มาลาไค Topic /70
| NPC | ชื่อ |
|---|---|
| ท่านหญิงดิอัลล่า | ข้ารักมาลาไค เขามอบมณีให้กับข้ามากมาย มณีศักดิ์สิทธิ์แด่ราชินีมณีชนของเขา เพื่อราชินี |
| ซิโอซา | ข้าไม่ทราบว่ามาลาไคนั้นรอดจากกบฏพิสุทธิ์ได้อย่างไร เขาอยู่ฝ่ายจักรพรรดิโวลล์ก่อนที่ศพของชิตัสจะสิ้นไออุ่นเสียอีก ข้าว่าโวลล์ก็ปฏิเสธเขาได้ยากเช่นเดียวกับอีเซียสนั่นเอง |
| ท่านหญิงดิอัลล่า | เครื่องความวินาศนั้นเป็นความหวังของเรา มันเป็นความจนตรอกของเรา มันจะทำให้ฝันร้ายนั้นเดือด ต้มปลาใหญ่นั่นให้สุกด้วยน้ำเกลืออันคร่ำครวญของมันเสียเอง เจ้าจงใช้หูฟังเสียให้ดี เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ เครื่องความวินาศนั้นเป็นผลงานอันมหัศจรรย์ที่สุดของมาลาไค มันเป็นไฟเดียวที่สามารถเผาบีสต์จนไม่อาจมีตัวตนอยู่ แล้วเชื้อเพลิงของมันหรือ? ก็แค่ราชินีมณีชนคนหนึ่ง ทั้งเลือด เนื้อ และมณี แต่ว่าข้านั้นเห็นแก่ตัว ข้าไม่อยากจะมอดไหม้ไป ดังนั้นไฟจึงเป็นเพียงประกายไฟขนาดจิ๋ว ประกายไฟแห่งวันมหาภัยพิบัติ ข้าเสียใจนะที่รัก มาลาไคที่รัก ไปเสียเถิด เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ ไปตามหาเครื่องความวินาศ แล้วทำให้ข้าหมดความเสียใจไปเสียที |
| ดิอัลล่า | ใช่ ข้าเห็นแล้วว่ามาลาไคร่ายรำอยู่ภายในสถานที่มืดมิดที่สุด หุ่นเชิดกับผู้เชิดหุ่น พลังกับพันธนาการ ตัดเส้นใยทิ้งแล้วหุ่นเชิดย่อมร่วงหล่น จบการแสดง ก่อนที่เจ้าจะตัดสายของเขา เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบของข้า กรุณาบอกมาลาไคที่ข้ารักว่าเขาได้เล่นบทบาทของเขาได้ดีที่สุดแล้ว บอกเขาว่าข้ารักเขา จากก้นบึ้งของความเกลียดชังของข้า |
| ดิอัลล่า | ชาโดว์คนหนึ่งกลับคืนมาจากความมืดมิด เงาที่มีกลิ่นของแค้นที่ถูกชำระ เงาที่อาบชุ่มไปด้วยจุดจบของโลก เงาอันมืดดำที่สุด มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| ดิอัลล่า | สาวน้อยคนนั้นเดินเข้าไปในถ้ำอันมดแสนมืด สาวน้อยคนนั้นพบกับบีสต์อันมืดแสนมืด สาวน้อยคนนั้นกินหัวใจอันมืดแสนมืดของมัน มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| ดิอัลล่า | "ผู้ที่ทรงธรรมย่อมได้รับการสืบทอด" โวลล์เคยพูดเอาไว้เช่นนั้น ในการเทศนากลางกองเทียนในหนึ่งวันก่อนวันมหาภัยพิบัติ มันเป็นเรื่องฉลาดเรื่องเดียวที่เจ้าโง่นั่นเคยพูดออกมา มันเป็นครั้งเดียวที่พระเจ้าทรงเห็นตรงกับเขา มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| ดิอัลล่า | ข้าเคยพบชายเพียงผู้เดียวที่เหมือนกับเจ้าตลอดชีวิตอันยืดยาวและผิดเพี้ยนของข้า ชิตัส เขาเป็นชายคนหนึ่งที่เข้าใจว่าต้องทำเช่นไรจึงจะถวายตัวให้กับเกียรติยศ ทว่าเจ้ากับเขาต่างกันอย่างน้อยนิดเพียงเรื่องเดียว ชิตัสตายอย่างมีเกียรติ แต่เจ้าหาได้เป็นเช่นนั้น และบัดนี้มาลาไคของข้าก็เป็นผู้ที่ตาย ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| ดิอัลล่า | มาลาไคเคยบอกกับข้าว่าผู้ที่ออกล่าหาความรักจะไม่มีวันพบ และผู้ที่ยอมรับว่าพวกเขาจะเป็นเหยื่อของรักมักจะถูกพบ... และถูกกลืนกิน แน่นอนว่าเขาไม่เคยพบเจ้ามาก่อน จนถึงตอนนี้ มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| ดิอัลล่า | เจ้าได้ทำสงครามมาเนิ่นนาน สงครามที่จะทำลายโลกใบหนึ่งแล้วสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา และบัดนี้เจ้าได้เรียนรู้เรื่องที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับสงครามแล้ว ชัยชนะนั้นไม่มีอยู่จริง มันมีเพียงความเหลือรอด มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| ดิอัลล่า | เขาว่ากันว่ามาลาไคเป็นผู้ที่มีปัญญาเป็นเลิศที่สุดจากยุคของเรา ยุคของเราหมดลงแล้ว ยุคใหม่นี้เป็นของเจ้า และเขาก็ว่ากันว่า 'ผู้มีปัญญาอันยิ่งใหญ่ย่อมคิดคล้ายกัน' อีกเช่นกัน ข้าหวังว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น แล้วมาลาไคของข้าตายแล้วหรือ? ใช่... ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| พายตี้ | มาลาไคเป็นผู้ที่เอื้อมมาหาข้า แล้วห่อหุ้มข้าเอาไว้ในฝันร้าย... ทำให้ข้ากลายเป็นทาสเขา เขาทำให้ข้าได้เห็นความยิ่งใหญ่เหนือจินตนาการ จนถึงขั้นที่ข้านึกว่าสมองข้าจะแตกสลายไปด้วยความหนักอึ้ง ถึงแม้ว่าสมองของข้าจะยังอยู่ดี แต่ความฝันของข้านั้นหาได้มีโชคเช่นนั้นไม่ ตอนนี้มาลาไคอยู่ในแก่นอันมืดดำของบีสต์ เขาใช้พลังของบีสต์ที่มีอยู่ในปัจจุบันและอนาคต เขาจะทำลายโลกใบนี้และสร้างมันขึ้นมาใหม่ด้วยภาพฝันร้ายอันศักดิ์สิทธิ์ แต่ถึงมาลาไคจะทรงพลังเท่าไร ก็ใช่ว่าเขาจะเข้าไม่ถึงหรือเป็นอมตะเสียทีเดียว เขาได้สังเวยไปหลายต่อหลายอย่างเพื่อให้ได้เป็นบริวารหลักของบีสต์ ทั้งในแง่ของกายและวิญญาณ ทว่ายังเหลืออวัยวะสำคัญอยู่สามชิ้น หัวใจ, ปอด, กับลำไส้ เป็นของที่ระลึกแด่ความเป็นมนุษย์ที่สูญไป สิ่งเหล่านั้นจะเป็นตั๋วให้เราเข้าไปดูการแสดงส่วนตัวเล็กๆ ของมาลาไคนั่นเอง จงเดินทางเข้าไปลึกกว่าเดิม ลึกเข้าไปในโรงสังหารของฝันร้าย ข้าจะตามแกไปให้ได้ แกเอาอวัยวะพวกนั้นมาให้ข้า แล้วข้าจะพาพวกเราเข้าไปสู่แก่นอันมืดดำ |
| พายตี้ | มาลาไครู้ดีว่าเขาทำอะไรอยู่ ตอนที่เขาสร้างเครื่องวินาศขึ้นมา เรื่องหลักของเขา... เข้าไปในบีสต์แล้วกุมบังเหียนอำนาจที่แท้จริง ส่วนเป้าหมายที่สอง... ก่อวันมหาภัยพิบัติที่จะกำจัดความคิดการต่อต้านใดๆ ออกไปจากแผ่นดินนี้ บีสต์นั้นเป็นบ่อเกิดของมนต์มณีทั้งปวง พลังเดียวในโลกนี้ที่แปรเปลี่ยน 'สิ่งที่เป็นจริง' ให้เป็น 'สิ่งในจินตนาการ' บัดนี้โลกทั้งใบอยู่ในกำมือของวิสัยทัศน์ชายคนเดียว มันย่อมไม่ใช่อนาคตในจินตนาการของข้า และมันย่อมไม่ใช่อนาคตในจินตนาการของแกด้วย ขณะที่เขาอยู่ในแก่นอันมืดดำนั้น จินตนาการเดียวที่สำคัญ... ก็คือจินตนาการของมาลาไค |
| โอยุน | ข้าคิดถูกที่เชื่อมั่นในตัวเจ้า ผู้สลายคำสาป เจ้าทำสำเร็จในสิ่งที่เราล้มเหลว เจ้าได้สังหารสิ่งมีชีวิตที่ผู้ที่มาก่อนเจ้าหลายต่อหลายคนนึกว่าจะอยู่ไปตลอดกาล โวลล์, ดาเรสโซ่, คอมม์, เดสเชรท... เหล่าวีรชนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เวร์แคลส์ทได้พบเจอมาตลอดสามร้อยปีที่ผ่านมา เจ้ายืนยงในจุดที่พวกเขาแพ้พ่าย บัดนี้เจ้าจึงเป็นวีรชนแห่งวีรชน และเวร์แคลส์ทควรกราบแทบเท้าเจ้าที่เจ้าเป็นพระคุณเช่นนี้ อย่างน้อยเจ้าก็เป็นพระคุณต่อข้า และเป็นพระคุณต่อ{อังคะรา}ของเราเช่นเดียวกัน เราถูกเนรเทศจากแผ่นดินของเราจากความเกรงกลัวและหน้าที่อันหลงผิด บัดนี้เราสามารถกลับไปได้ กลับไปขี่ในที่ที่เราต้องการ ใช้ชีวิตอย่างที่เราต้องการ ผู้สลายคำสาป ผู้มอบอิสรภาพ... เราขอบคุณเจ้า |
| คิระ | เจ้าควรกลัวสิ่งที่เจ้าไม่อาจเข้าใจ นี่เป็นกฎข้อแรกที่เด็กคนหนึ่งย่อมรู้ ข้าไม่อายที่จะพูดเช่นนี้กับเจ้า: ข้ากลัวเจ้า วิทช์ |
| คิระ | เจ้าได้สังหารฝันร้ายโดยมีเหตุผลของเจ้าเอง ชาโดว์ ข้ากังวลนักที่ข้าไม่รู้เหตุผลเหล่านั้น ข้าคงกังวลยิ่งกว่าเดิมหาก{เจ้าเอง}ก็ไม่รู้เหตุผลเช่นกัน |
| คิระ | เราควรเรียกเจ้าว่าอะไรกันเล่า? ผู้กอบกู้? ผู้มาโปรด? จำไว้ให้ดีนะเทมพลาร์ 'ศาสนา' ของเจ้าไม่ได้สังหารฝันร้ายนี้ แต่เป็นเจ้าต่างหาก |
| คิระ | เหยื่อนั้นย่อมเป็นตัวกำหนดความหมายของผู้ล่า ในเมื่อตอนนี้เหยื่อของเจ้าตายแล้ว นักล่าผู้ยิ่งใหญ่ เจ้าจะเป็นอะไรกันแน่? |
| คิระ | บีสต์ตายแล้ว เวร์แคลส์ทก็ติดหนี้บุญคุณชีวิตแก่เจ้า นี่เป็นจุดจบอันยิ่งใหญ่ที่เจ้ามุ่งหวังใช่ไหม ดูเอลลิสต์? ใช่ เจ้าคงจะภูมิใจในตัวเองสิ้นดี |
| คิระ | ข้าไม่เคยพบกับชายผู้ใดที่มีฝีมือและพร้อมที่จะคว้าชีวิตมาบดขยี้ในกำมือของเขาเช่นนี้มาก่อน เจ้าทำอย่างอื่นได้หรือไม่? หากว่าไม่ แผ่นดินเจ้าคงจะมีอะไรให้กังวลมากไปกว่าเดิมเป็นแน่ |
| คิระ | ฝันร้ายจากไปแล้ว และ{อังคะรา}ของข้าก็สามารถกลับสู่ที่ราบได้เสียที เราขอบคุณเจ้า ท่านหญิงแห่งโอริอาท... แต่อย่าคิดว่าพระคุณของเจ้าต่อพวกเรานั้นเป็นหนี้บุญคุณเป็นอันขาด |
| เพทารัสและวานยา | เพทารัส: ตอนนี้ใครต่อใครก็ได้เห็นกันแล้ว วานยา: ไม่มีใครที่เหมือนเจ้าเลย วิทช์ เพทารัส: บีสต์ได้รู้เรื่องนั้นกับตัวแล้ว... วานยา: ...และไม่ช้าก็เร็ว เรื่องนี้จะเป็นที่รู้กันทั่วทั้งเวร์แคลส์ท ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เพทารัส: ฉะนั้นนี่ก็เป็นตอนจบของเราที่จะมีความสุขไปตลอดกาล อย่างที่พวกเขาเคยบอกกับเราไว้ในตอนเด็กๆ ใช่ไหมล่ะ วานยา? วานยา: สำหรับเราน่ะนะ แต่สำหรับเวร์แคลส์ท... ก็เป็นไปได้ แล้วเจ้าล่ะ พี่สาว? เจ้ารู้ไหมว่ามันจะเป็นอย่างไรสำหรับเจ้า? เพทารัส: ที่นี่มีความสุขมากมายแล้ว วานยา: เจ้าเองก็ควรได้รับความสุขนั้นเช่นกัน |
| เพทารัสและวานยา | เพทารัส: ไม่มีลานประลองใด ไม่มีรางวัลใด ไม่มีเกียรติใด ไม่มีตำแหน่งใด... วานยา: ...ไม่มีอะไรที่ทำให้เพทารัสหยุดพูดสรรเสริญเพื่อเป็นเกียรติกับเจ้าได้อีก เพทารัส: ในกรณีนี้ ผมว่าเรายกย่องเขาไปสักหน่อยมันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอคุณ? เรากำลังยืนอยู่ตรงหน้าดูเอลลิสต์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในปัจจุบันนี้ วานยา: ข้าก็เห็นด้วยกับเขานะ เพทารัส: เจ้าไม่ได้รับเพียงเกียรติยศเท่านั้น เจ้ากอบกู้โลกทั้งใบได้เชียวนะ! วานยา: เราต้องการวีรชน แล้วเจ้าก็มาเป็นวีรชนเสียจริง ข้าขอบคุณมาก |
| เพทารัสและวานยา | เพทารัส: ข้าภูมิใจนักที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของภาคี ภาคีของท่าน ท่านผู้ทรงโปรด วานยา: ข้าขอโทษจริงๆ ข้าควรจะเชื่อมั่นในศาสนามากกว่านี้ ข้าศรัทธาต่อพระเจ้ามาโดยตลอด แต่ว่าข้าแค่ไม่เชื่อว่าเทมพลาร์มีศรัทธาต่อพระเจ้าจนถึงตอนนี้ เพทารัส: บางทีเราก็คงต้องอาศัยปาฏิหาริย์เพื่อพิสูจน์ว่าเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลกใบนี้น่ะนะ วานยา: ก็จริง ข้าขอบคุณเจ้า เทมพลาร์ ที่ทำให้ข้านึกขึ้นได้ว่าการศรัทธานั้นเป็นเช่นไร มันเป็นอภิสิทธิ์ที่ข้าไม่อาจทำได้มาจนถึงตอนนี้ เพทารัส: ใช่ นี่เป็นเรื่องที่ทั่วทั้งเวร์แคลส์ทจะทำได้แล้ว |
| เพทารัสและวานยา | วานยา: ข้าภูมิใจนักที่ได้รู้จักเจ้า ชาวคารุย เพทารัส: และข้าขอโทษ ข้าไม่ควรด่วน... วานยา: ...เหยียดชาติพันธุ์น่ะเหรอ เพทารัส: {ด่วนตัดสิน}น่ะ แต่ถึงแบบนั้น... เวร์แคลส์ทมักทำให้ผู้คนเป็นเช่นนั้น ถ้าไม่ด่วนตัดสินก็ตายไว... มันเป็นแบบนั้นมานานเกินไปแล้ว วานยา: แต่ต้องขอบคุณนักรบของเราคนนี้ที่เรื่องนี้อาจเปลี่ยนไปได้โดยเร็ว เพทารัส: โดมินัสตายไปแล้ว บีสต์ตายไปแล้ว เหมือนว่าเราจะเริ่มต้นกันใหม่ได้สักที วานยา: ไม่ว่าจะเป็นชาวโอริอาทหรือชาวคารุยก็เริ่มต้นกันใหม่ได้ ด้วยฝีมือของเจ้าเอง |
| เพทารัสและวานยา | เพทารัส: เราเป็นหนี้บุญคุณต่อเจ้า ท่านหญิง และอีกไม่นานทั้งเวร์แคลส์ทจะเข้าใจว่าพวกเขาต้องซาบซึ้งต่อเจ้าเท่าไร วานยา: เจ้าเป็นหญิงสูงศักดิ์คนแรกที่ข้าพบที่{ควรค่า}แก่การถูกเรียกว่า 'ท่านหญิง' เพทารัส: วานยา! วานยา: มันจริงนี่นา เธอก็รู้ดี การเป็นผู้นำนั้นไม่ใช่เรื่องของอำนาจ แต่เป็นเรื่องของความรับผิดชอบ และท่านหญิงคนนี้ก็แบกรับภาระเอาไว้จากโลกทั้งใบ เพทารัส: คุณพูดได้ดีนะวานยา! วานยา: มันคงจะดีนักหากเพทารัสเชื่อฟังข้ามากกว่านี้ แต่พอเป็นเรื่องของเจ้า ไซออน ข้าก็ดีใจนักที่เขาไม่ได้ฟังข้า |
| เพทารัสและวานยา | วานยา: เจ้านั้นเป็นผู้ที่มหัศจรรย์เสียจริง แม่เสือภูเขา เพทารัส: โอ้ เธอสามารถมาร่วมแคมป์ไฟกับเราได้แล้วใช่ไหมล่ะ? วานยา: เมื่อข้าคิดผิด ข้ายอมรับผิดได้เสมอไปน่า เพทารัส: แหงล่ะ แค่ต้องมีใครไปกอบกู้โลกก่อน คุณถึงจะทำแบบนั้น วานยา: ผู้หญิงแต่ละคนก็ต้องมีมาตรฐานน่ะ เพทารัส เพทารัส: อย่างน้อยมันก็คงจะบอกได้นะวานยา ว่าเรนเจอร์ของเราคนนี้ได้ตั้งมาตรฐานใหม่เอาไว้ เป็นมาตรฐานที่ทั้งเวร์แคลส์ทจะต้องเอาเป็นเยี่ยงอย่าง วานยา: ฉันดีใจจริงๆ ที่จะได้บอกว่าคุณคิดถูกนะ เพทารัส คิดถูกอย่างไม่มีผิดเลยแม้แต่น้อย |
| เพทารัสและวานยา | วานยา: ข้านึกว่าเจ้าจะสอนให้เราเอาตัวรอด ชาโดว์ แต่เจ้ากลับทำให้เรามีโอกาสทำอะไรได้มากกว่านั้นตั้งเยอะ เจ้าทำให้เรามีโอกาสใช้ชีวิต เพทารัส: ใช่... เป็นไปได้ว่าข้ามองเจ้าผิดไป วานยา: เป็นไปได้เหรอ เพทารัส: ผิดมหันต์ ผิดสิ้นดี ไม่ถูกเลยสักนิด และข้าดีใจนักที่ข้าคิดผิดเช่นนั้น แบบนี้ดีไหม? วานยา: ยอดเยี่ยม เพทารัส: แล้วเจ้าจะทำอะไรต่อไปเล่า ชาโดว์? เจ้าทำการฆาตกรรมครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของเวร์แคลส์ทแล้ว เจ้าจะทำอะไรให้เหนือกว่านั้นได้อีกเล่า? วานยา: เขาเป็นคนที่มีดีน่า เพทารัส เขาย่อมนึกอะไรออกขึ้นมาแน่ |
| ทาซูนี | มาลาไคนั้นเป็นสิ่งที่ภูติผีทุกตนถวิลหา เขาเป็นมือ เท้า เสียง และหัวของบีสต์เสียเอง ข้ามองเห็นเขาในฝันของข้า คิดแบบต่างๆ สร้างอุปกรณ์ของเขาขึ้นมาเอง หล่อหลอมฝันร้ายอันโกลาหลให้กลายเป็นวิสัยทัศน์ เป็นอนาคตที่เจ้ากับข้าย่อมไม่มีวันรู้จัก เป็นอนาคตที่ไม่คู่ควรกับเจ้าหรือข้า เว้นแต่เราจะยอมให้ความมืดมิดเข้าหา นี่เป็นผลงานอันใหญ่ยิ่งของมาลาไค มันเป็นการประดิษฐ์ดังที่ไม่เคยมีมาก่อน หากเขาทำสำเร็จ เขาย่อมปลุกบีสต์ขึ้นมาเป็นแน่ แล้วอย่างไรเล่า? บีสต์นั้นไม่ใช่ความตาย ชีวิตย่อมดำเนินต่อไป ชีวิตอย่างที่เราไม่เคยพบเจอมาก่อน |
| ทาซูนี | มันย่อมใช้ชาโดว์คนหนึ่งในการทำลายความมืดมิด เงาผู้เป็นทายาทแห่งแสงสว่าง ผู้ที่มีพันธะที่จะติดตามแสงเทียน ไม่ว่าเขาจะต้องการหรือไม่ก็ตาม ข้ารู้ว่าเจ้าไม่คาดว่าจะได้ยินเรื่องแบบนี้ แต่เรื่องที่คาดไว้นั้นย่อมไม่ใช่เรื่องที่จำเป็นเสมอไป เจ้าได้มาถึงจุดจบของโลก บัดนี้เจ้าต้องกลับไปสู่จุดเริ่มต้น โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ จงตามแสงสว่างไปเสีย เงาเป็นเช่นนั้นไม่ใช่หรือ? |
| ทาซูนี | อ้า วิทช์ ข้ารู้ว่าเจ้าจะสวมกอดบีสต์ แต่ข้าไม่มีทางรู้ว่าเจ้าจะกอดรัดแน่นเสียจนมันสิ้นชีพ ข้าไม่คิดจริงๆ ว่าเจ้ามีความรักอยู่ในนั้นมากเช่นนั้น บัดนี้ยังมีเรื่องหนึ่งที่ต้องคอยดู ความเอาใจใส่ของเจ้า สัมผัสของเจ้า อ้อมอกของเจ้า... ย่อมเป็นหายนะแก่ผู้ที่ถูกรัก โปรดเลือกผู้ที่เจ้ารักอย่างชาญฉลาด ไม่เช่นนั้นเจ้าอาจทำให้โอริอาทใจสลาย ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ จงตามหัวใจเจ้าไปเสียเถิด วิทช์ ไม่ว่ามันจะมืดดำเช่นไรก็ตาม |
| ทาซูนี | เจ้านี่เป็นคนน่าฉงนจริงนะ ดูเอลลิสต์ หัวใจเจ้าเต้นเพื่อตนเองอย่างเดียวมาตลอด แต่นี่เจ้าได้เสียสละตนเองถึงเพียงนี้ ทำมาจากใจ หรือทำเพราะหวังอะไรเล่า? เอาเถิด เจ้าก็สามารถย่างเท้าหาอาทิตย์อัสดง เข้าสู่มหาลานประลองของเจ้าได้แล้ว ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ จงตามหาเกียรติยศต่อไปเถิด ดูเอลลิสต์ ไม่เช่นนั้นเจ้าย่อมถูกลืมเป็นแน่ |
| ทาซูนี | เจ้าจะบอกว่าเจ้าไม่ได้ฆ่าเจ้าสัตว์ร้ายเอง แต่พระเจ้าของเจ้าเป็นคนฆ่าผ่านทางเจ้ารึ อย่าพูดเช่นนั้นเลย ความหลงตนว่าถูกของเจ้าย่อมทำให้ข้าอาเจียนเป็นแน่ ไม่เลย เทมพลาร์ เจ้าเป็นผู้ลงมือ เจ้าผู้ที่เป็นคนธรรมดา เจ้าผู้นี้ที่จะถูกขนานนามว่าเป็น 'ผู้ถูกเลือก' โดยเหล่าลูกแกะแห่งโอริอาท ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่ฝูงแกะของเจ้า เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ จงเชื่อในเรื่องลวงหลอกเช่นนั้นต่อไปเถิด เทมพลาร์ เพราะมันทำให้เจ้าทำได้ดีเช่นนี้มาโดยตลอด |
| ทาซูนี | สำหรับผู้รักธรรมชาติอย่างเจ้า เรนเจอร์ เจ้ารู้วิธีทำลายมันได้เป็นอย่างดี ก็จริง เจ้าจะเถียงว่าเจ้าสัตว์ร้ายนี่อยู่เหนือธรรมชาติแบบสุดๆ ไปจนถึงแก่นอันมืดดำของมันก็ได้ แต่ข้าย่อมไม่เชื่อเจ้าเป็นแน่ อย่างน้อยมันก็{ตาย}แล้ว ซึ่งมันย่อมเป็นเรื่องธรรมชาติมิใช่หรือ? มันเป็นเรื่องให้เจ้าเก็บไปคิดระหว่างทางกลับไปที่โอริอาทน่ะ เรนเจอร์ ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ ไปตามวิถีแห่งป่าเขาของเจ้าเถิด เรนเจอร์ เหมือนวิถีนี้จะมาได้โดย... ธรรมชาติจริงๆ |
| ทาซูนี | ข้ามั่นใจว่าบรรพชนของเจ้าย่อมภูมิใจในตัวเจ้าเป็นแน่ มอรอว์เดอร์ แต่พวกเขาย่อม... งุนงง กระทั่งบีสต์ผู้ยิ่งใหญ่และทรงพลังยังมิอาจฆ่าเจ้าได้! หากเจ้ามิอาจถูกฆ่าตาย เจ้าจะร่วมโต๊ะกับบรรพชนของเจ้าได้อย่างไรเล่า? มันช่างเป็นปริศนานัก เก็บไว้คิดระหว่างที่เดินทางกลับไปที่โอริอาทเสียเถิด ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่ที่ที่ทุกอย่างเริ่มต้น เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ ไม่มีใครบอกว่าวิถีคารุยนั้นเป็นวิถีที่ง่ายดาย มอรอว์เดอร์ |
| ทาซูนี | ตอนที่เจ้าออกมาจากโอริอาท เจ้าไม่รู้เลยใช่ไหมว่าเจ้าเป็นใครกัน? เจ้าเป็นทาสของชื่อที่ผู้คนตั้งให้เจ้า เจ้าก็เลยออกไปตั้งตัวตนใหม่ หายนะของฝันร้าย ผู้ชำระล้างมลทิน แต่ก็มีคำถามยากรอให้ตอบใช่ไหม? เจ้าเป็นใครมาจากไหน หากทุกอย่างที่เจ้ามีหายไป? คำตอบอาจจะรอเจ้าอยู่ในโอริอาท ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ มีคำถามมากมาย ไซออน แต่คำตอบย่อมเหมือนกันหมดเป็นอาจิณ |
| Malachai's Simula | เศษจิตวิญญาณของมาลาไค ปลุกเสกผู้พิทักษ์นิรันดร์ตัวแรกให้เคลื่อนไหว |
| Malachai's Artifice | เมื่อลมกระโชกแรง จงรู้ทิศที่ควรเอนกาย แล้วมองผู้อื่นมลายไป |
| Malachai's Loop | มนต์มณีนั้นไร้ซึ่งขอบเขต ความเป็นจริงอันเปราะบางของเราต่างหากที่สร้างขอบเขตขึ้นมา |
| Malachai's Vision | คนชั่วไล่ล่าหาอำนาจเฉกเช่นสุนัขจรจัดที่ไล่ล่าหนู |
| Malachai's Mark | ใครกันจะไม่ฝันถึงความเป็นอมตะเล่า? |
| Malachai's Awakening | เพื่ออำนาจราคาเท่าไรก็คุ้ม มีเพียงคนที่ไม่หนักแน่นพอจะจ่ายเท่านั้น |
| Replica Malachai's Artifice | "ถึงแม้ต้นแบบหมายเลข 20 จะบอกใบ้ว่ามีกฎฟิสิกส์ทางเลือกอยู่ แต่พวกเราไม่สามารถเสียผู้ทดลองต่อไปได้อีกแล้ว การทดลองถูกระงับ" - ผู้ดูแลโคทรา" |
| Lightning Coil | "ไม่มีอะไรเหมือนความตายที่จวนเจียน ที่จะกระตุ้นเป้าประสงค์ในชีวิตของคนได้" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| Honourhome | "ใจที่ขี้ขลาดนั้นหลักแหลมไปด้วยความเห็นแก่ตัว ใจที่มีเกียรตินั้นชักใยได้ง่ายกว่า" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| Essence Worm | "สิ่งนี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง มันเป็นปรสิตที่กัดกินเจตจำนงของเจ้าของร่าง แต่มันก็เหมือนกับฝันร้ายส่วนอื่นๆ ตรงที่มันพบวิธีที่ทำให้ราคาของมัน... ยอมรับได้" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| Omen on the Winds | เมื่อมาลาไคย่างเข้าไปในเหมืองไฮเกท ไอเย็นแผ่ซ่านออกมาจากภูเขาเบื้องบน เป็นความพยายามสุดท้ายอันอ่อนแอในการกอบกู้สิ่งที่ควรเป็นนิรันดร์ |
| Collateral Damage | มาลาไคทำลายขอบเขตทางจริยธรรมทุกประการเพื่อสร้างมณีชนในอุดมคติ สำหรับเขาแล้ว ผลลัพธ์ที่ตามมาย่อมทำให้การกระทำนั้นชอบธรรม |
| Honourhold | "ทำให้ใครสักคนเชื่อว่าตัวเองทำดีให้กับโลก แล้วเขาจะยินดีทำทุกสิ่งที่เจ้าต้องการ" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| เอฟเฟควาร์ป Malachai | |
| หมวก Malachai | |
| รองเท้า Malachai | |
| ถุงมือ Malachai | |
| เสื้อเกราะ Malachai | |
| ผ้าคลุม Malachai | |
| Malachais Artifice ภาพศิลป์พิเศษ | |
| ปอดของมาลาไค | ปอดของข้าสูดดมอากาศเดียวกันกับ พวกโง่เขลาและอ่อนแอ ขอให้ข้าได้อยู่ห่างจากพวกมันไปอีกก้าวเถิด |
| หัวใจของมาลาไค | หัวใจของข้าสูบฉีดเลือดไปทั่วร่าง แต่ผู้ที่มีเลือดเนื้อย่อมดับสิ้นได้ และความตายนั้นช่างเป็นจุดจบที่ไม่ควรค่ากับอัจฉริยะ |
| เครื่องในของมาลาไค | อวัยวะต่างๆ เหนี่ยวรั้งข้าไว้กับความตาย เฉกเช่นโซ่ที่ฉุดดึงข้าไว้ จากศักยะที่แท้จริงของข้า |
| Malachai's Dedication | |
| หัวใจมาลาไค | |
| เอฟเฟคปลิดชีพแรร์ Malachai's Demise | |
| ผงฝุ่นโลกันตร์ | "มณีบารมีเม็ดหนึ่งถือเป็นพายุคลั่งที่ขังอยู่ในน้ำฝนเพียงหยดเดียว ผงฝุ่นโลกันตร์ปลดปล่อยพายุนั้นออกมาเพียงเท่านั้น" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| คนโทวิญญาณ | "คนเรามืดบอดไปด้วยโคลนแห่งตัวตนของเขาเอง มีเพียงการแปลงวัตถุให้เป็นจิตวิญญาณเท่านั้น ที่ทำให้เรามีโอกาสได้ลิ้มรสของชีวิตอย่างสมบูรณ์" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| ดวงตาแห่งโทสะ | "ความกลัวกลายเป็นความเกลียดชัง ความเกลียดชังกลายเป็นความโกรธ มนุษย์จึงแปรเปลี่ยน จากผู้พลีชีพเป็นผู้สร้าง" - มาลาไค |
| ดวงตาแห่งปรารถนา | "มันเป็นเรื่องตลกร้าย ที่คนเราเกิดมามีเจตจำนง มากกว่าชีวิต" - มาลาไค |
| The Brittle Emperor | - วิคทาริโอ กวีมหาชน} |
| The Artist | สี โลหะ เลือดเนื้อ... ศิลปินที่แท้จริงจะไม่ตั้งข้อจำกัดให้ตัวเอง - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| The Surgeon | "เขาอาจขาดวิสัยทัศน์ไปบ้าง แต่ไม่สามารถปฏิเสธฝีมือของเขาได้เลย" - มาลาไคกล่าวถึงมาลิกาโร |
| Dialla's Subjugation | อัญมณีทำให้ใจของเธอต่ำทราม มาลาไคทำให้อัญมณีของเธอต่ำทราม ทั้งหมดเหลือเพียงความยิ่งใหญ่ที่ริบหรี่ หายไปในความบ้าคลั่ง} |
Malachai FlavourText /166
| name | flavour |
|---|---|
| ผงฝุ่นโลกันตร์ BaseItemTypes | "มณีบารมีเม็ดหนึ่งถือเป็นพายุคลั่งที่ขังอยู่ในน้ำฝนเพียงหยดเดียว ผงฝุ่นโลกันตร์ปลดปล่อยพายุนั้นออกมาเพียงเท่านั้น" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| คนโทวิญญาณ BaseItemTypes | "คนเรามืดบอดไปด้วยโคลนแห่งตัวตนของเขาเอง มีเพียงการแปลงวัตถุให้เป็นจิตวิญญาณเท่านั้น ที่ทำให้เรามีโอกาสได้ลิ้มรสของชีวิตอย่างสมบูรณ์" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| ดวงตาแห่งโทสะ BaseItemTypes | "ความกลัวกลายเป็นความเกลียดชัง ความเกลียดชังกลายเป็นความโกรธ มนุษย์จึงแปรเปลี่ยน จากผู้พลีชีพเป็นผู้สร้าง" - มาลาไค |
| ดวงตาแห่งปรารถนา BaseItemTypes | "มันเป็นเรื่องตลกร้าย ที่คนเราเกิดมามีเจตจำนง มากกว่าชีวิต" - มาลาไค |
| ปอดของมาลาไค BaseItemTypes | ปอดของข้าสูดดมอากาศเดียวกันกับ พวกโง่เขลาและอ่อนแอ ขอให้ข้าได้อยู่ห่างจากพวกมันไปอีกก้าวเถิด |
| หัวใจของมาลาไค BaseItemTypes | หัวใจของข้าสูบฉีดเลือดไปทั่วร่าง แต่ผู้ที่มีเลือดเนื้อย่อมดับสิ้นได้ และความตายนั้นช่างเป็นจุดจบที่ไม่ควรค่ากับอัจฉริยะ |
| เครื่องในของมาลาไค BaseItemTypes | อวัยวะต่างๆ เหนี่ยวรั้งข้าไว้กับความตาย เฉกเช่นโซ่ที่ฉุดดึงข้าไว้ จากศักยะที่แท้จริงของข้า |
| The Brittle Emperor BaseItemTypes | - วิคทาริโอ กวีมหาชน} |
| The Artist BaseItemTypes | สี โลหะ เลือดเนื้อ... ศิลปินที่แท้จริงจะไม่ตั้งข้อจำกัดให้ตัวเอง - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| The Surgeon BaseItemTypes | "เขาอาจขาดวิสัยทัศน์ไปบ้าง แต่ไม่สามารถปฏิเสธฝีมือของเขาได้เลย" - มาลาไคกล่าวถึงมาลิกาโร |
| Dialla's Subjugation BaseItemTypes | อัญมณีทำให้ใจของเธอต่ำทราม มาลาไคทำให้อัญมณีของเธอต่ำทราม ทั้งหมดเหลือเพียงความยิ่งใหญ่ที่ริบหรี่ หายไปในความบ้าคลั่ง} |
| Ranger36 CharacterTextAudio | แกนำความตายมาสู่โลกที่ข้ารัก แกคิดเหรอว่าข้าจะปล่อยให้แกและบีสต์ของแกทำแบบนั้น มาลาไค? |
| Witch58 CharacterTextAudio | มาลาไคผู้น่าสงสาร แกกลัวความตายจนตัวสั่นใช่ไหมล่ะ ในเมื่อพวกแกทั้งสองได้ทำความรู้จักกันดีแล้ว มันก็ไม่เลวเลยนะ |
| Shadow52 CharacterTextAudio | นี่คือเรื่องที่เจ้าเข้าใจผิดนัก มาลาไค ความตายคือสิ่งเดียวที่ทำให้ชีวิตมีความหมาย |
| Templar55 CharacterTextAudio | เจ้าต่อสู้กับความตายมาตลอดชีวิต มาลาไค แต่มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เจ้าเป็นอมตะได้อย่างแท้จริง |
| Scion44 CharacterTextAudio | มาลาไคผู้น่าสงสาร แกใช้เวลามาตั้งสามศตวรรษในการต่อสู้กับความตาย ตลอดเวลาที่ผ่านมา แกก็ไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเองไปเลยแม้แต่น้อย |
| Goddess27 CharacterTextAudio | โดมินัส คราวนี้ก็มาลาไค ไม่ว่าจะเป็นใครหรืออะไร เจ้าเป็นแค่เครื่องมือของผู้ชายนะวิเนีย |
| GrigorOnGemlings NPCTextAudio | พายตี้เป็นอัจฉริยะในการสลักดินมนุษย์ทั่วไปให้กลายเป็นมณีชนอัน "ศักดิ์สิทธิ์" อย่างน้อยนั่นก็เป็นสิ่งที่มันบอกข้าตอนที่มันผ่าร่างข้าแล้วฝังมณีบารมีไว้ในเครื่องในของข้า เมื่อหลายศตวรรษก่อน มาลาไคก็ทำเช่นเดียวกันในนามของจักรพรรดิ มณีชนของไชตัสยังคงครองซาร์นอยู่ ปัจจุบันนี้เราเรียกพวกมันว่าพวกไร้มรณา |
| DiallaIntroduction NPCTextAudio | เจ้าไม่ใช่แมลงสาบ แปลกนัก... มีแมลงสาบอยู่รอบกายข้าเต็มไปหมด สีดำ สี่อวัยวะ ตัวมีหนาม เจ้ามีหนามไหม? หากเจ้ามีหนาม แถบผ้าของข้าจะกระชากสันหลังของเจ้าออกมาเอง มาลาไคชอบสันหลัง ชอบสันหลัง เจ้าหลั่งน้ำตาบ้างไหม เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ? ข้าหลั่งน้ำตา น้ำตานั้นเป็นอนันต์ ทำไมหรือ เพราะในวันนี้ ข้าพบเหตุผลใหม่ให้หลั่งน้ำตาแล้ว |
| DiallaOnSulphite NPCTextAudio | ข้าชอบเจ้านะ เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ ข้าชอบที่เจ้าเชื่อฟัง ข้าคงไม่สบอารมณ์นักหากพวกไร้มรณาคร่าชีวิตเจ้า ซัลไฟต์มนต์มณี นั่นเป็นสิ่งที่เจ้าต้องการ มันเป็นสสารที่ช่างร้าย ร้ายกาจเสียจริง มาลาไคสั่งให้พวกทาสทำเหมือง แล้วขนมาจากภูเขาทางเหนือสู่โรงแปรธาตุทางท่าเรือ ไม่ว่าจะชาวเอโซไมต์ มาราเค็ท หรือคารุย... สสารนั้นคร่าชีวิตพวกเขาเสียสิ้น ทำให้เลือดนั้นร้อนรุ่มและทำให้จิตใจมอดไหม้ แต่เจ้าฉลาดนัก เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ เจ้าจะทำให้มันอยู่ห่างเพียงช่วงแขน เจ้าจะนำมันมาให้กับข้า เพื่อที่ข้าจะได้ทำบางสิ่งบางอย่างให้กับเจ้า ผงฝุ่นโลกันตร์ที่จะนำแสงอันเกรี้ยวกราดมาสู่ความมืดไร้มรณา |
| DiallaSulphiteDone NPCTextAudio | เจ้ามีซัลไฟต์มนต์มณีแล้วหรือ? เจ้านั้นเป็นผู้มิใช่แมลงที่มีดีใช่ไหมเล่า? นำมันมาให้กับข้า ข้าก็คอยดูคอยฟังอยู่เสมอยามที่มาลาไคทำงาน ข้ารู้ดีว่าต้องทำอย่างไรบ้าง |
| DiallaSulphiteQuestDone NPCTextAudio | ข้าชอบเจ้านะ เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ ข้าชอบที่เจ้าเชื่อฟัง ข้าคงไม่สบอารมณ์นักหากพวกไร้มรณาคร่าชีวิตเจ้า ซัลไฟต์มนต์มณี นั่นเป็นสิ่งที่เจ้าต้องการ เจ้ามีอยู่แล้วหรือ? เจ้านั้นเป็นผู้มิใช่แมลงที่มีดีใช่ไหมเล่า? นำมันมาให้กับข้า ข้าก็คอยดูคอยฟังอยู่เสมอยามที่มาลาไคทำงาน ข้าจะสร้างอะไรบางอย่างจากซัลไฟต์มนต์มณีของเจ้า ข้าจะทำให้บังเกิดผงฝุ่นโลกันตร์ที่จะนำแสงอันเกรี้ยวกราดมาสู่ความมืดไร้มรณา |
| DiallaOnMalachai NPCTextAudio | ข้ารักมาลาไค เขามอบมณีให้กับข้ามากมาย มณีศักดิ์สิทธิ์แด่ราชินีมณีชนของเขา เพื่อราชินี |
| DiallaOnChitus NPCTextAudio | ข้าเคยเป็นคนโปรดของจักรพรรดิมาพักหนึ่ง แต่ว่าชิตัสมีคนโปรดอยู่มากมาย เขานำพวกคนโปรดของเขาไปพำนักในพระแห่งพระเจ้าเสียเต็มไปหมด ชั่วครั้งชั่วคราว เขาก็กำจัดส่วนเกินไปบ้าง พวกที่เขาพอใจก็ถูกมอบให้กับนายเหนือหัวกับนายพลของเขา พวกที่ไม่... ถูกมอบให้กับนักเวทมณีของเขา ข้าพูดมากเกินไป ถามคำถามยากลำบากเกินไป ข้าถูกมอบให้กับมาลาไค มาลาไคที่รักผู้เป็นทุกข์นัก |
| DiallaMaps NPCTextAudio | เจ้านั้นช่างน่าทึ่งนัก เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ! ดูเจ้าสิ เจ้าแทบเผยธรรมชาติอันเป็นตำนานอยู่ให้เห็นกับตา เจ้าเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุดที่ข้าเคยพบเจอในระยะเวลาอันเนิ่นนาน แม้ข้าจะไม่ได้เห็นอะไรมามากนัก เว้นแต่ภายในวิหารแห่งนี้ สุสานอันสบายกาย.. แต่ข้าว่าเจ้าได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเจ้านั้นคู่ควร คู่ควรแก่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของมาลาไค: ห้องทดลองนิรันดร เจ้านั้นช่างชาญฉลาดและไร้ความเกรงกลัวในโลก |
| SiosaTranslation4 NPCTextAudio | แปลกนัก ข้าถูกส่งให้ดูแลงานเขียนอันโบราณยิ่ง แต่ว่ากระดาษหนังนี้ ถึงจะเป็นสำเนาสภาพเยี่ยม แต่มันก็ไม่ใช่ของต้นแบบ มันใหม่กว่ามากนัก โอ้โห... ฟังให้ดี! {ถึงอีเซียส,} {ข้าได้รับปัญญาเหนือกว่าสิ่งใด ผลงานการแปลวัตถุโบราณเหล่านี้ของเจ้านั้นคู่ควรกับการตอบแทนอันใหญ่ยิ่ง ดังนั้นข้าจึงยินดีเสนอตำแหน่งในห้องทดลองส่วนตัวของข้าให้กับเจ้า อย่าทำให้บริวารเคียงกายของเจ้าตื่นตระหนกเลย ข้าคงระทมที่ได้เห็นมนุษย์ผู้มีค่าเช่นนี้บาดเจ็บในทางใดก็ตาม} {ข้าตั้งตารอที่จะได้ร่วมงานกับเจ้าอยู่ อีเซียส เพแรนดัส} {เพื่อนผู้ที่เลื่อมใสในตัวเจ้า,} {มาลาไค} |
| SiosaOnDoryani NPCTextAudio | ข้าว่าทุกอารยธรรมก็มีผู้ที่เป็นดอร์ยานี... มีผู้ที่เป็นมาลาไค มนุษย์ที่มีพรสวรรค์เป็นเลิศและมีเจตจำนงอันผิดเพี้ยน หากไม่มีคนอย่างพวกเขา ประวัติศาสตร์คงจะเป็นที่ที่น่าสนใจ 'น้อยลง' เป็นแน่ |
| SiosaOnMalachai NPCTextAudio | ข้าไม่ทราบว่ามาลาไคนั้นรอดจากกบฏพิสุทธิ์ได้อย่างไร เขาอยู่ฝ่ายจักรพรรดิโวลล์ก่อนที่ศพของชิตัสจะสิ้นไออุ่นเสียอีก ข้าว่าโวลล์ก็ปฏิเสธเขาได้ยากเช่นเดียวกับอีเซียสนั่นเอง |
| SiosaOnAtziri NPCTextAudio | มาลาไคคงไม่มีวันได้ดิบได้ดีเช่นนี้หากไม่มีการอุปถัมภ์ของจักรพรรดิอย่างชิตัส และเหมือนว่าดอร์ยานีกับราชินีอัถสิริก็มีความสัมพันธ์ในลักษณะที่คล้ายกัน ว่ากันว่าอัถสิริผู้เลอโฉมนั้น "อยากเห็นแม่น้ำแห่งประวัติศาสตร์อันแน่นิ่งสะท้อนรูปโฉมของเธอ" ชิตัสเองก็หลงตัวเองมิต่างกัน จากบาปทั้งหลาย ความทะนงตนนั้นน่ารังเกียจเสียที่สุด |
| Fairgraves2OnDecanter NPCTextAudio | ข้าว่าถึงตอนนี้เจ้าคงจะเคยได้ยินชื่อมาลาไคมาบ้างแล้ว? เขาเป็นคนที่ไม่เห็นด้วยกับศาสนาอยู่เสมอ จึงตามหาแรงบันดาลใจในโลกอื่นด้วยการเสพสสารที่เรียกว่า "ไวน์ผี" เขาได้สร้างคนโทวิญญาณเพื่อทำเช่นนั้น ข้าพบของชิ้นนี้ตอนที่ข้าแวะกลับมาที่นี่เป็นครั้งสุดท้าย ของเหลวใดที่อยู่ในคนโทคริสตัลจะมีลักษณะกึ่งวิญญาณนั่นเอง เจ้าคงเข้าใจว่าคนโทนั่นมีประโยชน์กับข้าอย่างไร ของเหลวทั่วไปมันไม่ช่วยอะไรเลยน่ะ ข้าเป็นวิญญาณที่กระหายสิ้นดี ข้านำคนโทวิญญาณไปซ่อนไว้ในตลาดค้าขายเพื่อกันไม่ให้ไปยั่วใจลูกเรือของข้าบางคนที่ไม่อาจยึดศีลธรรมได้อย่างหนักแน่นนัก ลองมองไปยังตราประจำตระกูลที่ถูกสลัก เป็นภาพของสิงโตที่ร่ายรำไปกับคลื่น |
| Fairgraves2OnEmpire NPCTextAudio | ข้ามาที่ซาร์นเพื่อมาหาคำตอบ คำถามน่ะเหรอ? จักรวรรดินิรันดร์สิ้นลงได้อย่างไร? ในการเดินทางครั้งก่อนๆ ข้าเก็บบันทึกบางส่วนมาจากเรือนจำแอ็กเซียมที่ถูกเขียนโดยแม่มดนั่น แชฟรอนน์แห่งอัมบรา บันทึกเหล่านั้นบ่งชี้ว่าซาร์นกับมาลาไคนั้นอยู่ในจุดสูงสุดของความผิดปกติทั้งหลายในตอนนั้น ข้าก็ไม่พบคำตอบว่ามาลาไคเป็นผู้ก่อให้เกิดวันมหาภัยพิบัติหรือไม่ แต่ข้าคงจะแปลกใจสิ้นดีหากเขาไม่มีส่วนรู้เห็นแม้แต่น้อย |
| MalachaiGlyphMapDevice NPCTextAudio | I awoke, feverish, and barely conscious I set to drawing these maps through the sable hours. By morning my fingers ached, my eyes burned, yet still I found no rest. The Reverie commanded its rendering. The Reverie Device now stands completed. I have placed the first of my maps within its receptacle. I have taken my maiden voyage into Nightmare. I know now that which sent me this precious gift. It knows me, expects my return. It would be foolish to disappoint. - Malachai |
| MalachaiGlyphAxiom NPCTextAudio | Dear Shavronne, You have certainly had your work cut out for you with Lioneye's Legion. Do not concern yourself with Marceus' complaints. Our Emperor is fully aware of the General's fickle nature. As to your need to accelerate the implantation process, I can recommend a quite simple alteration. Dip the gem in a boiling solution of six parts blood and one part thaumetic sulphite for no more than thirteen seconds. Any longer and you invite the crystal's wrath. Once the gem is withdrawn from the solution, you have but a few seconds to install the gem in the prepared flesh and close the wound. Should the gem cool too much prior to implantation, it will become inert and your patient with it. Trust in that bountiful talent of yours, Shavronne. My thoughts are with you. Malachai |
| MalachaiGlyphMapDeviceOld NPCTextAudio | Inquisitor, If you attempt to transmogrify a virtue gem without the proper mental preparation, you will be a puppet master working strings made of vipers. Remember, these gems are phantasms in crystalline form, alive, with volitions inscrutable. Master conscious dreaming, as I instructed you. Your death would mean little to me, Maligaro. It's what your demise could unleash that concerns me. Malachai |
| MalachaiGemCartNote NPCTextAudio | ข้าขอมอบเครื่องแปรธาตุนี้ให้แก่เจ้า ผู้ไต่สวนมาลิกาโร เนื่องจากความอุทิศตนเพื่อศิลปะประเสริฐของพวกเรา จงใช้มันเป็นดั่งรถม้าศึกเพื่อพาความฝันเจ้าเป็นจริง มาลาไค จอมเวทมณีเอกแห่งจักรวรรดิ |
| MalachaiScrollWarehouses NPCTextAudio | Captain Alsarus, Remain in the warehouse until I personally send for you. In the unlikely event that Chitus should fall, you and your fellow legionnaires will be safely beyond the perimeter of his heart gem's influence. You men and women are my finest work yet. I would not lose you all to some aberration of chance. Malachai, Thaumaturge Laureate |
| MalachaiNoteDialla NPCTextAudio | 1st Caso of Divini, 1333 IC. "Pretty as porcelain, but her mouth spins like the potter's wheel." That's how I once described Dialla. Yet on this day, my lady is as ravishing as a nightmare, radiant as the fullest moon. Dialla is my Gemling Queen and we shall rule, side by side, over the world that will soon come to be. - Malachai |
| MalachaiJournalLab NPCTextAudio | Tear down the walls that imprison the mind... that is what the gems do. That is their true 'virtue'. The moment my fingertips brushed the cool, silken planes of that first gem, I felt it. My skull ached, as if its contents were growing, pressing against the bone, searching for a way to break free. That night, once the wine had dulled the pain enough to allow the onset of sleep, the dreams began. I have not been without them since. Nor would I be. Every spark of thaumaturgy that I wield, every device that I forge, every creature that I transfigure, I owe to these lessons cloaked in Nightmare. From whence do these precepts hail? Certainly not the mundane grey between my ears. I possess only one reference that bears faith. Translated with unquestionable clarity by that idiot savant, Icius Perandus. "The Beast". Doryani of the Vaal knew the truth. Soon now, so shall I. Malachai |
| MalachaiLetterSceptre NPCTextAudio | My dear Chitus, The Empire has lived in fear and ignorance since its inception. Our Azmeri ancestors, in their arrogance, turned their backs on the lessons of the Vaal. The emperors before you lacked courage, lacked vision, paying lip service to 'Eternity' while scrabbling for approval and comfort within the prison of their meagre, mortal lives. You are not one of those emperors. You are Chitus the Great, the man who will make this Empire truly understand the meaning of the word 'Eternal'. We shall build this Thaumatocracy together, my emperor, gem by gem, immortal by immortal. Your devoted servant, Malachai |
| LibraryGaribaldi5 NPCTextAudio | {Book 5: The Emperor is dead. Long live the Emperor!} On the last day of Divini 1333 IC, High Templar Voll laid siege to Sarn, his ranks swelled by Ezomyte, Karui and Maraketh rebels under the respective leaderships of Thane Rigwald, Hyrri of Ngamakanui and Sekhema Deshret. Emperor Chitus rallied his freshly minted Gemling Legionnaires and, for a time, looked set to execute an effective defence of the capital. But his efforts were cut short by his closest advisor and friend, Lord Mayor Ondar. During the celebration of the Night of a Thousand Ribbons, Ondar struck Chitus down with blades tainted with the most virulent of poisons. Yet the emperor's inhuman constitution served him to the very last. Taking up his axe, Chitus cleaved Ondar in twain before expiring himself, in a visceral and calamitous display of thaumaturgy. Malachai, Thaumaturge Laureate, and his gemling consort, Lady Dialla, were captured by Victario Nevalius' citizen revolutionaries shortly thereafter. With their leadership either dead or detained, the gemling aristocracy of Sarn had no choice but to offer the city's surrender. Voll and his Army of Purity marched through the gates of the capital and the following day, the High Templar was crowned Emperor Voll the First. { - Garivaldi, Chronicler to the Empire} |
| LibraryGaribaldi6 NPCTextAudio | {Book 6: The Rapture Device} Voll condemned Malachai to the Crematorium for 'living conflagration', but it seems that Malachai's promises have saved him from the pyre. "An end to thaumaturgy," he claims. A fancy that our Emperor is willing to humour. For over a year now, Malachai has been consigned to the Solaris Temple, forging a mechanism that will purge Wraeclast of its otherworldly vices. Today, the first Fiero of Eterni 1336 IC, Malachai and his Gemling Queen gripped each one corner of a silken mantle and unveiled his Rapture Device. Like a pit of copper snakes it writhes before the eyes. Whether it is a miracle or a monstrosity, none but Malachai can say. Yet tomorrow Voll shall lead the Highgate Legion home, conveying Malachai, Lady Dialla, and this bewildering apparatus north. North, from whence the first Gems came. From whence the nightmare of Chitus' thaumatocracy was born. It is in Highgate that our Emperor Voll will finish what he started. He will burn Chitus' empire from history and raise up a fresh and pure theocracy from the ashes of arrogance and corruption. God be with you, Voll of Thebrus, and with us all. { - Garivaldi, Chronicler to the Empire} |
| LibraryVictario1 NPCTextAudio | {Volume 1: Kalisa Maas} I never really understood Brektov's work. Just a mess of trills and squeaky highs to my commoner ears. But that was before Kalisa Maas. From the very first note, her voice reached into my chest and plucked my beating heart from its cage. By the wide, glistening eyes of my fellow punters, I knew that they felt it too. I've previously stolen a quick nap during the aria that precedes Antonio's disembowelling. Not tonight. The gem at Kalisa's throat sparkled with starlight brilliance as her C sharp shattered every pane of glass in the auditorium. An emergency intermission was called while the stage crew repaired the floods and cans, and a pair of physicians saw to those audience members lacerated by falling splinters. Now, my suspicion of the Virtue Gems is well-documented. Though general and courtier might fall over each other to have Malachai embed them with these miraculous crystals, it is a travesty of justice that the legionnaires and workers of this Empire should have such mutilations foisted upon them. Yet, in Kalisa Maas I've seen how these gems may rend apart our mortal bonds and permit our imaginations and souls to truly shine. I'm adrift in the quandary, no oar in sight. Is Kalisa the Artist or the Art? Is she the same woman I knew before, the young bundle of talent and timidity I had no choice but to adore? Is she still, in fact, a woman at all? { - Victario of Sarn} |
| LibraryVictario3 NPCTextAudio | {Volume 3: Slaves of Virtue} Another shipment of human picks and shovels, bound for Highgate. Ezomytes mostly, care of Gaius Sentari's "civilisation camps". A few dark skins here and there, Karui and Maraketh. Malachai has had his wicked way with them all. Limbs are stretched, contorted, double and triple jointed. All the better to pluck gems from the cracks and fissures of their home and tomb to be. They squint and cower in the sun, their eyeballs injected with gloom so that they might see in the subterranean night as they would in their warm, homeland day. The shackled slaves shuffle north as the gems they mine tumble south, a glittering landslide of power and privilege for the fairest of our Eternal citizens. Civilisation is bought and paid for with the flesh and blood of the primitive. It is a debt that will one day need to be repaid. { - Victario of Sarn} |
| LibraryVictario4 NPCTextAudio | {Volume 4: A Friend in Need} It's one of those summer days in Sarn, when the sweat dries on your skin the moment it dares slither from your pores. Lorenzi and I are sipping coffees, iced with cubes from the North. There's a tremor in his voice as he announces that he is going to see Malachai tonight, to have a gem implanted in his hand. The palm of his left hand to be exact. Once I have run out of expletives and paused for breath while the waiter wipes spilled coffee from our table, I manage to ask him why. "So that I might have the fastest fingers in the Empire," is his reply. Lorenzi, first violinist of the Sarn Symphonic, and my dear friend, is going to become a Gemling. Ten days pass and Lorenzi's hand is healed. He plays for me, a piece that he has written during his convalescence, something he will debut this evening in God's Theatre. The gem casts a bloody hue over his violin as his fingers fly across the strings. They are an ephemeral blur, too quick for eye or mind to follow. And the music... there's only one experience in my life that compares. The night I had with Marylene before she died. It has been a month now, and once again Lorenzi and I sip iced coffees together in the Perandus Markets. Though we sit only a narrow table apart, Lorenzi is a world away. The nightmares began a couple of weeks back. He toys absently with the vial that I have bought for him from the apothecary, yet I know he won't drink from it. The soothing of his wits will mean the slowing of his fingers. The music is Lorenzi's life, and to Lorenzi, the music and the gem are one and the same. A year has gone, and the day is once again hot enough to dry the sweat on my skin the moment it dares slither from my pores. I sip an iced coffee and think of Lorenzi. He played last night, in God's Theatre. Fleet, furious, and wondrous, he was. We passed in the foyer, and I looked into his grey face, his pale blue eyes. I don't know what he saw, but it wasn't me. I don't know what I saw either, but it wasn't Lorenzi. { - Victario of Sarn} |
| MalachaiStatue NPCTextAudio | {มาลาไค} จอมเวทมณีเอกแห่งจักรวรรดินิรันดร์ พระบิดาแห่งความฝัน |
| DiallaFindRapture NPCTextAudio | เครื่องความวินาศนั้นเป็นความหวังของเรา มันเป็นความจนตรอกของเรา มันจะทำให้ฝันร้ายนั้นเดือด ต้มปลาใหญ่นั่นให้สุกด้วยน้ำเกลืออันคร่ำครวญของมันเสียเอง เจ้าจงใช้หูฟังเสียให้ดี เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ เครื่องความวินาศนั้นเป็นผลงานอันมหัศจรรย์ที่สุดของมาลาไค มันเป็นไฟเดียวที่สามารถเผาบีสต์จนไม่อาจมีตัวตนอยู่ แล้วเชื้อเพลิงของมันหรือ? ก็แค่ราชินีมณีชนคนหนึ่ง ทั้งเลือด เนื้อ และมณี แต่ว่าข้านั้นเห็นแก่ตัว ข้าไม่อยากจะมอดไหม้ไป ดังนั้นไฟจึงเป็นเพียงประกายไฟขนาดจิ๋ว ประกายไฟแห่งวันมหาภัยพิบัติ ข้าเสียใจนะที่รัก มาลาไคที่รัก ไปเสียเถิด เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ ไปตามหาเครื่องความวินาศ แล้วทำให้ข้าหมดความเสียใจไปเสียที |
| DiallaDeliveredBothGems NPCTextAudio | โทสะกับปรารถนามาร่วมกันอีกครั้ง ช่างน่ารักเสียจริง เหลี่ยมมุมนั้นช่างแวววาว เต็มอิ่มไปด้วยพลังจากวิญญาณผู้ถูกฆ่าตายทั้งหลาย มาลาไคของข้าทำการแกะสลักมันขึ้นมาเอง มันเป็นผลงานอันงดงาม ส่วนนายพลเอดัสก็ทำการสังหารเอง มันเป็นผลงานอันงดงามอย่างเท่าเทียมกันในทางที่ชุ่มฉ่ำของมันเอง |
| DiallaStartRapture NPCTextAudio | ได้เวลากินแล้ว เจ้าเครื่องวินาศตัวน้อย! {"ท่านเคยไปถึงจุดจบของโลกมาก่อนไหม ท่านพระราชา" ลิงสีดำที่สุดถามขึ้น "ไม่ ข้าไม่เคย" ราชาแห่งลิงทรงตระหนัก "นี่เป็นเหตุที่ข้าจะไปในที่ที่เจ้าไป จงไปที่ที่ท่านไปเสียเถิด ราชาของข้า" ลิงสีดำที่สุดปิดท้ายด้วยเสียงที่อบอุ่นต้อนรับราวกับความตาย} รู้ไหมว่าใครเป็นผู้เขียนคำพูดเหล่านั้น เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ? วิคทาริโอ เนวาเลียส ผู้เป็นกวีมหาชนแห่งซาร์น เขาเคยเป็นเพื่อนของข้า... แล้วข้าก็หักหลังเขา ข้ารับความรักจากเขาแล้วนำมันไปเผาตรงหน้าข้า บัดนี้ข้าก็ถูกหักหลัง ถูกเผาใจให้ดำมืดด้วยน้ำมือของชายคนเดียวที่ข้าเคยรัก... มาลาไค เขาพบหัวใจดวงใหม่แล้วน่ะ หัวใจบีสต์ที่เขาโอบกอดให้อบอุ่นและปลอดภัย ณ จุดจบของโลก วันนี้ข้าจะทำให้มาลาไคหวนนึกถึงการหักหลังของเขา วันนี้มันถึงตาของเขาที่จะมอดไหม้... |
| DiallaTransformed NPCTextAudio | เครื่องทั้งหลายของมาลาไค สิ่งสร้างสรรค์ทั้งหลายของมาลาไค... เขารักพวกมันทั้งหมด เขาไม่ได้รักข้า ตอนนั้นเขาหักหลังข้า เขาบอกว่าเขารักข้า แล้วเขาก็บอกว่าข้าสมควรตาย บัดนี้เขาหักหลังข้า ทิ้งให้ข้าทรมาน ทิ้งให้ข้าเหี่ยวเฉา ข้าเป็นความผิดพลาดเดียวของเจ้าหรือ มาลาไค? ใช่ นั่นก็คือข้า ดิอัลล่าผู้เป็นราชินีมณีชน ความผิดเล็กน้อยของมาลาไค ทำให้เขาเสียใจกับความผิดของเขาเสีย เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ ฉีกเอาหัวใจอันดำมืดของบีสต์ออกมา กระชากเอามาลาไคออกมาจากฝันร้ายโสโครกเล็กๆ ของเขา สับเขาเป็นชิ้นๆ บดขยี้เขาให้เละ เผาให้เขามอดไหม้เสียจนไม่มีตัวตน! เขาไม่ควรจะได้ดีไปกว่านี้ และข้าก็ไม่ควรได้อะไรที่แย่ไปกว่านี้แล้ว ข้ามันไร้รักสิ้นดี ไร้รัก ไร้รัก... ไร้รัก... |
| DiallaOnVoll NPCTextAudio | โวลล์ผู้บริสุทธิ์ พวกเขาเรียกเขาแบบนั้น โวลล์ผู้เป็นฆาตกร ข้าเรียกเขาแบบนั้น จักรพรรดิคนหนึ่งถูกฆ่าตายในนามของเขา จักรวรรดิแห่งหนึ่งถูกฆ่าตายในนามของเขา ใช่ ปากที่จุมพิตข้าเป็นปากของมาลาไค ใช่ มือที่นำข้ามาสู่เครื่องวินาศนั้นเป็นมือของมาลาไค แต่ว่าไม่ ไม่ และไม่ คำที่นำข้าไปสู่ตรงนั้นเป็นคำของโวลล์ |
| DiallaWithered1 NPCTextAudio | อะไรอยู่ในตาเจ้าน่ะ? แสงประกายนั่น ความ... นุ่มนวลนั่น ความเวทนาเหรอ? หันเอาดวงตาเวทนาของเจ้าไปทางอื่นเสีย ก่อนที่ข้าจะควักมันออกมาจากหน้าเจ้า! ข้าต้องการจากเจ้าเพียงอย่างเดียวแล้ว: มาลาไค... ต้องตาย |
| DiallaOnPiety NPCTextAudio | ไอ้แม่มดแมลงสาบนั่นน่ะเหรอ? มาลาไคเลือกเธอ... เลือกเธอแทนที่จะเลือกข้าเหรอ?! งั้นก็หลอกใช้เธอเสีย ใช้เธอเหมือนกับที่มาลาไคหลอกใช้เธอ เอาความทรยศมาแผดเผาความทรยศเสียให้สิ้น พวกมันทุกคนควรโดนเช่นนั้น! |
| DiallaOnBlackCore NPCTextAudio | ใช่ ข้าเห็นแล้วว่ามาลาไคร่ายรำอยู่ภายในสถานที่มืดมิดที่สุด หุ่นเชิดกับผู้เชิดหุ่น พลังกับพันธนาการ ตัดเส้นใยทิ้งแล้วหุ่นเชิดย่อมร่วงหล่น จบการแสดง ก่อนที่เจ้าจะตัดสายของเขา เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบของข้า กรุณาบอกมาลาไคที่ข้ารักว่าเขาได้เล่นบทบาทของเขาได้ดีที่สุดแล้ว บอกเขาว่าข้ารักเขา จากก้นบึ้งของความเกลียดชังของข้า |
| DiallaRaptureReward NPCTextAudio | รับนี่ไปเสีย ข้าให้อย่างอื่นไปกับเขาหมดแล้ว ความเยาว์วัยกับความงามของข้า ร่างกายกับจิตใจของข้า หัวใจของข้า และท้ายที่สุด สิ่งเดียวที่เขาเคยมอบให้ข้าเป็นการตอบแทน... พลังมณีชนของข้า ข้าเหลือเพียงเท่านี้แล้ว ข้าขอไว้ใจให้เจ้าเป็นผู้ดูแล เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ มาลาไคสั่งสอนข้าว่าไม่ให้ไว้ใจใคร ได้เวลาที่ข้าจะลืมทุกอย่างที่มาลาไคสอนข้ามาแล้ว |
| DiallaMalachaiDead1 NPCTextAudio | ชาโดว์คนหนึ่งกลับคืนมาจากความมืดมิด เงาที่มีกลิ่นของแค้นที่ถูกชำระ เงาที่อาบชุ่มไปด้วยจุดจบของโลก เงาอันมืดดำที่สุด มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| DiallaMalachaiDead2 NPCTextAudio | สาวน้อยคนนั้นเดินเข้าไปในถ้ำอันมดแสนมืด สาวน้อยคนนั้นพบกับบีสต์อันมืดแสนมืด สาวน้อยคนนั้นกินหัวใจอันมืดแสนมืดของมัน มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| DiallaMalachaiDead3 NPCTextAudio | "ผู้ที่ทรงธรรมย่อมได้รับการสืบทอด" โวลล์เคยพูดเอาไว้เช่นนั้น ในการเทศนากลางกองเทียนในหนึ่งวันก่อนวันมหาภัยพิบัติ มันเป็นเรื่องฉลาดเรื่องเดียวที่เจ้าโง่นั่นเคยพูดออกมา มันเป็นครั้งเดียวที่พระเจ้าทรงเห็นตรงกับเขา มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| DiallaMalachaiDead4 NPCTextAudio | ข้าเคยพบชายเพียงผู้เดียวที่เหมือนกับเจ้าตลอดชีวิตอันยืดยาวและผิดเพี้ยนของข้า ชิตัส เขาเป็นชายคนหนึ่งที่เข้าใจว่าต้องทำเช่นไรจึงจะถวายตัวให้กับเกียรติยศ ทว่าเจ้ากับเขาต่างกันอย่างน้อยนิดเพียงเรื่องเดียว ชิตัสตายอย่างมีเกียรติ แต่เจ้าหาได้เป็นเช่นนั้น และบัดนี้มาลาไคของข้าก็เป็นผู้ที่ตาย ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| DiallaMalachaiDead5 NPCTextAudio | มาลาไคเคยบอกกับข้าว่าผู้ที่ออกล่าหาความรักจะไม่มีวันพบ และผู้ที่ยอมรับว่าพวกเขาจะเป็นเหยื่อของรักมักจะถูกพบ... และถูกกลืนกิน แน่นอนว่าเขาไม่เคยพบเจ้ามาก่อน จนถึงตอนนี้ มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| DiallaMalachaiDead6 NPCTextAudio | เจ้าได้ทำสงครามมาเนิ่นนาน สงครามที่จะทำลายโลกใบหนึ่งแล้วสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา และบัดนี้เจ้าได้เรียนรู้เรื่องที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับสงครามแล้ว ชัยชนะนั้นไม่มีอยู่จริง มันมีเพียงความเหลือรอด มาลาไคของข้าตายแล้ว ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| DiallaMalachaiDead7 NPCTextAudio | เขาว่ากันว่ามาลาไคเป็นผู้ที่มีปัญญาเป็นเลิศที่สุดจากยุคของเรา ยุคของเราหมดลงแล้ว ยุคใหม่นี้เป็นของเจ้า และเขาก็ว่ากันว่า 'ผู้มีปัญญาอันยิ่งใหญ่ย่อมคิดคล้ายกัน' อีกเช่นกัน ข้าหวังว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น แล้วมาลาไคของข้าตายแล้วหรือ? ใช่... ข้ารู้ ข้าสัมผัส ข้าเข้าใจมันในทันทีที่เจ้าจู่โจมเป็นครั้งสุดท้าย ข้าเป็น ข้าเคยเป็น... ราชินีมณีชน และบัดนี้ราชาของข้าก็ตายไปแล้ว |
| DiallaOnWraeclast NPCTextAudio | มาลาไคกับข้า เราต่างมีเพียงฝันอันใหญ่ยิ่ง มันเป็นจักรวรรดิที่เป็นนิรันดร์อย่างแท้จริง ชีวิตนิรันดร์ รักนิรันดร์ เป็นอนาคตที่ไม่เกรงกลัวอดีตอีกต่อไป การโกหกนิรันดร์ การสูญเสียนิรันดร์ นั่นเป็นของขวัญอันแท้จริงที่เรามอบให้กับเวร์แคลส์ท ไม่มีทางที่แผ่นดินนี้จะมีราชากับราชินีที่แย่ไปกว่านั้นแล้ว เวร์แคลส์ททิ้งอดีตเอาไว้เบื้องหลังแล้ว ทั้งอดีตของมาลาไค อดีตของข้า มันขอบคุณเจ้า เจ้าผู้มิใช่แมลงสาบ มันรักเจ้า ข้าอยาก ข้าอยาก ข้าอยาก... อยากทำเช่นนั้นได้เช่นกัน |
| PietyLiberatedCommon NPCTextAudio | มาลาไคเป็นผู้ที่เอื้อมมาหาข้า แล้วห่อหุ้มข้าเอาไว้ในฝันร้าย... ทำให้ข้ากลายเป็นทาสเขา เขาทำให้ข้าได้เห็นความยิ่งใหญ่เหนือจินตนาการ จนถึงขั้นที่ข้านึกว่าสมองข้าจะแตกสลายไปด้วยความหนักอึ้ง ถึงแม้ว่าสมองของข้าจะยังอยู่ดี แต่ความฝันของข้านั้นหาได้มีโชคเช่นนั้นไม่ ตอนนี้มาลาไคอยู่ในแก่นอันมืดดำของบีสต์ เขาใช้พลังของบีสต์ที่มีอยู่ในปัจจุบันและอนาคต เขาจะทำลายโลกใบนี้และสร้างมันขึ้นมาใหม่ด้วยภาพฝันร้ายอันศักดิ์สิทธิ์ แต่ถึงมาลาไคจะทรงพลังเท่าไร ก็ใช่ว่าเขาจะเข้าไม่ถึงหรือเป็นอมตะเสียทีเดียว เขาได้สังเวยไปหลายต่อหลายอย่างเพื่อให้ได้เป็นบริวารหลักของบีสต์ ทั้งในแง่ของกายและวิญญาณ ทว่ายังเหลืออวัยวะสำคัญอยู่สามชิ้น หัวใจ, ปอด, กับลำไส้ เป็นของที่ระลึกแด่ความเป็นมนุษย์ที่สูญไป สิ่งเหล่านั้นจะเป็นตั๋วให้เราเข้าไปดูการแสดงส่วนตัวเล็กๆ ของมาลาไคนั่นเอง จงเดินทางเข้าไปลึกกว่าเดิม ลึกเข้าไปในโรงสังหารของฝันร้าย ข้าจะตามแกไปให้ได้ แกเอาอวัยวะพวกนั้นมาให้ข้า แล้วข้าจะพาพวกเราเข้าไปสู่แก่นอันมืดดำ |
| PietyGetOrgans NPCTextAudio | แก่นอันมืดดำนั้นอยู่ใกล้เสียเต็มที หากบีสต์นั้นเหมือนมนุษย์ในทางใดก็ตาม เราอาจมองว่าแก่นอันมืดดำนั้นเป็นหัวใจของบีสต์ ข้าจะไม่พยายามอธิบายให้แกเข้าใจหรอกว่าที่จริงมันคืออะไรกันแน่ แน่นอนว่าแก่นอันมืดดำนั้นเป็นงานเลี้ยง 'ที่ต้องได้รับเชิญเท่านั้น' และเราก็ไม่ได้อยู่ในรายชื่อแขกเสียด้วย แต่ข้าเชื่อว่ามีวิธีที่จะแก้ปัญหาเล็กๆ ตรงนั้นได้ มาลาไคได้สละตัวเองไปเสียมากมายเมื่อเขากลายเป็นบริวารหลักของบีสต์ ทั้งในแง่ของกายและวิญญาณ แต่ด้วยความรู้สึกหวนระลึกอันชั่ววูบ เขาได้เก็บบางสิ่งบางอย่างเอาไว้ เป็นอวัยวะสำคัญสามชิ้น เก็บไว้ในการดูแลของสามศิษย์สามานย์ของเขา ผู้ไต่สวนมาลิกาโร, แชฟรอนน์แห่งอัมบรา และโดเอดรี ดาร์กทัง แกคงเคยได้ยินชื่อของพวกเขามาก่อนในยามที่แกเดินทาง เอาอวัยวะพวกนั้นมาให้ข้า แล้วข้าสัญญาว่าข้าจะพาพวกเราเข้าไปสู่แก่นอันมืดดำ |
| PietyOnGodlessThree NPCTextAudio | มาลาไคเลือกศิษย์สามคนผู้ภักดีกับเข้าที่สุดในการปกป้องอวัยวะภายในอันมีค่าของเขา สามศิษย์สามานย์ของเขา ผู้ไต่สวนมาลิกาโร, แชฟรอนน์แห่งอัมบรา, และโดเอดรี ดาร์กทัง หากหนังสือประวัติศาสตร์นั้นถูกต้อง เทมพลาร์ระดับสูงโวลล์จับมาลิกาโรกับโดเอดรีไปตรึงกางเขนแล้วเผาขณะที่เขาเดินทางไปบุกโจมตีซาร์น เขาไม่ต้องกังวลเรื่องใดๆ เกี่ยวกับแชฟรอนน์สักนิด บรูตัสจัดการเธอไปเรียบร้อยแล้ว ทว่าพวกทาสฝันร้ายเหล่านี้ต่างก็ถูกล่ามไว้ให้มีลมหายใจเช่นเดียวกับที่พวกเขาถูกล่ามไว้กับบีสต์ ข้าเป็นหลักฐานตัวเป็นๆ ที่พิสูจน์เรื่องนั้นได้ดี ไม่ต้องกังวลเรื่องรายละเอียดเล็กน้อยนั่นหรอก ล่ามมีไว้ปลด |
| PietyDelivered3OrganCommon NPCTextAudio | ทำงานได้เยี่ยมนัก! ตอนนี้มาลาไคกำลังร่ำรอเราอยู่ที่แก่นอันมืดดำ เพิกเฉยอย่างปีติในยามที่เขาแต่งเติมเครื่องตื่นรู้ให้เสร็จสิ้นเป็นขั้นตอนสุดท้าย ได้เวลาที่เราดำเนินขั้นตอนสุดท้ายให้เขาได้เห็นกันบ้าง แกช่วยเปิดงานได้ไหม? |
| PietyOnMalachai NPCTextAudio | มาลาไครู้ดีว่าเขาทำอะไรอยู่ ตอนที่เขาสร้างเครื่องวินาศขึ้นมา เรื่องหลักของเขา... เข้าไปในบีสต์แล้วกุมบังเหียนอำนาจที่แท้จริง ส่วนเป้าหมายที่สอง... ก่อวันมหาภัยพิบัติที่จะกำจัดความคิดการต่อต้านใดๆ ออกไปจากแผ่นดินนี้ บีสต์นั้นเป็นบ่อเกิดของมนต์มณีทั้งปวง พลังเดียวในโลกนี้ที่แปรเปลี่ยน 'สิ่งที่เป็นจริง' ให้เป็น 'สิ่งในจินตนาการ' บัดนี้โลกทั้งใบอยู่ในกำมือของวิสัยทัศน์ชายคนเดียว มันย่อมไม่ใช่อนาคตในจินตนาการของข้า และมันย่อมไม่ใช่อนาคตในจินตนาการของแกด้วย ขณะที่เขาอยู่ในแก่นอันมืดดำนั้น จินตนาการเดียวที่สำคัญ... ก็คือจินตนาการของมาลาไค |
| PietyMalachaiDeath1 NPCTextAudio | นี่คือผลที่ข้าได้รับจากการพยายามทำตัวเป็นวีรสตรี ข้าได้ตายอย่างแท้จริง... มันเป็นการไถ่บาปอย่างเดียวที่ข้าจะได้รับ รู้ไหม มีคำถามหนึ่งที่ตามหลอกหลอนข้าอยู่เสมอ... ข้าจะได้เห็นหน้าใครเป็นคนสุดท้าย และข้าก็ชอบคำตอบด้วย ไปเถิด วีรบุรุษรูปงามของข้า ข้าอยากให้ก้นงามๆ ของแกเป็นสิ่งสุดท้ายที่ข้าได้เห็น |
| PietyMalachaiDeath2 NPCTextAudio | นี่คือผลที่ข้าได้รับจากการพยายามทำตัวเป็นวีรสตรี เพียงชั่วขณะเดียวก่อนที่แกฆ่าข้าตายในวิหารลูนาริส ชาโดว์ ข้านึกว่าแกกำลังกระชากชะตากรรมของข้าไป แต่เหมือนว่าแกจะมอบอิสรภาพกลับคืนมาให้ข้าต่างหาก ฉะนั้น ไปเถิด พ่อหนุ่มชาโดว์ ไปทำในสิ่งที่แกทำได้ดีที่สุด ฆ่ามาลาไคซะ |
| PietyMalachaiDeath3 NPCTextAudio | นี่คือผลที่ข้าได้รับจากการพยายามทำตัวเป็นผู้กอบกู้ ข้าได้เห็น ได้สัมผัส... ได้เป็นสิ่งที่แกไม่อาจคาดคิด ไอ้นอกรีต และข้าไม่เสียใจกับมันเลยแม้แต่น้อย ฉะนั้นไปเถิด ไปทำในสิ่งที่เราเริ่มขึ้นให้เสร็จสิ้น พอข้ารู้ว่าพระเจ้าของแกมีจริงหรือไม่ ข้าจะมาบอกให้แกรู้แน่ๆ |
| PietyMalachaiDeath4 NPCTextAudio | นี่คือผลที่ข้าได้รับจากการพยายามทำตัวเป็นวีรสตรี ใครจะไปคิดเล่าว่าแกจะเหมาะกับบทบาทเช่นนี้? ข้านึกว่าข้าทำผิดพลาดถึงตายที่ไว้ชีวิตแกในเรือนจำแอ็กเซียม ถึงตายน่ะใช่ แต่ผิดพลาดน่ะเหรอ? ไม่ ฉะนั้นไปเถิด พี่น้องร่วมศาสตร์ ได้เวลาที่แกจะสั่งสอนให้มาลาไครู้จักความหมายของฝันร้ายที่แท้จริงแล้ว |
| PietyMalachaiDeath5 NPCTextAudio | นี่คือผลที่ข้าได้รับจากการพยายามทำตัวเป็นวีรสตรี ข้ามั่นใจนักว่าข้ากำลังสร้างโลกใบใหม่อันภาคภูมิ และข้าก็นึกว่าชาวคารุยนั้นอยู่ต้อยต่ำกว่าอนาคตเช่นนั้น ข้าคิดผิด ไปจากข้าเถิด มอรอว์เดอร์ ข้าจะต้องแก้ตัว... ต่อบรรพชนของข้า แกจงมอบเกียรติให้กับมาลาไคด้วยการห้อยหัวเขาไว้กับเข็มขัดของแกเสีย |
| PietyMalachaiDeath6 NPCTextAudio | แก... แกเกิดมาเพื่อการนี้ แต่แกรู้มาตลอดใช่ไหม ข้าทุ่มเทมาทั้งชีวิตเพื่อสร้างอะไรดีๆ ให้กับโลกใบนี้ ให้กับตัวข้าเอง ส่วนแกก็ใช้ชีวิตไปเพียงอย่างเดียว และมันช่างตลกร้ายนักที่นั่นเป็นสิ่งที่เราทั้งคู่ควรทำมาแต่แรก ฉะนั้นไปเถิด ออกล่าให้สิ้น เรนเจอร์ จงทำสิ่งที่แกทำอย่างเป็นธรรมชาติเสีย |
| PietyMalachaiDeath7 NPCTextAudio | นี่คือผลที่ข้าได้รับจากการพยายามทำตัวเป็นวีรสตรี เมื่อไม่นานมานี้ แกเป็นตัวแทนของทุกสิ่งที่ข้าเกลียด แต่คราวนี้แกยืนอยู่ตรงนั้น มีโอกาสเดียวที่ข้าใฝ่หามาตลอด โอกาสในการเปลี่ยนโลก ไปเลย ข้าทำในส่วนของข้าแล้ว ข้าได้ให้คำถามที่ยากยิ่งไปแล้ว คราวนี้ก็เป็นตาของแกที่จะไปหาคำตอบ |
| OyunOnWitheredDialla NPCTextAudio | ความหวังของดิอัลล่าอาจพังทลาย แต่ความหวังของเรายังคงรุ่งเรือง... ในตัวเจ้า ผู้สลายคำสาป จากที่ทาซูนีบอกข้า บัดนี้เจ้าสามารถเข้าไปทะลวงเครื่องในของบีสต์ได้แล้ว ดีอัลล่าได้ทำหน้าที่ของเธอแล้ว ได้เวลาที่เจ้าจะทำหน้าที่ของเจ้าเสียที ตามหามาลาไคที่ดิอัลล่าพร่ำบ่นอยู่เป็นนิจเสีย หากข้าเข้าใจถูก เขานั้นเป็นหัวของบีสต์ ฆ่าเขาแล้วร่างกายของฝันร้ายจะตายตามเขาไปด้วย |
| OyunOnMalachaiDead NPCTextAudio | ข้าคิดถูกที่เชื่อมั่นในตัวเจ้า ผู้สลายคำสาป เจ้าทำสำเร็จในสิ่งที่เราล้มเหลว เจ้าได้สังหารสิ่งมีชีวิตที่ผู้ที่มาก่อนเจ้าหลายต่อหลายคนนึกว่าจะอยู่ไปตลอดกาล โวลล์, ดาเรสโซ่, คอมม์, เดสเชรท... เหล่าวีรชนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เวร์แคลส์ทได้พบเจอมาตลอดสามร้อยปีที่ผ่านมา เจ้ายืนยงในจุดที่พวกเขาแพ้พ่าย บัดนี้เจ้าจึงเป็นวีรชนแห่งวีรชน และเวร์แคลส์ทควรกราบแทบเท้าเจ้าที่เจ้าเป็นพระคุณเช่นนี้ อย่างน้อยเจ้าก็เป็นพระคุณต่อข้า และเป็นพระคุณต่อ{อังคะรา}ของเราเช่นเดียวกัน เราถูกเนรเทศจากแผ่นดินของเราจากความเกรงกลัวและหน้าที่อันหลงผิด บัดนี้เราสามารถกลับไปได้ กลับไปขี่ในที่ที่เราต้องการ ใช้ชีวิตอย่างที่เราต้องการ ผู้สลายคำสาป ผู้มอบอิสรภาพ... เราขอบคุณเจ้า |
| KiraOnMalachaiDead1 NPCTextAudio | เจ้าควรกลัวสิ่งที่เจ้าไม่อาจเข้าใจ นี่เป็นกฎข้อแรกที่เด็กคนหนึ่งย่อมรู้ ข้าไม่อายที่จะพูดเช่นนี้กับเจ้า: ข้ากลัวเจ้า วิทช์ |
| KiraOnMalachaiDead2 NPCTextAudio | เจ้าได้สังหารฝันร้ายโดยมีเหตุผลของเจ้าเอง ชาโดว์ ข้ากังวลนักที่ข้าไม่รู้เหตุผลเหล่านั้น ข้าคงกังวลยิ่งกว่าเดิมหาก{เจ้าเอง}ก็ไม่รู้เหตุผลเช่นกัน |
| KiraOnMalachaiDead3 NPCTextAudio | เราควรเรียกเจ้าว่าอะไรกันเล่า? ผู้กอบกู้? ผู้มาโปรด? จำไว้ให้ดีนะเทมพลาร์ 'ศาสนา' ของเจ้าไม่ได้สังหารฝันร้ายนี้ แต่เป็นเจ้าต่างหาก |
| KiraOnMalachaiDead4 NPCTextAudio | เหยื่อนั้นย่อมเป็นตัวกำหนดความหมายของผู้ล่า ในเมื่อตอนนี้เหยื่อของเจ้าตายแล้ว นักล่าผู้ยิ่งใหญ่ เจ้าจะเป็นอะไรกันแน่? |
| KiraOnMalachaiDead5 NPCTextAudio | บีสต์ตายแล้ว เวร์แคลส์ทก็ติดหนี้บุญคุณชีวิตแก่เจ้า นี่เป็นจุดจบอันยิ่งใหญ่ที่เจ้ามุ่งหวังใช่ไหม ดูเอลลิสต์? ใช่ เจ้าคงจะภูมิใจในตัวเองสิ้นดี |
| KiraOnMalachaiDead6 NPCTextAudio | ข้าไม่เคยพบกับชายผู้ใดที่มีฝีมือและพร้อมที่จะคว้าชีวิตมาบดขยี้ในกำมือของเขาเช่นนี้มาก่อน เจ้าทำอย่างอื่นได้หรือไม่? หากว่าไม่ แผ่นดินเจ้าคงจะมีอะไรให้กังวลมากไปกว่าเดิมเป็นแน่ |
| KiraOnMalachaiDead7 NPCTextAudio | ฝันร้ายจากไปแล้ว และ{อังคะรา}ของข้าก็สามารถกลับสู่ที่ราบได้เสียที เราขอบคุณเจ้า ท่านหญิงแห่งโอริอาท... แต่อย่าคิดว่าพระคุณของเจ้าต่อพวกเรานั้นเป็นหนี้บุญคุณเป็นอันขาด |
| PetarusVanjaOnMalachaiDead1 NPCTextAudio | เพทารัส: ตอนนี้ใครต่อใครก็ได้เห็นกันแล้ว วานยา: ไม่มีใครที่เหมือนเจ้าเลย วิทช์ เพทารัส: บีสต์ได้รู้เรื่องนั้นกับตัวแล้ว... วานยา: ...และไม่ช้าก็เร็ว เรื่องนี้จะเป็นที่รู้กันทั่วทั้งเวร์แคลส์ท ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เพทารัส: ฉะนั้นนี่ก็เป็นตอนจบของเราที่จะมีความสุขไปตลอดกาล อย่างที่พวกเขาเคยบอกกับเราไว้ในตอนเด็กๆ ใช่ไหมล่ะ วานยา? วานยา: สำหรับเราน่ะนะ แต่สำหรับเวร์แคลส์ท... ก็เป็นไปได้ แล้วเจ้าล่ะ พี่สาว? เจ้ารู้ไหมว่ามันจะเป็นอย่างไรสำหรับเจ้า? เพทารัส: ที่นี่มีความสุขมากมายแล้ว วานยา: เจ้าเองก็ควรได้รับความสุขนั้นเช่นกัน |
| PetarusVanjaOnMalachaiDead2 NPCTextAudio | เพทารัส: ไม่มีลานประลองใด ไม่มีรางวัลใด ไม่มีเกียรติใด ไม่มีตำแหน่งใด... วานยา: ...ไม่มีอะไรที่ทำให้เพทารัสหยุดพูดสรรเสริญเพื่อเป็นเกียรติกับเจ้าได้อีก เพทารัส: ในกรณีนี้ ผมว่าเรายกย่องเขาไปสักหน่อยมันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอคุณ? เรากำลังยืนอยู่ตรงหน้าดูเอลลิสต์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในปัจจุบันนี้ วานยา: ข้าก็เห็นด้วยกับเขานะ เพทารัส: เจ้าไม่ได้รับเพียงเกียรติยศเท่านั้น เจ้ากอบกู้โลกทั้งใบได้เชียวนะ! วานยา: เราต้องการวีรชน แล้วเจ้าก็มาเป็นวีรชนเสียจริง ข้าขอบคุณมาก |
| PetarusVanjaOnMalachaiDead3 NPCTextAudio | เพทารัส: ข้าภูมิใจนักที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของภาคี ภาคีของท่าน ท่านผู้ทรงโปรด วานยา: ข้าขอโทษจริงๆ ข้าควรจะเชื่อมั่นในศาสนามากกว่านี้ ข้าศรัทธาต่อพระเจ้ามาโดยตลอด แต่ว่าข้าแค่ไม่เชื่อว่าเทมพลาร์มีศรัทธาต่อพระเจ้าจนถึงตอนนี้ เพทารัส: บางทีเราก็คงต้องอาศัยปาฏิหาริย์เพื่อพิสูจน์ว่าเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลกใบนี้น่ะนะ วานยา: ก็จริง ข้าขอบคุณเจ้า เทมพลาร์ ที่ทำให้ข้านึกขึ้นได้ว่าการศรัทธานั้นเป็นเช่นไร มันเป็นอภิสิทธิ์ที่ข้าไม่อาจทำได้มาจนถึงตอนนี้ เพทารัส: ใช่ นี่เป็นเรื่องที่ทั่วทั้งเวร์แคลส์ทจะทำได้แล้ว |
| PetarusVanjaOnMalachaiDead4 NPCTextAudio | วานยา: ข้าภูมิใจนักที่ได้รู้จักเจ้า ชาวคารุย เพทารัส: และข้าขอโทษ ข้าไม่ควรด่วน... วานยา: ...เหยียดชาติพันธุ์น่ะเหรอ เพทารัส: {ด่วนตัดสิน}น่ะ แต่ถึงแบบนั้น... เวร์แคลส์ทมักทำให้ผู้คนเป็นเช่นนั้น ถ้าไม่ด่วนตัดสินก็ตายไว... มันเป็นแบบนั้นมานานเกินไปแล้ว วานยา: แต่ต้องขอบคุณนักรบของเราคนนี้ที่เรื่องนี้อาจเปลี่ยนไปได้โดยเร็ว เพทารัส: โดมินัสตายไปแล้ว บีสต์ตายไปแล้ว เหมือนว่าเราจะเริ่มต้นกันใหม่ได้สักที วานยา: ไม่ว่าจะเป็นชาวโอริอาทหรือชาวคารุยก็เริ่มต้นกันใหม่ได้ ด้วยฝีมือของเจ้าเอง |
| PetarusVanjaOnMalachaiDead5 NPCTextAudio | เพทารัส: เราเป็นหนี้บุญคุณต่อเจ้า ท่านหญิง และอีกไม่นานทั้งเวร์แคลส์ทจะเข้าใจว่าพวกเขาต้องซาบซึ้งต่อเจ้าเท่าไร วานยา: เจ้าเป็นหญิงสูงศักดิ์คนแรกที่ข้าพบที่{ควรค่า}แก่การถูกเรียกว่า 'ท่านหญิง' เพทารัส: วานยา! วานยา: มันจริงนี่นา เธอก็รู้ดี การเป็นผู้นำนั้นไม่ใช่เรื่องของอำนาจ แต่เป็นเรื่องของความรับผิดชอบ และท่านหญิงคนนี้ก็แบกรับภาระเอาไว้จากโลกทั้งใบ เพทารัส: คุณพูดได้ดีนะวานยา! วานยา: มันคงจะดีนักหากเพทารัสเชื่อฟังข้ามากกว่านี้ แต่พอเป็นเรื่องของเจ้า ไซออน ข้าก็ดีใจนักที่เขาไม่ได้ฟังข้า |
| PetarusVanjaOnMalachaiDead6 NPCTextAudio | วานยา: เจ้านั้นเป็นผู้ที่มหัศจรรย์เสียจริง แม่เสือภูเขา เพทารัส: โอ้ เธอสามารถมาร่วมแคมป์ไฟกับเราได้แล้วใช่ไหมล่ะ? วานยา: เมื่อข้าคิดผิด ข้ายอมรับผิดได้เสมอไปน่า เพทารัส: แหงล่ะ แค่ต้องมีใครไปกอบกู้โลกก่อน คุณถึงจะทำแบบนั้น วานยา: ผู้หญิงแต่ละคนก็ต้องมีมาตรฐานน่ะ เพทารัส เพทารัส: อย่างน้อยมันก็คงจะบอกได้นะวานยา ว่าเรนเจอร์ของเราคนนี้ได้ตั้งมาตรฐานใหม่เอาไว้ เป็นมาตรฐานที่ทั้งเวร์แคลส์ทจะต้องเอาเป็นเยี่ยงอย่าง วานยา: ฉันดีใจจริงๆ ที่จะได้บอกว่าคุณคิดถูกนะ เพทารัส คิดถูกอย่างไม่มีผิดเลยแม้แต่น้อย |
| PetarusVanjaOnMalachaiDead7 NPCTextAudio | วานยา: ข้านึกว่าเจ้าจะสอนให้เราเอาตัวรอด ชาโดว์ แต่เจ้ากลับทำให้เรามีโอกาสทำอะไรได้มากกว่านั้นตั้งเยอะ เจ้าทำให้เรามีโอกาสใช้ชีวิต เพทารัส: ใช่... เป็นไปได้ว่าข้ามองเจ้าผิดไป วานยา: เป็นไปได้เหรอ เพทารัส: ผิดมหันต์ ผิดสิ้นดี ไม่ถูกเลยสักนิด และข้าดีใจนักที่ข้าคิดผิดเช่นนั้น แบบนี้ดีไหม? วานยา: ยอดเยี่ยม เพทารัส: แล้วเจ้าจะทำอะไรต่อไปเล่า ชาโดว์? เจ้าทำการฆาตกรรมครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของเวร์แคลส์ทแล้ว เจ้าจะทำอะไรให้เหนือกว่านั้นได้อีกเล่า? วานยา: เขาเป็นคนที่มีดีน่า เพทารัส เขาย่อมนึกอะไรออกขึ้นมาแน่ |
| TasuniOnTheBeast NPCTextAudio | ภายใต้เท้าของเจ้า สิ่งที่ถูกสร้างนั้นสั่นไหวและบิดตัว มันรอคอยการแปลงกายดั่งหนอนในปลอกดักแด้ที่ฝันถึงปีกและอิสรภาพ มันเป็นการแปลงกายเดียวที่บีสต์สามารถกระตุ้นได้ มันเป็นพระเจ้าอันมืดมนจากการสังเวยแต่โบราณกาล เป็นมิวส์ของผู้ที่เสื่อมทรามและชั่วช้า... บีสต์, ฝันร้าย, หรือความมืด... มนุษย์ทั่วไปตั้งชื่อเหล่านี้ที่คิดดั่งทากที่ติดอยู่ในเปลือกกระดูก ทว่ามีชายผู้หนึ่งที่รู้จักชื่อที่แท้จริงของบีสต์ และเข้าใจธรรมชาติอันมือาจสลายของมันได้ มาลาไค |
| TasuniOnGhasts NPCTextAudio | เมื่อเราตาย กายเราย่อมกลับคืนสู่ผืนดิน ผู้ที่ต้องรอยของความมืดนั้นย่อมให้อาหารแก่มลทิน ส่วนผู้ที่ยิ่งใหญ่ในยามมีชีวิตจะถูกพรากไป พวกเขาถูกจารึกและสลักสร้าง ถูกชักใยด้วยความอัจฉริยะอันมุ่งร้ายให้กลายเป็นทาสของมาลาไค ถูกหล่อหลอมให้กลายเป็นภูติผีแห่งฝันร้ายอันบริสุทธิ์ |
| TasuniOnMalachai NPCTextAudio | มาลาไคนั้นเป็นสิ่งที่ภูติผีทุกตนถวิลหา เขาเป็นมือ เท้า เสียง และหัวของบีสต์เสียเอง ข้ามองเห็นเขาในฝันของข้า คิดแบบต่างๆ สร้างอุปกรณ์ของเขาขึ้นมาเอง หล่อหลอมฝันร้ายอันโกลาหลให้กลายเป็นวิสัยทัศน์ เป็นอนาคตที่เจ้ากับข้าย่อมไม่มีวันรู้จัก เป็นอนาคตที่ไม่คู่ควรกับเจ้าหรือข้า เว้นแต่เราจะยอมให้ความมืดมิดเข้าหา นี่เป็นผลงานอันใหญ่ยิ่งของมาลาไค มันเป็นการประดิษฐ์ดังที่ไม่เคยมีมาก่อน หากเขาทำสำเร็จ เขาย่อมปลุกบีสต์ขึ้นมาเป็นแน่ แล้วอย่างไรเล่า? บีสต์นั้นไม่ใช่ความตาย ชีวิตย่อมดำเนินต่อไป ชีวิตอย่างที่เราไม่เคยพบเจอมาก่อน |
| TasuniOnCataclysm NPCTextAudio | ภูติผีนั้นไม่จำเป็นต้องพูดพร่ำคำใด การพูดออกมาในฝันร้ายนั้นคือการพูดออกมาด้วยอารมณ์กับภาพ... พูดออกมาด้วยความคิด ข้าเห็นและสัมผัสได้ถึงความมืด ข้าจึงรู้ว่าวันมหาภัยพิบัตินั้นมิได้เป็นอุบัติเหตุ ภาพของมันมีเจตนาชัดเจนเสียจนเกินไป มีความพึงพอใจที่ฝังลึกอยู่มากจนเกินไป ความพึงพอใจของมาลาไค มาลาไคทำลายล้างคนของข้า ทำลายจักรวรรดินิรันดร์ด้วยเหตุผลเดียว เพื่อที่เขาจะได้อยู่ในที่ที่เขาอยู่ อยู่กับใจอันมืดดำของบีสต์นั่นเอง |
| TasuniOnGodlessThree NPCTextAudio | ลูกศิษย์ของมาลาไค แชฟรอนน์แห่งอัมบรา, โดเอดรี ดาร์กทัง กับผู้ไต่สวนมาลิกาโร เจ้าจะไม่พบบริวารผู้ใดที่อุทิศตนน้อยไปกว่าสามผู้นี้ในฝันร้าย ในยามที่พวกเขามีชีวิต พวกเขาเป็นผู้หล่อหลอมให้เกิดมลทินมากที่สุดในจักรวรรดิ ในแง่นี้ข้าคงจะเห็นด้วยกับมาลาไค การปล่อยให้พวกเขาตายนั้นย่อมสูญเปล่า เดสเชรทผู้น่าสงสาร แต่ละคนต่างเล่นงานเธออย่างชั่วช้า พวกเขาต่างสลับกันบังคับให้เธอร่วมกับมลทินร่วมนั้น พวกเขานั้นช่างชาญฉลาดยิ่ง เป็นศิลปินที่แท้จริง หากเดสเชรทได้ครองจินตนาการเอาไว้ พวกเขาคงได้สร้างภูติผีจากตัวเธอได้สำเร็จ แต่โชคดีสำหรับเราที่เดสเชรทมิได้มีศักยภาพเช่นนั้น |
| TasuniOnGodlessThreeDead NPCTextAudio | หากเดสเชรททำได้ เธอคงขอบคุณที่เจ้ากำจัดผู้ที่ทรมานเธอ สามศิษย์ตัวน้อยอันชั่วช้าของมาลาไค แต่เจ้าคงต้องรับคำขอบคุณของข้าไปแทน เดสเชรทได้รับการล้างแค้นแล้ง ดังวิถีของมาราเค็ท ความเรียบร้อยย่อมทำให้คนหนึ่งหลับได้เต็มตาในยามกลางคืน เจ้าคิดแบบนั้นไหม? |
| TasuniOnMalachaiDead1 NPCTextAudio | มันย่อมใช้ชาโดว์คนหนึ่งในการทำลายความมืดมิด เงาผู้เป็นทายาทแห่งแสงสว่าง ผู้ที่มีพันธะที่จะติดตามแสงเทียน ไม่ว่าเขาจะต้องการหรือไม่ก็ตาม ข้ารู้ว่าเจ้าไม่คาดว่าจะได้ยินเรื่องแบบนี้ แต่เรื่องที่คาดไว้นั้นย่อมไม่ใช่เรื่องที่จำเป็นเสมอไป เจ้าได้มาถึงจุดจบของโลก บัดนี้เจ้าต้องกลับไปสู่จุดเริ่มต้น โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ จงตามแสงสว่างไปเสีย เงาเป็นเช่นนั้นไม่ใช่หรือ? |
| TasuniOnMalachaiDead2 NPCTextAudio | อ้า วิทช์ ข้ารู้ว่าเจ้าจะสวมกอดบีสต์ แต่ข้าไม่มีทางรู้ว่าเจ้าจะกอดรัดแน่นเสียจนมันสิ้นชีพ ข้าไม่คิดจริงๆ ว่าเจ้ามีความรักอยู่ในนั้นมากเช่นนั้น บัดนี้ยังมีเรื่องหนึ่งที่ต้องคอยดู ความเอาใจใส่ของเจ้า สัมผัสของเจ้า อ้อมอกของเจ้า... ย่อมเป็นหายนะแก่ผู้ที่ถูกรัก โปรดเลือกผู้ที่เจ้ารักอย่างชาญฉลาด ไม่เช่นนั้นเจ้าอาจทำให้โอริอาทใจสลาย ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ จงตามหัวใจเจ้าไปเสียเถิด วิทช์ ไม่ว่ามันจะมืดดำเช่นไรก็ตาม |
| TasuniOnMalachaiDead3 NPCTextAudio | เจ้านี่เป็นคนน่าฉงนจริงนะ ดูเอลลิสต์ หัวใจเจ้าเต้นเพื่อตนเองอย่างเดียวมาตลอด แต่นี่เจ้าได้เสียสละตนเองถึงเพียงนี้ ทำมาจากใจ หรือทำเพราะหวังอะไรเล่า? เอาเถิด เจ้าก็สามารถย่างเท้าหาอาทิตย์อัสดง เข้าสู่มหาลานประลองของเจ้าได้แล้ว ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ จงตามหาเกียรติยศต่อไปเถิด ดูเอลลิสต์ ไม่เช่นนั้นเจ้าย่อมถูกลืมเป็นแน่ |
| TasuniOnMalachaiDead4 NPCTextAudio | เจ้าจะบอกว่าเจ้าไม่ได้ฆ่าเจ้าสัตว์ร้ายเอง แต่พระเจ้าของเจ้าเป็นคนฆ่าผ่านทางเจ้ารึ อย่าพูดเช่นนั้นเลย ความหลงตนว่าถูกของเจ้าย่อมทำให้ข้าอาเจียนเป็นแน่ ไม่เลย เทมพลาร์ เจ้าเป็นผู้ลงมือ เจ้าผู้ที่เป็นคนธรรมดา เจ้าผู้นี้ที่จะถูกขนานนามว่าเป็น 'ผู้ถูกเลือก' โดยเหล่าลูกแกะแห่งโอริอาท ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่ฝูงแกะของเจ้า เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ จงเชื่อในเรื่องลวงหลอกเช่นนั้นต่อไปเถิด เทมพลาร์ เพราะมันทำให้เจ้าทำได้ดีเช่นนี้มาโดยตลอด |
| TasuniOnMalachaiDead5 NPCTextAudio | สำหรับผู้รักธรรมชาติอย่างเจ้า เรนเจอร์ เจ้ารู้วิธีทำลายมันได้เป็นอย่างดี ก็จริง เจ้าจะเถียงว่าเจ้าสัตว์ร้ายนี่อยู่เหนือธรรมชาติแบบสุดๆ ไปจนถึงแก่นอันมืดดำของมันก็ได้ แต่ข้าย่อมไม่เชื่อเจ้าเป็นแน่ อย่างน้อยมันก็{ตาย}แล้ว ซึ่งมันย่อมเป็นเรื่องธรรมชาติมิใช่หรือ? มันเป็นเรื่องให้เจ้าเก็บไปคิดระหว่างทางกลับไปที่โอริอาทน่ะ เรนเจอร์ ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ ไปตามวิถีแห่งป่าเขาของเจ้าเถิด เรนเจอร์ เหมือนวิถีนี้จะมาได้โดย... ธรรมชาติจริงๆ |
| TasuniOnMalachaiDead6 NPCTextAudio | ข้ามั่นใจว่าบรรพชนของเจ้าย่อมภูมิใจในตัวเจ้าเป็นแน่ มอรอว์เดอร์ แต่พวกเขาย่อม... งุนงง กระทั่งบีสต์ผู้ยิ่งใหญ่และทรงพลังยังมิอาจฆ่าเจ้าได้! หากเจ้ามิอาจถูกฆ่าตาย เจ้าจะร่วมโต๊ะกับบรรพชนของเจ้าได้อย่างไรเล่า? มันช่างเป็นปริศนานัก เก็บไว้คิดระหว่างที่เดินทางกลับไปที่โอริอาทเสียเถิด ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่ที่ที่ทุกอย่างเริ่มต้น เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ ไม่มีใครบอกว่าวิถีคารุยนั้นเป็นวิถีที่ง่ายดาย มอรอว์เดอร์ |
| TasuniOnMalachaiDead7 NPCTextAudio | ตอนที่เจ้าออกมาจากโอริอาท เจ้าไม่รู้เลยใช่ไหมว่าเจ้าเป็นใครกัน? เจ้าเป็นทาสของชื่อที่ผู้คนตั้งให้เจ้า เจ้าก็เลยออกไปตั้งตัวตนใหม่ หายนะของฝันร้าย ผู้ชำระล้างมลทิน แต่ก็มีคำถามยากรอให้ตอบใช่ไหม? เจ้าเป็นใครมาจากไหน หากทุกอย่างที่เจ้ามีหายไป? คำตอบอาจจะรอเจ้าอยู่ในโอริอาท ใช่ ถูกแล้ว โอริอาท ณ ภูเขาอันสูงส่ง ทางใหม่ได้เปิดขึ้น ทางนี้จะนำเจ้ากลับไปสู่บ้านเกิด เร็วเข้าเถิด เพราะบัดนี้ในยามที่เสียงร้องด้วยมรณะของบีสต์นั้นค่อยๆ ไร้เสียง ข้าก็เห็นว่าทางนั้นปิดลงอย่างช้าๆ มีคำถามมากมาย ไซออน แต่คำตอบย่อมเหมือนกันหมดเป็นอาจิณ |
| MalachaiGlyphNotebook NPCTextAudio | The Rapture Device has absorbed its fill of harvested life from Fury and Desire. It is ready. So am I. I know now that I was born to be the end and the beginning of the Empire. The Beast has made this clear to me. As clear and undeniable as the sacrifice I must now make. My Lady Dialla, my love, my life's greatest achievement. She must leave me now, for she cannot follow and she will perish if she remains. And so I will ask of her more than she would ever give. I will betray her. I will break her heart so that I do not break her soul. |
| MalachaiGlyphSkinscrawl NPCTextAudio | On this day, the eve of this Rapture's completion, I honour those who have passed and whose passion and knowledge have brought us to the brink of salvation. Inquisitor Maligaro, a creative force without equal. Shavronne of Umbra, an aesthete of transcendent sensibility. Doedre Darktongue, an idol of fervor and dedication. You taught me far more than I ever taught you, my students... my friends. We strove to make a greater world together and, in your memory, I shall make that world a reality. Malachai |
| MalachaiIntro1 NPCTextAudio | ข้าเฝ้ารอแกอยู่ วิทช์ แกกับข้ากำลังจะได้สร้างฝันร้ายอันแสนงามไปด้วยกัน แกจะไปนอนไหม แม่สาวน้อย? หรือต้องให้ข้ากล่อมแกให้หลับกันเล่า? |
| MalachaiIntro2 NPCTextAudio | มันช่างเป็นเกียรตินักที่ได้พบแก ดูเอลลิสต์ แกกับข้าจะสร้างฝันร้ายอันแสนงามไปด้วยกัน แกจงนอนอาบเลือดเสีย ดูเอลลิสต์ โลกใบนี้จะได้อาบเกียรติยศเสียให้ชุ่มฉ่ำ! |
| MalachaiIntro3 NPCTextAudio | บัดนี้ข้าชื่นชมแกนัก เทมพลาร์ แกกับข้าจะสร้างฝันร้ายอันแสนงามไปด้วยกัน มันเป็นมาตรฐานอันสูงส่งของพระเจ้ามิใช่หรือ? ข้าจะทำให้แกเห็นว่าพระเจ้าตัวจริงทำอะไรได้บ้าง! |
| MalachaiIntro4 NPCTextAudio | ตอนนี้ข้าชื่นชมแกเสียจริง เรนเจอร์ แกกับข้าจะสร้างฝันร้ายอันแสนงามไปด้วยกัน การสร้างสรรค์... มักเป็นภาระของธรรมชาติใช่ไหมเล่า? แต่มันจะไม่เป็นเช่นนั้นอีกต่อไปแล้ว |
| MalachaiIntro5 NPCTextAudio | ข้าติดตามการลงมือของแกมาโดยตลอด ไอ้วีรชนนอกขนบจอมโอหัง ข้าชอบนัก บัดนี้แกกับข้าจะสร้างบทส่งท้ายแห่งฝันร้ายไปด้วยกัน เราจะได้ทำให้ความตายของแกมีค่าขึ้นมาจริงๆ เสียที |
| MalachaiIntro6 NPCTextAudio | ในตอนนี้แกกับข้าจะสร้างฝันร้ายอันแสนงามไปด้วยกัน การสร้างสรรค์... มักเป็นเรื่องของพระเจ้าใช่ไหมเล่า? จงก้มกราบพระเจ้าตัวจริงเพียงผู้เดียวของแกเสีย! |
| MalachaiIntro7 NPCTextAudio | แกไม่อาจสมบูรณ์แบบยิ่งไปกว่านี้แล้ว ไซออน บัดนี้จึงเป็นเวลาที่เราจะได้สร้างสรรค์เป็นครั้งสุดท้าย เป็นความตายที่กำหนดให้โลกทั้งใบได้เกิดใหม่! |
| MalachaiPietyFree NPCTextAudio | อะไรกัน!? |
| Malachai2Intro NPCTextAudio | มาดูกันว่าแกเข้าใจฝันร้ายอย่างถ่องแท้หรือไม่ |
| Malachai2HeartHeal1 NPCTextAudio | ข้าให้ชีวิตข้า ทว่าฝันร้ายให้อะไรข้ามามากนัก |
| Malachai2HeartHeal2 NPCTextAudio | จงยอมรับความอมตะเป็นของขวัญเสีย |
| Malachai2HeartHeal3 NPCTextAudio | ฝันร้ายย่อมเป็นนิรันดร์อย่างเที่ยงแท้ |
| Malachai2Heart3Dies NPCTextAudio | ทำไม... แกถึงหลงรักความตายขนาดนี้? |
| SinOnBeast NPCTextAudio | บีสต์นั้นไม่เคยเป็นนายอันโหดร้าย มันไม่ต้องการทำลายล้าง ก่อมลทิน หรือข่มขวัญผู้ใด มันเพียงต้องการมีชีวิตอยู่เพียงเท่านั้น ข้าทำให้มันเป็นเช่นนั้นเอง ทว่าการที่ข้าไม่ไม่ได้มอบความทะเยอทะยานให้กับมัน ข้าจึงทำให้มันพ่ายต่อความทะเยอะทะยานของผู้อื่น ราชินีอัถสิริกับดอร์ยานี จักรพรรดิชิตัสกับมาลาไค กับหลายต่อหลายคนก่อนหน้าพวกเขา ข้าสร้างบีสต์ตนหนึ่งที่จะปลดปล่อยมนุษยชาติจากการกดขี่ข่มเหงของทวยเทพ แต่ที่จริงได้มอบเครื่องมืออันสมบูรณ์แบบให้มนุษยชาติกดขี่ข่มเหงกันเองเพียงเท่านั้น |
| MaramoaOnGemlings NPCTextAudio | พวกมันเดินดินในยามที่เกิดความขัดแย้งครั้งใหญ่ มันเป็นเงาอันโหดร้ายน่ากลัวที่ทอดผ่านกำแพงอิฐของซากบ้าน จอมเวทมณีมาลาไคปลูกมันขึ้นมาจากความทะยานอยากอันสูญเปล่าจากจินตนาการอันมืดมนนี้ จักรพรรดิชิตัสเชื่อว่าทหารเหล่านี้เป็นของเขา เชื่อว่าเหล่ามณีชนจะเต้นไปตามจังหวะหัวใจคริสตัลของเขาเอง แต่ในยามที่เงาของจักรพรรดินั้นเริ่มร่วงหล่นจากแสงของเหล่ามนุษย์อันสัจจริง ทหารบางคนก็ยังอยู่ วันมหาภัยพิบัติทำให้ทหารเหล่านั้นกลายเป็นเพียงอสุรกาย เป็นเหล่าชายผู้ไร้มรณาอีกกลุ่มหนึ่ง ทว่ากัปตันผู้นี้กลับได้ความสามารถของเขากลับคืนมา ได้รับปัญญานักรบเก่าของเขาคืนมาบางส่วนอีกด้วย ข้ากังวลแทนทหารของเขาที่เหลืออยู่ กลัวว่าพวกเขาจะเปลี่ยนจากเครื่องจักรสังหารอันไร้สติกลายเป็นสิ่งที่เลวร้ายกว่านั้นมาก |
| HarganOnTitucius NPCTextAudio | ไม่ว่านายพลทิทูเชียสจะเกิดมากับความเป็นมนุษย์น้อยนิดเพียงใด เขาก็นำมันไปแลกกับพละกำลัง เขาทำถึงขั้นที่ขอให้มาลาไคเปลี่ยนข้อต่อของเขาเป็นมณีบารมี... เขามันบ้าสิ้นดี หลังจากนั้นจักรพรรดิชิตัสก็มอบหมายให้ทิทูเชียสไปกำราบชาวมาราเค็ท ซึ่งข้าว่ามันก็เป็นงานที่เขามีความสุขมากไปหน่อยน่ะนะ |
| SinOnPowder NPCTextAudio | ในซากโรงแปรธาตุไฮเกท เจ้าน่าจะเจอดินปืนทาร์ทาน เป็นสารที่ไม่เสถียรนักเมื่อเทียบกับสารที่อยู่ในดอกไม้ไฟเฉลิมฉลองและหลอดไฟทั่วทาร์ทัส สารผสมอันร้ายกาจนี้เคยถูกใช้ในการระเบิดไหลเข่าอันหนาทึบให้เป็นรู มันจะเป็นตัวรับรองว่าส่วนผสมของเราจะมีพลังดิบๆ แรงพอ แต่เจ้าเข้าไปในโรงแปรธาตุแล้วควรระวังตัวให้ดี เพราะว่านายพลเอดัสกับทหารกองพันชั้นสูงของเขาพำนักอยู่ที่นั่นในมหาภัยพิบัติของมาลาไคในช่วงแรกเริ่ม หากพวกเขายังอยู่ที่นั่น ก็ย่อมเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีวินัยอันร้ายกาจยิ่ง เหล่ามนุษย์ที่แข็งแกร่งในยามที่มีชีวิต ย่อมถูกทำให้แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมด้วยมลทินกับความตาย |
| SinTrioRelease NPCTextAudio | บางอย่างไม่ถูกต้อง ใช่ ดูเหมือนว่ามาลาไคเพื่อนเก่าเรายังมีกลเม็ดสุดท้าย นั่นคือบาดแผลจากมนต์มณีตรงกลางใจบีสต์ทรงค่าของข้านั่นเอง มันทำให้เรื่องซับซ้อนยิ่งขึ้น แต่ก็ใช่ว่าจะไร้ทางออก เอ็กไซล์ เจ้าฟังข้าให้ดี ข้าจะปลดปล่อยวิญญาณสามศิษย์อันชั่วช้าออกมา ความเดือดดาลของพวกนั้นจะให้พลังมากกว่าที่เจ้าเคยพบเจอ เจ้าต้องจัดการมันทีละตน เพื่อผสมเศษซากที่เหลือของพวกมันให้เป็นสิ่งที่ปะทุง่ายพอที่จะขับเอาเถ้าถ่านอันมืดมนออกมาจากครรภ์ของบีสต์ เตรียมตัวให้ดี |
| JunOrtoiJanusPerandus NPCTextAudio | เจ้าน่าจะเคยได้ยินชื่อตระกูลเพแรนดัสที่โด่งดังแน่ๆ ข้าไม่สงสัยเลย มั่งคั่ง มีอำนาจ และเป็นผู้ที่ทำให้มาลาไคนำพาเวร์แคลส์ทสู่ความย่อยยับเมื่อหลายศตวรรษก่อน ซึ่งจักรพรรดิชิตัสคือผู้ที่โด่งดังที่สุดในตระกูล ถึงตอนนี้เราก็ยังเห็นร่องรอยสายเลือดชั่วของมันได้ ยานัสคือหนึ่งในร่องรอยนั้น เขาเองก็ตกเป็นเด็กกำพร้าเช่นกัน แต่เนื่องจากสมบัติของเพแรนดัสเริ่มแห้งเหือดบวกกับชื่อของเพแรนดัสนั้นมีประโยชน์นัก จึงไม่มีผู้ใดกล้ารับไปเลี้ยง มีเพียงอังคะราของข้าเท่านั้น เพราะเขาเป็นผู้รอดชีวิตอีกคนที่เหลืออยู่ และเขาเป็นสมาชิกที่มีอำนาจในองค์กรอิมมอร์ทัล ทำให้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขานั่นแหละที่ขายพวกเรา มันคงมีแค่ข้อเดียวที่ข้ามองว่าดี นั่นคือข้าจะได้เอาคมดาบของข้าแทงเข้าไปในเนื้อหนังของมันซ้ำแล้ว ซ้ำอีก ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก |
| HelenaOnAlva NPCTextAudio | ในเมื่อเธอมีหนังสือเกี่ยวกับมนต์มณีเลือดวาล์แล้วล่ะก็ อัลวาได้เข้าถึงพลังที่ผู้รอบรู้ทุกคนได้แต่ฝันมาหลายศตวรรษ การย้อนเวลานั้นมันดูบ้าจริงๆ นั่นแหละ แต่ข้าก็เห็นเธอย้อนเวลาต่อหน้าข้าเอง มันเป็นทั้งคุณและโทษที่เธอเลือกที่จะย้อนเวลาเพื่อตัวเธอเอง มันก็จริงที่เราควรทำอะไรมากกว่านี้ถ้าเราสามารถย้อนเวลาได้แบบเธอ แต่จุดมุ่งหมายแคบๆ ของเธอก็ยังทำให้มิติเวลาเสถียรด้วย ข้านึกไม่ออกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา อย่างเช่น ถ้าเราย้อนเวลาไปฆ่ามาลาไคเพื่อไม่ให้เกิดวันมหาภัยพิบัติน่ะ เราจะไม่เกิดขึ้นมาแต่แรกเลยไหม? หรือไม่เราอาจจะสร้างเวร์แคลส์ทใหม่ที่ไม่เคยพบวันหายนะเลยก็เป็นได้? ถ้าเรามัวแต่คิดเรื่องนี้คงเป็นบ้าตายก่อนกระมัง... |
| HelenaTransmutiaDevice NPCTextAudio | มาลาไคเป็นผู้มอบเครื่องแปรธาตุนี้ให้กับมาลิกาโรเอง มันทำให้ข้าอึดอัดเป็นอย่างมากเวลาคิดถึงความน่าสะพรึงกลัวที่เครื่องนี้สร้างขึ้น แต่ข้าต้องเตือนตัวเองว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโถงแห่งบาปนั้นไม่ใช่ความผิดของวิทยาศาสตร์ วิทยาศาสตร์เป็นเครื่องมือให้มนุษย์เปลี่ยนแปลงโลก มันขึ้นอยู่กับพวกเราทุกคนว่าจะเลือกใช้พลังของมันทำดีหรือทำชั่ว มาลิกาโรเป็นผู้รับผิดชอบต่อสิ่งร้ายๆ นั่น มาลาไคก็เช่นกัน เจ้ากับข้าจะร่วมกันใช้เครื่องนี้แก้ความเสียหายที่พวกมันก่อ |
| VenariusSynthMemoryBazaarA NPCTextAudio | I see you. You are here seeking answers, because you can find them only in the stories we will leave behind when Malachai and Voll cause our destruction. In this final hour, I entertain the notion that the words I write exist in some form beyond me. Do they go on as dreams? As memories? |
| VenariusSynthMemoryBazaarB NPCTextAudio | I have the wildest notion that perhaps you will find a way to pick up scraps of memory, and you, whoever you are, will come across this one someday. If you do, I ask only this: slay Malachai. Slay him for yourself, or slay him for all the lost citizens of the Empire, but, most of all, slay him for Marylene. |
| ZanaSynthMemoryBazaarA NPCTextAudio | I see you. You are seeking answers, because you can find them only in the stories we will leave behind when Malachai and Voll cause our destruction. In this final hour, I entertain the notion that the words I write exist in some form beyond me. Do they go on as dreams? As memories? |
| ZanaSynthMemoryBazaarB NPCTextAudio | I have the wildest notion that perhaps you will find a way to pick up scraps of memory, and you, whoever you are, will come across this one someday. If you do, I ask only this: slay Malachai. Slay him for yourself, or slay him for all the lost citizens of the Empire, but, most of all, slay him for Marylene. |
| ZanaSynthMemoryBellyC NPCTextAudio | Ugh, I am left sickened and dirtied by the vile thoughts of someone intensely self-absorbed. Was that... Malachai? The monster who brought about the Cataclysm? Did I just relive that moment? |
| ZanaSynthMemoryPierB NPCTextAudio | เรารู้เรื่องอัญมณี แต่เราไม่รู้ว่ามาลาคีเรียกเขาว่า 'มิวส์' ได้อย่างไร ผู้ลักลอบขนของกลับมาพร้อมกับอุปกรณ์ที่พบ พวกเขาเรียกมันว่า 'ปาฏิหาริย์' ข้ารู้เรื่องปาฏิหาริย์สักเรื่องหนึ่งหรือสองเรื่อง ดังนั้นข้าจะเป็นผู้ตัดสินสิ่งนั้น |
| ZanaSynthMemoryScepterB NPCTextAudio | มาลาไคบอกว่าเขามีเทคนิคใหม่ที่สมบูรณ์แบบที่จะปลดล็อกพลังงานดิบที่ซ่อนอยู่ภายในอัญมณีแห่งความบริสุทธิ์ ข้าเสนอร่างกายให้กับอุดมการณ์นี้ ข้าไม่กลัว ไม่หิว ไม่มีความสุข... ไม่มีอะไรเลย ข้าได้ยินเสียงของเขาเท่านั้น ข้าต้องเชื่อฟัง... |
| ZanaSynthMemoryScepterC NPCTextAudio | ฮึ ข้ารู้สึกขยะแขยงหลังจากนั้น แม้ในความทรงจำนั้นข้าก็รู้สึกได้ว่ามาลาไคอยู่ในใจข้าเหมือนจับนิ้วก้อย |
| VenariusSynthMemoryScepterB NPCTextAudio | มาลาไคบอกว่าเขามีเทคนิคใหม่ที่สมบูรณ์แบบที่จะปลดล็อกพลังงานดิบที่ซ่อนอยู่ภายในอัญมณีแห่งความบริสุทธิ์ ข้าเสนอร่างกายให้กับอุดมการณ์นี้ ข้าไม่กลัว ไม่หิว ไม่มีความสุข... ไม่มีอะไรเลย ข้าได้ยินเสียงของเขาเท่านั้น ข้าต้องเชื่อฟัง... |
| OshabiOnCorruption NPCTextAudio | ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องพลังมลทินหรือมาลาไคมาก่อน ชาวแอสเมรีเลือกที่จะไม่พูดถึงชาวนิรันดร์หากพวกเขาเลี่ยงได้ ข้าเข้าใจว่าเป้าหมายของมาลาไคนั้นมิได้แตกต่างไปจากเป้าหมายของเราเลย เขาแค่ดำเนินการแบบชาวนิรันดร์อันเหี้ยมโหดเพียงเท่านั้น ข้าก็เห็นว่าพลังมลทินกับพลังแห่งชีวิตนั้นมีลักษณะคล้ายคลึงกัน แต่เจ้าได้สังหารแหล่งกำเนิดของพลังมลทินแล้ว ทว่าพลังแห่งชีวิตยังคงเริงระบำไปทั่วทุกชีวิต ราวกับว่าแผ่นดินนี้ได้อาบพลังนี้ไว้อย่างชุ่มฉ่ำ สองพลังนี้อาจเป็นพลังเดียวกัน หรืออาจเป็นพลังที่ต่างกันก็ได้ สองพลังนี้อาจเป็นสองด้านของใบไม้ใบเดียวกัน ตราบใดที่พลังแห่งชีวิตยังคงแผ่กระจายออกมาจากทั้งผู้เป็นและผู้ตายในเวร์แคลส์ท มันก็ไม่สำคัญดอก เราจะเรียนรู้จากความผิดพลาดของมาลาไคแล้วปรับตัว นี่คือสิ่งที่สวนได้สอนเราไว้ |
| CadiroOnDiallasMalefaction NPCTextAudio | อา... ดิอัลล่าที่รัก พร้อมรับใช้มาลาไคไปจนวันตาย กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เธอเป็นอนุภรรยาคนหนึ่งของชิตัส แต่ความงามของเธอจางหายไป เขาส่งเธอให้กับนักเวทมณีคนหนึ่งมาหลายครั้ง แล้วท้ายที่สุดเธอก็ตกไปอยู่ในอุ้งมือของมาลาไค ซึ่งนำไปสู่การปลูกฝังมณีมากมายอันน่าสะพรึง... |
| CadiroOnMalachaisArtifice NPCTextAudio | มาลาไคเป็นสารเลวจอมทรยศ แต่เขาพบวิธีเข้าอกเข้าใจศาสตร์แห่งมนต์มณีอย่างถ่องแท้ ว่ากันว่าเขาใช้แหวนวงนี้เป็นเครื่องมือชิ้นหนึ่งในการควบคุมมณีมารมี |
| CadiroOnStoneOfLazhwar NPCTextAudio | อา หินแห่งลาซวาร์ (Stone of Lazhwar) ลาซวาร์เป็นผู้มีปัญญายิ่งในยุคสมัยเรา มาลาไคขโมยความคิดจากเขาไปหลายอย่างแล้วนำไปสร้างห้องทดลองนิรันดร น่าเสียดายที่มาลาไคมีส่วนทำให้เขาย่อยยับ |
| CadiroOnMalachaisMark NPCTextAudio | มาลาไคทิ้งร่องรอยเอาไว้ในเวร์แคลส์ทเป็นแน่ ร่องรอยความชั่วร้ายของเขายังระบาดอยู่ในทวีปนี้ เราอาจไม่พบแผ่นดินใดที่รอดพ้นจากวันมหาภัยพิบัติก็เป็นได้ |
| CadiroOnShavronnesGambit NPCTextAudio | แชฟรอนน์ก็เหมือนกับลูกศิษย์ทุกคนของมาลาไค เธอชำนาญในศาสตร์การหลอกลวงเป็นอย่างดี |
| CadiroOnDoedresScorn NPCTextAudio | อา ข้าจำรัดเกล้านั่นได้ มันเป็นของโดเอดรี ดาร์กทัง... เธอเป็นแม่มดแก่วิปริต มีจิตใจต่ำทรามยิ่งกว่ามาลาไคเสียอีก |
| CadiroOnMalachaisVision NPCTextAudio | วิสัยทัศน์ของมาลาไค (Malachai's Vision) รึ? เจ้าอาจสวมมงกุฎของเขาอยู่ แต่ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะมองอย่างเขาได้หรอก |
| CadiroOnMalachaisSimula NPCTextAudio | มันดีกันถ้วนหน้าที่มาลาไคจากไปแล้ว แต่ยังไงก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเป็นไอ้สารเลวที่เฉียบแหลมนัก |
| CadiroOnMalachaisAwakening NPCTextAudio | การตื่นของมาลาไค (Malachai's Awakening) รึ? ขอให้เขาหลับไปชั่วนิรันดร์เถิด แต่ถ้าข้ามีพลังเพียงเศษเสี้ยวของเขา ข้าคงจะรวยกว่าตอนนี้อีก |
| CadiroTemplarIntroduction NPCTextAudio | พรอสเพโรทรงเล่นตลกกับข้าเป็นแน่ ถึงส่งข้ามาทำธุรกิจกับเทมพลาร์คนหนึ่งเช่นนี้! พรรคพวกเจ้าก่อความทุกข์ทรมานแก่ตระกูลข้าแล้วทำให้จักรวรรดิที่ควรเป็น 'นิรันดร์' ต้องสิ้นลง แต่ถ้าเจ้าถูกเนรเทศ เจ้าคงจะไม่สนับสนุนคนที่คิดจะเอามาลาไคเป็นเยี่ยงอย่างเป็นแน่แท้... เราอาจทำธุรกิจกันด้วยไมตรีจิตก็เป็นได้ |
| KaomGossipOnTrappedInADream NPCTextAudio | ความฝันและฝันร้ายของข้าดำเนินไปราวกับไร้ที่สิ้น ข้าไม่อาจนึก ไม่อาจหวัง ไม่อาจต่อสู้เพื่อหลบหนีไปได้ มันมีแต่ความบ้าคลั่งและความเจ็บปวดเพียงเท่านั้น ข้าเชื่อว่าข้าได้สร้างบ้านและอาณาจักรให้กับประชาชนของข้า แต่มันเป็นเพียงเรื่องลวงหลอกเพียงเท่านั้น เจ้าดับฝันร้ายของข้าแล้วปลิดชีพมาลาไค ข้าจึงไม่โต้แย้งการที่เจ้าปรากฏตัวในสถานศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ เราหายกัน ข้าไม่ติดหนี้บุญคุณเจ้าแล้ว |
| HinekoraTalkNine NPCTextAudio | ...อาณาจักรวาล์จะล่มสลาย ดอร์ยานี... ดอร์ยานีอยู่ไหน? มาลาไคจะสร้างแผนการอันยิ่งใหญ่ เป็นเบ้าหลอมที่หลอมเจ้าขึ้นมา แล้วเขาจักเป็นสถาปนิกที่ออกแบบหายนะของตนเอง เจ้าต้อง... สังหารบีสต์... เมื่อถึงเวลา... |
| HideoutTrialmasterVaalOrbMalachaiVision_Random NPCTextAudio | ชิงของของเจ้าคืนมา |
| HideoutTrialmasterVaalOrbMalachaiVision_2 NPCTextAudio | ชิงของของเจ้าคืนมา |
| HideoutTrialmasterVaalOrbMalachaiVision_3 NPCTextAudio | ชิงของของเจ้าคืนมา |
| HideoutTrialmasterVaalOrbMalachaiVision NPCTextAudio | รับรางวัลเจ้าแล้วไปให้พ้น |
| Lightning Coil UniqueItems | "ไม่มีอะไรเหมือนความตายที่จวนเจียน ที่จะกระตุ้นเป้าประสงค์ในชีวิตของคนได้" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| Honourhome UniqueItems | "ใจที่ขี้ขลาดนั้นหลักแหลมไปด้วยความเห็นแก่ตัว ใจที่มีเกียรตินั้นชักใยได้ง่ายกว่า" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| Malachai's Simula UniqueItems | เศษจิตวิญญาณของมาลาไค ปลุกเสกผู้พิทักษ์นิรันดร์ตัวแรกให้เคลื่อนไหว |
| Malachai's Artifice UniqueItems | เมื่อลมกระโชกแรง จงรู้ทิศที่ควรเอนกาย แล้วมองผู้อื่นมลายไป |
| Essence Worm UniqueItems | "สิ่งนี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง มันเป็นปรสิตที่กัดกินเจตจำนงของเจ้าของร่าง แต่มันก็เหมือนกับฝันร้ายส่วนอื่นๆ ตรงที่มันพบวิธีที่ทำให้ราคาของมัน... ยอมรับได้" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| Malachai's Loop UniqueItems | มนต์มณีนั้นไร้ซึ่งขอบเขต ความเป็นจริงอันเปราะบางของเราต่างหากที่สร้างขอบเขตขึ้นมา |
| Malachai's Vision UniqueItems | คนชั่วไล่ล่าหาอำนาจเฉกเช่นสุนัขจรจัดที่ไล่ล่าหนู |
| Omen on the Winds UniqueItems | เมื่อมาลาไคย่างเข้าไปในเหมืองไฮเกท ไอเย็นแผ่ซ่านออกมาจากภูเขาเบื้องบน เป็นความพยายามสุดท้ายอันอ่อนแอในการกอบกู้สิ่งที่ควรเป็นนิรันดร์ |
| Collateral Damage UniqueItems | มาลาไคทำลายขอบเขตทางจริยธรรมทุกประการเพื่อสร้างมณีชนในอุดมคติ สำหรับเขาแล้ว ผลลัพธ์ที่ตามมาย่อมทำให้การกระทำนั้นชอบธรรม |
| Malachai's Mark UniqueItems | ใครกันจะไม่ฝันถึงความเป็นอมตะเล่า? |
| Malachai's Awakening UniqueItems | เพื่ออำนาจราคาเท่าไรก็คุ้ม มีเพียงคนที่ไม่หนักแน่นพอจะจ่ายเท่านั้น |
| Honourhold UniqueItems | "ทำให้ใครสักคนเชื่อว่าตัวเองทำดีให้กับโลก แล้วเขาจะยินดีทำทุกสิ่งที่เจ้าต้องการ" - มาลาไค ผู้ไร้วิญญาณ |
| Malachai's Brilliance UniqueItems | "เราสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาเหรอ? แล้วทำไมเราไม่มีบันทึกเกี่ยวกับมันเล่า? เราได้รับคำเตือนมาแล้วว่าจะเกิดผลอะไรตามมาแน่ๆ..." - ผู้ดูแลโคทรา |
| Replica Malachai's Artifice UniqueItems | "ถึงแม้ต้นแบบหมายเลข 20 จะบอกใบ้ว่ามีกฎฟิสิกส์ทางเลือกอยู่ แต่พวกเราไม่สามารถเสียผู้ทดลองต่อไปได้อีกแล้ว การทดลองถูกระงับ" - ผู้ดูแลโคทรา" |
มาลาไค Text Audio /13
Malachai /5
หมวก Malachai
รองเท้า Malachai
ถุงมือ Malachai
เสื้อเกราะ Malachai
ผ้าคลุม Malachai
Edit
Wikis Content is available under CC BY-NC-SA 3.0 unless otherwise noted.
Wikis Content is available under CC BY-NC-SA 3.0 unless otherwise noted.