รูปเคารพโซลาริส Text Audio /3
ชื่อ
The sister gods of sun and moon, hand in hand did rule.
A guide for day and one for night, their people blessed in full.
Then sister sun, as daylight broke, awakened bound in cord.
Her flames were quenched, her life laid bare, her passion ripped and gored.
Who?" she cried, "Who torments me so? And tears me from the day?"
Her captor smiled, behind a mask they wore of bloodless grey.
- The Azmeri Verses, 1:20-23
— อ่าน
ดวงอาทิตย์หลบในเงามืดนานหลายวัน ไม่มีใครพากลับ
ดวงจันทร์เย็นเยียบลอยเด่น ราชินีนั่งแท่น
ภายใต้ผืนโลก Solaris ร่ำไห้ด้วยความเจ็บปวดสุดทานทน
คมหอกดาบกินเลือดกินเนื้อ ฉีกผิวกาย
แต่ในห้วงที่ทุกอย่างสงบ Kulric ผู้ซื่อสัตย์ก็เข้ามา
เฉือนตัดพันธนาการ รักษาแผลและปลดปล่อยนางออกไป
ให้ผงาดออกมาจากภูเขา นางเปิดกับดัก
ให้น้องสาวถูกพันธนาการด้วยตาข่ายเพลิงและลากกลับมา
นางให้สัญญา สัตย์สาบานว่าจะตอบแทนให้สาสม
ด้วยใบดาบคมและโชคร้าย น้องสาวจึงตามืดบอดลง
ใบมีดคมและโชคหักเธอต้องการฉีกน้องสาวของเธอตาบอด
 - The Azmeri Verses , 2: 10-14
— อ่าน
Solaris upon the horizon stood and gazed upon the moon.
Any army of swords and shields and bows, a war to begin at noon.
Frustration of her sister's escape was killed and eaten up.
Replaced by the wrath and fear and grief that poured to fill her cup.
As Moon and rays marched on the Sun, Solaris eyed her prey.
"Sweet sister," she vowed with love and hate, "You shall never rule this day."
- The Azmeri Verses 5:19-21
— อ่าน