เป็น​เช่น​คำทำนาย อาวุธ​นั้น​ทรง​พลัง​เหนือ​อื่น​ใด
    แต่​การ​ใช้​อาวุธ​นี้​ทำให้​เขา​สูญเสีย​ทุก​สิ่ง​อย่าง
    Royale Martyr of Innocenceเจ้า​มี​ความผิด
    เพลิง​นี้​จะ​ชำระ​บาป​ของ​เจ้า​ให้​สิ้น
    Royale Hand of Thought and Motionเธอ​อุ้มชู​และ​เลี้ยง​เรา
    จนกว่า​เรา​จะ​ต้อง​กัด​กิน​กัน​และ​กัน

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งเอ็ช}
    Royale The Fledglingศรแม่นยำ​เพียง​ดอกเดียว​ที่​เปลี่ยนโลก
    ย่อม​ถูก​นำ​ด้วย​ศร​ซ้อม​เป็น​หมื่น​ดอก
    Royale Callinellus Malleusไม่​ลดลง​หรือ​ไหลออก
    แต่​ทนทาน​ต่อ​คลื่นน้ำ​ที่​สูง​ขึ้น
    อดทน ไม่​เปลี่ยนแปลง ไม่​แปรเปลี่ยน
    จนกว่า​น้ำ​จะ​ลด​และ​เรา​ยืน​อยู่​ด้วย​กัน
    Royale Maloney's Mechanismกลางคืน​ก่อเกิด กลางวัน​สังหาร
    ศร​ศล​ซ่อน​สังห์​ศัตรู
    ข้า​จะ​ได้​พบ​พวก​มัน​อีก หลัง​จาก​ที่​ข้า​เสร็จ​งาน
    Royale The Infinite Pursuitเราเคลื่อนที่ไปใกล้เธอมากขึ้น แต่​ระยะ​ห่าง​กลับ​ไกล​ออก​ไป​ทุกที

    {สามารถ​แปรสภาพ​ไอเทม​ชิ้น​นี้​ได้​โดย​ใช้ พรแห่งอูล-เนโทล}
    Royale The Scourgeยิ่ง​ชำนาญ​ใน​ความตาย​มาก​เท่าไร
    ก็​ยิ่ง​ปรารถนา​ใน​ความตาย​มาก​เท่านั้น
    The Balance of Terrorเฟลไชร์น​เป็น​ปราการ​ศักดิ์สิทธิ์​ตรงข้าม​โถง​แห่ง​บาป
    ตรงข้าม​กับ​ทุก​สิ่ง​ที่​สถาน​นั้น​ยึดถือ
    หาก​ที่​หนึ่ง​จะ​รุ่งเรือง อีก​ที่​หนึ่ง​ต้อง​ล่มสลาย
    The Redbladeการ​หลอม​ดาบ​เล่ม​นี้​ขึ้น​มา​ถือ​เป็น​สัญลักษณ์
    แห่ง​การ​รวมใจ​มนุษย์​กับ​ไททัน​เป็น​หนึ่งเดียว
    เพื่อ​ต้านทาน​ความ​มืดมิด​ที่​ใกล้​เข้ามา
    Replica Badge of the Brotherhood"ข้า​ยืน​อยู่​ที่​ขอบ​หอคอย เห็น​ท้องฟ้า​แตกร้าว​ด้วย​น้ำมือ​เรา
    ไม่​ว่า​เรา​จะ​หนี​ไป​ไหน เราก็​ไม่​อาจ​รอดพ้น​จาก​บาปกรรม​ของ​เรา​ไป​ได้"
    - นักวิจัยอาร์น คำพูดสุดท้ายที่บันทึกไว้
    The Adornedใน​ยาม​ที่​พวก​วาล์​รุ่งเรือง พวกเขา​เป็น​ประกาย​ระยิบ​ระยับ​ใต้​ดวงตะวัน
    รุ่งโรจน์​เป็น​ทศวรรษ ศตวรรษ ชั่วกาล...
    บัดนี้​เป็น​เพียง​สิ่ง​มหัศจรรย์​ที่​พ้นผ่าน
    The Coward's Trialความผิดบาป​ทำให้​เขา
    ถูก​ตาม​ล่า​ใน​ยาม​นอน
    การ​ตัดสิน​ซึ่ง​มา​จาก
    ฝันร้าย​ที่​บิดเบี้ยว
    คนขลาด​ผูก​ความฝัน
    ของ​เขา​ไว้​กับ​หิน
    รอ​ให้​คนอื่น​เดิน​ไปบน
    เส้นทาง​ของ​การ​ไถ่โทษ​ที่​แท้จริง
    Colosseum Mapชีวิต​ไม่มี​ค่า​มาก​ไป​กว่า
    ความบันเทิง​เพียง​ชั่วครู่
    ปล่อย​ให้​พวกมัน​เน่า​ไป​เสีย
    Haunted Mansion Mapซาก​ที่​เคย​งดงาม​นี้​ปกปิด​บาป​ของ​สาย​ตระกูล
    ที่​ตกอับ​ด้วย​ความ​สิ้นหวัง​และ​โศกเศร้า
    Silo Mapคำ​อวยพร​​ที่​​น่า​​ขนลุก​​ส่ง​​เสียง​กระซิบ​
    ใน​​สถานที่​​ที่​​ลึก​​และ​​เร้น​ลับ​​เป็นที่สุด
    Orb of Fusing
    Tainted Blessing
    ลูกแก้วเดลิเรียมเอกเทศ
    พรแห่งซอปห์
    พรแห่งทุล
    พรแห่งเอ็ช
    พรแห่งอูล-เนโทล
    พรแห่งชายูล่า
    ปีก Sin
    ผ้าคลุม Sin
    หมวก Sin
    รองเท้า Sin
    ถุงมือ Sin
    เสื้อเกราะ Sin
    แฟชั่นติดหมวก Sin Talon
    เอฟเฟคตัวละคร Sin
    เอฟเฟคอาวุธ Sin
    ดาบ Sin
    ดาบยาว Sin
    เอฟเฟครอยเท้า Sin
    เอฟเฟคกระโจนทุบ Sin
    เอฟเฟคสาส์น Sin
    เอฟเฟควาร์ป Sin
    ปีก Sin and Innocence
    ผ้าคลุม Sin and Innocence
    หมวก Sin and Innocence
    รองเท้า Sin and Innocence
    ถุงมือ Sin and Innocence
    เสื้อเกราะ Sin and Innocence
    แฟชั่นติดหมวก Sin and Innocence
    เอฟเฟครอยเท้า Sin and Innocence
    เอฟเฟควาร์ป Sin and Innocence
    ดาบ Sin and Innocence
    ดาบยาว Sin and Innocence
    แฟชั่นติดหมวก Assassin Halo
    แฟชั่นติดหมวก Assassin Seer
    กรอบรูปตัวละคร Assassin
    ผ้าคลุม Assassin
    หมวกฮู้ด Assassin
    หมวก Assassin
    เสื้อเกราะ Assassin
    ถุงมือ Assassin
    รองเท้า Assassin
    เอฟเฟคอาวุธ Assassin
    เอฟเฟคร่างเงา Assassin
    โล่ Sin
    โล่ Sin and Innocence
    เอฟเฟครำมีดพุ่ง Hasina
    เอฟเฟคกระแสมีดวน Hasina
    เอฟเฟค Fusing ภูติผี
    หมวก Sandwraith Assassin
    รองเท้า Sandwraith Assassin
    ถุงมือ Sandwraith Assassin
    เสื้อเกราะ Sandwraith Assassin
    เอฟเฟคตัวละคร Sandwraith Assassin I
    เอฟเฟคตัวละคร Sandwraith Assassin II
    เอฟเฟคตัวละคร Sandwraith Assassin III
    กรอบรูปตัวละคร Sandwraith Assassin
    เอฟเฟคกระดองหลอมละลาย Encasing
    Sin Trek ภาพศิลป์พิเศษ
    เอฟเฟคคำแช่งนักฆ่า Primal
    สัตว์เลี้ยงดาบ Sin
    สัตว์เลี้ยงดาบ Sin and Innocence
    สัตว์เลี้ยงเครูบ Sin
    Daughter of Sin
    สัตว์เลี้ยง Daughter of Sin Premium
    สัตว์เลี้ยง Daughter of Sin Premium หมดอายุ
    สัตว์เลี้ยง Daughter of Sin Spring Premium
    สัตว์เลี้ยง Daughter of Sin Spring Premium หมดอายุ
    สัตว์เลี้ยง Hasina
    สัตว์เลี้ยง Hasina Premium
    สัตว์เลี้ยง Hasina Premium หมดอายุ
    สัตว์เลี้ยง Hasina Spring Premium
    สัตว์เลี้ยง Hasina Spring Premium หมดอายุ
    Stabilising Sceptre
    Assassin Bow
    Ursine Pelt
    Sinner Tricorne
    Assassin's Garb
    Assassin's Boots
    Assassin's Mitts
    คำแช่งนักฆ่า (Assassin's Mark)
    หินเสริม Divine Blessing
    หินเสริม Eternal Blessing
    หินเสริม Guardian's Blessing
    Blessing Font
    Dressing Table
    Ornate Basin
    Temple Basin
    สัญลักษณ์ Sin
    วิหาร Sin
    Assassin's Daggers
    Rising Smoke
    แม่น้ำไหลผ่าน
    ลาวาไหลผ่าน
    โลหิตไหลผ่าน
    แม่น้ำ Celestial ไหลผ่าน
    อะซูไรต์ไหลผ่าน
    ของตกแต่ง ทางเข้ายิ่งใหญ่ Rising
    Assassin's Favourเมื่อ​สายตา​ประสาน​กัน
    ข้อ​ตกลง​อัน​มืดมน​ได้​สำเร็จ​ไป​นาน​แล้ว
    ชะตากรรม​ของ​เขา​ถูก​กำหนด​ไป​นาน​แล้ว
    Blessing of Godเมื่อ​ความมืด​ทับถม​เจ้า จง​สร้าง​แสงสว่าง​จาก​ภายใน
    Succor of the Sinless{เลือด​ของ​สาวก​ผู้​เป็น​หนี้​บุญ​คุณ​นั้น​ช่าง​เปี่ยม​พร ปฐพี​ถูก​เจิม​ด้วย​รอยเท้า​ของ​เขา และ​พวก​คน​บาป​ก็​ถูก​ชำระล้าง​เมื่อ​เขา​โจมตี}
    The Blessing of Mooshแม้ว่า​กับ​ดัก​ใน​เขา​วงกต​จะ​คร่า​ชีวิต​นัก​ผจญ​ภัย​มา​นัก​ต่อ​นัก แต่​กับ​ดัก​เหล่า​นี้​ก็​ไม่​ได้​ออกแบบ​มา​เพื่อ​จัดการ​แมว
    Chasing Riskความทรงจำ​โปรด​ทำให้​ข้า​อาวรณ์​นัก บางคน​คง​จะ​รู้สึก​ผิด แต่​ข้า​ไม่​เสียดาย​ที่​ความ​ทะเยอทะยาน​ของ​ข้า​นำ​มา​ซึ่ง​ความ​ทุกข์ระทม​และ​ความ​เกรงกลัว​มาก​เพียง​นี้
    ตัวบ่มฟักเอกเทศ
    กล่องปริศนา Sin and Innocence
    กล่องปริศนา Hasina Pouch
    วิญญาณที่ถูกเก็บของ ทาห์ซิน ผู้สร้างศึกทูโคฮาม่า​ยืน​อยู่​ที่​ประตู บดบัง​แสง​ตะวัน​จาก​ฮิคาโทมังกา​และ​ครอบครัว​ของ​เขา ไม่มี​ผู้​ใด​หลบเลี่ยง​การ​ลง​ทัณฑ์​ของ​พระบิดา​แห่ง​การ​ศึก​ได้ เพราะ​ทุกคน​รู้​กัน​ดี​ว่า​มนุษย์​ไม่​อาจ​หลอกลวง​ทวยเทพ​แล้ว​รอดพ้น​จาก​ผล​ที่​ตาม​มา...
    สคารับแผนที่ แห่งเอกเทศเขต​บาง​เขต​ของ​สมุดแผนที่​ก็​ไม่​เคย​เปลี่ยนแปลง
    สคารับคำขาด แห่งการเร่งปฏิกิริยาคน​ส่วนใหญ่​มัก​สลดใจ​เมื่อ​ได้​รู้​วิธี​การ​ทำ​ผง​นี้
    เครื่องรางตรวจจับไม่ประณีต
    เครื่องรางตรวจจับประณีต
    เครื่องรางตรวจจับลงอาคม
    เครื่องรางตรวจจับมนต์มณีแกร่งกล้า
    ไม้พลองผู้กินบาปคนแรก"ประวัติศาสตร์​ของ​ภาคี​ผู้กินบาป​นั้น​ปกคลุม​ไป​ด้วย​ความลับ​กับ​ความอับอาย อย่างไร​ก็ตาม
    ประวัติศาสตร์​ต้องการ​ความจริง แม้ว่า​การ​เผย​ความจริง​จะ​ใช้​​เวลา​เป็น​ศตวรรษ​ก็ตาม​"
    ชิ้นส่วนสังเคราะห์เมื่อ​จิต​อัน​เสื่อมทราม​บิดเบือน​ความทรงจำ
    ประวัติศาสตร์​จึง​ถูก​เขียนใหม่​ครั้ง​แล้ว​ครั้ง​เล่า
    Tainted Orb of Fusing
    รายงานสำรวจเอกเทศ
    กระเป๋าเหรียญ Sin
    ของขลังหมี
    Assassin's Gift{สิ่ง​ที่​สำคัญ​คือ
    ร่องรอย​ที่​ชีวิต​เจ้า​ทิ้ง​เอา​ไว้
    หา​ใช่​ความ​ยืนยาว}
    ถ่านไฟออลเฟลม มือสังหารองค์กร
    แผ่นแปลงเป็นปกติ สัตว์เลี้ยง Spring Daughter of Sin
    แผ่นแปลงเป็นพิเศษ สัตว์เลี้ยง Spring Daughter of Sin
    แผ่นแปลงสไตล์และอัพเกรด สัตว์เลี้ยง Spring Daughter of Sin
    แผ่นแปลงเป็นปกติ สัตว์เลี้ยง Spring Hasina
    แผ่นแปลงเป็นพิเศษ สัตว์เลี้ยง Spring Hasina
    แผ่นแปลงสไตล์และอัพเกรด สัตว์เลี้ยง Spring Hasina
    รูปสลักโรเซอัสแม้​อยู่​ใน​เงา ประกาย​ที่​สบายตา​ของ​มัน​ก็​ยัง​คง​อยู่
    ราวกับ​ว่า​มัน​เปล่ง​แสง​จาก​ภายใน
    ผงฝุ่นโลกันตร์"มณี​บารมี​เม็ด​หนึ่ง​ถือ​เป็น​พายุ​คลั่ง​ที่​ขัง​อยู่​ใน​น้ำ​ฝน​เพียง​หยด​เดียว
    ผง​ฝุ่น​โลกันตร์​ปลดปล่อย​พายุนั้น​ออก​มา​เพียง​เท่านั้น"
    - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ
    Primal Skull Talismanด้วย​แรง​ปรารถนา​ของ​เหล่า​เทพ​ผู้​บุกเบิก​ใน​กล้าม​เนื้อ​เรา
    เรา​จะ​ทำลาย​กำแพง​นคร​ซาร์น
    แต่​ด้วย​วิถี​แห่งแดนเถื่อน
    มี​เพียง​ผู้​แข็งแกร่ง​ที่​จะ​แกร่ง​ขึ้น
    - ราชัน​หมาป่า
    Three Hands Talismanเรา​บ่ม​เพาะ​ความ​คิด​ด้วย​สมอง​เดียว
    สร้างสรรค์​เครื่องมือ​ที่​มี​จุดประสงค์​เดียว
    ทั้งที่​เหล่า​เทพ​ผู้บุกเบิก​สามารถ​มอบ
    ทุก​สิ่ง​ที่​แดนเถื่อน​จะ​ให้​ได้
    - ราชัน​หมาป่า
    กุญแจคลังวัตถุโบราณหอบันทึกสิ่ง​ที่​อัคนีชำระล้าง​เก็บ​ไว้​ชั่วนิรันดร์
    หา​ได้​มี​เพียง​จิตใจ​เท่านั้น...
    Atziri's Arsenal{ใน​เรือนจำ​แห่ง​ความ​ผิด​บาป​ทั้ง​มวล
    ท่าน​จะ​เลือก​ความ​เป็น​เทพ​หรือ​ความ​เศร้าโศก​เล่า?
    มี​เพียง​ความหวัง​เท่านั้น​ที่​หลบ​อยู่​ใต้​ร่มเงา}
    The Innocentน้องชาย​ของ​เขา​ไม่​ยอม​ไถ่บาป เขา​จึง​พรากชีวิต​น้องชาย​ของ​เขา และ​รับ​บาป​ไปจาก​น้องชาย​เขา
    Monochrome{"เจ้า​ไม่​สามารถ​สร้าง​โลก​ด้วย​สีเดียว​ได้ ข้า​และ​เจ้า พวกเรา​จะ​ระบายโลก​ของ​พวกเรา​ให้​สมบูรณ์"
    - ไคร่า นักเวทมณี​ผู้ทรยศ}
    Divine Justiceหลาย​ต่อ​หลาย​คน​แสวงหา​พร​ของ​เทพี แต่​มี​เพียง​ไม่​กี่​คน​ที่​รอด​จาก​เขาวงกต​เพื่อ​รับ​พร​นั้น​ได้
    The Cravingสิ่ง​ที่​เคย​เป็น​เพียง​ความคิด​ชั่ววูบ​ที่​คอย​รังควาน​จิตใจ ตอนนี้​ได้​กลาย​เป็น​แรงปรารถนา​อัน​จนตรอก​ที่​ผลักดัน​อยู่​ตลอดเวลา
    The Greatest Intentionsการ​ไล่​ตาม​ความบริสุทธิ์​ใน​แสง​ที่​ส่อง​สว่าง แปลว่า​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ขอบ​วิญญาณ​ที่​ดำมืด​ไป​ทุกที
    Sambodhi's Wisdom{ไม่มี​ดาบ​ใด​สามารถ​ระงับ​บาป​
    ชี้นำ​คนบาป​สู่​ธรรม
    หรือ​เปิด​ดวงตา​ของ​เขา​ที่​สูญ​ไป
    ดวงตา​เจ้า​เอง​ก็​เห็น
    เด็กน้อย​ใน​ตัว​ของ​ทุกคน
    ไม่ว่า​จะ​เกรียงไกร​เพียง​ใด}
    The Hookการ​ลิ้ม​รส​อย่าง​ไร้​เดียง​สา​เพียง​ครั้ง​เดียว​เป็น​บ่อ​เกิด​แห่ง​ความ​ลุ่ม​หลง​ทั้ง​มวล
    The One That Got Away{เพลิดเพลิน​ไป​กับ​สิ่ง​ที่​หาย​ไป​จาก​ชีวิต
    การ​ทำ​ตาม​เป้าหมาย​สุดท้าย​ของ​ใคร​สัก​คน
    คือ​การ​พราก​ลม​หายใจ​สุดท้าย​ไป​จาก​พวกเขา}
    Broken Truceการ​กระทำ​เดียว
    ทำลาย​สันติสุข​ที่​มี​มา​หลาย​ต่อ​หลาย​ปี
    มือสังหาร​ไร้​นาม​นำสงคราม​มา​หา​เรา​ทุกคน
    ลูกแก้วตะวัน"ดวงอาทิตย์​เป็น​มารดา​ผู้​อุทิศ ท่านฉาย​พร​สี​ทอง​อร่าม
    แก่​ทุ่ง​ของ​ผู้​เปี่ยม​ศรัทธา ​ทำให้​ทุ่ง​ของ​ผู้​นอกรีต​ต้อง​แห้ง​เหือด
    แสง​ตะวัน​คือ​ความ​เชื่อ แสง​ตะวัน​คือ​ชีวิต"
    - บทแก่ตะวัน
    วายุในขวดแก้ว"เรา​ผู้​หนึ่ง​ไม่​ควร​ล่อ​ใจ​พายุ​ร้าย เรา​ผู้​หนึ่ง​ไม่​อาจ​เชิญ​พายุ​ร้าย​เข้า​มา หรือ​ให้การ​รับรอง​วิญญาณ​ทรราช​ของ​มัน​ได้ เรา​รอด​ได้​ก็​ด้วย​การ​เอาใจ​พายุ​ร้าย​ด้วย​ของ​ขวัญ​และ​ของ​บูชา เรา​หวัง​ว่า​มัน​จะ​ปรานี​เรา​และ​พัด​ผ่าน​ไป"
    - วายุ​วิทยา​แห่ง​มาราเค็ท, การ​หักล้าง​บท​ที่​สี่
    วิญญาณที่ถูกเก็บของ พูรูนา ผู้ท้าทายแม้​สติ​จะ​เลอะ​เลือน​ไป​ทุก​ขณะ
    แต่​ราชัน​แห่ง​เกลือ​ห่อ​หุ้ม​ตัวเอง​ด้วย​ความ​เกลียด​ชัง
    ราว​เกราะ​แกร่ง​ปกป้อง​ตนเอง
    จาก​ความ​ล้มเหลว​ที่​มิ​อาจ​มี​ทายาท​ได้
    วิญญาณที่ถูกเก็บของ ภัยสยองแห่งสันทรายนับอนันต์"เรื่อง​จริง​สินะ" ชาคารี​คิด​ใน​ใจ​ใน​ลมหายใจ​สุดท้าย​ของ​เธอ
    "ซิน พ่อข้า อยาก​ฆ่า​ข้า เขา​ก็​เลย​ส่ง​สมุน​หมาบ้า​มา​จัดการ​ข้า..."
    Memory Fragment II"….แม้อุปกรณ์นี้เหมือนจะยังใช้งานได้
    แต่มีชิ้นส่วนสำคัญบางอย่างที่หายไป…
    ข้าทำงานมิหยุดพักเพื่อหาคำตอบ จนสุดท้าย
    ข้าก็ผล็อยหลับไปที่ฐานเจ้าเครื่องนั้น…"
    Memory Fragment IV"….The Shade รู้จักเครื่องนี่ - ประตูระหว่างโลกของข้ากับดินแดนแห่งความฝัน
    มันเสนอช่วยข้าสร้างชิ้นส่วนที่หายไปเพื่อสร้างประตูเชื่อมระหว่างที่นี่กับ Oriath
    ที่มันขอจากข้า มีเพียงขอให้ตอบแทน…."
    Memory Fragment VI"….สุดท้ายชิ้นส่วนที่หายไปของเครื่องนั้นก็ถูกสร้างขึ้นมาจนได้
    Shade ขอให้ข้าตอบแทนสิ่งเดียวที่มันขอ ภาพในอดีตแวบขึ้นมาในหัวข้า
    Shade เป็นราชาแห่งดินแดนฝัน และพวก Watchers of Decay ที่น่าชัง
    มันพาข้าลึกเข้าไปในถ้ำ ไปที่รูปปั้นที่มีดาบเสียบอยู่…."
    Memory Fragment VII"ดึงดาบออกจากอกข้าสิ ปลดปล่อยข้า!" Shade สั่งการข้า
    แต่ข้านึกสงสัย แล้วจากนั้น Shade ก็โกรธจัด!
    จิตใจข้าถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ด้วยภาพการฆาตกรรมและการทำลาย
    ข้ากลัวจนเผ่นหนีและสาปแช่งตัวเองที่หลงเชื่อตัวประหลาดนั่นโดยไม่ถาม…"
    Memory Fragment VIII"..เวลาหลายเดือนผ่านไปตั้งแต่ Shade เปิดเผยธาตุแท้
    เช้าของแต่ละวันข้าขังตัวเองอยู่ในห้องทำงาน ศึกษาค้นคว้า
    หาความรู้ที่จะช่วยเรา สุดท้ายข้าก็เจอข้อมูลเกี่ยวกับ Watchers of Decay
    ความจริงนี่มันยากจะกล่าวจนข้าลังเลที่จะจดลงไป แม้กระทั่งตอนนี้…"
    Memory Fragment X"….ข้าใช้ทุกชั่วขณะที่ตื่นหาวิธีปิดฉากเจ้า Elder นี่มาตั้งแต่นั้น
    ภายในห้องทำงานของข้า ข้าได้เริ่มสร้างอุปกรณ์ของข้าเอง ค่อยๆ ปรับโฉมและสร้างไป
    เมื่อข้าสร้างเสร็จ Elder จะไม่มารบกวนโลกของเราอีก
    มันฆ่าไม่ตายก็จริง แต่บางที.....เราอาจจะขับไล่มันไปได้...."
    Memory Fragment XII"….Venarius เจ้าบ้านั่น เขาลากข้าไปตามถนน
    ลิ่วล้อทุบตีข้าจนเกือบตาย...ข้า..ข้าเลยบอกเขาหมดทุกอย่าง
    เขาบังคับข้าให้พาทุกคนไปยังดินแดนความฝัน เพื่อพบ the Elder
    เราเข้าไปในสมุดแผนที่โลกได้ด้วยเครื่องนั้น…."
    กุญแจพระคลังบาป​บาง​อย่าง​ไม่​ได้​มี​ไว้​ให้​จดจำ​...
    ธูปหอมเค็ท"ยาง​ไม้​จาก​ต้น​อะทูริ ซึ่ง​เป็น​ที่​รู้​กัน​ว่า​เติบโต​จาก​จุดรวม​แม่น้ำ​ทั้ง​เจ็ด​เท่านั้น
    ตั้งแต่​มัน​หาย​ไป ก็​ไม่มี​อะไร​ที่​มี​กลิ่น​ที่​วิเศษ​เท่ากับ​มัน​อีก​แล้ว​"
    แหวนหมั้นของทูลีนา"การ​ไล่​ตาม​ฝัน​นี้​ต่อ​ไป​มัน​ไม่​ยุติธรรม​กับ​เรา​ทั้ง​คู่"
    เครื่องประกอบลึกลับ เอ 4"ปัจจุบัน​ข้า​สะสม​วัตถุ​โบราณ​ทั้งหมด 444 ชิ้น​ของ​อุปกรณ์​โบราณ​อัน​น่า​ฉงน
    ดู​เหมือน​ว่า​มัน​จะ​หาย​ไป​บาง​ชิ้น และ​ดัน​เป็น​ชิ้น​ที่​สำคัญ​มาก"
    ชิ้นส่วนจันทร์เสี้ยวช่าง​มี​ค่า ช่าง​อันตราย
    ช่าง​เย้า​ยวน ช่าง​ชั่วร้าย
    ชิ้นส่วนจักรวาลการกระทำ​ด้วย​ความรัก​และ​การแข็งขืน​เพียง​ครั้งเดียว
    อาจ​เป็น​บ่อเกิด​ของ​การ​ทำลายล้าง​ที่​ลุกลาม​ไป​ทั่วทั้ง​จักรวาล
    สคารับอะบิส แห่งความว่างเปล่าพวก​มัน​จ้อง​กลับ​มา​ด้วย​ดวงตา​ต้อง​สะกด​อัน​ว่างเปล่า
    สคารับไบล์ท แห่งการหล่อเลี้ยงชีวิตการ​สลับ​ขั้ว​ของ​ตัว​ควบคุม​การ​บีบอัด
    ให้​ผล​ที่​น่า​สนใจ​ไม่​น้อย...
    อักขระขุนเขาที่​นี่​กับ​ที่​นั่น​ต่าง​กัน​เพียง​การ​ปี​นครั้ง​เดียว
    ห้อง​ปฏิบัติการเสียงครึกโครมกลบบาปมากมายสิ้น
    Crimson Danceดาบ​ข้า​นั้น​ไพเราะ​เสีย​จน​ร่าง​เจ้า​ได้​แต่​ร่ำไห้
    Cosmic Woundsการกระทำ​ด้วย​ความรัก​และ​การแข็งขืน​เพียง​ครั้งเดียว อาจ​เป็น​บ่อเกิด​ของ​การ​ทำลายล้าง​ที่​ลุกลาม​ไป​ทั่วทั้ง​จักรวาล
    Arbitrary Tenetsพวกมัน​เป็น​คน​บาป​คนโง่​นัก...
    เรา​สวด​ภาวนา​ทุก​ซาคราโต พวกมัน​สวด​ภาวนา​ทุก​คาโซ
    พวก​มัน​บ้า​สิ้นดี!
    Endless Tideเจ้า​ต่อสู้​ต่อ​ไป กล้าม​เนื้อ​แสบร้อน อวัยวะ​หนัก​อึ้ง
    ใฝ่​หา​ชัยชนะ​เพียง​ครู่​เดียว​ที่​ทำให้​เจ้า​ได้​พัก​...
    แต่​ช่วง​เวลา​นั้น​ไม่​เคย​มา​ถึง
    All Handsศัตรู​อยู่​หน้า​ด่าน ต่อ​ให้​เอา​นักรบ​ของ​เรา​ไป​ทุกคน​ก็​อาจ​ไม่​พอ...
    Supreme Decadenceบางทีเจ้าอาจพบว่าการมีมากแล้วก็ไม่สุขใจเท่าความอยาก
    ซิน Text Audio /125
    ชื่อ
    ข้าคือซิน ผู้​ถูก​ลืม​เลือน ข้า​เองก็​อยาก​ให้​มวล​มนุษย์​ลืม​เลือน​พวก​ข้า​ไป​เสีย บางที​หาก​ได้​เจ้า​ช่วยไว้ พวก​เขา​อาจ​จะ​ได้​ลืม​ไป​เสีย​จริง

    ตอน​นี้​แสง​กล้า​เริ่ม​หม่นหมอง และ​ความ​มืดมน​ถาโถม​เข้า​มา​แทนที่ พวก​ที่​จน​ตรอก​และ​บ้า​คลั่ง​ได้​จัด​งาน​เลี้ยง​ให้​กับ​เทพ​เหนือ​หัว​ของ​พวก​มัน คิทาวา เทพเจ้า​ผู้​กระหายเนื้อ
    คิทาวา
    หาก​คิทาวา​รับคำ​เชิญ เรา​ก็​มี​ความ​หวัง​เดียว​ที่​เหลือ​อยู่​ริบ​หรี่ นั่น​ก็​คือ​สัญลักษณ์​พิสุทธิ์​ของ​พี่​ชาย​ข้า

    ไปหา​มัน​ใน​ทาง​เดิน​อัน​แออัด​ใน​สถาน​สักการะ​ของ​เทมพลาร์ ยาม​มืดมน สิ่ง​นี้​จะ​เป็น​คบ​เพลิง​นำทาง​เจ้า
    คิทาวา
    SinKitavaCutscene
    คิทาวา
    ลึก​ลง​ไป​ใน​สถาน​เก็บ​กระดูก​ของ​พวก​เทม​พลาร์ จะมี​สัญลักษณ์​พิสุทธิ์​วาง​อยู่​ท่ามกลาง​ศพ​คน​ตาย

    อินโนเซน​หลั่ง​เลือด​สร้าง​อาวุธ​ร้าย​อัน​จน​ตรอก ตี​ขึ้น​จาก​โลหิต​ของ​ตนเอง​เพื่อ​ให้​เป็น​เครื่อง​มือ​ลง​ฑัณฑ์​และ​ชำระ​ล้าง สัญลักษณ์​นี้​เป็น​ตัวแทน​แห่ง​ความ​ถูก​ต้อง หรือ​อย่าง​น้อย​ก็​ความ​ถูก​ต้อง​อย่าง​น่า​กังขา​ใน​ความ​คิด​ของ​พี่​ชาย​ข้า

    อินโนเซน​พบ​ว่า​เทมพลาร์​ระดับ​สูง​คน​แรก​นั้น​เป็น​บริวาร​ผู้​จงรัก​ภักดี​ที่สุด และ​มอบ​สัญลักษณ์​นี้​ให้​ไป​ใช้​ใน​ยาม​คับขัน ยาม​คับขัน​ของ​ผู้​ศรัทธา​ใน​อิน​โน​เซน​นั่น​ละ พี่​ชาย​ของ​ข้า​ไม่​เคย​แยแส​ต่อ​ความ​เป็น​อยู่​ของ​มนุษย​ชน​โดย​ทั่วไป​หรอก
    สัญลักษณ์พิสุทธิ์
    ข้า​เป็น​เทพ แต่​ก็​ไม่​เคย​ลืม​ความ​เป็น​มนุษย์ ข้า​ห่วงใย​สิ่ง​ที่​ข้า​เคย​เป็น คิทาวา​จำ​อะไร​ไม่​ได้​เลย​และ​สนใจ​แต่​ความ​กระหาย​ตะกละ​ตะกลาม​ของ​ตนเอง​เท่านั้น เป็น​หลุม​บ่อ​อัน​หิวโหย​อัน​ไม่​อาจ​เต็ม และ​ฟัน​ที่​เคี้ยว​ไม่รู้​สิ้น

    ขณะ​ที่​เทพ​องค์​อื่น​ลุก​ขึ้น​เดิน​ดิน​ที่​แผ่น​ดิน​ใหญ่​ต่าง​ต่อสู้​กัน​เพื่อ​แย่ง​แผ่น​ดิน​ที่​หลง​เหลือ​อยู่ คิทาวา​กลับ​มี​สุด​ยอด​อารยธรรม​ที่​อุดม​สมบูรณ์​และ​น่า​เกรง​ขาม​ใน​ช่วง​สมัย​ของ​เขา​ไว้​ใช้​ตามใจ​ชอบ เขา​กิน​ได้​ตามใจ​อยาก และ​เติบโต​ทุก​ครั้ง​ที่​เขา​กัด​กิน ทั้ง​โอริอาท​จะ​ตก​เป็น​ของ​คิทาวา​ใน​ไม่​ช้า และ​หาก​เป็น​เช่น​นั้น เขา​ย่อม​เติบ​ใหญ่​จน​เรา​ไม่​อาจ​หยุด​ยั้ง
    การล่มสลายของโอริอาท
    เขา​อยู่​รอด​ได้​ใน​แง่​หนึ่ง เจ้าของ​ร่าง​เก่า​อัน​เย่อ​หยิ่ง​ของ​เขา​นั้น​ทำได้​เพียง​ส่ง​เสริม​การ​กระ​ทำ​โง่​เง่า​เยี่ยง​เทพ​เพียง​เท่านั้น ข้า​ได้​หา​ร่าง​ใหม่​ที่​... มี​เหตุผล​กว่า ซึ่ง​เป็น​ร่าง​ที่​จะ​สะกด​ความ​ล้น​เหลือ​และ​อัตตา​อัน​เปราะ​บาง​ของ​เขา​ได้​นั่นเอง

    จง​ฟัง​เสีย พี่ชาย! "​จาก​สมอง​ตะกั่ว​สู่​หัวใจ​งาม​ดั่ง​ทองคำ วิญญาณ​เจ้า​จะ​ถูก​สะกด ความ​เกรี้ยว​กราด​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​เย็น​ลง​"
    อินโนเซน
    จักรวรรดิหนึ่ง​เป็น​เพียง​ธง​ที่​ปัก​บน​ผืน​โลก​อัน​เปลือย​เปล่า มัน​ได้​เวลา​อัน​ควร​ที่​เจ้า​จะ​ชู​ธง​นี้​ไป​บน​ยอด​เขา​แห่ง​ศรัทธา​ที่​หลอก​ลวง ไป​ยัง​ยอด​โบสถ์​ชิตั​สนั่น​เอง

    ปัก​มัน​ให้​ลึก​เข้าไป​ใน​ศิลา​ศักดิ์สิทธิ์ ตอก​ตะปู​ปิด​จักรวรรดิ​อัน​สิ้น​ศรัทธา และ​ทำลาย​อาณาจักร​ที่​จ้อง​จะ​กลืน​กิน​มัน​เสีย
    สัญลักษณ์พิสุทธิ์
    เปลวไฟ​แห่ง​ความหวัง​อาจ​ริบหรี่ แต่​ไม่มี​วัน​มอด​ดับ!
    SinPCRescue
    การ​พ่าย​ต่อ​เทพ​นั้น​หา​ใช่​เรื่อง​ที่​น่า​อาย แต่​มัน​ย่อม​น่า​อาย​หาก​เจ้า​ไม่​ลุก​ขึ้น​สู้​ใหม่​อีก​ครั้ง เจ้า​จะ​รุ่งโรจน์ ข้าม​อง​เห็น​ใน​อนาคต​ได้​เพียง​เท่านั้น

    เจ้า​จะ​โผ​ทะยาน​ไป​ไกล​สุด​ขอบ​ฟ้า เหนือ​ความ​ผิด​พลาด​อัน​สูงส่ง และ​จะ​ฉวย​เอา​ความ​หวัง​สุดท้าย​ออก​จาก​ความ​สิ้น​หวัง​อัน​เป็น​อมตะ​ได้

    มี​เรือ​ลำ​หนึ่ง​กำลัง​จะ​เดิน​ทาง​สู่​ฐานที่มั่นไลออนอาย​ใน​ไม่​ช้า จง​ขึ้น​เรือ​เสีย
    คิทาวา
    แม้​เจ้า​จะ​ทำ​สุด​ความ​สามารถ ผู้​ฆ่า​บีสต์​ของ​ข้า เรา​ยัง​พอมี​ความ​หวัง​หลง​เหลือ​อยู่​น้อย​นิด มัน​คือ​เมล็ดพันธุ์​ที่​ปลุก​บีสต์​ของ​ข้า​ให้​มี​ตัว​ตน​ขึ้น​มา มัน​คือ​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน

    มัน​ไม่​อาจ​ทำให้​บังเกิด​สิ่ง​มี​ชีวิต​ที่​มหัศจรรย์​อย่าง​บีสต์​ได้​อีก​ต่อ​ไป​แล้ว แต่​ว่า​มัน​ก็​ยัง​พอ​มี​พลัง​เช่น​นั้น​ตกค้าง​อยู่​บ้าง มี​มาก​พอที่​จะ​ทำให้​เรา​มี​โอกาส​ต่อกร​กับ​คิทาวา​ผู้​ตะกละ​ตะกลาม

    แล้ว​เรา​จะ​ไป​หา​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน​ได้​จาก​ที่ไหน​กัน​หรือ​? หัวใจ​สาม​ดวง​ถูก​ทำให้​เงียบ​งัน หัวใจ​สาม​ดวง​นั้น​จะ​ต้อง​ร่ำ​ร้อง​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย เมล็ด​พันธุ์​ผู้​กอบ​กู้​ของ​เรา​จะ​เกิด​ใหม่​ใน​ประกาย​สุดท้าย​ของ​ชีวิต​นั้น ข้า​ต้องการ​แค่​วิญญาณ​ชั้น​เลิศ​สาม​ดวง​มา​เป็น​เชื้อ​ไฟ​เพียง​เท่านั้น

    แชฟรอนน์​แห่ง​อัมบรา, ผู้ไต่สวน​มาลิกาโร, โดเอดรี ดาร์กทัง วิญญาณ​ทั้ง​สาม​ที่​มี​ความ​ทรหด​กับ​กำลัง​อัน​เหนือ​คณา​นับ วิญญาณ​เหล่า​นี้​ถูก​ปลด​ปล่อย​จาก​ลม​หายใจ​สุดท้าย​ของ​บีสต์ ดัง​นั้น มา​เริ่ม​เก็บ​เกี่ยว​กัน​เถิด!

    แชฟรอนน์​ได้​กลับ​มา​ที่​บ้าน​ของ​เธอ​ใน​แอ็ก​เซียม​แล้ว เรา​จะ​ให้การ​ต้อนรับ​กับ​เธอ​อย่าง​สมเกียรติ
    แชฟรอนน์แห่งอัมบรา
    ในที่สุด​มัน​ก็​เริ่ม​ขึ้น เส้นเลือด​เทวา​ของ​ข้า​นั้น​สูบ​ฉีด​ไป​ด้วย​ความ​ทะเยอทะยาน​อัน​มืดมน เรา​มา​ปลด​ปล่อย​หยาด​นั้น​ให้​เป็น​สายน้ำ​กัน​เถิด เรา​มา​เก็บ​เกี่ยว​วิญญาณ​ของ​ผู้​ไต่สวน​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กัน​เถิด

    ดัง​ที่​วิญญาณ​ของ​แชฟรอนน์​เลือก​ที่​จะ​ย้อน​กลับ​ไป​สู่​สภาพ​แวดล้อม​ที่​เธอ​พึง​พอใจ แก่นสาร​ของ​มาลิกาโร​เอง​ก็​หวน​คืน​ใน​โถง​แห่ง​บาป​ของ​เขา​เอง​เช่น​เดียวกัน ข้า​จำ​ต้อง​รีบ​บอก​เจ้า​ว่า​บาป​ของ​มาลิ​กา​โร​นั้น​หา​ได้​เป็น​บาป​ของ​ข้า​ไม่ ข้า​ชื่น​ชอบ​ความ​อาบัติ​อัน​เป็น​ธรรมชาติ​มาก​ไป​กว่า​เขา​นัก

    ข้า​เอง​ก็​อยาก​จะ​อุ้ม​ร่าง​เจ้า​ไป​ที่​ฟรีเชีย​ด้วย​ตัว​เอง แต่​ว่า​ข้า​ใช้​เรี่ยวแรง​มา​มาก​เกิน​ไป​ตอน​ที่​ข้า​ช่วย​เจ้า​ออก​มา​จาก​ปาก​ของ​คิทาวา เจ้า​จะ​ต้อง​ไป​ตาม​ทาง​ของ​ตัว​เอง เช่น​เดียว​กับ​ข้า จง​เดิน​ทาง​ไป​เสีย จง​รอด​กลับ​มา​ให้​ได้ เรา​ทั้ง​สอง​ยัง​มี​อะไร​ต้อง​ทำ​อีก​มากมาย
    แชฟรอนน์
    หากว่า​เรา​อยาก​ให้​เธอ​มี​ประโยชน์​ใดๆ กับ​เรา เรา​ต้อง​ฉกฉวย​วิญญาณ​ของ​อัมบรา​มา​จาก​กาย​เนื้อ​ของ​เธอ แล้ว​ยึด​โยง​มัน​เข้า​กับ​อุดมการณ์​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​เรา นั่น​เป็น​หน้าที่​ของ​เจ้า

    ส่วน​ข้า​จะ​กำหนด​เงื่อนไข​ให้​เธอ​ร่วม​มือ​ผ่าน​จุมพิต​อัน​โศก​สลด​กับ​อ้อม​กอด​อัน​ยืนยง แก่นสารของ​เธอ​จะ​ไหล​ผ่าน​เข้า​ตัว​ข้า​ดั่ง​ลม​หายใจ​อัน​หอม​หวาน​จาก​คน​รัก​ข้า

    มัน​เป็นการ​เสีย​สละ​อัน​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​ทุก​คน​ที่​เกี่ยวข้อง เจ้า​น่ะ​โชค​ดี​นัก​ที่​ข้า​ขอ​ให้​เจ้า​ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​เจ้า​ถนัด​เพียง​เท่านั้น นั่น​ก็​คือ​ฆ่า
    แก่นแท้แห่งอัมบรา
    ความ​ทะเยอทะยาน​มา​พร้อม​กับ​ความ​มรณะ ความ​ทะยาน​อยาก​ทำให้​เทพ​อย่าง​เรา​ได้​ผุด​ขึ้น​จาก​โคลน​ตม​อัน​หนา​แน่น​และ​เลือด​เนื้อ​อัน​เบาบาง​ของ​ชาติ​กำเนิด​มนุษย์​ปุถุชน​คน​ธรรมดา​อย่าง​เรา ความ​ทะยาน​อยาก​ทำให้​เรา​อุ้มชู​ตัว​ตน​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​เรา​ผ่าน​การ​กดขี่​ข่มเหง​ผู้​อื่น

    วิญญาณ​ของ​แชฟรอนน์​นั้น​เกิด​จาก​ความ​ทะยาน​อยาก​ส่วน​หนึ่ง กับ​ความ​ปรารถนา​อัน​ดิบ​เถื่อน​ไร้​พันธนาการ​อีก​สอง​ส่วน ประกาย​ไฟ​อัน​อัน​ปะทุ​ง่าย​เช่น​นี้​ย่อม​บังเกิด​เพลิง​อัน​สว่างไสว​เพียง​ชั่ว​ครู่ กระทั่ง​ใน​ดวงใจ​อัน​แสน​มืด​มิด
    วิญญาณของแชฟรอนน์
    ข้า​จะ​อธิบาย​ให้​เห็น​ภาพ​ง่ายๆ ก็​แล้ว​กัน ที่​จริง​ทุก​อย่าง​ย่อม​เกิด​ขึ้น​ได้​ด้วย​การ​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ลง​ไป​ใน​ดิน เหล่า​ทวย​เทพ​ผงาด​ขึ้น​มา​เพราะ​เจ้า​สังหาร​สิ่ง​ชี​วิต​ตัว​หนึ่ง​ที่​ขัด​ขวาง​ไม่​ให้​พวก​เขา​ได้​ตื่น​ขึ้น เจ้า​ตั้ง​ชื่อ​ให้​สิ่ง​นั้น​ว่า "บีสต์"

    ข้า​เป็น​ผู้​ที่​ปลูก​เมล็ด​พันธุ์​ใน​ดิน​อัน​อุดม​สมบูรณ์​ภาย​ใต้​ไฮเกท ข้า​เลี้ยง​ดู​มัน ข้า​ดู​มัน​เติบ​ใหญ่ แม้​ใน​ยาม​ที่​ข้า​พ่าย​ต่อ​พลัง​ของ​มัน​ก็ตาม เหล่า​ทวย​เทพ​อย่าง​เรา​ถูก​ความ​มืด​ขับ​กล่อม​จน​หลับใหล เพื่อ​ให้​หลับ​ฝัน​ไป​ตลอด​กาล​โดย​มีบีสต์​ผู้​อ่อน​โยน​คอย​เฝ้า​ดู​พวก​เรา​ไว้

    ข้า​เอง​ก็​อยาก​กลับ​สู่​นิทรา​เช่น​นั้น แต่​พี่​น้อง​ทวย​เทพ​ของ​ข้า​ย่อม​ไม่​ยอม​ถูก​ขับ​ไล่​ไป​เป็น​แน่ พวก​เขา​ได้​ลิ้ม​รส​อิสรภาพ​อีก​ครั้ง พวก​เขา​ย่อม​ไม่​ปล่อย​โลก​ใบ​นี้​ไป​จนกว่า​จะ​สิ้นลม
    การฟื้นขึ้นของทวยเทพ
    บีสต์​นั้น​ไม่​เคย​เป็น​นาย​อัน​โหด​ร้าย มัน​ไม่​ต้องการ​ทำลาย​ล้าง ก่อ​มลทิน หรือ​ข่ม​ขวัญ​ผู้​ใด มัน​เพียง​ต้องการ​มี​ชีวิต​อยู่​เพียง​เท่านั้น ข้า​ทำให้​มัน​เป็น​เช่น​นั้น​เอง

    ทว่า​การ​ที่​ข้า​ไม่​ไม่​ได้​มอบ​ความ​ทะเยอทะยาน​ให้​กับ​มัน ข้า​จึง​ทำให้​มัน​พ่าย​ต่อ​ความ​ทะ​เยอะ​ทะยาน​ของ​ผู้​อื่น ราชินีอัถสิริ​กับ​ดอร์ยานี จักรพรรดิ​ชิตัส​กับ​มาลาไค กับ​หลาย​ต่อ​หลาย​คน​ก่อน​หน้า​พวก​เขา

    ข้า​สร้าง​บีสต์​ตน​หนึ่ง​ที่​จะ​ปลด​ปล่อย​มนุษยชาติ​จาก​การ​กดขี่​ข่มเหง​ของ​ทวย​เทพ แต่​ที่​จริงได้​มอบ​เครื่อง​มือ​อัน​สมบูรณ์​แบบ​ให้​มนุษยชาติ​กดขี่​ข่มเหง​กันเอง​เพียง​เท่านั้น
    บีสต์
    การ​เดิน​ทาง​จาก​จุด​นี้​ไป​สู่​บีสต์​นั้น​ย่อม​เป็นการ​เดิน​ทาง​อัน​ยาวนาน​และ​ยาก​ลำบาก ใน​ฐานะ​มนุษย์​คน​หนึ่ง เจ้า​ถือ​เป็น​ผู้​ที่​แข็งแกร่ง​นัก ทว่า​เสียง​กลอง​กระหึ่ม​ใน​ศึก​นี้​ย่อม​โถม​กระหน่ำ​เสีย​จน​หัวใจ​มนุษย์​อย่าง​เจ้า​ระเบิด​ออก​เป็น​แน่ เรา​จึง​ต้อง​เสริม​ใจ​เจ้า​ให้​มี​อะไร​ที่​ศักดิ์สิทธิ์​ไป​กว่า​เดิม

    แม้ว่า​เทพ​องค์​หนึ่ง​นั้น​สามารถ​สิ้นลม แต่​แก่นสาร​ของ​พวก​เขา​ย่อม​คง​อยู่ มัน​เป็น​เสียง​ดัง​ที่​เจ้า​ไม่​อาจ​รับ​รู้ แก่นสาร​นั้น​ย่อม​เป็น​ของ​เจ้า​ได้​เสมอ เพื่อ​ให้​เจ้า​ได้​บำรุง​ใจ​ให้​มุ่ง​มั่น เพื่อ​ให้​เจ้า​บำรุง​กาย​ให้​มี​ชีวิต​ชีวา

    ข้า​มี​ผู้​บริจาค​องค์​แรก​ให้​กับ​พวก​เรา​แล้ว ทูโคฮาม่า พระบิดา​แห่ง​การศึก เขา​ได้​ก่อ​ปราการ​ที่​เกรี้ยว​กราด​น่า​เกรง​ขาม​ขึ้น​มา​จาก​หนอง​น้ำ​ที่​เคย​เน่า​เหม็น​โสมม ข้า​ว่า​เจ้า​ควร​ไป​หา​เทพ​องค์​นั้น​เสีย ก่อน​ที่​เขา​จะ​เรียก​ลูก​น่า​เกลียด​ของ​เขา​ขึ้น​มา​ทำลาย​ล้าง​เวร์แคลส์ท​ที่​หลง​เหลือ​อยู่
    พระบิดาแห่งการศึก
    ชาวคารุย​นั้น​เคย​เป็น​วัฒนธรรม​ชาวนา​ชาว​ประมง​ที่​ฝักใฝ่​สันติ จน​กระทั่ง​โชค​ชะตา​ส่ง​ทูโคฮาม่า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​มา​หา​พวก​เรา เขา​เป็น​ผู้​ที่​นำ​ขวาน​หิน​มา​สู่​มือ​พวก​เขา เป็น​ผู้​ที่​นำ​ความ​กระหาย​ชัยชนะ​มา​สู่​ท้อง​ของ​พวก​เขา

    ชาวนา​รดน้ำ​ใน​ทุ่ง​นา​อัน​เหือดแห้ง​ด้วย​เลือด ชาว​ประมง​ปล่อย​ปลา​ออก​จาก​เรือ แล้ว​นำ​พวก​กระหาย​ดิน​แดน​เข้า​มา​แทนที่

    ใน​แต่ละ​การ​ศึก ใน​แต่ละ​สงคราม ทูโคฮาม่า​ได้​ก่อ​บันได​ที่​จะ​นำ​เข้า​ขึ้น​ไป​สู่​ภูเขา​ที่​เกิด​จาก​กอง​ศีรษะ​จำนวน​มหาศาล ขวาน​ของ​ทูโคฮาม่า​คือ​ความ​โกรธ หอก​ของ​เขา​คือ​ความ​โลภ และ​เหยื่อ​ของ​อาวุธ​ทั้ง​สอง​คือ​กาย​ใจ​ของ​เหล่า​ชาว​คารุย​ทุก​คน
    ทูโคฮาม่า
    ข้า​คือ​ซิน ผู้​ฉกฉวย​บารมี และ​ข้า​ย่อม​พราก​สิ่ง​ที่​ข้า​ต้องการ​ไป​จาก​ผู้​พ่าย​เพื่อ​เป็น​ของ​ขวัญ​แก่​ผู้​มี​ชัย​ดัง​ใจ​อยาก

    ทว่า​มนุษย์​อย่าง​เจ้า​ย่อม​ไม่​อาจ​ทน​ต่อ​เพลิง​แห่ง​ความ​เป็น​เทพ​ที่​ถูก​ปลด​ปล่อย​ออก​มา​อย่าง​ไร้​การ​ควบคุม มัน​จะ​ทำให้​เลือดของ​เจ้า​กลาย​เป็น​เพียง​หมอก และ​เผา​เนื้อ​หนัง​อัน​มี​ค่า​ของ​เจ้า​เสีย​จน​มืด​ดำ ฉะนั้น​จง​เลือก​แต่​พอ​ประมาณ​และ​อย่าง​มี​ปัญญา เพราะ​ว่า​เจ้า​มี​อะไร​ต้อง​เสี่ยง​มาก​ไป​กว่า​ความ​หวัง​กับ​ความ​ฝัน​เล็กๆ น้อยๆ ของ​เจ้า​นัก
    ทูโคฮาม่า
    ข้า​นึก​ขึ้น​ได้​ว่า​มี​เทพ​อีก​องค์​ที่​ข้า​ช่วย​เกลี้ย​กล่อม​ให้​บริจาค​แก่น​สาร​เทพ​เล็กๆ น้อยๆ เพื่อ​ช่วย​ให้​เจ้า​สร้าง​เสริม​วิญญาณ​ให้​กับ​เจ้า

    แอ็บเบอร์แรธ แพะ​บ้า​เสีย​สติ​ที่​กระหาย​ดวง​วิญญาณ​มนุษย์ ตอน​นี้​กีบ​ของ​มัน​ยืน​หยัด​อยู่​ที่​ถนน​นักโทษ​เก่า

    เจ้า​เคย​ลิ้ม​รส​วิญญาณ​มา​ก่อน​ไหม ผู้​สังหาร​บีสต์​? ไม่ ข้า​ว่า​ไม่ พวก​กวี​มัก​พูด​ถึง​วิญญาณ​อัน​อ่อน​หวาน วิญญาณ​อัน​ขมขื่น วิญญาณ​อัน​ตื่น​รู้ และ​วิญญาณ​อัน​เสื่อมทราม รู้​ไหม​ว่าที่​จริง​วิญญาณ​พวก​นี้​มี​รส​อย่างไร​กัน​? มัน​มี​รส​ของ​ความ​เสียดาย แถม​ยัง​ทิ้ง​รส '​ควร​จะ​รู้​ดี​กว่า​นี้​' ค้าง​ไว้​ที่​ปลาย​ลิ้น​เสีย​อีก
    เทพผู้มีกีบ
    นัก​เล่น​แร่​แปร​ธาตุ​อัน​เลื่อง​ชื่อ​ผู้​ถูก​กัด​เซาะ​ด้วย​ความ​กระหาย​สาร​กลั่น ซึ่ง​สาร​กลั่น​นี้​หา​ใช่​สุรา แต่​เป็น​วิญญาณ เขา​คือ​แอ็บ​เบอร์แรธ กษัตริย์​ผู้ทรง​วิชา​ที่​ร่าย​รำ​บน​เวที​แห่ง​สาร​เคมี​กับ​ไฟ​เพลิง

    เขา​ใช้​ความ​รู้​ของ​เขา​ใน​การ​เผา​เนื้อ​หนัง​ให้​มอด​ไหม้ เพื่อ​ให้​พลัง​แห่ง​ชีวิต​ภายใน​กลาย​เป็น​เพียง​สาร​เหลว ซึ่ง​เป็น​สิ่ง​ที่​เขา​ดื่มด่ำ​อย่าง​กระตือรือร้น​และ​บ่อย​ขึ้น​ไป​เสีย​ทุกที

    มัน​เริ่ม​จาก​สัตว์​ทั่วไป โดย​เฉพาะ​แพะ​เป็น​พิเศษ ดัง​นั้น​ความ​อำมหิต​ของ​เขา​จึง​กลาย​เป็น​คำ​สาป​ของ​เขา​เอง กษัตริย์​ผู้ทรง​วิชา​จึง​กลาย​เป็น​เทพผู้มีกีบ​ผู้​ดื่มด่ำ​วิญญาณ บาง​คน​บอก​ว่า​เขา​หัน​ไป​ดื่มด่ำ​มนุษย์​เพื่อ​รักษา​ตัว​เอง​ให้​หาย​ดี แต่​ข้า​เชื่อ​ว่า​ความ​กระหาย​ของ​เขา​เพียง​เพิ่ม​ทวี​ตาม​ความ​อมตะ​ที่​เริ่ม​เจริญ​ขึ้น​เพียง​เท่านั้น

    และ​บางที​เขา​ยัง​มี​ความ​รู้​ทาง​วิชาการ​อยู่​บ้าง เพราะ​ว่า​เขา​มุ่ง​มั่น​ใน​การ​แบ่ง​ปัน​ปัญญา​ที่​เขา​หา​มา​อย่าง​ยาก​ลำบาก เขา​จับ​ผู้​หญิง​ชาว​เผ่า​ท้อง​ถิ่น​คน​หนึ่ง​มา​เป็น​เจ้า​หญิง แล้ว​เก้า​เดือน​ถัด​ไป​เธอ​ก็​ให้​กำเนิด​สิ่ง​ที่​ไม่​น่า​รัก​แม้แต่​น้อย

    มัน​ก็​คือ​มนุษย์​แพะ​ใหญ่​ตัว​นั้น​ที่​เป็น​สัตว์​ป่า​ดุร้าย​เฉก​เช่น​เทพ​ขน​ปุยนั่นเอง เขา​ถูก​สั่ง​สอน​มา​ด้วย​วิถี​ของ​พ่อ แต่​คราว​นี้​มนุษย์​แพะ​ใหญ่​จะ​ลักพา​ตัว​สาว​พรหมจรรย์​มา​อีก​มากมาย มัน​จึง​บังเกิด​เป็น​เผ่าพันธุ์​มนุษย์​แพะ​นั่นเอง
    แอ็บเบอร์แรธ
    ปกติวิญญาณ​ดีๆ มัน​ก็​หา​ยาก​อยู่​แล้ว แม้จะ​ไม่มี​แพะ​เก่า​แก่​อัน​แสน​กระหาย​มาแย่ง​ดื่ม​วิญญาณก็​ตาม เจ้า​ได้​ทำคุณ​ต่อ​มนุษยชาติ​เป็น​อย่าง​ยิ่ง
    แอ็บเบอร์แรธ
    นาย​หญิง​ผู้​เชิด​หุ่น​นั้น​เคย​เป็น​นาย​หญิง​ผู้​ที่​เป็น​ที่​เชิดชู เธอ​เป็น​ผู้​ที่​อุ้มชูเผ่า​ของ​เธอ​ให้​ยิ่ง​ใหญ่​ด้วย​ความ​รัก สันติ และ​ความ​อุดม​สมบูรณ์ จน​กระทั่ง​ลูกหลานของ​เธอ​ถูก​นักรบ​ผู้​แกร่ง​กล้า​ของ​ทูโคฮาม่า​ฆ่า​ตาย​สิ้น

    ความ​เลว​ทราม​กับ​ความ​จน​ตรอก​ย่อม​ก่อ​ให้​เกิด​เรื่อง​เลว​ร้าย​ต่อ​จิต​วิญญาณ หาก​มี​เวลา​มาก​พอ ไม่​ว่า​ผู้​ใด​ก็​ย่อม​กลาย​เป็น​สิ่ง​ที่​ตน​เชื่อ
    นายหญิงผู้เชิดหุ่น
    หนอน​ร้าย​ตัว​หนึ่ง​ที่​ชอน​ใช​ใน​โคลน​ตม​ของ​ดิน​แดน​ที่​ชุ่ม​น้ำ​ที่สุด ริสลาธา​เป็น​หนอน​ขาว​ที่​ชอน​ไช​ปฐพี​ให้​แปด​เปื้อน ใน​ยาม​ที่​ใจ​เธอ​อยาก​สร้าง​ลูก​หลาน​ของ​เธอ​ที่​สูญ​ไป​ให้​กลับ​คืน

    ลูก​หลาน​ของ​เธอ​นั้น​เคย​เป็น​เผ่า​อัน​อุดม​สมบูรณ์ อุดม​ไป​ด้วย​สันติ สมบูรณ์​ไป​ด้วย​รัก แต่​แล้ว​ไฟ​ของ​ทูโคฮาม่า​ก็​แผด​เผา​ดิน​แดน​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​เธอ​เสีย​สิ้น และ​ลูก​หลาน​ของ​เธอก็​ถูก​ฆ่า​ตาย​หมด​ใน​สงคราม​อัน​บ้า​คลั่ง

    บัดนี้​พระ​แม่​ผู้​เป็น​อมตะ​คิด​เพียง​อย่าง​เดียว เธอ​จะ​รับรอง​ว่า​ลูก​หลาน​ของ​เธอ​จะ​ไม่​ถูก​ทำร้าย​อีก​ต่อ​ไป ทำ​อย่างไร​หรือ​? ก็​ทำให้​ลูก​หลาน​ของ​ทุกๆ คน​กลาย​เป็น​ลูก​หลาน​ของ​เธอ​ยัง​ไง​ล่ะ
    ริสลาธ่า
    ชาวแอสเมรี​เชื่อ​ว่า​สัก​วัน​หนึ่งโลก​ของ​เรา​จะ​ยุบ​ลง​ภาย​ใต้​น้ำ​หนัก​ของ​ลูก​หลาน​ริสลาธา มัน​เป็น​ความ​คิด​ที่​น่า​กลัว โชค​ดี​นัก​ที่​มัน​เป็น​ความ​คิด​ที่​ไม่​เป็น​จริง
    ริสลาธ่า
    ซัวก็อธ​ผู้​แสน​เก่​และ​แสน​เค็ม ผู้​ที่​ถูก​หมัก​ดอง​ใน​น้ำ​เกลือ​แห่ง​กามตัณหา​อัน​น่า​รังเกียจ ซัวก็อธ​นั้น​ล่ม​สลาย​ไป​เพราะ​ความ​ทะนง​ตน ข้า​ว่า​เขา​คง​งอก​เปลือก​ออก​มา​เพื่อ​บดบัง​ตัว​เอง​ต่อ​จาก​ความ​ละอาย​ทั้ง​มวล

    มัน​ได้​เวลา​ที่​เจ้า​จะ​ไป​ที่​รัง​ของ​เขา กะเทาะ​เปลือก​เขา แล้ว​อิ่ม​เอิบ​ไป​กับ​เนื้อ​ศักดิ์สิทธิ์​ที่​อยู่​ข้าง​ใต้​เปลือก​นั้น​เสีย
    ราชันน้ำเค็ม
    ครั้ง​แรก​ที่​ข้า​ได้​พบ​กับ​ซัวก็อธ เขา​เป็น​หัวหน้าชน​เผ่า​ล่อง​ทะเล เป็น​ผู้นำ​ผู้​เป็น​ที่รัก​ในชน​เผ่า​ประมงที่​รุ่งเรือง​และ​เจริญ​เติบโต แต่​ว่า​มรดก​การ​สืบทอด​นั้น​สาป​ให้​เขา​กลาย​เป็น​ราชัน​น้ำ​เกลือ​นอกรีต​ขึ้น​มา​เอง มัน​เป็น​วงจร​ของ​การ​สืบพันธุ์​และ​ความ​ผิด​หวัง​อัน​บ้า​คลั่ง​อย่าง​ไม่รู้​จบ เพื่อ​พยายาม​สร้าง​คน​อย่าง​เขา​ขึ้น​มา​ใหม่​อย่าง​ไร้​ผล

    เขา​เปลี่ยน​ชายาไม่​ซ้ำ​หน้า ไม่​ว่า​คน​ไหน​ก็​คลอด​อสุรกาย​ออก​มา ราชา​ผู้ทรง​ธรรม​อย่าง​แท้จริง​ย่อม​มอบ​อาณาจักร​ของ​เขา​ให้​แก่​สาย​เลือด​ที่​สะอาด​กว่า​นี้ ทว่า​แม้ว่า​ซัวก็อธ​จะ​มี​คุณสมบัติ​อัน​ดี​งาม​หลาย​ประการ แต่​เขา​หา​ได้​มี​ความ​เผื่อ​แผ่​ไม่
    ซัวก็อธ
    บัดนี้​จ้าว​แห่ง​เกลือ​กับ​เปลือกแข็ง​ได้​จม​ลง​สู่​ผืน​ดิน กลาย​เป็น​อาหาร​แก่​เหล่า​ปลา​ที่​แหวก​ว่าย​ท่ามกลาง​ซาก​ปรัก​หัก​พัง​แห่งซัวธา มา​เถิด มา​ดื่มด่ำ​พลัง​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​เขา​ใน​ยาม​ที่​มัน​ไหล​ออก​จาก​ตัว​เขา​เสีย
    ราชันน้ำเค็ม
    แก​อีก​แล้ว​! ข้า​ขอ​สาบาน​ด้วย​ชีวิต​และ​ผล​งาน​ของ​ข้า ข้า​จะ​ไม่​ยอม​อับอาย​เช่น​นั้น​อีก​!
    ShavronneTwoIntro
    ดู​จาก​เรือ​น่า​ฉงน​กับ​กัปตัน​ผิด​วิสัย​นั่น ข้า​ว่า​เจ้า​น่า​จะ​ผ่าน​การ​เดิน​ทาง​ที่​น่า​สนใจ​มา​เป็น​แน่

    คราว​นี้ เรื่อง​ผู้​ไต่สวน​มาลิกาโร​... เรา​ต้องการ​วิญญาณ​ของ​เขา ข้า​ว่า​เขา​กลับ​ไป​ยัง​ที่​สถิต​เดิม แต่​ตัว​ตน​เขา​นั้น​ล่อง​ลอย​ได้​เร็ว​เหมือน​ลม วับ​ไป​นู่น​ไป​นี่​ได้​ใน​พริบ​ตา แม้ว่า​ข้า​จะ​คุ้น​เคย​กับ​ร่อง​รอย​วิญญาณ​ที่​แหวก​ว่าย​ตาม​ความ​เป็น​จริง​นี้ ทว่า​ข้า​ก็​ไม่​อาจ​ล่วง​รู้​ถึง​ฐาน​ที่​อยู่​ของ​มาลิกาโร​แม้แต่​น้อย

    เจ้า​น่า​จะ​ไป​คุย​กับ​พวก​จน​ตรอก​ที่​อยู่​ใน​สะพาน​หัก​แห่ง​นี้ ยิ่ง​เป็น​นักวิชาการ​เทมพลาร์​สาว​นั่น​ก็​ยิ่ง​ดี เพราะ​ความ​รู้​พื้น​ฐาน​ของ​พวก​เขา​ย่อม​ช่วย​ได้​ใน​เรื่อง​ที่​ล่วง​เลย​ไป​จาก​ปัญญา​อัน​ตื่น​รู้​ของ​ข้า
    ผู้ไต่สวนมาลิกาโร
    การ​ก่อสร้าง​อัน​โหด​ร้าย​ของ​เรา​ใกล้​เสร็จ​เต็มที เหลือ​เพียง​โดเอดรี ดาร์กทัง​ผู้​ชั่ว​ช้า​เพียง​เท่านั้น

    พวก​พ้อง​ของ​เธอ​ใฝ่​หาความ​คุ้น​เคย​ใน​โลก​ของ​ผีดิบ แต่​เธอ​เพรียก​หา​แผล​เก่า​แห่ง​ภัย​พิบัติ วัน​มหา​ภัย​พิบัติ​ที่​ได้​กลืน​กิน​ซาร์​น ได้​เหลือ​เศษ​เดน​มาก​พอที่​ปรสิต​อย่าง​โดเอดรี​จะ​กลับ​มา​ชอน​ไช​ด้วย​ความ​ยินดี

    ข้า​จะ​ไป​พบ​เจ้า​ที่​ซาร์น หวัง​ว่า​เจ้า​จะ​สังหาร​แม่มด​ร้าย​นั่น​ได้​ใน​ไม่​ช้า
    มาลิกาโร
    กาล​ครั้ง​หนึ่ง​ก่อน​ที่​บีสต์​นี้​จะ​เกิด ช่วง​เวลา​ที่​ใคร​ต่อ​ใคร​ต่าง​ลืม​เลือน ช่วง​เวลา​ที่​คน​ธรรมดา​อย่าง​เจ้า​ก็​กลาย​เป็น​เทพ​ได้ ถ้า​มี​คุณลักษณะ​หา​ยาก​และ​ผู้คน​สรรเสริญ​แล้ว คน​กระ​หยิบ​มือ​พวก​นั้น​สามารถ​เอื้อม​ถึง​ความ​เป็น​อมตะ​และ​ไขว่​คว้า​พลัง​เทพ​มา​ได้​ใน​กำ​มือ

    แต่​การก​ลาย​เป็น​เทพ​นั้น​ไม่​ได้​เป็น​เรื่อง​ง่ายๆ มัน​ก็​เหมือน​กับ​ความ​เจ็บ​ปวด​ใน​ยาม​คลอด​ลูก มี​กลิ่น​อาย​ความ​ทรมาน ความโศกเศร้า และ​การ​เสีย​สละ ซึ่ง​การ​เสีย​สละ​นั้น​มัก​เป็นการ​สละ​ความ​เป็น​มนุษย์​ไป วิถี​มัน​เป็น​เช่น​นั้น เรา​ผู้​ใด​ที่​ใฝ่​หา​บัลลังก์​อมตะ​นี้​ย่อม​อยู่​มา​นาน​พอที่​จะ​ได้​เห็น​ตัว​เอง​กลาย​เป็น​ปีศาจ
    ต้นกำเนิดของทวยเทพ
    เรา​ไป​ออก​ล่า​กัน​เถิด คราว​นี้​เป็น​ซาก​ปรัก​หัก​พัง​ของ​ค่าย​ที่​เจ้า​คุ้น​เคย​มา​โดย​ตลอด​... ซึ่ง​เป็น​ค่าย​ที่​ผอง​เพื่อน​เจ้า​เคย​อยู่ นั่น​ก็​คือ​ชาว​แอสเมรี​นั่นเอง

    อืมมม... ราลาเคช เขา​เป็น​คน​ที่​โหด​เหี้ยม​อำมหิต เจ้า​เล่ห์​หา​ใด​เปรียบ แต่​เขา​ก็​มี​จุด​อ่อน​อยู่​คือ ความ​กลัว​ที่​เป็น​โซ่​ขัง​ตัว​เขา​ไว้​นั่นเอง ความ​กลัว​ที่​จะ​คว้า​ทุก​อย่าง​มา​มาก​เกิน​ไป​แล้ว​สูญ​เสีย​ทุก​อย่าง​ที่​ได้​มา มัน​ทำให้​เขา​ไม่มี​เหตุ​มี​ผล ดัง​นั้น​เขา​จึง​อ่อนแอ
    ราลาเคช
    ราลาเคช ผู้​มีชื่อ​ว่า​เป็น "จ้าว​ล้านหน้า" ข้า​เรียก​ว่า​เป็น​เทพ​แห่ง​การ​ซ่อน​แอบ

    ขณะ​ที่​เทพ​อื่น​ออก​ไป​รบ ขยาย​พันธุ์ ถล่ม​จักรวรรดิ​ต่างๆ จน​ราบคาบ ราลาเคช​กลับ​นั่ง​บัลลังก์​ใน​วัง​มืด​ดำ อัด​แน่น​ไป​ด้วย​ควัน​ธูป มืด​บอด​ด้วย​ความ​เชื่อ​ฟัง และ​อื้อ​อึง​ไป​ด้วย​เสียง​ฆ้อง​ทอง​เหลือง​ตีระ​รวน​ไร้​ความ​หมาย

    ยัง​ดี​ที่​เทพ​นั่น​ไม่​กล้า​พอ​โผล่​หน้า​ออก​มาน​อก​กำแพง​สูง​ที่​สร้าง​ไว้ ไม่​อย่าง​นั้น​โลก​นี้​คง​ถึง​กาล​วุ่นวาย​ไป​แล้ว
    จ้าวล้านหน้า
    หาก​เจ้า​พยายาม​ควบคุม​ทุก​สิ่ง​ทุก​อย่าง ท้าย​ที่สุด​เจ้า​ย่อม​ไม่​ได้​ควบคุม​สิ่ง​ใด ราลาเคช​ไม่​เข้าใจ​แนวคิด​เรื่อง​นั้น​แม้แต่​น้อย
    ราลาเคช
    ข้า​เกรง​ว่า​เจ้า​ต้อง​ไป​ใน​ป่า​ชัฏ​อัน​แสน​สยดสยอง เพราะว่า​กรัธท์คัล​ผู้​โศก​สลด​กำลัง​ขุ่น​หมอง​และ​วางแผน​ใน​ที่​แห่ง​นั้น

    พวก​วาล์​พัง​ทำลาย​อาณาจักร​ของ​เธอ​จน​ไม่​เหลือ​แล้ว​นำ​ซาก​พวก​ลูก​หลาน​มาก​อง​แทบ​เท้า​เธอ เธอ​จึง​ถูก​ความ​ทุกข์​โศก​กลืน​กิน เปลี่ยน​สภาพ​เธอ ทำให้​สมอง​ของ​เธอ​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​คิด​เดียว​ใน​การนำ​ความ​ทรมาน​ของ​เธอ​มา​สู่​เหล่า​ผู้​ที่​ฆ่า​ลูกสาว​ของ​เธอ

    ถึง​แม้ว่า​เธอ​จะ​กลับ​มา แต่​สติ​ของ​เธอ​ไม่​ได้​กลับ​มา​ด้วย ไม่มี​ความ​โกรธ​ใด​ที่​ยิ่ง​ใหญ่​ไป​กว่า​แม่​ที่​สูญ​เสีย​ลูก​ไป​เป็น​แน่
    กรัธท์คัล
    ข้า​สงสัย​ว่า​กรัธท์คัล​จะ​ยัง​เศร้า​โศก​ให้​กับ​ลูกๆ ของ​เธอ​ต่อ​ไป​ไหม​หาก​เธอ​ได้​รู้​ความ​จริง

    ผู้ถักทอหมู่เงา​ไม่มี​เป้า​หมาย​อะไร​จน​กระทั่ง​ลูกๆ ของก​รัธท์คัล​วางแผน​ร้าย​ต่อ​เธอ พวก​เขา​เห็น​พลัง​ของ​เธอ​เหนือ​ประชาชน ทั้ง​ยาวิเศษ กับ​ตัณหา​ของ​เธอ​อัน​มัวเมา

    พวก​เขา​กลัว​อาราคาลี ระแวง​ว่า​เธอ​จะ​เป็น​ภัย​ต่อ​มรดก​ที่​พวก​เขา​สร้าง​ขึ้น แต่​พวก​แมงมุม​มัน​เป็น​แบบ​นี้ พวก​มัน​จะ​ทิ้ง​ใย​ก็​ต่อ​เมื่อ​เจ้า​บังคับ​ให้​พวก​มัน​ออก​มา
    มารดาแห่งความสิ้นหวัง
    เรื่อง​น่า​เศร้า​ก็​คือ​โลก​เรา เผ่า​พันธุ์​เรา​นั้น​อาจ​เปลี่ยน​สิ่ง​ที่​ผุดผ่อง​และ​ทรง​เกียรติ​อย่าง​ความ​รัก​ของ​มารดา​ให้​เป็น​อาวุธ​ทำลาย​ล้าง​ประหัต​ประหาร​ผู้​อื่น

    ข้า​หวัง​เพียง​ว่า​กรัธท์คัล​จะ​ได้​พบ​กับ​ลูกๆ ของ​เธอ​ที่​มี​ความ​สุข​ใน​อ้อม​แขน​เธอ​ใน​โลก​หน้า
    กรัธท์คัล
    เธอ​เป็น​ทั้ง​ผู้​ยั่วยวน​และ​นัก​ล่า ตำนาน​ชาว​วาล์​กล่าว​ว่า​เธอ​ขึ้น​มา​จาก​หลุม​ลึก​สุด​ใน​ยาม​ที่​โลก​ถือ​กำเนิด

    แต่​ไม่​เลย เธอ​มี​พื้นเพ​ที่​เรียบ​ง่าย​กว่า​นั้น​มาก เธอ​เป็น​เพียง​หญิง​แพศยา​ที่​มี​ตัณหา​ราคะ​ไม่​สิ้น​สุด จน​เธอ​กลาย​เป็น​ภาพ​สะท้อน​อัน​มืด​มิด​ใน​ใจ​เธอ​ไป​เสีย​เอง

    พวก​นั้น​เคย​เรียก​เธอ​ว่า '​ผู้​ถัก​ทอ​หมู่​เงา​' แต่​เธอ​มอง​ว่า​ตัว​เอง​เป็น​เทพี​แห่ง​ความ​รัก​ธรรมดา และ​ได้​สร้าง​วิหาร​บูชา​ส่วน​ตัว​ไว้​อีก​ด้วย

    เจ้า​จะ​พบ​เธอ​ที่​นั่น ทว่า​เธอ​นั้น​หา​ได้​มี​ความ​โร​แมน​ติก​ใดๆ อยู่ อย่าง​น้อย​ข้า​ก็​คิด​ว่า​ซากศพ​ที่​ห่อ​หุ้ม​ตัว​เธอ​ก็​คง​คิด​แบบ​นั้น
    อาราคาลี
    ข้า​ไป​เยือน​ผู้​ถัก​ทอ​หมู่​เงา​เพื่อ​ตอบ​รับคำ​เชิญ​ของ​ราชินี​พระองค์​นั้น​ใน​ฐานะ​ทูตที่​เป็น​ตัวแทน​ต่อ​พันธมิตร​เหล่า​ทวย​เทพ​เล็กๆ อัน​บอบบาง ซึ่ง​ส่วน​มาก​ก็​เป็น​เทพ​ผู้​อ่อนแอ​ที่​รวม​ตัว​กัน​เพราะ​กลัว​ว่า​จะ​ถูก​เทพ​ใหญ่​กลืน​กิน ใน​ตอน​นั้น ราชินี​อาราคาลี​เป็น​ผู้​ครอง​จักรวรรดิ เธอ​จึง​ได้​เชิญ​ข้า​มา​จับ​จ้อง​ผล​งาน​อัน​ยิ่ง​ใหญ่อัน​แสน​มหัศจรรย์​ของ​เธอ

    หาก​ข้า​มอง​ข้าม​กลเม็ด​นี้​ไป ข้า​คง​ได้​เห็น​ว่า​เธอ​มี​ปรารถนา​ที่​จะ​ให้​ข้า​ได้​ร่วม​เตียง​กับ​เธอ ข้า​ติด​อยู่​ใน​เตียง​ถัก​ใย​ของ​เธอ​มา​หลาย​ต่อ​หลาย​ปี บาง​ครั้ง​เธอ​สนุก​กับ​ข้า บ้าง​ครั้ง​เรา​ก็​สุขสม​ไป​ด้วย​กัน

    ทว่า​ภาพลวงตา​ของ​รัก​กับ​ความ​บันเทิง​นั้น​เป็น​เพียง​ม่าน​ที่​ปิดบัง​ความ​จริง​ว่า​ข้า​ไม่​ได้​รับ​อนุญาต ข้า​อ่อน​กำลัง​จาก​มนต์​เสน่ห์​ของ​เธอ​จนถึง​วัน​ที่​แมงมุม​นั่น​ถูก​แมลงวัน​ของ​เธอ​หัก​หลัง แล้ว​ถูก​ปิด​ผนึก​ไว้​ใน​วิหาร​ที่​เธอ​สร้าง​ขึ้น​มา​เอง
    ผู้ถักทอหมู่เงา
    พวก​ศิลปิน​เชื้อ​สาย​แอสเมรี​ต่าง​บูชา​แม่มด​ร้าย​หลาย​ขา​อัน​เร่าร้อน​อย่าง​น่า​อดสู แต่​เจ้า​กลับ​มอง​ลึก​เข้าไป​ใน​ดวงตา​ของ​เธอ แล้ว​ควัก​มัน​ออก​มา ตอน​นี้​เธอ​ก็​นอน​อยู่​บน​เตียง​แห่ง​ความ​ทรง​จำ​อัน​ชั่ว​ช้า​... ตาม​ลำพัง

    ข้า​รู้สึก​ว่า​แมงมุม​ตัว​นี้​ยัง​ส่วน​เล็ก​น้อย​ที่​ยัง​คืบ​คลาน​ใน​ฝ่ามือ​ข้า ผู้​พิชิต​เทพ​ต้องการ​พลัง​อีก​สัก​นิด​ไหม​?
    อาราคาลี
    โดเอดรี ดาร์กทัง​นั้น​เป็น​เชื้อ​ร้าย​ที่​ย่อม​ทำให้​แผล​ร้าย​แรง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​อย่าง​ซาร์น​นั้น​ติด​เชื้อ​ได้​ทุก​เมื่อ

    อย่างไร​ก็ตาม กลิ่น​เหม็น​เน่า​ของ​เธอ​นั้น​อบอวล​ไป​ทั่ว​เสีย​จน​ข้า​ไม่​อาจ​ทราบ​ได้​ว่า​เธอ​อยู่​ที่​ใด เรา​คงจะ​ต้อง​อนุมาน​เอา​จาก​พวก​ที่​รู้จัก​พื้นที่​แห่ง​นี้​ดี พวก​ชาว​เ​มือง​ที่​เกาะ​ซาร์น​ไว้​ราวกับ​หนอน​แมลง​ที่​หิวโหย​นั่น​แหละ
    โดเอดรี ดาร์กทัง
    เรา​ได้​ลอง​ใหม่​อีก​ครั้ง และ​เรา​ได้​ประสบ​ชัยชนะ​อีก​ครา แต่​ข้า​ต้อง​ยอมรับ​ว่า​ข้า​ไม่​ชอบ​การ​ดูด​กลืน​วิญญาณ​แม่มด​โสโครก​นั่น​แม้แต่​น้อย ข้า​รู้สึก​... สกปรก​สิ้น​ดี

    แต่​เอา​เถิด การ​เดิน​ทาง​ของ​เรา​ใกล้​ถึง​จุด​สิ้น​สุด​เสีย​เต็มที ทาง​เหนือ​คือ​ทาง​ผ่าน​แดน​สูง กับ​จุด​มุ่ง​หมาย​ใน​การนำ​เอา​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน​มา​จา​กบีสต์​ผู้วายชนม์​ของ​ข้า

    เรา​ควร​รีบ​เสีย​เต็มที คิทาวา​แข็งแกร่ง​ขึ้น​ทุก​ขณะ และ​ยิ่ง​พวก​ทวย​เทพ​ได้​เดิน​ดิน​อยู่​นาน​เท่าไร มนุษยชาติ​ก็​ยิ่ง​มี​โอกาส​รอด​น้อย​ลง
    โดเอดรี
    ใน​สวน​เล็กๆ อัน​น่า​รังเกียจ​ของ​อีซาโร เจ้า​จะ​ได้​พบ​กับ​สหาย​เก่า​ของ​ข้า

    ยูกูล​ผู้​เป็น​ปาก​ที่​เปิด​อ้า​... เป็น​เพียง​แค่​ความ​เชื่อ​เรื่อง​ความหวาดกลัว​ที่​สะท้อน​ออก​มา​จาก​หัว​ของ​สิ่ง​มี​ชีวิต​ที่​น่า​สมเพช​นั่น​เพียง​เท่านั้น ผู้​ใด​ที่​มอง​เขา​ย่อม​มอง​เห็น​ใบหน้า​อัน​สยดสยอง​ที่​สะท้อน​ความ​หวาด​กลัว​ของ​ตน​ออก​มา
    ภาพสะท้อนแสนสยอง
    นัก​วิชาการ​ชาว​วาล์​มี​ความ​มุ่ง​มั่น​ใน​การ​หา​คำ​ตอบ​ให้​กับ​คำถาม​แปลกๆ ที่​น่า​กังวล ยูกูล​ก็​เป็น​หนึ่ง​ใน​วิชาการ​เหล่า​นั้น ยิ่ง​เขา​ขุด​ลึก​เข้าไป​ใน​จิตใจ​มนุษย์ เขา​ก็​ยิ่ง​เชื่อ​ว่า​ไม่มี​อะไร​ที่​แสดง​ความ​เป็น​มนุษย์​ออก​มา​ได้​ดี​ไป​กว่า​ความ​หวาด​กลัว

    เขา​มัก​โน้ม​น้าว​ให้​เด็กๆ เกิด​ความ​หวาด​กลัว แล้ว​จับ​ภาพ​ใบหน้า​ปฏิกิริยา​เอา​ไว้​ด้วย​กระจก​ผิด​ธรรมชาติ ซึ่ง​เป็น​สิ่ง​ประดิษฐ์​ที่​สามารถ​จับ​ภาพ​ความ​เกรง​กลัว​เอา​ไว้​ศึกษา​ต่อ​ไป​ใน​ภาย​หลัง

    คลัง​ภาพ​ความ​กลัว​มากมาย​ทำให้​ยู​กูล​เข้าใจ​ธรรมชาติ​มนุษย์​ดี​เสีย​จน​เขา​สามารถ​ไต่​เต้า​ขึ้น​ไป​สู่​ตำแหน่ง​ผู้นำ​ของ​ชาว​วาล์​ได้ และ​เขา​ก็​เป็น​ที่​เกรง​กลัว​และ​มีชื่อ​เสียง​เสีย​จน​เขา​กลาย​เป็น​เทพ​เสีย​เอง
    ยูกูล
    ยูกูล​นั้น​เป็น​อุทธาหรณ์ เรา​จะ​เข้าใจ​ความ​หวาด​กลัว​ได้​อย่าง​ถ่องแท้​ก็​ต่อ​เมื่อ​เรา​กลาย​เป็น​ความ​หวาด​กลัว​นั้น​เอง
    ยูกูล
    หาก​มนุษยชาติ​จะ​มี​แห่ง​ยุค​ใหม่​อัน​รุ่งโรจน์ ดวง​อาทิตย์​ย่อม​ต้อง​ถูก​สั่ง​สอน​ให้​รู้จัก​ระงับ​ตน​เสีย​บ้าง

    โซลาริส​มุ่ง​ที่​จะ​เผา​กลืน​ให้​สิ้น​ทุก​ชีวิต​ใน​พื้นที่​อัน​กว้าง​ใหญ่​ระหว่าง​ซ้าย​ขวา​ของ​ซาร์​น เธอ​ไม่​คิดถึง​ชีวิต​กับ​ความ​จำเป็น​ใดๆ ของ​มัน และ​เธอ​ย่อม​ทำให้​โลก​นี้​เหือดแห้ง​ไป​เสีย​สิ้น​ก่อน​ที่​จะ​ยอม​จำนน​ต่อ​เหตุผล

    ตะวัน​ย่อม​ต้อง​ตกดิน เพื่อ​ให้​ตะวัน​ขึ้น​ฟ้า​นั้น​เป็น​เรื่อง​ประเสริฐ มิใช่​เรื่อง​หายนะ
    ตะวันนิรันดร
    โซลาริส​ผู้​รัก​ตนเอง เธอ​มี​แสง​สว่าง​ทั้งหมด​ใต้​หล้า แต่​ตากลับ​มืด​บอด​ด้วย​ความ​ทะนง​ตน

    เธอ​ไม่​เคย​สงสัย​เลย​ว่า​ทำไม​น้อง​สาว​ของ​เธอ​จึง​ทรยศ แต่​เธอ​กลับ​ประกาศ​ชัยชนะ​จาก​ที่​น้อง​สาวก​ระ​ทำ​ผิด ประกาศ​ตน​ว่า​เธอ​นั้น​เหนือ​กว่า และ​ทรง​เกียรติ​ไป​กว่า​ลูนาริส​ตลอด​กาล

    แต่​มัน​ก็​ไม่​น่า​แปลก​ใจ​นัก​ที่​เทพ​ดวง​อาทิตย์​จะ​ยก​ตน​สูง​กว่า​ผู้​อื่น
    โซลาริส
    เรา​เข้า​ใกล้​ถึง​จุด​สิ้น​สุด​ใน​การ​ออก​ล่า​สิ่ง​ศักดิ์สิทธิ์​แล้ว ไป​สู่​สะพาน​ที่​บีบรัด​คอ​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ที่​เปียก​ชุ่ม​ของ​ซาร์น​นั่นเอง

    ลูนาริส​นั้น​โกรธ​เกรี้ยว​อย่าง​เลือด​เย็น​เสีย​จน​ลืม​ไป​ว่า​ดวง​อาทิตย์​ยาม​รุ่ง​นั้น​ให้​ชีวิต​ได้​พอ​กับ​ความ​เย็น​เยียบ​ยาม​อาทิตย์​อัสดง

    จักรวรรดิ​ที่​ลูนาริส​ใฝ่ฝัน​นั้น​ย่อม​เฉิด​ฉาย​ไป​ด้วย​ดวง​จันทร์​และ​ดวงดาว​ระยับ และ​ชีวิต​ต่างๆ จะ​เหือดแห้ง​ไป​ใน​คืน​อัน​เป็น​นิรันดร์
    จันทร์นิรันดร
    หนึ่ง​ใน​สองพี่น้อง​ที่​ปกครอง​เผ่า​แอส​เม​รี​ที่​มี​ประชากร​มากมาย​และ​อำนาจ​มาก​ล้น ว่า​กัน​ว่า​โซลาริส​นั้น​จะ​นำ​ดวง​อาทิตย์​ไป​ตาม​ท้องฟ้า​ด้วย​ใย​ทอง​แวววาว ขณะ​ที่​ลูนาริส​ทำให้​ดวง​จันทร์​ข้าง​ขึ้น​ข้าง​แรม​ตาม​ที่​ควร​ด้วย​เคียว​เงิน​อัน​บริสุทธิ์​ยิ่ง

    มัน​เป็นการ​ร่วม​มือ​กัน​อย่าง​เป็น​สันติ จน​กระทั่ง​ทังมาซู เทพ​ผู้​ลวง​หลอก เดิน​ทาง​มา​สู่​ดิน​แดน​ของ​พวก​เธอ ใน​การ​ปั่น​หัว​ให้​พี่​น้อง​แตกแยก​กัน เขา​ได้​ทำให้​คน​หลาย​ต่อ​หลาย​พัน​ถูก​สังหาร​หมู่ พร้อม​ไป​กับ​การ​บดบัง​ต้น​เหตุ​ของ​ความ​อาฆาต​อัน​เปล่า​ประโยชน์​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​เกิน​คาด​คิด

    เจ้า​อย่า​ได้​สงสาร​ดวง​จันทร์​เลย เธอ​เป็น​เพียง​คน​โง่​ที่​เหิน​ห่าง​และ​เย็น​ชา แผ่​แสง​สว่าง​น้อย​ไป​กว่า​ที่​ใคร​ต่อ​ใคร​คาด​คิด​นัก
    ลูนาริส
    ดวงตะวัน​กับ​จันทรา​กลับ​คืน​สู่​ถิ่น​ที่​ควร​อยู่ เส้น​ทาง​ของ​เรา​ไร้​การ​ขัด​ขวาง​แล้ว ทาง​ผ่าน​แดน​สูง​กับ​หนี้​ที่​ควร​ชดใช้​นั้น​อยู่​เบื้อง​หน้า ผู้ฆ่า​บีสต์

    ใน​ทาง​นี้ เรา​ย่อม​ได้​เผชิญ​กับ​เหล่า​เทพี​แห่ง​มาราเค็ท และ​พวก​เธอ​ย่อม​ไม่​ต้อนรับ​ขับ​สู่​ต่อ​จุด​มุ่ง​หมาย​ของ​เรา​แต่​โดย​ดี​เป็น​แน่ ไม่​ว่า​อย่างไร​ก็ตาม ข้า​จะ​ต้อง​เข้าไป​ใน​ศพ​ของ​บีสต์​อัน​เป็น​ที่รัก​ของ​ข้า แล้ว​ฉกชิง​ความ​หวัง​อัน​เล็ก​น้อย​มา​จาก​ชีวิต​ที่​เจ้า​พราก​ไป​ด้วย​ความ​มืด​บอด

    ไม่มี​คำ​ทำนาย​หรือ​ลาง​ใด ไม่มี​มหา​กาพย์​หรือ​อุปมา​ใด​ที่​จะ​ยืนยัน​ว่า​เจ้า​จะ​รอด​ชีวิต​ใน​การ​เดิน​ทาง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​เรา เพราะ​ต่อ​ให้​เจ้า​จะ​ประดับ​ประดา​ไป​ด้วย​หลาย​ต่อ​หลาย​อย่าง​มากมาย แต่​เจ้า​ก็​ยัง​คง​เป็น​มนุษย์​ที่​ตาย​ได้​อยู่​วัน​ยัง​ค่ำ​เป็น​แน่แท้
    โซลาริสและลูนาริส
    เถ้า​ถ่าน​อัน​มืด​ดำ​ยัง​ฝัง​อยู่​ใต้​เนื้อ​หนัง​ของ​บีสต์​ของ​ข้า และ​ใน​เมื่อ​อุโมงค์​ส่วน​ใหญ่​ของ​ไฮเกท​ถล่ม​ไป​หมด​แล้ว เรา​จึง​ต้อง​ขุด​ทาง​ใหม่​เข้าไป​เอง ข้า​พบ​จุด​อ่อน​ตรง​สี​ข้าง​ของ​มัน เป็น​แผล​เก่า​ฝีมือ​ดอร์ยานี ชาว​วาล์​ผู้​ใฝ่สูง​เกิน​เหตุ​นั่นเอง

    แผล​นี้​ถูก​รักษา​ไว้​ด้วย​เยื่อ​หุ้ม​หนา​แน่น แต่​หาก​ใช้​น้ำยา​อัน​เหมาะ​สม เรา​ย่อม​ละลาย​เนื้อเยื่อ​แล้ว​เข้าไป​ใน​แผล​นั้น​ได้ แน่นอน​ว่า​น้ำยา​อัน​มี​ประสิทธิผล​เช่น​นั้น​ย่อม​ต้อง​อาศัย​ของ​สอง​อย่าง​ที่​หา​ได้​ยาก​ยิ่ง

    อย่าง​แรก​คือ​กรด​บาซิลิสก์ ซึ่ง​เป็น​พิษ​ที่​หยด​จาก​หัวใจบาซิลิสก์อัน​มี​ฤทธิ์​กัดกร่อน​มหาศาล อีก​อย่าง​หนึ่ง​คือ​ดินปืน​ทาร์​ทาน สาร​ระเบิด​ที่​มัก​ใช้​ใน​การ​ขุด​มณีบารมี​นั่นเอง

    หาก​เก็บ​เกี่ยว​สอง​อย่าง​มา​ได้ ข้า​ก็​จะ​ต้ม​น้ำยา​อัน​ร้าย​แรง​เสีย​จน​สามารถ​ละลาย​เยื่อ​หุ้ม​แผล​สัตว์​เลี้ยง​อัน​เน่า​เปื่อย​ของ​ข้า​นั่นเอง
    เถ้าถ่านอันมืดมน
    ตอน​นี้​ข้า​มี​ส่วน​ผสม​ครบ​แล้ว เดี๋ยว​จะ​ผสม​ให้​ได้​น้ำยา​ที่​เรา​ต้อง​ใช้ ไม่มี​อะไร​กัดกร่อน​ได้​ดี​กว่า​นี้ เว้น​แต่​การ​เสียดสี​อัน​คมคาย​จาก​การูคาน​ที่รัก​ของ​ข้า​แล้ว​ละ

    เรา​ไป​พบ​กัน​ที่​กอง​เลือด​รอบๆ ปาก​แผล​กัน​เถิด จาก​นั้น​เรา​จะ​ละลาย​เส้น​ทาง​เข้าไป​ใน​ช่อง​ท้อง​ของ​บีสต์
    เถ้าถ่านอันมืดมน
    กรด​บาซิลิสก์ไหล​หยด​จาก​ใจสัตว์​ร้าย​มี​พิษ​เหล่า​นั้น ข้า​โทษ​พวก​มัน​ที่​เกิด​มา​เป็น​แบบ​นั้น​ไม่​ได้​หรอก

    พวก​มัน​น่า​สงสาร​นัก เรื่อง​ราว​ชีวิต​ของ​พวก​มัน​แย่​พอๆ กับ​ชีวิต​ข้า​เกิน​กว่า​ที่​ข้า​จะ​อยากจะพูดถึง การ​สร้าง​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน​นี้​ทำให้​เกิด​ผล​ข้าง​เคียง​อันเลวร้ายขึ้น​มา

    แต่​เรา​ย่อม​ไม่มี​วัน​ทำ​สำเร็จ​หาก​ข้า​มัว​แต่​จม​อยู่​กับ​ความ​ผิด​พลาด​ใน​อดีต
    กรดไคมีรัล
    ใน​ซาก​โรง​แปร​ธาตุ​ไฮเกท เจ้า​น่า​จะ​เจอ​ดินปืน​ทาร์​ทาน เป็น​สาร​ที่​ไม่​เสถียร​นัก​เมื่อ​เทียบ​กับ​สาร​ที่​อยู่​ใน​ดอกไม้​ไฟ​เฉลิม​ฉลอง​และ​หลอด​ไฟ​ทั่ว​ทาร์​ทัส สาร​ผสม​อัน​ร้ายกาจ​นี้​เคย​ถูก​ใช้​ใน​การ​ระเบิด​ไหล​เข่า​อัน​หนา​ทึบ​ให้​เป็น​รู มัน​จะ​เป็น​ตัว​รับรอง​ว่า​ส่วน​ผสม​ของ​เรา​จะ​มี​พลัง​ดิบๆ แรง​พอ

    แต่​เจ้า​เข้าไป​ใน​โรง​แปร​ธาตุ​แล้ว​ควร​ระวัง​ตัว​ให้​ดี เพราะ​ว่า​นาย​พล​เอดัส​กับ​ทหาร​กองพัน​ชั้น​สูง​ของ​เขา​พำนัก​อยู่​ที่​นั่น​ใน​มหา​ภัย​พิบัติ​ของ​มาลาไค​ใน​ช่วง​แรก​เริ่ม หาก​พวก​เขา​ยัง​อยู่​ที่​นั่น ก็​ย่อม​เป็น​สิ่ง​มี​ชีวิต​ที่​มี​วินัย​อัน​ร้ายกาจ​ยิ่ง เหล่า​มนุษย์​ที่​แข็งแกร่ง​ใน​ยาม​ที่​มี​ชีวิต ย่อม​ถูก​ทำให้​แข็งแกร่ง​ยิ่ง​กว่า​เดิม​ด้วย​มลทิน​กับ​ความ​ตาย
    ดินปืนทาร์ทาน
    ข้า​ร่ำไห้​ให้​กับ​การูคาน​ที่​น่า​สงสาร​ของ​ข้า เรา​ทั้ง​คู่​ผ่าน​ช่วง​เวลา​ที่​สูงส่ง​ที่สุด​ที่​โลก​ใบ​นี้​จะ​ให้​ได้​แล้ว

    อนิจจา เธอ​ไม่​อาจ​ทน​ต่อ​หัวใจ​อัน​หนัก​อึ้ง​ของ​ข้า​ได้​อีก​ต่อ​ไป ข้า​รู้​ว่า​ความ​ภาค​ภูมิ​ของ​เธอ​จะ​เป็น​พายุ​คลั่ง​ทำลาย​มนุษยชาติ​ที่รัก​ของ​ข้า จริงๆ แล้ว​ที่​ข้า​ปลูก​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน​ไว้​ใน​มุม​ลึก​ของ​ไฮเกท​ไว้​เพื่อ

    ถ้า​ความ​รัก​ฆ่า​ไม่​ได้ ก็​ต้อง​ทำให้​มัน​หลับ​ไป
    ราชินีแห่งสายลม
    การูคาน​เป็น​นัก​เหาะ​เหิน​เดิน​อากาศ เธอ​ปล้น​สะดม​ท้องฟ้า​อย่าง​ภาคภูมิ​เพื่อ​ไข​ความ​ลับ เธอ​เป็น​ผู้​ที่​คิด​ว่า​จะ​พบ​ภูมิปัญญา​ได้​จาก​ใจกลาง​พายุ

    โปรด​เข้าใจ​เถิด​ว่า​การูคาน​ไม่ใช่​ปีศาจ​ร้าย เธอ​เคย​เป็น​เพื่อน​คู่คิด​ของ​ข้า ความ​งาม​ของ​เธอ​ต้องใจ​ข้า​ดัง​ที่​ความ​ทะยาน​อยาก​ของ​เธอ​ให้​แรง​บันดาล​ใจ​กับ​ข้า แต่​ข้า​ต้อง​โยน​ความ​ผูกพัน​ทุก​อย่าง​ทิ้ง​ไป​เพื่อ​มวล​มนุษยชาติ

    การูคาน​แปร​เปลี่ยน​ไป​เพราะ​พลัง​อำนาจ​ที่​เธอ​มี​ราวกับ​ลม​พายุ​กัดกร่อน​หินทราย​นั่นเอง เทพี​ที่​เจ้า​กำลัง​จะ​สังหาร​นั้น​หา​ได้​เป็น​เทพี​ของ​ข้า หาก​ข้า​พูด​เช่น​นั้น​ต่อ​ไป ข้า​นั้นอาจ​เริ่ม​เชื่อ​ขึ้น​มา​สัก​วัน
    การูคาน
    เจ้า​ทำ​ดีแล้ว แต่​น้ำยา​ของ​เรา​ต้องการ​ทั้ง​กรด​และ​ดินปืน จง​กลับ​มา​หา​ข้า​เมื่อ​เจ้า​เก็บ​มา​ได้​ครบ​สาร​กัดกร่อน​ของ​เรา​มา​ได้​ครบ​คู่
    _take_ingredient2_
    ตอน​นี้​ข้า​ก็ได้​แก้ไข​ความ​ผิด​พลาด​ที่​เคย​ทำ และ​นายพล​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ก็​ถูก​โค่น​ล้ม​ไป​แล้ว เรา​จะ​ขอ​เชิดชู​ทั้ง​สอง​ด้วย​น้ำยา​นี้​...
    _take_ingredient2_
    มา​เถิด เจ้า​วิญญาณ​น้อย สงบ​ความ​เดือดดาล​เสีย จง​เป็น​หนึ่ง​กับ​เอ็กไซล์​ผู้​นี้ เป็น​กำลัง​แก่​การ​เดิน​ทาง​ของ​เขา​ใน​ดิน​แดน​มืด​มิด​ของ​โลก​ใบ​นี้​เสีย​เถิด​...
    ปลดล็อกพลัง
    เถ้า​ถ่าน​อัน​มืด​ดำ​ยัง​ฝัง​อยู่​ใต้​เนื้อ​หนัง​ของ​บีสต์​ของ​ข้า และ​ใน​เมื่อ​อุโมงค์​ส่วน​ใหญ่​ของ​ไฮเกท​ถล่ม​ไป​หมด​แล้ว เรา​จึง​ต้อง​ขุด​ทาง​ใหม่​เข้าไป​เอง จุด​อ่อน​ตรง​สี​ข้าง​ของ​มัน​อยู่​ตรง​หน้า​เรา เป็น​แผล​เก่า​ฝีมือ​ดอร์ยานี ชาว​วาล์​ผู้​ใฝ่สูง​เกิน​เหตุ​นั่นเอง

    แผล​นี้​ถูก​รักษา​ไว้​ด้วย​เยื่อ​หุ้ม​หนา​แน่น แต่​หาก​ใช้​น้ำยา​อัน​เหมาะ​สม เรา​ย่อม​ละลาย​เนื้อเยื่อ​แล้ว​เข้าไป​ใน​แผล​นั้น​ได้ แน่นอน​ว่า​น้ำยา​อัน​มี​ประสิทธิผล​เช่น​นั้น​ย่อม​ต้อง​อาศัย​ของ​สอง​อย่าง​ที่​หา​ได้​ยาก​ยิ่ง

    อย่าง​แรก​คือ​กรด​บาซิลิสก์ ซึ่ง​เป็น​พิษ​ที่​หยด​จาก​หัวใจ​บาซิลิสก์อัน​มี​ฤทธิ์​กัดกร่อน​มหาศาล อีก​อย่าง​หนึ่ง​คือ​ดินปืน​ทาร์​ทาน สาร​ระเบิด​ที่​มัก​ใช้​ใน​การ​ขุด​มณีบารมีนั่นเอง

    หาก​เก็บ​เกี่ยว​สอง​อย่าง​มา​ได้ ข้า​ก็​จะ​ต้ม​น้ำยา​อัน​ร้าย​แรง​เสีย​จน​สามารถ​ละลาย​เยื่อ​หุ้ม​แผล​สัตว์​เลี้ยง​อัน​เน่า​เปื่อย​ของ​ข้า​นั่นเอง
    บีสต์
    บัดนี้​เรา​ก็​อยู่​ตรง​นี้ ท่ามกลาง​เศษ​ซาก​ที่​แข็ง​ตัว​ของ​สัตว์​ที่​ข้า​สร้าง​ขึ้น​มา​กับ​มือ... ตลก​ดี​ใช่​ไหม​ล่ะ? ครั้ง​หนึ่ง​ข้า​ตั้งบีสต์​บน​แท่น ​เป็น​ความ​ภาค​ภูมิ​และ​ความ​สุข​ของ​ข้า แต่​บัดนี้​ข้า​กลับ​ส่ง​เจ้า​ไป​ผ่า​ท้อง​สัตว์เลี้ยง​ของ​ข้า​ไป​สู่​แก่น​ดำ​อัน​โสมม

    ข้า​ได้​ผสม​น้ำยา​จาก​การ​เก็บ​เกี่ยว​ของ​เรา​แล้ว ข้า​จะ​เท​มัน​เพื่อ​ละลาย​เยื่อ​หุ้ม​อัน​อ่อนแอ ไว้​พบ​กัน​ใน​แก่น​ดำ ใน​ที่​ที่​เรา​จะ​สาน​ต่อ​เป้า​หมาย​ของ​เรา​ให้​เสร็จ​สิ้น
    บีสต์
    วิญญาณ​ที่​เรา​เก็บ​เอา​ไว้​แต่ละ​ตน​นั้น​ไม่​สามารถ​มอบ​พลัง​ที่​ใช้​สร้าง​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืด​ดำ​ของ​เรา​ได้​แน่

    แต่​หาก​ใช้​ร่วม​กัน​... ใช้​ร่วม​กัน​แล้ว​วิญญาณ​แต่ละ​ตน​จะ​เปลี่ยน​รูป​ร่าง ผสม​ปนเป​กัน​เป็น​หนึ่ง อัด​แน่น​ไป​ด้วย​ความ​เกลียด​ชัง การ​ร่วม​ญาติ​อัน​ชั่ว​ช้า​ของ​เรา​นั้น​ย่อม​กระ​ตุ้น​บีสต์​ให้​ครรภ์​อัน​เน่า​เปื่อย​ของ​มัน​ขับ​เอา​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน​ออก​มา

    ทำใจ​ให้​เข้ม​แข็ง​ไว้​เถิด​เพื่อน​ข้า เมื่อ​ขวด​นี้​ถูก​เปิด​จุก​ออก​มา โลก​ทั้ง​ใบ​ยอม​พลิก​โฉม​เป็น​แน่
    แก่นอันมืดดำ
    เถ้า​ถ่าน​นั้น​เป็น​เมล็ด​พันธุ์​... แก่น​ดำ​มืด​ใน​ใจ​ขอ​งบีสต์ มัน​เป็น​สสาร​แห่ง​มลทิน​ที่​เข้ม​ข้น บริสุทธิ์ ทุก​อย่าง​ที่​สัตว์​เลี้ยง​ข้า​เคย​เป็น พลัง​ทั้งหมด​ของ​มัน ผล​ของ​การ​สะกด​เหล่า​ทวย​เทพ​อย่าง​เรา ทั้งหมด​นี้​ต่าง​มา​จาก​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน​นี้

    เรา​จะ​ทำลาย​คิทาวา​ให้​พินาศ​ไป​ด้วย​สิ่ง​นี้ เทพ​ที่​เคย​อดอยาก​ผู้​นี้​จะ​ได้​กิน​ให้​อิ่ม​เอิบ​แล้ว​สิ้นชีพ​ไป​ชั่ว​นิรันดร์ คิทาวา​จะ​ตาย​ลง แล้ว​เถ้า​ถ่าน​นี้​จะ​สลาย​เป็น​ขี้​เถ้า​ที่​ล่อง​ลอย​ไป​ทั่ว​หลังคา​อิฐ​ทั้ง​หลาย​แห่ง​โอริอาทนั่น​เอง
    เถ้าถ่านอันมืดมน
    มัน​ไม่​ควร​จะ​ลงเอย​เช่น​นี้​...

    บีสต์​ของ​ข้า​นั้น​เกิด​มา​เป็น​สิ่ง​ที่​งดงาม เป็น​เพชร​ยอด​มงกุฎ​ของ​มนุษยชาติ ข้า... ข้า​อยาก​ให้​มนุษย์​อย่าง​เจ้า​มี​โอกาส​ได้​สร้าง​สันติ มี​โอกาส​ได้​ออกโรง​บน​เวที​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​นี้ ไม่​ต้อง​เป็น​เบี้ย​รับ​ใช้​เหล่า​ทวย​เทพ​ใจแคบ​ที่​กดหัว​มนุษย์​เยี่ยง​ทาส​...

    มัน​เพียง​แค่​ป้องกัน​ตัว​เพียง​เท่านั้น แต่​ความ​ผิด​พลาด​นั้น​มา​จาก​จิตใจ​เหล่า​ผู้​ที่​พร้อม​หัก​หลังค​วาม​เป็น​มนุษย์​ของ​พวก​เขา​เอง

    แม้แต่​ข้า​ก็​ไม่​อาจ​คาด​การณ์​ว่า​สัตว์​เลี้ยง​ของ​ข้า​จะ​นำ​วันมหาภัยพิบัติ​มา​สู่​เวร์แคลส์ท์ ทั้ง​ชน​กลุ่ม​วาล์ ทั้ง​ชนกลุ่ม​นิรันดร์ พวก​เขา​เป็น​เพียง​ซาก​ใน​หน้า​ประวัติศาสตร์ กับ​ชนก​ลุ่ม​อื่น​... ย้อน​ไป​หลาย​ต่อ​หลาย​ยุค​สมัย

    มือ​ข้า​เปื้อน​เลือด​ผู้​บริสุทธิ์​นับ​ล้าน เอ็กไซล์ ไม่​ว่า​ข้า​จะ​ล้าง​ออก​ไป​เช่น​ไร คราบ​เลือด​มัน​ก็​ไม่​ออก​ไป​จาก​มือ​ข้า​เสียที
    วันมหาภัยพิบัติ
    ข้า​ละอาย​นัก​ที่​ได้​รู้​ถึง​เรื่อง​ความ​สยอง​ขวัญ​จาก​น้ำมือ​ของ​เรา​ใน​ตอนนี้ การูคาน​นั้น​... ซับซ้อน แต่​เธอ​ก็​หัว​แข็ง และ​ย่อม​ไม่​อาจ​เปลี่ยน​ใจ​เป็น​แน่

    เรา​ได้​ทำ​พิธี​ศพ​อุทิศ​แก่​ท้องฟ้า​อย่าง​สม​เกียรติ เรา​ทำได้​ดี​ที่สุด​เพียง​เท่านั้น กระทั่ง​ใน​สมัย​ก่อน​เธอ​ก็​ทะนง​ตน​หา​ใด​เทียบ ถูก​ความ​ทะยาน​อยาก​กลืน​กิน​ไป​เสีย​สิ้น แม้​ข้า​จะ​เตือน​แล้ว​เตือน​อีก​ก็ตาม

    ที่รัก ดูสิ​ว่า​ความ​ทะยาน​อยาก​พา​เจ้า​ไป​ถึง​ไหน​...
    การูคาน
    ใน​ทะเล​ทราย​มาราเค็ทนั้น มี​โอเอซิส​แห่ง​หนึ่ง​อยู่​ทาง​ตะวัน​ออก แหล่ง​น้ำ​มี​พายุ​ผิด​ธรรมชาติ​คอย​บดบัง​ไม่​ให้​ผู้​ใด​ได้​พบเห็น ทราย​จะ​เลาะ​เนื้อ​จาก​กระดูก​เจ้า​หาก​เจ้า​ก้าว​เข้า​เงามืด​ของ​มัน แต่​เจ้า​ก็​ยัง​ต้อง​เข้าไป

    เทพี​ชาคารี​ซ่อน​อยู่​ใน​พายุ​ทราย​สี​ทอง​นั่น มี​แต่​ความ​แค้น​ก่อ​กำเริบ​ใน​ยาม​ที่​เธอ​คืนชีพ​และ​ปลุก​กองทัพ​โบราณ​ของ​เธอ​ขึ้น​มา ซึ่ง​เป็นก​อง​ทัพ​ที่​เคย​จ้อง​ทำลาย​สมดุล​ระหว่าง​แผ่น​ดิน​ทั้งหมด

    หาก​เธอ​ปลุก​กองทัพ​ขึ้น​มา​ได้ ชาว​มาราเค็ท​ทั้งหมด​อาจ​จะ​ตก​อยู่​ใน​กำ​มือ​อัน​โหด​เหี้ยม​ของ​เธอ ตอน​นี้​ยัง​ไม่​อาจ​ทำลาย​พายุ​นั้น​ได้ ต่อ​ให้​เป็น​ข้า​ก็ตาม แต่​มัน​ต้อง​มี​สัก​ทาง

    ชาว​ไฮเกท​พวก​นี้​ชอบ​ทะเล​ทราย​และ​อากาศ​อัน​โหด​ร้าย บาง​คน​อาจ​รู้​วิธี​สลาย​พายุ​นี้​ไป​ก็​เป็น​ได้
    ชาคารี
    หัวใจ​ใฝ่​รู้​ของ​มารดา​จะ​ไหล​เข้า​ฝัน​ของ​บุตร​สาว ครั้ง​หนึ่ง​เธอ​เป็น​โฉมงาม​ดึงดูด​ใจ​ทั้ง​ชาย​หญิง แต่​ความ​งาม​ของ​ชาคารี​ผุ​พัง​กลาย​เป็น​ตัณหา​... ที่​โหย​หา​พลัง​ที่​มารดา​จาก​ฟ้า​ถือ​ครอง

    บุตร​สาว​ข้า​เคย​ตาม​หา​พลัง​นั่น​ภายใน​ท้อง​ทะเล​ทราย​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​แห่ง​นี้ คน​มุ่ง​มั่น​แบบ​เธอ​ได้​พบ​พลัง​นั้น และ​มัน​ทำให้​เธอ​กลาย​เป็น​สัตว์​ร้าย​ที่​เจ้า​เพิ่ง​จะ​จัดการ​ไป​ด้วย​ความ​เมตตา

    เธอ​ทั้ง​อับอาย​และ​เจ็บ​ปวด​จน​สร้าง​กองทัพ​กลาง​ทะเล​ทราย และ​คง​พิชิต​ฟาก​ฟ้า​ไป​แล้ว​หาก​เจ้า​บีสต์​ไม่​ขับ​กล่อม​ให้​เธอ​หลับ​ใหล​อย่าง​สงบ กลาย​เป็น​ทารก​นอน​เปล​อีก​ครั้ง
    ชาคารี
    ข้า​ไม่​ได้​พูด​แบบ​นี้​บ่อย​นัก แต่​เทพี​นี้ สัตว์​ร้าย​นี้ เธอ​เคย​เป็น​เลือด​เนื้อ​เชื้อ​ไข​ของ​ข้า ข้า​ผงาด​ขึ้น​ฟ้า​แล้ว​ร่วง​ลง​มา​สู่​อ้อม​แขน​ของ​ราชินี​การูคาน​ผู้​งดงาม

    หาก​เจ้า​คิด​ว่า​ชีวิต​คู่​ของ​มนุษย์​มัน​ยาก​นัก เจ้า​ลอง​นึกถึง​ชีวิต​คู่​ของ​ทวย​เทพ​เถิด เรา​แยก​ทาง​กัน แต่​แยก​กัน​หลัง​จาก​ราชินี​แห่ง​ท้อง​ทะเล​ทราย​ถือ​กำเนิด​ขึ้น​มา​บน​โลก​ของ​ข้า​อัน​โหด​ร้าย​โสมม​นี้​แล้ว

    ตอน​นี้​เจ้า​คง​เห็น​ว่า​ทำไม​ข้า​ต้อง​ทน​ทุกข์​เพื่อ​มวล​มนุษย์ ทำไม​ข้า​ถึง​นำ​ลูกสาว​ข้า​มา​บูชายัญ
    ราชินีแห่งผืนทราย
    บาง​อย่าง​ไม่​ถูก​ต้อง ใช่ ดู​เหมือน​ว่า​มาลาไค​เพื่อน​เก่า​เรา​ยัง​มี​กลเม็ด​สุดท้าย นั่น​คือ​บาดแผล​จาก​มนต์มณี​ตรง​กลาง​ใจ​บีสต์​ทรง​ค่า​ของ​ข้า​นั่นเอง

    มัน​ทำให้​เรื่อง​ซับ​ซ้อน​ยิ่ง​ขึ้น แต่​ก็​ใช่​ว่า​จะ​ไร้​ทางออก

    เอ็กไซล์ เจ้า​ฟัง​ข้า​ให้​ดี ข้า​จะ​ปลด​ปล่อย​วิญญาณ​สาม​ศิษย์​อัน​ชั่ว​ช้า​ออก​มา

    ความ​เดือดดาล​ของ​พวก​นั้น​จะ​ให้​พลัง​มากกว่า​ที่​เจ้า​เคย​พบ​เจอ เจ้า​ต้อง​จัดการ​มัน​ที​ละ​ตน เพื่อ​ผสม​เศษ​ซาก​ที่​เหลือ​ของ​พวก​มัน​ให้​เป็น​สิ่ง​ที่​ปะทุ​ง่าย​พอที่​จะ​ขับ​เอา​เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน​ออก​มา​จาก​ครรภ์​ของ​บีสต์

    เตรียม​ตัว​ให้​ดี
    เถ้าถ่านอันมืดมน
    ดวง​วิญญาณ​ทั้ง​สาม​ยัง​ทำให้​เรา​ประหลาด​ใจ​ได้​ต่อ​เนื่อง​! เร็ว​เข้า หัวใจ​กลาย​เป็น​ทาง​ผ่าน​แล้ว เข้าไป​ทำ​ภารกิจ​ให้​เสร็จ​สิ้น​เสีย แต่​ข้า​ก็​มิ​อาจ​บอก​ได้​ว่า​เจ้า​จะ​พบ​สิ่ง​ใด​ที่​อีก​ฝั่ง​ของ​ประตู
    ประตูมิติหัวใจ
    ใน​ที่สุด​วิญญาณ​ทั้ง​สาม​ของ​เรา​ก็​กลาย​เป็น​วิญญาณ​ชั่ว​ช้า​หนึ่ง​ตน จง​ทำลาย​สิ่ง​มี​ชีวิต​อัน​มืดมน​นั้น​ให้​สิ้น แล้ว​ออก​ไป​จาก​ที่​นี่​เกิน​เถิด​!
    สามศิษย์ผู้เป็นหนึ่ง
    ซิน: อินโนเซน เจ้า​เห็น​แล้ว​ใช่​ไหม​?

    อินโนเซน: น้อง​ข้า​... ให้​อภัย​ข้า​ด้วย มัน​เหมือน​กับ​ข้า​มี​ฝัน​ร้าย​อัน​แสน​สยอง​... บัดนี้​ดวงตา​ข้า​ไร้​ซึ่ง​นิทรา ข้า​เห็น​ทุก​อย่าง​ชัด​แจ้ง​... เหล่า​ทวย​เทพ โปรด​ให้​อภัย​ข้า​ด้วย​...

    ซิน: ปัจจุบัน​นี้​มัน​ก็​เป็น​เช่น​ใน​ยาม​เริ่ม​แรก เจ้า​กับ​ข้า​ต่าง​มี​เลือด​เนื้อ​เชื้อ​ไข​เดียวกัน ออก​มา​จาก​ท้อง​เดียวกัน เจ้า​ขอ​การ​อภัย​จาก​ข้า ข้า​ยินดี​ให้​อภัย​เจ้า​อย่าง​ไร้​เงื่อนไข

    อินโนเซน: แต่​หลาย​ต่อ​หลาย​อย่าง​ที่​ข้า​ทำ​ลง​ไป​... ชีวิต​นับ​ล้าน​ที่​ข้า​ฆ่า​ตาย...

    ซิน: เจ้า​จะ​มี​เวลา​คิด​เรื่อง​ราว​พวก​นั้น​เสียที​หลัง แต่​ตอน​นี้​ประชาชน​ของ​เจ้า​ต้องการ​เจ้า โอริอาท​ต้องการ​เจ้า​...

    อินโนเซน: ไม่ ข้า​ไม่​อาจ​อยู่​ท่ามกลาง​ซาก​ปรัก​หัก​พัง​พวก​นี้ ศพ​ที่​กลาดเกลื่อน​ไป​ด้วย​น้ำมือ​ของ​ข้า​... คน​พวก​นี้​ต้องการ​เจ้า น้อง​ข้า กับ​วีรชน​ของ​เจ้า ไม่ใช่​ข้า

    ซิน: แล้ว​ยัง​ไง​เล่า​? เจ้า​จะ​ไป​ที่ไหน​? เจ้า​จะ​ไป​ทำ​อะไร?

    อินโนเซน: ปลีก​วิเวก ข้า​จะ​ไป​ทาง​ใต้ ไป​ให้​ไกล​ที่สุด​เท่า​ที่​กาย​เนื้อ​จะ​ไป​ได้ ข้า​ต้อง​ไป​คิด​แผน​ไถ่บาป ถ้า​หาก​สำนึก​ข้า​คิด​ว่า​คู่ควร​กับ​สิ่ง​นั้น

    ซิน: เจ้า​ยอม​กระทั่ง​ไป​แสวง​การ​อภัย​ใน​น้ำ​แข็ง​ใต้​โลกา​หรือ​?

    อินโนเซน: หาก​เจ้า​อนุญาต ข้า​จะ​ทำ​เช่น​นั้น

    ซิน: ไป​เถิด ไปหา​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ ค้นหา​ตัวเอง​เสีย ไป​จารึก​แสวง​บุญ​เถิด​พี่​ข้า ขอ​แค่​เจ้า​กลับ​มา​สัก​วัน

    อินโนเซน: ขอบใจ​มาก​น้อง​ข้า
    ซิน
    ลิลลี่ รอธ​เป็น​ผู้​สูง​ศักดิ์​... หืม เรียก​ว่า​ยัง​ไง​นะ​... กะลาสี​สูง​ศักดิ์​?

    ข้า​ได้​เห็น​ชาย​หญิง​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ทั้ง​ผงาด​และ​ดับ​ไป​หลาย​ต่อ​หลาย​ยุค​สมัย แต่​ลิลลี่​นั้น​กำลัง​จะ​ได้​เป็น​ผู้​ที่ยิ่ง​ใหญ่ ข้า​ว่า​โรง​เหล้า​กะลาสี​ทุก​ที่​จะ​พูด​ถึง​เธอ​เข้า​สัก​วัน

    ใน​เมื่อ​เธอ​มอง​เห็น​ข้า​แล้ว ข้า​จะ​ต้อง​ทำให้​เธอ​พอใจ​เสีย​ดี​กว่า เจ้า​หญิง​โจร​สลัด​ผู้​เลอโฉม​ที่​ตาม​ล่า​เทพ​ซิน​คงจะ​เป็น​เรื่อง​เล่า​ที่​ดี​เป็น​แน่ แต่​ปล่อย​ให้​เป็น​เรื่อง​แต่ง​เสีย​ยัง​ดี​กว่า
    ลิลลี่
    ข้า​ดีใจ​นัก​ที่​เจ้า​รอด​ออก​มา​ได้ เพื่อน​ข้า แต่​เจ้า​เคย​เผชิญ​กับ​สิ่ง​ที่​เลว​ร้าย​ยิ่ง​ไป​กว่า​นี้ ทะเล​เดือด​คง​ไม่​เป็น​ปัญหา​กับ​เจ้า​เป็น​แน่​!

    ใน​ยาม​ที่​เรา​ไม่​อยู่ โอริอาท​กลาย​เป็น​เมือง​คน​ตาย​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​สาวก​ของ​คิ​ทา​วา สถานการณ์​นั้น​เลว​ร้าย​ยิ่ง​ไป​กว่า​ที่​คิด

    ก่อน​ที่​เรา​จะ​ออกโรง เรา​ต้อง​รู้​ก่อน​ว่า​เรา​จะ​เจอ​กับ​สิ่ง​ใด ข้า​จะ​ส่ง​เจ้า​ไป​เป็น​สาย​สืบ​ผู้​เดียว​ที่​สามารถ​ฟันฝ่า​ฝัน​ร้าย​นี้​ที่​สามารถ​เปลี่ยน​รูป​ร่าง​ได้​เสมอ เจ้า​ต้องหา​ที่พัก​พิง​ของ​คิทาวา​ให้​เจอ เรา​จึง​จะ​ออก​จู่โจม​เป็น​ครั้ง​สุดท้าย​ได้​เสียที
    ยินดีต้อนรับกลับมา
    ก่อน​ที่​เรา​จะ​ลงมือ ข้า​ต้อง​สารภาพ​อะไร​กับ​เจ้า​ก่อน แบนนอน​ไม่​อยาก​ให้​ข้า​พูด​ถึง​เพราะ​เขา​เต็มใจ​สละ​ตนเอง แต่​ข้า​ว่า​เจ้า​ควร​รู้​...

    เมื่อ​เรา​ปลุก​อินโนเซน​ขึ้น​มา เมื่อ​เรา​ขุด​เขา​ขึ้น​มา​จาก​ดักแด้​ภายใน​วิญญาณ​ของ​แบนนอน ชาย​ผู้​นี้​จะ​จาก​ไป เหลือ​เพียง​แต่​เทพ​เพียง​เท่านั้น

    เจ้า​เข้าใจ​ข้า​ใช่​ไหม​เอ็กไซล์​? หาก​เรา​เลือก​ทาง​นี้ แบนนอน​จะ​ตาย​... ตาย​อย่าง​เจ็บ​ปวด​เสีย​ด้วย เพราะ​ถูก​เผา​ไหม้​ไป​ด้วย​ความ​บริสุทธิ์​จาก​ภายใน อย่าง​ที่​ข้า​บอก แบน​นอน​เต็มใจ​สละ​ชีวิต​ให้​กับ​อุดมการณ์​นี้ แต่​ข้า​ว่า​เจ้า​ควร​บอก​ลา​เขา​ก่อน​ที่​จะ​ไม่มี​โอกาส​อีก​ดี​ไหม​?
    แบนนอน
    มัน​เป็น​อย่าง​ที่​ข้า​กลัว พละ​กำลัง​ของ​คิทาวา​แข็งแกร่ง​ขึ้น​มาก​ใน​ยาม​ที่​เรา​ไม่​อยู่ และ​เขา​ของ​มัน​ก็​กั้น​ไม่​ให้​เรา​เข้าไป​สู่​สายส่ง​อาหาร เหมือน​ว่า​เทพ​ผู้​หิวโหย​ก็​เลือก​เศษ​อาหาร​ที่​จะ​เดิน​ทาง​ไป​สู่​ลำ​คอ​อัน​เปิด​กว้าง​ของ​เขา​...

    ข้า​กังวล​กับ​พละ​กำลัง​ของ​มัน​นัก ข้า​ได้​พูด​กับ​เพื่อน​เรา แบนนอน​ตรง​นั้น​แล้ว เขา​ผู้​เป็น​ภาชนะ​บรรจุ​วิญญาณ​พี่​ข้า ข้า​รู้​ว่า​เรา​ต้องการ​ให้​พี่​ข้า​ใน​ท้าย​ที่สุด แต่​ข้า​ไม่​คิด​มา​ก่อน​ว่า​เรา​ต้อง​ทำ​เร็ว​เช่น​นี้ แต่​ข้า​เรา​ไม่มี​ทาง​เลือก​เหลือ​แล้ว

    เรา​จะ​ต้อง​ปลุก​พี่​ชาย​ที่​หลับ​ใหล​ของ​ข้า​ออก​มา​จาก​กาย​ของ​แบนนอน เขา​ของ​คิทาวา​นั้น​เป็น​สิ่ง​ที่​มี​มลทิน​มหาศาล​เสีย​จน​มี​เพียง​ความ​บริสุทธิ์​ของ​อิน​โน​เซน​ที่​สามารถ​ปัด​เป่า​มัน​ทิ้ง​ไป​ได้
    คิทาวา
    เจ้า​ไม่​ต้อง​กลัว เถ้า​ถ่าน​อัน​มืดมน​มัน​ยัง​ปลอดภัย​ใน​มือ​ข้า และ​มัน​จะ​เป็น​เช่น​นั้น​ต่อ​ไป​จนกว่า​เรา​จะ​ได้​เผชิญ​กับ​คิทาวา

    ไอ้​สัตว์​ร้ายก​ระหาย​เนื้อ​นอกรีต​นั่น​จะ​ร่วง​เหมือน​ต้นไม้​ที่​โดน​โค่น​จาก​ป่า​ทึบ​อัน​มืดมน เรา​จะ​มอง​ดู​มัน​ถูก​แผด​เผา​ใน​ยาม​ที่​โอริอาทกับ​โลก​ทั้ง​ใบ​ต่าง​โล่ง​อก
    เถ้าถ่านอันมืดมน
    ถึง​เวลา​แล้ว มัน​ได้​เวลา​ที่​เรา​จะ​ปิดฉาก​คิทาวา​เสีย​ให้​สิ้น ไป​เถิด เอ็กไซล์ เรา​จะ​ช่วย​มนุษยชาติ​ไป​ด้วย​กัน​!
    คิทาวา
    ข้า​จะ​จัดการ​เจ้า​เสีย​ให้​สิ้น!
    SinKitavaFightIntro
    รุ่งอรุณ​แห่ง​วันใหม่​จง​มา!
    SinKitavaDeath
    มัน​จบ​แล้ว​... เรา​ประสบ​ชัยชนะ​... ถึง​เรา​จะ​มี​โอกาส​เพียง​น้อย​นิด แต่​ความ​กล้า​หาญ​ของ​เจ้า​ทำให้​เรา​มี​ชัย

    ข้า​ยินดี​กับ​เจ้า​ด้วย เพื่อน​ข้า โลก​ของ​เจ้า​อาจ​เนรเทศ​เจ้า แต่​ว่า​โต๊ะ​ข้า​นั้น​ย่อม​ต้อนรับ​เจ้า​เสมอ เจ้า​ทำให้​มนุษย์​มี​โอกาส​ได้​ดิ้นรน ถึง​แม้ว​ความ​มืด​จะ​ยัง​ปกคลุม​ผืน​โลก แต่​บัดนี้​ก็​มี​แสง​สว่าง​เจาะ​ทะลวง​เข้า​มา​แล้ว ความ​หิวโหย​ไม่​สิ้น​ของ​คิทาวา​นั้น​ถูก​ทำลาย​ลง ส่วน​เจ้า เจ้า​หา​ได้​เป็น​เอ็กไซล์​ไม่​! เจ้า​นั้น​เป็น​วีรชน​ผู้​ควร​ค่า​แก่​การ​สรรเสริญ ขอ​ให้​ตำนาน​เจ้า​คง​อยู่​ไป​ชั่ว​นิรันดร์

    มา​เถิด ไปหา​คน​อื่นๆ กัน​เถิด พวก​เขา​ต้องการ​คน​มา​ช่วย​เก็บ​กวาด​เมือง​นี้​ให้​ได้​มาก​ที่สุด​...
    คิทาวา
    นอกจาก​ตัว​ของ​ข้า​แล้ว ข้า​ไม่​สามารถ​สัมผัส​ถึง​การ​สั่น​ไหว​ของ​ของ​เทพ​องค์​อื่น​ได้​อีก แม้​ข้าง​นอก​นั้น​อาจ​มี​เทพ​องค์​อื่น​หลง​เหลือ​อยู่​บ้าง แต่​สำหรับ​ตอน​นี้ เวร์แคลส์ท​ก็​ได้​โล่ง​อก​ไป​ชั่ว​ครู่

    แต่​เรา​ยัง​ต้อง​หัน​ไป​หา​คิทาวา​ที่​ยัง​อิ่ม​เอิบ​ไป​กับ​ผู้คน​ที่​น่า​สงสาร​ที่​ติด​อยู่​ใน​โอริอาท เจ้า​ได้​ดื่มด่ำ​พลัง​พรรค​พวก​เขา​ข้า​เสีย​อิ่ม​แล้ว พลัง​เหล่า​ทวย​เทพ​ไหล​เวียน​อยู่​ใน​สาย​เลือด​เจ้า รอ​คอย​ที่​จะ​ถูก​นำ​ออก​มา​ใช้​กับ​เหยื่อ​ที่​เลือก เรา​ทำได้​เพียง​หวัง​ว่า​มัน​จะ​แข็งแกร่ง​พอที่​จะ​เผชิญ​กับ​เทพ​ผู้​เป็น​ปีศาจ​ตน​นั้น
    ทวยเทพ
    อินโนเซน!
    SinFinisher1_Innocence
    ข้า​จะ​ช่วย​เจ้า​ไว้​แต่​เพียง​ผู้​เดียว
    SinFinisher2_Innocence
    ทูโคฮาม่า!
    SinFinisher1_Tukohama
    แผ่นดินนี้​ไม่​ต้องการ​โลหิต​เจ้า​อีก​แล้ว
    SinFinisher2_Tukohama
    แอ็บเบอร์แรธ!
    SinFinisher1_Abberath
    ท้าย​ที่สุด​ความ​กระหาย​ของ​เจ้า​ก็​สิ้น​ลง
    SinFinisher2_Abberath
    ริสลาธ่า!
    SinFinisher1_Ryslatha
    จง​ปลด​ปล่อย​แผ่น​ดิน​นี้​ให้​เป็น​ไป​ตาม​ประสงค์​ของ​เหล่า​บุตร​แห่ง​แผ่น​ดิน​อย่าง​แท้จริง
    SinFinisher2_Ryslatha
    ซัวก็อธ!
    SinFinisher1_BrineKing
    กำเนิด​จาก​โคลน​ตม​ใต้​สมุทร ถูก​ชะล้าง​ให้​บริสุทธิ์​จาก​ปรารถนา​อัน​มืดมน​ยาม​วางวาย
    SinFinisher2_BrineKing
    ราลาเคช!
    SinFinisher1_Ralakesh
    เมื่อ​ทรราช​เสีย​หน้า อาณาจักร​ก็​ล่ม​สลาย​ไร้​ร่อง​รอย
    SinFinisher2_Ralakesh
    กรัธท์คัล!
    SinFinisher1_Gruthkul
    ข้า​ขอ​ปลดปล่อย​เจ้า​ออก​จาก​ความ​คลั่งแค้น​ของ​มารดา
    SinFinisher2_Gruthkul
    อาราคาลี!
    SinFinisher1_Arakaali
    ความ​ตาย​ถือ​เป็น​จุด​สุด​ยอดอันเที่ยงแท้​ของ​ตัณหา​ราคะ
    SinFinisher2_Arakaali
    ยูกูล!
    SinFinisher1_Yugul
    กระจก​ย่อม​แตก​สลาย​ใน​ยาม​ที่​ความ​ตาย​มา​เยือน
    SinFinisher2_Yugul
    โซลาริส! ลูนาริส!
    SinFinisher1_SolarisLunaris
    ความ​มืด​เย็น​เยียบ​น่า​ภาค​ภูมิ ความ​ร้อน​เร่า​ดัง​เพลิง จง​รวม​กัน​เป็น​อุปราคา​แล้ว​ก้าว​ผ่าน​ยุค​มนุษย์​นี้​ไป​เสีย
    SinFinisher2_SolarisLunaris
    บุตรี!
    SinFinisher1_Shakari
    พักผ่อน​เถิด​ลูกข้า จง​เป็น​ไท​จาก​ชีวิต​อมตะ​อัน​แสน​ทรมาน
    SinFinisher2_Shakari
    ที่รัก...
    SinFinisher1_Garukhan
    เจ้า​งาม​เกิน​ไป​สำหรับ​โลก​อัน​น่า​รังเกียจ​นี้ ข้า​จะ​ตาม​ไป​พบ​เจ้า​ใน​โลก​หน้า
    SinFinisher2_Garukhan

    S09a_01.ogg

    S09a_02.ogg

    S09a_03.ogg

    S09b_01.ogg

    S09b_02.ogg

    S09b_03.ogg

    S09c_01.ogg

    S09c_02.ogg

    S09c_03.ogg

    S09d_01.ogg

    S09d_02.ogg

    S09d_03.ogg

    S10a_01.ogg

    S10a_02.ogg

    S10c_01.ogg

    S10c_02.ogg

    S10b_01.ogg

    S10b_02.ogg

    S10b_03.ogg