ข้าไม่เคยเห็นธรรมชาติที่เป็นเช่นนี้มาก่อน อนาคตนั้นย่อมมืดมนแน่ๆ — Ranger1 |
ไม่มีความยุติธรรมในที่แบบนี้หรอก มีแต่ความทุกข์ทรมานเท่านั้น — Ranger2 |
ข้าทำกับเจ้าไม่ต่างจากสัตว์ที่เจ็บเจียนตาย บรูตัส — Ranger3 |
ชีวิตและความตายอยู่เคียงข้างกัน แผ่นดินนี้ช่างแปลกประหลาด — Ranger4 |
เจ้าเป็นคนดีที่ตกที่นั่งลำบาก แฟร์เกรฟส์ — Ranger5 |
เจ้ากลายเป็นแบบนี้... เพราะความรักที่เจ้ามีให้กับบุรุษ เมอร์เวล — Ranger6 |
ทำสิ่งดีงามสักครั้งในชีวิตอันน่าสมเพชของแกบ้าง ไอ้โจร ไปตายให้หนอนชอนไชเสีย — Ranger7 |
ราชาหนูเหรอ? กลายเป็นอาหารหนูไปแล้ว — Ranger8 |
ข้าไม่ชอบเด็ดดอกไม้ที่สวยงามเอาเสียเลย แม้จะเป็นดอกไม้มีพิษอย่างเจ้าก็ตาม — Ranger9 |
ความหรูหราย่อมเคียงคู่กับความโหดร้าย — Ranger10 |
เรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้น ไม่ใช่ในโลกที่ข้ารู้จัก — Ranger11 |
เอาไปบอกให้พรรคพวกแกรู้เสีย ฝันร้าย โลกของข้าไม่ต้อนรับพวกแก — Ranger12 |
ชีวิตไม่มีอะไรถ้าปราศจากความตาย นั่นคือความจริงง่ายๆ ที่ถูกลืมชั่วครั้งชั่วคราว — Ranger13 |
ข้าไม่เคยรู้สึกห่างไกลจากสิ่งที่ข้ารู้จักรักใคร่เช่นนี้มาก่อน — Ranger14 |
พายตี้... แกมีอะไรให้ชดใช้อีกมากมาย — Ranger15 |
หากไม่มีผู้ชายอย่างเจ้า กราวิเชียส แผ่นดินนี้คงเยียวยาตัวเองได้ — Ranger16 |
แกตายไปมันก็แก้อะไรไม่ได้ พายตี้ แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยไม่ให้อะไรมันเลวร้ายยิ่งไปกว่าเดิม — Ranger17 |
ทำไมเราถึงยืนกรานที่จะสร้างภูเขาขึ้นมาเล่า? ทำไมไม่ไปปีนภูเขาเสียตั้งแต่แรก? — Ranger18 |
เราบางคนต้องอยู่เสียใจกับความผิดพลาด เราบางคนก็ไม่ได้อยู่ อย่าถือสาแล้วกัน — Ranger19 |
หลายๆ เมืองเป็นโรคร้ายแก่ธรรมชาติ และซาร์นก็เป็นโรคที่โสโครกที่สุด — Ranger20 |
ทะเลสาบถูกระบายออกจนแห้ง สิ่งมีชีวิตนับล้านต้องตาย เพื่อให้สุขาของซาร์นมีน้ำไหลเวียนต่อไป — Ranger21 |
แผ่นดินนี้จะไม่นึกถึงคนอย่างแก โวลล์ — Ranger22 |
นั่นไม่ใช่แผ่นดินไหวตามธรรมชาติแน่ๆ — Ranger23 |
รู้สึกเหมือนบางอย่างกำลังสะลึมสะลือในยามหลับ — Ranger24 |
นี่ถือเป็นของขวัญจากหญิงนักสู้คนหนึ่งสู่อีกคน เดสเชรท — Ranger25 |
ภูเขานี้เต็มไปด้วยภัยมากมาย — Ranger26 |
ความรักอย่างเดียวที่เจ้ามีน่ะ ดาเรสโซ่ คือความรักในตัวเจ้าเอง — Ranger27 |
นี่ไม่ใช่ชาวคารุยที่ข้ารู้จัก — Ranger28 |
โลกต้องทนกับเด็กหนุ่มตัวจ้อยอารมณ์เสียน้อยลงไปอีกคน — Ranger29 |
ชีวิตในฝันร้ายเป็นเช่นนี้สินะ — Ranger30 |
มันเป็นอาชญากรรมต่อธรรมชาติเกินพรรณนา — Ranger31 |
คนอย่างแกไม่ทิ้งอะไรเอาไว้นอกจากแผลเป็น มาลิกาโร — Ranger32 |
พวกเราทำลายความงามไปมากมายในการไล่ตามความ 'สวยงาม' — Ranger33 |
แกเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของแกเอง โดเอดรี — Ranger34 |
พายตี้ แกไม่น่าต่อต้านความตายเลยสักนิด ธรรมชาตินำมาซึ่งความตาย เช่นเดียวกับสิ่งอื่นๆ — Ranger35 |
แกนำความตายมาสู่โลกที่ข้ารัก แกคิดเหรอว่าข้าจะปล่อยให้แกและบีสต์ของแกทำแบบนั้น มาลาไค? — Ranger36 |
ข้ายังไม่พร้อมทำแบบนั้น — Ranger37 |
ข้ายังไม่พร้อมทำแบบนั้น — Ranger38 |
ข้าไม่มีมานา — Ranger39 |
ข้าไม่มีมานา — Ranger40 |
มันรังแต่จะทำให้ข้าช้าลงเพียงเท่านั้น — Ranger41 |
มันรังแต่จะทำให้ข้าช้าลงเพียงเท่านั้น — Ranger42 |
อาาา.. ข้ารู้สึกดีขึ้น — Ranger43 |
อาาา.. ข้ารู้สึกดีขึ้น — Ranger44 |
ข้าต้องแข็งแกร่งกว่านี้ถึงจะใช้มันได้ — Ranger45 |
ข้าต้องแข็งแกร่งกว่านี้ถึงจะใช้มันได้ — Ranger46 |
ข้าไม่ใช่คนโง่นะ แต่ข้าไม่เข้าใจมันจริงๆ — Ranger47 |
ข้าไม่ใช่คนโง่นะ แต่ข้าไม่เข้าใจมันจริงๆ — Ranger48 |
ข้าต้องฝึกการตอบสนองให้แหลมคมกว่านี้ ถึงจะใช้มันได้ — Ranger49 |
ข้าต้องฝึกการตอบสนองให้แหลมคมกว่านี้ ถึงจะใช้มันได้ — Ranger50 |
ข้ามีลางสังหรณ์ว่าจะต้องใช้สิ่งนี้ — Ranger51 |
ข้ามีลางสังหรณ์ว่าจะต้องใช้สิ่งนี้ — Ranger52 |
ข้าจะทำแบบนั้นไปทำไม — Ranger53 |
ข้าจะทำแบบนั้นไปทำไม — Ranger54 |
ความงามจะงอกเงยจากศพแก — Ranger55 |
ความงามจะงอกเงยจากศพแก — Ranger56 |
สิ่งมีชีวิตอาบมลทินผู้น่าสงสาร — Ranger57 |
สิ่งมีชีวิตอาบมลทินผู้น่าสงสาร — Ranger58 |
ตัดกิ่งไปเพื่อให้ต้นไม้เติบโต — Ranger59 |
ตัดกิ่งไปเพื่อให้ต้นไม้เติบโต — Ranger60 |
ข้าขอส่งเจ้ากลับสู่ปฐพี — Ranger61 |
ข้าขอส่งเจ้ากลับสู่ปฐพี — Ranger62 |
ข้าทำให้เจ้าพ้นจากความทรมาน — Ranger63 |
ข้าทำให้เจ้าพ้นจากความทรมาน — Ranger64 |
ข้าใช้ชีวิตและเรียนรู้ต่อไป — Ranger65 |
ข้ายังหายใจอยู่ มันเป็นสัญญาณที่ดี — Ranger66 |
หนอนพวกนั้นคงต้องรอกินข้าอีกนานหน่อย — Ranger67 |
ความเจ็บปวดนำมาซึ่งความแข็งแกร่ง ธรรมชาติก็แบบนี้ — Ranger68 |
เมื่อเหยื่อร้ายกาจขึ้น นักล่าย่อมต้องร้ายกาจตาม — Ranger69 |
ใกล้ได้เป็นใหญ่ในห่วงโซ่อาหารเข้าไปทุกที — Ranger70 |
ดูเหมือนแผ่นดินนี้กับข้าจะมีความเข้าใจต่อกันแล้ว — Ranger71 |
เจ้ามอบอะไรให้ข้ามามากมายเหลือเกิน ข้าจะตอบแทนเจ้าได้อย่างไรบ้าง เวร์แคลส์ท? — Ranger72 |
การฝากชีวิตไว้กับจักรกลนั้นดูไม่ค่อยฉลาดนัก... แต่มันเลี่ยงไม่ได้ — RangerApproachResonator |
ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดควรถูกขังในกรง — RangerEnterSlavePens |
จงเป็นไทเถิด! แหกกรงแล้วหนีไปเสีย! — RangerOverseerKrowKilled |
ข้าเป็นกบฎมาตลอด น่าดีใจที่คนอื่นๆ เริ่มมองเหมือนกับข้าแล้ว — RangerEnterA5Town |
ข้ากลับไม่ค่อยเชื่อว่า 'วิทยาศาสตร์' ของพายตี้จะแก้ปัญหาให้กับเราได้นะ — RangerPickUpMiasmeter |
เขาน่าจะเอาหูไปนา เอาตาไปไร่นะ — RangerPickUpEyesOfZeal |
ไม่ว่ายังไงเมืองนี้ก็พินาศแล้วละ — RangerEnterOriathA5 |
อารยธรรมอันสูงส่ง... ใช้เพื่อกดขี่เสรีภาพเพียงเท่านั้น — RangerEnterTemplarCourts |
กระจกสีและทองคำ... เราโกหกตัวเองได้งามนัก — RangerEnterChamberOfInnocence |
ข้าไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นเป็นอันขาด! — RangerAnswerAvarius |
ความอหังการอันสูงส่ง จุดเริ่มต้นการล่มสลายของมนุษย์ — RangerInnocenceEmerges |
เริ่มออกล่ากันเถิด — RangerAfterEmergeFromSin |
ไฟเป็นก้าวแรกของการเยียวยา — RangerEnterTorchedCourts |
เมืองคือความบ้าคลั่งแบบหนึ่งมาโดยตลอด เพียงแต่ตอนนี้มันเห็นได้ชัดเพียงเท่านั้น — RangerEnterBurningSquare |
ข้ายินดีช่วยเจ้าก่อกบฎนะอูทูล่า แต่... ไม่ใช่แบบนี้! — RangerKillUtula |
กระดูกพวกนี้ควรได้กลับคืนสู่ธรรมชาติ — RangerEnterOssuary |
พลังงานนี้... คุ้นเคยอย่างน่าขนลุก เหมือนเคยพบมาเนิ่นนาน — RangerPickUpSignOfPurity |
ข้าไม่ยอมให้แกกลืนกินโลกใบนี้แน่! — RangerPlaceSignOfPurity |
ต้องฝึกหรือให้ดีกว่านี้ ข้าจะลองอีกครั้งก่อนที่ทุกสิ่งอย่างจะจากหายไป — RangerWalkAwayInDefeatA5 |
ข้ารู้เรื่องนั้นอยู่แล้ว... ไม่รู้ทำไม... — RangerLearnFromSin |
ข้าหาได้เป็นหญิงคนเดิมอีกต่อไปแล้ว เวร์แคลส์ทเปลี่ยนข้า — RangerEnterTwilightShoresA6 |
ข้าสัมผัสได้... แผ่นดินนี้ร้องระงมด้วยความเจ็บปวด — RangerEnterCoastA6 |
ข้าจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยเจ้าให้ได้ เนสซ่า — RangerRespondToNessa |
ธรรมชาติอาจทำพลาดได้บางครา แต่คราวนี้ข้ายินดีแก้ไขให้ — RangerDefeatedTukohama |
มีอะไรสักอย่างเข้ามาอยู่ในสถานระ่ทมแห่งนี้ — RangerEnterPrisonA6 |
แกพลาดที่พึ่งพาพละกำลังที่ไร้สำนึก แชฟรอนน์ — RangerDefeatedShavronne |
คิดเสียว่าข้าเป็นธรรมชาติที่มาทวงแค้นแล้วกัน ไอ้นักเล่นแร่แปรธาตุ — RangerDefeatedAbberath |
แกมันเย้ยหยันธรรมชาตินัก ริสลาธ่า — RangerDefeatedRyslatha |
พวกแอสเมรีอยู่ไหน? ใครยึดค่ายพวกเขาไปแล้ว? — RangerAzmeriGone |
ข้าต้องรีบไปช่วยชีวิตเธอให้เร็วไว! — RangerCommentOnNessaTwo |
ไม่มีผู้ใดผู้หนึ่งควรมีอำนาจเปลี่ยนรูปร่างของโลกได้เช่นนี้ — RangerEnterBrineKingReef |
เนสซ่า... ข้าขอโทษ... ข้าสายเกินไป... — RangerDefeatedBrineKing |
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกนัก! อย่าได้แตะต้องมันอีกเลย เว้นแต่จำเป็น — RangerPickUpMaligarosMap |
มรดกตกทอดของชายชั่วยังคงรังควานเวร์แคลส์ทต่อไป — RangerEnterChamberOfSinsA7 |
ความรู้สึกที่พบได้จากโลก... ที่นี่กลับไม่มี... — RangerEnterMaligarosSanctum |
'เทวสถาน' นี่เป็นแค่แผลเป็นของธรรมชาติเท่านั้น — RangerDefeatedMaligaroA7 |
ทุ่งพวกนี้ยังมีโอกาสเยียวยา... หากข้าหยุดยั้งเรื่องนี้ได้ — RangerEnterAshenFields |
ทวยเทพดูจะทำให้ธรรมชาติเสียหายได้ทุกทาง — RangerDefeatedRalakesh |
ข้าจะฝังเมล็ดพันธุ์ไว้เหนือหลุมศพของเจ้า กรูสท์ เจ้าจะได้มีชีวิตต่อไป — RangerDefeatedGreust |
อารยธรรมนำไปสู่ความเสื่อมทรามอยู่เสมอ — RangerReactArakaaliShrine |
แม่ข้าเรียกเจ้าว่าราชินีผิวกระเบื้อง ข้าไม่คิดมาก่อนว่าเจ้ามีอยู่จริง! — RangerDefeatedGruthkul |
จงไปร่วมกับบุตรของเจ้า แล้วพบสันติเถิด — RangerDefeatedGruthkulAlt |
ก่อนหน้านี้ข้าก็นึกว่าเธอเหมือนจิ้งจอกนะ... — RangerSeesYeenaTransform |
เงามืดคืบคลานไปด้วยอันตราย — RangerEntersTempleOfDecayTwo |
อสุรกายตัวนี้ต้องถูกทำลายให้จงได้! — RangerReactsToArakaali |
เจ้าน่าจะถามว่าแมงมุมทำอะไรกับคู่ของมันนะ ซิลค์ — RangerReactToSilksDeath |
ขอให้ 'ตัณหา' อันผิดเพี้ยนของเจ้าจงตามตามเจ้าไป อาราคาลี — RangerDefeatedArakaali |
ซาร์นติดโรคร้ายเสียแล้ว — RangerEnterTownA8 |
โรคร้ายต้องถูกเผาทิ้งจากต้นตอ — RangerEnterToxicConduits |
แกเคยเป็นศัตรูตัวฉกาจของแกเอง โดเอดรี แต่ตอนนี้คงเป็นข้าแล้วละ — RangerDefeatedDoedreA8 |
คนตายควรตายต่อไป ปล่อยไปเสียเถิด — RangerDefeatedTolman |
ปล่อยให้นกกัดกินศพเน่าๆ ของอสุรกายพวกนี้ไปก็ดี มีประโยชน์กว่ามาก — RangerDefeatedGemlings |
พลังของแกมีแต่การลวงหลอกเท่านั้น ยูกูล ตายไปก็ดี — RangerDefeatedYugul |
ความโหดร้ายทารุณเช่นนี้ไม่อาจชะล้างไปได้โดยง่าย — RangerEnterLunarisA8 |
ความรู้สึกขนลุกอีกแล้ว... นี่คือพลังเทวารี? — RangerPickUpSunOrb |
หนาวเหน็บเช่นราตรี... — RangerPickUpMoonOrb |
พวกแกทั้งคู่เปลี่ยนโลกใบนี้ได้ แต่กลับปล่อยให้ความริษยาไร้สาระเข้ามาครอบงำ น่าสังเวชนัก — RangerDefeatedSolarisAndLunaris |
จงใช้ทุกส่วนของสัตว์ให้เป็นประโยชน์ ข้าพูดมาตลอด — RangerPickUpBasiliskAcid |
เธอคงเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งในยุคของเธอ ข้าพอเข้าใจว่าทำไมเจ้าถึงรัก — RangerDefeatedGarukhan |
ข้ารู้สึกไม่ค่อยดีกับเจ้านี่เลย — RangerDefeatedShakari |
วิทยาศาสตร์และการเล่นแร่แปรธาตุอีกแล้ว... ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย — RangerPickUpTrarthanPowder |
ภูเขาทั้งลูกเป็นแค่ศพยักษ์ศพหนึ่งเท่านั้น — RangerEnterBellyA9 |
ในที่สุดข้าก็พร้อมเสียที ถึงเวลากลับไปปิดฉากเรื่องนี้ที่โอริอาทเสียที — RangerDefeatedUnholyTriad |
ข้าก้าวเข้าสู่หัวใจแห่งความบ้าคลั่ง — RangerEnterOriathSquareA10 |
ตายคราวนี้ก็อย่าได้กลับมาอีก! — RangerDefeatedAvariusA10 |
คราวนี้ข้าต้องทำให้สำเร็จ — RangerEnterCanals |
เสร็จเรื่องราวพวกนี้แล้ว จะปล่อยข้าอยู่คนเดียวได้รึยัง?! — RangerDefeatedKitavaA10 |
ลิลลี่นี่มันน่านัก บีบให้ข้ากลับมาที่นี่เฉย — RangerWakeUpKaruiShores |
ที่นี่ไร้ซึ่งตัวตนของธรรมชาติ — RangerEnterMaps |
ข้าเคยเห็นป่านี้มาก่อน... ในฝัน — RangerEnterWildwoodNOTUSED |
เรื่องเล่าของแม่ข้าเป็นเรื่องจริง... — RangerEnterWildwood |
ข้าจะปักรักษาป่าวิเศษนี้ด้วยชีวิต! — RangerBecomeWarden |
ข้าจะทำสิ่งที่จำเป็นเพื่อปกป้องป่าวิเศษ — RangerBecomeWarlock |
เจตจำนงของดรีออกต์จักนำทางข้า — RangerBecomePrimalist |
จะมีสักกี่คนที่พูดได้ว่าเคยสยบสิ่งมีชีวิตจากนิทานในวัยเด็กมาก่อน — RangerDefeatKingInTheMists |
ท้ายที่สุดข้าจะแข็งแกร่งพอจนไม่มีโอกาสพ่ายแพ้... แล้วก็จะไม่มีเจ้าในรูปแบบอื่นให้กลับมาได้อีก — RangerDefeatedTrialmaster |
ข้าจะนำทางและสั่งสอนเด็กคนนี้ให้สุดความสามารถ ดังที่แม่ข้าสั่งสอนข้ามา — RangerDefeatedMaven |
นี่เป็นคำเตือนแกหมู่เจ้า เวร์แคลส์ทหาได้ไร้การคุ้มครองไม่! — RangerDefeatedSearingExarch |
เวร์แคลส์ทหาใช่อาหารให้กลืนกินไม่ — RangerDefeatedEaterOfWorlds |
ข้าคงเป็นนักล่าที่ดีกว่ากระมัง — RangerDefeatedAlHezmin |
การพิพากษาของเรากลายเป็นหายนะแก่เราเอง — RangerDefeatedVeritania |
กำลังหาได้เป็นพลังเพียงอย่างเดียวในโลกใบนี้ — RangerDefeatedDrox |
ทำไมผู้ชายที่ทรงพลังมักหลงตนว่าเป็นพระเจ้าอยู่เสมอ? — RangerDefeatedBaran |
พวกเราต่างเป็นอมตะกันทั้งนั้น เราตาย แล้วก็กลับไปร่วมกับธรรมชาติ แกคงไม่ตระหนักเรื่องนี้กระมัง ไลเซีย — RangerDefeatedLycia |
ไม่คิดมาก่อนว่าจะได้พบกับราชินีที่ข้ายินดีติดตาม — RangerMetAhuana |
ไม่รู้ทำไมข้าถึงรู้ว่าเขาจะเป็นแบบนี้ — RangerMetKaom |
โทษทีที่ฆ่าเจ้าไปนะ อูทูล่า มั้งนะ — RangerMetUtula |
จะทำอย่างไรก็ทำไป ข้าเป็นนายแก่ความกลัวของข้าเอง — RangerDefeatedSimulacrum |
ฝันร้ายนั่นคืออะไรกัน? — RangerDefeatedBeidat |
ก็รู้ว่าไม่ควรไว้ใจเธอนะ แต่ก็... — RangerMetOshabi |
จะให้อะไรเป็นบรรณาการก็ควรระวังให้ดี — RangerSeesRitual |
ข้าไม่ใช่ 'คนท้องถิ่น' — RangerMetGwennen |
Swift and silent you stole the bounty of others.
A crow that plunders our crops. A stray dog that slaughters our sheep.
Oriath is a land of men, not animals. Think on that, Ranger, when Wraeclast shows you how to truly live like an animal. — Dom_Intro_Ranger.ogg |